ใครเป็นบ้างกลัวลงนิยายแล้วไม่มีใครอ่าน

เข้าใจอารมณ์เลยครับเพราะเป็นอยู่ตอนนี้เหมือนกันฮ่าๆ แต่ลงไปเถอะครับเดี๋ยวคนอื่นก็มาเอง สู้ๆครับ

เป็นเหมือนกันเลยยย สู้ๆนะคะ มีคนเขียนก็ต้องมีคนอ่าน/คนชอบอยู่แล้ว

แต่ปัญหาที่เรามีหลังจากลงนิยายก็คือกลัวคนด่า เป็นแพนิคมันทุกตอนที่ลง555

เมื่อก่อนเราก็กลัวเหมือนกันแหละ เขียนแบบกล้าๆ กลัวๆ จนวันนึงมีคนมาอ่าน มารีวิว ยอดวิวก็เริ่มเพิ่มทีละนิดๆ จนสัปดาห์นี้นิยายเรามียอดวิวเพิ่มขึ้นกว่า 100 วิว

เอาตรงๆ ตั้งแต่เราแต่งมาตอนหลังๆ เนี่ยเราไม่สนหลักวิธีการใดๆ ทั้งสิ้น แค่อยากแต่ง อยากให้คนอ่านก็แค่นั้น ฉะนั้นอย่ากลัวเลย

เราเป็นทุกครั้งที่เปิดเรื่องใหม่เลย

ทุกครั้งที่เปิดขายด้วย... เฮ้ออออ...แต่ก็ยังเขียนอยู่ดี ^^

เป็นค่ะ ทุกครั้งที่เปิดเรื่องใหม่จะไม่มั่นใจเลย กลัวว่าจะไม่มีคนอ่าน ฟีดแบคจะไม่ดีเท่ากับเรื่องก่อน คนจะไม่ติดตาม มันกลัวไปหมด แต่เพราะเราอยากทำในสิ่งที่เราชอบสุดท้ายก็เลยมองข้ามเรื่องพวกนี้ไปค่ะ

เป็นกำลังใจให้ จขกท.นะคะ สู้ๆ ค่ะ

เป็นค่ะ ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ แต่เพราะชอบก็เลยยังเขียนลงไป ไม่มีคนอ่านเราก็อ่านของเราเองก็ได้

เป็นเหมือนกันค่ะ แต่พอลงไปแล้วก็ใช่จะไม่มีคนอ่านเลย บางทีนิยายเร่ืองนี้อาจจะดังเป็นพลุแตกก็ได้นะคะ ลงเถอะค่ะ มีคนรออ่านอยู่:)

สู้ๆนะคะ มั่นใจเข้าไว้

ทุกคนที่เขียนนิยายลงเว็บน่าจะเคยผ่านจุดนั้นมาก่อนค่ะ แต่ก่อนอื่นต้องโฟกัสที่ตัวเราก่อนค่ะ โฟกัสที่ความอยาก ความหื่นกระหาย(?)ในการที่จะถ่ายทอดเรื่องราวของเราออกมาเป็นตัวหนังสือ ถ้าเราอยากมากๆ อะไรก็หยุดเราไม่ได้ค่ะ ต่อให้ไม่มีคนอ่านหรือมีคนด่า ความด้านชาต่ออุปสรรคเหล่านี้ก็จะมากตามความอยากและความมุ่งมั่นของเราทำให้สามารถเขียนต่อและอัพต่อไปได้เรื่อยๆ ค่ะ คิดซะว่าสิ่งที่กลัวนั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอเหมือนๆ กัน คนอื่นผ่านไปได้ เราก็ต้องทำได้ สู้ๆ นะคะ

แปลกนะ เราไม่เคยกลัวก่อนจะเริ่มลงเลย

เป็นพวกไม่ได้คาดหวังมากแต่แรก

เขียนได้ตอนนึงก็เปิดเรื่องลงเลย ไหเต็มไปหมด 5555

เคยค่ะ แต่ว่าถ้าลงเรื่อยมันก็ต้องมีคนอ่านค่ะมั้งแหละ มันอาจจะเริ่มที่กลุ่มคนไม่มากนัก แต่ว่าถ้าหากเราไ่ม่ลอง เราก็ไม่รู้หรอกว่ามีคนสนใจนิยายเราไหม ฉะนั้นแล้วอย่าได้กลัวค่ะ สู้ะนะคะ

เราไม่กลัวคนไม่อ่านนะคะ ไม่ไช่ว่าจิตแข็งแกร่งอะไรหรอกค่ะ

แต่เราเขียนนิยายเหมือนเป็นการทดลองทางสังคมของเรามากกว่า

เราไม่ได้มุ่งหวังว่าจะเป็นนักเขียนนิยายขาย หรือผลิตงานออกมาเรื่อยๆ หรือการมีชื่อเสียงอะไร

พอเขียนจบก็เอาไปให้โหลดอ่านฟรีอีก เพื่อเผยแพร่ความรู้ของคนพิการที่แทรกอยู่ในเนื้อเรื่อง

