คู่สร้าง คู่สม ในความทรงจำ ถูกพลังแห่งเทคโนโลยีซัดพาหรือว่าแค่ปัญหาของการถูกละเมิดลิขสิทธิ์
ตั้งกระทู้ใหม่
“คุณเคยมีนิตยสารเล่มโปรดในความทรงจำมั้ยคะ”
หรือ คุณเคยมีใครคนหนึ่งให้คิดถึงมั้ยเพียงแค่คุณได้เห็นหนังสือที่เขาเคยชอบอ่านวางอยู่บนชั้น?
ด้วยแสนยานุภาพของยุคที่เรากำลังจะก้าวเข้าสู่คำว่า
“Technological and digital disruption”
ซึ่งมันจะก่อเกิดอำนาจ 2 ขั้วที่มีพลังอย่างมหาศาล
ขั้วที่ 1 คือพลังแห่งการสร้างสรรค์
ขั้วที่ 2 คือพลังแห่งการทำลายล้าง
ความเจริญก้าวหน้านำมาซึ่งความเปลี่ยนแปลงไปในหลายสิ่งโดยเฉพาะเทคโนโลยีในแต่ละยุคสมัย
ที่เปลี่ยนรูปลักษณ์ไปอย่างไร้ร่องรอยแห่งความทรงจำโดยเฉพาะกับเทคโนโลยีที่เกี่ยวกับความบันเทิงของมนุษย์
ที่มันวิวัฒไปอย่างก้าวกระโดดจนน่าใจหาย
ใครจะไปคิดว่านิตรยสารขวัญใจร้านเสริมสวย คลีนิค และ บริษัท ห้างร้านที่เราต้องไปรอทำธุรกรรม
และกิจธุระต่างๆเพื่อฆ่าเวลาเรามักจะได้หยิบขึ้นมาพลิกอ่านดูเสมอจนได้เจอคอลัมน์ประจำใจจนกลาย
เป็นแฟนตัวยงจะโดนคลื่นแห่งความเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาซัดพาความเจริญเข้ามาพร้อมพลังทำลายล้าง
จนนิตรยสารดังๆหลายเล่มทยอยปิดตัวลงอย่างต่อเนื่องเพียงเพราะคนสามารถเข้าถึงความบันเทิงต่างๆ
แบบ “ก้ม คลิ๊ก อ่าน ดู”ได้ง่ายดายเพียงปลายนิ้วคลิ๊กไม่ต้องลำบากกระดิกขาเดินออกไปแผงหนังสือหรือห้องสมุดอีกต่อไปแล้ว
เราไม่สามารถห้ามการเปลี่ยนแปลงแห่งกาลเวลาได้เหมือนกับที่เราไม่สามารถห้ามพระอาทิตย์ไม่ให้ลาลับ
ขอบฟ้าทุกคนจึงต้องปรับตัวให้ทันกับการวิวัฒนาการอันก้าวไกลของเทคโนโลยี
แต่ไม่ว่าเทคโนโลยีจะก้าวหน้าด้วยปัญญาประดิษฐ์ไปอย่างไรความคิดสร้างสรรค์จากสมองของมนุษย์ก็ยังคงเป็นลิขสิทธิ์ที่ควรได้รับการปกป้องไม่ให้ถูกละเมิดด้วยปัญญาประดิษฐ์ของมนุษย์ผู้ละโมบที่จ้องจะเอาเทคโนโลยีมาใช้ทำลายกำลังใจของคนสร้างสรรค์งานให้หมดไฟในความฝัน
พลังขั้วที่ 1 ของการสร้างสรรค์มันก็ช่างทำงานออกมาได้อย่างงดงามและมีประสิทธิภาพตอบสนองทุกความต้องการ “แต่พลังขั้วที่ 2 แห่งการทำลายนี่สิน่าห่วงใยมาก”
คนมักง่าย+คนโลภเขามักจะไม่คิดถึงใครนอกจากตัวเองเขาจึงสามารถเอาพลังขั้วที่ 2 มาทำลายกำลังใจของคนทำงานในหลากหลายสาขาอาชีพผ่านการละเมิดลิขสิทธิ์ในรูปแบบต่างๆแบบเหยียบย่ำเจ้าของผลงานจนหมดไฟตายไปจากอาชีพได้
ในขณะที่โลกก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่หยุดยั้งแต่เราอาจจะพลาดการได้มีนักสร้างสรรค์ผลงานผู้ยิ่งใหญ่
ไว้ประดับในแต่ละวงการสำคัญๆก็เป็นได้ หากเรายังให้การสนับสนุนผลงานของพวกชอบละเมิดลิขสิทธิ์
เพียงเพราะเห็นแก่ราคาที่ถูกกว่าและง่ายดายกว่า
ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราว่าเราจะเจริญก้าวไปกับสังคมที่เต็มไปด้วยคุณธรรมหรือไร้คุณธรรม
เพราะต่อให้มีกฎหมายแต่สุดท้ายความโลภมันก็หาช่องโหว่ในการละเมิดได้อยู่ดีผ่านเทคโนโลยีอันล้ำสมัย
จนทำให้เราต้องมานั่งเสียดายกับเรื่องราวบางอย่างอยู่ในกาลเวลาที่ผ่านมาแล้วอย่างไม่อาจหวนคืน
