ขอฮาวทูเฉลยปมหน่อยค่ะ ลังเลมากๆ TT

นิยายที่เราเคยแต่งก็มีปมเหมือนกันค่ะ มีปมเยอะด้วย เราใช้วิธีการที่ว่า ช่วงแรกๆแค่ให้คำใบ้เอาไว้ก่อนว่าอะไรอาจเกิดขึ้น หรือไม่เกิดขึ้นก็ได้

อืม...ของเราเป็นเรื่องที่ว่าพระเอกจับตัวนางเอกมาเป็นนางบำเรอเพื่อแลกกับการชดใช้หนี้ให้กับพ่อแม่ คือสิ่งที่พระเอกทำมันโหดร้ายทารุณมากๆ นางเอกเราถูกย่ำยีทั่งทางร่างกาย และจิตใจ แล้วก็โดนบังคับให้แต่งงานด้วย แต่พอสุดท้ายช่วงกลางๆเรื่องก็มีปมมาเฉลยๆว่า สิ่งที่พระเอกทำไปทั้งหมดนั้นก็เป็นเพราะว่าพระเอกแอบหลงรักนางเอกมานานมากแล้ว แต่เป็นเพราะนางเอกมีแฟนอยู่แล้ว เลยต้องวางแผนหักหลังการทำธุรกิจร่วมกับพ่อของนางเอกขึ้น(แต่พ่อก็ไม่รู้) ทำให้พ่อของนางเอกต้องกลายเป็นหนี้ แล้วพระเอกก็เสนอตัวที่จะให้พ่อของนางเอกยืมเงินเพื่อมาพยุงธุรกิจที่กำลังจะล้มละลายของเขาเอาไว้ก่อน(ตามแผนที่วางไว้) พอรู้ตัวอีกทีก็กลายเป็นหนี้ถึง90ล้าน ทีนี้แหละพระเอกก็จะได้มีเหตุผลในการที่จะครอบครอง หรือจะเรียกง่ายๆว่าเป็นเจ้าชีวิตของนางเอกได้ เพราะเขารู้ว่ายังไงซะพ่อของนางเอกก็จะไม่มีเงินมาใช้หนี้เขาแน่นอน

พอนางเอกรู้ความจริงเรื่องที่ว่าพระเอกแอบชอบมานานแล้วก็เริ่มแอบมีใจให้บ้าง จะมีช่วงหนึ่งที่ดูจะลงเอยด้วยดี แต่ผลสุดท้ายก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น เมื่อนางเอกรู้ความจริงเรื่องที่ว่าพระเอกแอบวางแผนหักหลังพ่อของตัวเอง ก็เริ่มรู้สึกโกรธ บวกกับที่ตอนนั้นนางเอกตั้งท้องด้วย แต่พระเอกปฏิเสธที่จะรับเลี้ยง ทำให้นางเอกปี๊ดแตกมาก แล้วก็โพล่งออกไปเลยว่าจะไม่ยอมอยู่แบบนี้อีกแล้ว ทำให้พระเอกไดเรู้ความจริงของนางเอกอีกประการว่าที่จริงแล้วนางเอกไม่เคยรักเขาเลย ที่ทำไปทั้งหมดนี้ก็เพื่อรอคอยวันเวลาที่จะได้แก้แค้น

อันนี้คือส่วนหนึ่งของนิยายที่เราแต่งจบไปแล้ว ไม่รู้อ่านแล้วจะเข้าใจหรือเปล่า อ่านเองก็งงเองเหมือนกัน ฮ่าๆ

สรุปให้ง่ายๆ(สำหรับเรานะคะ) ควรมีการสร้างปมทั้งจริงและหลอกขึ้นมา แต่ต้องทำให้มันลงตัวและกลมกลืนไปกับเนื้อหาส่วนอื่นๆด้วยนะคะ เพื่อให้ผู้อ่านได้มีการคาดเดาและลุ้นตามไปกับเนื้อหานิยายของเราด้วย บางคนอาจทายถูก ไม่เป็นไร แต่เราอย่าพึ่งไปเฉลยปมทั้งหมดภายในทีเดียว ค่อยๆทยอยคลายปมออกทีละปม ทีละนิดทีละหน่อย เพื่อให้มีความน่าตื่นเต้นและลุ้นระทึก และมันจะยิ่งทำให้เนื้อหานิยายของเราน่าติดตามอ่านต่อมากขึ้นค่ะ

ปล. ไม่รู้จะเป็นประโยชน์ต่อ จขกท ไหม แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ

สำหรับเราคือ ถ้าเราอยากจะเขียนแบบไหนก็เขียนไปเลยค่ะ เอาที่ตัวเองสบายใจที่สุด เพราะว่าถ้าจะเขียนตามคนอ่านอาจจะทำให้ตันเอาเองก็ได้

แต่ส่วนตัวเราเขียนแบบตั้งแต่เปิดเรื่องแล้วก็ทิ้งปมอันใหญ่ให้ ตอนแรกคนอาจจะงงๆหน่อย แต่สำหรับใครที่คอยอ่านตามตอนต่างๆต่อไปและชอบวิเคราะห์เนื้อเรื่อง มันจะมีรายละเอียดเล็กๆบอกถึงการเฉลยปม[เพราะการกระทำของตัวละครหรือสิ่งของเล็กๆเป็นสิ่งที่ส่งผลต่อเนื้อเรื่องทั้งหมด] แต่สำหรับคนอ่านบางคนที่อ่านแบบผ่านๆอาจจะไม่รับรู้ และเราก็จะไปเฉลยพร้อมกับตัวละครในช่วงท้ายๆอะไรแบบนี้ค่ะ

อีกแบบคือให้คนอ่านรู้ตัว พร้อมกับตัวละคร[หรือไม่ก็ได้] แต่อาจจะทิ้งปมออกมาไม่หมด ทำให้เข้าใจไปอีกทาง แล้วค่อยไปหักมุมตอนเฉลยก็ได้

เอ๊ะ...พิมพ์ออกนอกเรื่องหรือเปล่านะ...

เขียนไปตามที่ตั้งใจเถอะค่ะ คนอ่านถ้าเขาชอบ จะไม่เทง่าย ๆ หรอกค่ะ

ถ้าเป็นไปได้ คุณควรจะเขียนโครงเรื่องเอาไว้ก่อน เพราะถ้าเราหาจุดที่จะเฉลยไม่ได้ มันจะทำให้เราเครียดในระหว่างการแต่งและนิยายเรื่องนี้อาจจะไปไม่รอด