แล้วก็เก็บข้อมูลอะไรบางอย่างเท่าที่ได้

และเรายังได้ผลลัพธ์ที่เกินความคาดหมายที่มีนักอ่านบางคนไปช่วยเหลือคนพิการในรูปแบบต่างๆ ที่ดีคือนักอ่านเขาแจ้งเรากลับมาด้วยว่าเขาแต่ละคนไปทำอะไรกันมาบ้าง อยากให้คะแนนเป็นนักอ่านน่ารักร้อยเต็มเป็นที่สุดเลย

พอเขียนไปเขียนมาก็รู้สึกว่าการเขียนนิยายเราก็ไม่ควรละทิ้งแม้จะยังไม่มีเวลานัก

ทำให้กลับมารีไรท์เรื่องนี้ใหม่เพื่อส่งผ่านสาระสู่คนให้มากขึ้นไปอีก

ซึ่งจะมากขึ้นเพียงคนสองคนหรือไม่กี่คนก็โอเค ก็เหมือนเป็นการทดลองซ้ำครั้งที่สอง

อยากจะบอกคุณ จขกท. ว่า กังวลได้ค่ะ แต่ไม่ต้องถึงกับกลัวคนไม่อ่านหรอกค่ะ

นี่ขนาดเราเขียนเรื่องคนพิการ เขียนสาระการช่วยเหลือคนพิการหลายบทมากและอยู่ในช่วงต้นเรื่องด้วยเป็นสิบบท ดูแล้วไม่น่าจะมีคนเข้ามาอ่าน แถมยังเป็น ญญ อีก ก็ยังมีคนหลงเข้ามาอ่านพอควรเลย

สู้ๆ ค่ะ

กลัวเหมือนกันค่ะ กลัวเพราะคาดหวังให้มีคนชอบนิยายของเรา

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้แต่งจนจบค่า

กลัว แต่สุดท้ายก็ลงไป ลงไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็มีคนมาอ่าน ไม่มีใครอ่านฉันอ่านเองก็ได้

ฉันอินดี้

สู้ ๆ แล้วกันนะ

ไม่ต้องกล้วครับ ว่าไม่มีใครอ่าน

ตอนมันอยู่กับเรา ก็ไม่มีใครได้อ่านอยู่แล้ว

เวลามันเผยแพร่ออกไป มีคนอ่านเพิ่มมาไม่กี่คน

ถือว่าดีกว่าตอนอยู่กับเรา

มีคนอ่านเพิ่มจำนวนมาก ถือว่าโชคดีที่มีคนจำนวนมากสนับสนุน

และ จะได้รู้กันสักทีด้วยว่า ที่คิดไว้ถูกใจคนอื่นหรือเปล่า

ตต่อไปจะเป็นกลัวเก็บตังแล้วคนด่าครับ

หลายๆ คน คงเคยเป็นเหมือนกัน เข้าใจความรู้สึกเลย ตอนนี้ก็เป็นอยู่เช่นกัน 555

แต่นิยายที่เราแต่งขึ้นมันอาจจะดีที่สุดหรือแย่ที่สุด ถ้ามันยังเก็บอยู่กับเรา

- คนอ่านคนแรกก็คือตัวเราเอง

- คนอ่านคนสุดท้ายก็คือตัวเราเอง

- และคนที่วิจารณ์นิยายของเราก็คือตัวเราเองเช่นกัน

หวังว่านิยายที่คุณ Noon_1986 แต่งจะประสบความสำเร็จในอนาคต :)

เราคนหนึ่งค่ะ เราเป็นคนที่ลงนิยายแล้วหวังกับฟีดแบคด้วย พอมันไม่ได้ตามที่หวังก็ผิดหวังเล็กๆนะคะแต่ก็อยากจะลองแต่งนิยายให้จบสักเรื่องดู เค้าขอเป็นกำลังใจให้เธอขานะคะอย่างที่คอมเม้นต์ที่หนึ่งว่าเลยเราลงนิยายไปเดี๋ยวคนที่เขาสนใจก็ตามมาค่ะ สู้ๆนะคะ!

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ ไม่ค่อยมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองเขียนออกมาสักเท่าไหร่ ช่วงแรกๆก็คิดมากอยู่ค่ะ ว่าจะมีคนอ่านนิยายเราไหม? แต่พอเราลงไปมันก็มีคนอ่านบ้าง ถึงจะไม่ได้เป็นที่พึงพอใจสักเท่าไหร่ แต่ก็จะบอกกับตัวเองอยู่เสมอว่า "ไม่เป็นไร สักวันจะต้องเป็นวันของเรา" สู้ๆนะคะ เราก็จะสู้ไปพร้อมคุณค่ะ

เป็นมากๆๆๆๆเลยครับเราแต่เองเราว่ามันสนุกแต่พอคนอื่นอ่านเทสไม่ตรงกับเรา เราก็เลยทำใจไว้ก่อน 5555

ลง ๆ ไปเถอะครับ วันนี้ไม่ วันหน้าก็ต้องมี หนังสือในห้องสมุดไม่มีเล่มไหนถูกอ่านตั้งแต่วันแรกฉันท์ใด นิยายของเราก็ฉันท์นั้นครับ

เรื่องราวทุกเรื่องล้วนต้องถูกอ่าน ไม่มีเรื่องราวใดไม่ได้ถูกอ่านหรอกครับ ครั้งแรกอาจจะประหม่าไปหน่อย แต่งไปเรื่อย ๆ ก็จะมั่นใจขึ้นเองครับ