พญ.ทับทิมพราวนั่งมองนิตรยสารคู่สร้าง-คู่สมในชั้นหนังสือของโรงพยาบาลที่วางขายเป็นฉบับสุดท้าย
ฉบับที่ 1005 ก่อนที่จะอำลาแผงหนังสืออย่างน่าใจหาย นายแบบที่อยู่บนหน้าปกคือเจ้าของนิตยสาร
ที่ทุกคนต้องคุ้นหน้าเป็นอย่างดี(คุณดำรง พุฒตาล) ผู้โลดแล่นอยู่ในวงการมายาวนานและผู้ที่กลายเป็นตำนานที่ยังมีลมหายใจอยู่ท่ามกลางพายุของความเจริญที่ยังซัดสาดอย่างไม่มีวันหยุดหย่อน
แฟนตัวยงนิตรยสารเขาบางคนนั้นได้จากไปแล้วก่อนที่สำนักพิมพ์จะปิดตัวลงเสียด้วยซ้ำ
มีหญิงหม้ายผู้อ้างว้างเดียวดายในกาลเวลาที่ทับทิมพราวแสนคิดถึง
เพื่อนอย่างเดียวที่พอคลายเหงาได้ก็คือหนังสือเธอต้องแวะซื้อนิตรยสารคู่สร้าง_คู่สม
ติดมือมาด้วยเสมอทุกครั้งที่ไปตลาดตั้งแต่นิตรยสารยังเล่มละ 8 บาทเพราะชอบอ่านเรื่องราวชีวิต
ของคนในหนังสือรวมไปถึงคอลัมน์คู่สมราศรีที่แอบมีการเอาเลขเด็ดมาแทงหวยเสียด้วย
ถ้าเธอได้รู้ว่านิตรยสารเล่มโปรดไม่ได้พิมพ์ออกมาจำหน่ายอีกแล้วเธอคงรู้สึกเศร้าไม่น้อยและ
ถ้าตอนนี้เธอยังไปตลาดอยู่ในอีกโลกหนึ่งของภพคู่ขนานอยู่ในกาลเวลาที่เรานั้นมองเห็นไม่ได้ด้วยตาเปล่า
แต่หากจะลองใช้จินตนาการมองย้อนผ่านเวลา เธอจะรู้สึกอย่างไรบ้างนะถ้าเธอเดินไปที่แผงหนังสือเจ้าประจำ
แล้วพบว่าไม่มีแผงขายหนังสืออีกต่อไปแล้ว
ความทรงจำบางอย่างมันก็ช่างงดงามแม้จะผ่านกาลเวลามานานเท่าไหร่ก็ตาม
ไม่ว่าโลกจะวิวัฒนาการไปไกลขนาดไหนคลื่นความเจริญจะซัดสาดความเปลี่ยนแปลงเข้ามาถล่มสังคมไปอย่างไร
แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เทคโนโลยีไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้ก็คือ “ความทรงจำ” ที่เคยอยู่ในกาลเวลาเพราะมันจะยังคงเดิมตลอดมาและตลอดไป อยู่ในนิรันดร์แห่งความคิดถึงใครคนหนึ่งที่เรารักเสมอ
เพียงแค่เรานั้นได้พบเจอสิ่งของที่เขาเคยใช้หรือหนังสือที่เขาเคยอ่าน
กลิ่นอายความรักในวันวานมันจะยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำตราบสิ้นลมหายใจแม้ในนิรันดร
เนื้อหาส่วนหนึ่งจากนิยาย ในนิรันดร์_แม่หม้ายสู้ชีวิตนะคะ
มาย้อนวันวานไปสู่ความคลาสสิคกับแม่หม้ายไพรินและลูกๆของเธอ
ลองเปิดใจมาอ่านนิยายแทรกความรู้เล็กๆน้อยของวันวานลงไป
ผ่านนักเขียนบ้านๆนามว่า “ทานทองดี”
ผู้เขียนแค่คิดถึงใครบางคนที่เคยเป็นแฟนตัวยงของคู่สร้างคู่สมที่เขานั้นจากไปเลยเอามาใส่ไว้ในนิยาย
ให้อยู่ในความทรงจำ ในนิรันดร์
นิตยสารในตำนานที่จะอยู่ในความทรงจำของใครบางคนในนิรันดร์ 2523_2560_1005
Tarntongdee
25 พ.ค. 63 เวลา 11:13 น.
557
views
1 ความคิดเห็น
เป็นนิตยสารที่เห็นบ่อย และหยิบอ่านบ่อยเวลาไปซาลอน 55555
น่าใจหายเหมือนกันนะครับนี่ ที่นิตยสารน้ำดีและอยู่มานานมาก ๆ ต้องจากแผงไปอีกหนึ่ง เฮ้อ
อยู่ในความทรงจำในนิรันดร์นะคะ ฝากลองอ่านนิยายในวันวานด้วยความคิดถึงใครคนหนึ่งดูด้วยนะคะเผื่อชอบก็ฝากติดตามให้กำลังใจแม่หม้ายวัยคลาสสิคด้วยน๊า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?