อยากรู้ข้อเสียของรร.เตรียมอุดมศึกษาค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
พอดีได้ยินมาว่า" คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า" ก็เลยตัดสินใจมาตั้งถามเลยค่ะ
มันเกิดขึ้นกับตัวเราจริงๆค่ะ เกี่ยวกับรร.ในม.ต้น U-U
รบกวนด้วยนะคะ ถ้าแบบละเอียดๆมากๆ จะเป็นพระคุณมากค่ะ️
14 ความคิดเห็น
ข้อเสีย -> ผอ.
เบาได้เบา
ในฐานะที่เราอยู่ห้องกิ๊ฟเลขของเตรียมนะคะ ขอบอกเลยว่า กิ๊ฟเลข --> = คนเก่งที่ขาดทักษะทางสังคม อย่าแปลกใจหรือตกใจถ้ามีคนที่ได้ TOP 10 วิทย์คณิตตอนสอบเข้าเตรียม จะไม่เข้ากิ๊ฟเลข เพราะมันรวมไปด้วยผู้คนเหล่านั้นจริงๆค่ะ ซึ่งตอนเเรกเราไม่รู้ว่าทำไมคนท็อปๆที่สอบเข้าได้ไม่เลือกแผนการเรียนนี้ พอเรามาอยู่ เราช็อคค่ะจุก เสียใจ อยากออก เเต่มันสายไปเเล้ว ได้เเต่ก้มหน้ารับชะตากรรม การเรียนมันเหมือนเเข่งกันเรียนแบบมากๆเลยค่ะ เเถมเพื่อนไม่ค่อยเป็นมิตรด้วย :( คหสต.
กิ๊ฟต่างๆเป็นไหมอะคะ มันแลเวแต่ดวงด้วยใช่ไหมคะว่าเราจะเจอคนแบบไหน
กิ๊ฟอื่นจะปกติมากๆค่ะ เท่าที่พี่ลองถามเพื่อนๆห้องอื่น เเต่กิ๊ฟเลขจะแพทเทิร์นเดิมๆแบบนี้เลยค่ะ ไม่ว่าจะผ่านมาหลายปี ทั้งพี่รหัส รุ่นน้อง คนเลยไปเลือกห้องธรรมดาเป็นส่วนใหญ่มากกว่าค่ะ
ผมซื้อ สินิทธิ์ ทุกปีเลยครับ ชอบหนังสือพี่่มากครับผมอ่านสัมภาษณ์ก็ดูปรกตินี่ครับดูพี่ๆน่ารัก คาดไม่ถึงเลยครับ รายชื่อผู้จัดทำรุ่นแรกๆมีระดัยผู้บริหารมหาวิทยาลัยเลยน่าจะมีคนน่ารักอยู๋บ้างนะครับ ทึ่งในความเก่งครับ
คิดว่าย้ายไปห้องปกติได้นะครับ ตอนม.5ก็มีเพื่อนย้ายมาจากกิฟเลข
เอาจริงๆ ตัวบุคลากรผู้สอนไม่ได้ดีทุกคน ความปสด.สามารถพบเห็นได้ถมเถไปแต่ไม่หนักเท่ารร.อื่นมั้งนะ เช่นทรงผมไรงี้ แต่ก็คือหลายคนอาจจะคาดหวังว่าเข้ามาแล้วแบบ อมก.อาจารย์ทุกท่านจะพาเราโผบินสู่ฟ้าไกล โน่วๆๆ เด็กมันเก่งตั้งแต่เข้ามาแล้ว ถ้าเราแบบสามารถขยันในเวลาที่จำเป็นหรือรับผิดชอบตัวเองได้ดี สภาพแวดล้อมมันจะทำให้เราเรียนเอง เพราะเวลาใกล้สอบทุกรูปแบบ คนรอบข้างมันอ่านกันหมด ถึงเราขี้เกียจแค่ไหนก็ควรรู้สึกผิดบ้างแหละถ้าเห็นคนอ่านโคตรเยอะแต่ตัวเราไม่ทำอะไรเลย
ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ
ข้อสอบแต่ละเทอมยากกว่าข้อสอบเข้ามหาลัยอีกค่ะ และถ้าไม่เข้มแข็งพออาจจะมีปัญหาเรื่องเครียดได้ (เท่าที่เจอจะมีพวก devastated จนเททุกอย่าง กับพวกรู้สึกตัวเองไม่เก่งพอ แล้วพยายมผลักดันตัวเองขึ้นเรื่อยๆ) ไม่ได้บอกว่าเป็นกันทุกคนนะ แต่เท่าที่ถามๆกันมา หลายคนก็ไปหาจิตแพทย์ เราเองก็ไปค่ะ 555+ คุณเข้ามาแล้วอาจจะรู้สึกดิ่ง หลงทาง หาตัวเองไม่เจอ แต่ถ้าอยู่ไปซักพักนึง สุดท้ายเราก็จะชัดเจนเองค่ะ ว่าเราเป็นคนยังไง เหมาะกับวิชาอะไร เข้าคณะไหนดี (น่าจะเป็นเพราะสังคมเพื่อนที่แต่ละคนมีความเป็นตัวเองสูง มีความเก่งในแต่ละด้าน และมีนิสัยเป็นของตัวเองจัดๆ เลยทำให้เราพยายามหาตัวเองได้ไวขึ้นมั้งคะ)
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ขออนุญาตถามได้ไหมคะว่า ตอนนั้นคุณพี่ผ่านจุดแย่ๆ ความกดดัน หรือดิ่ง หลงทางกับตัวเอง หาตัวเองไม่เจอ มาได้ยังไงหรอคะ️
เราสังเกตคะแนนของตัวเองและก็ทัศนคติของตัวเองต่อวิชานั้นๆ อาชีพนัั้นๆ เพื่อนพูดเรื่องอนาคตค่อนข้างจะบ่อยค่ะ ปกติเพื่อนมักจะอยากเป็นหมอกัน ตอนแรกเรากดดันตัวเองให้อยากเป็นหมอ ให้เรียนเก่งวิชาที่เราไม่ไหวจริงๆไปเรื่อยๆ พอถึงจุดๆนึงที่เราไม่ไหว เราลองมานั่งจัดการความคิดตัวเองค่ะ ทำไมเราต้องทำขนาดนั้น ฝืนทำสิ่งนี้ให้เก่งเพื่อจะเป็นหมอเพื่อที่จะทำอะไรที่ตัวเองไม่ชอบไปตลอดชีวิตเหรอ ละก็ไล่ลำดับเอาเลยค่ะ ชอบอะไรไม่ชอบอะไร ทำอันไหนเงินโอเคไม่โอเค แล้วหาจุดบาลานซ์ว่าตัวเองพอใจที่ไหน สุดท้ายเราก็ได้คณะกับอาชีพที่อยากทำออกมาเองค่ะ
และส่วนเรื่องหาตัวตนตัวเอง จริงๆก็ปรับความคิดกับจิตแพทย์มาด้วยนิดหน่อย ความคิดกับเรื่องรอบๆตัวเราเลยดีขึ้น (ตอนแรกเรามองโลกในแง่ร้ายมากเลยค่ะ ทุกๆวันเป็นวันที่เราไม่ไหว เรียนไม่รู้เรื่องซักตัว เพื่อนต้องรู้สึกเราน่ารำคาญแน่ๆ เบอร์นั้นเลยค่ะ 555+) เพื่อนๆมีนิสัยเป็นของตัวเองจัดๆ แต่แต่ละคนก็กล้าพูดความเห็นตัวเองออกมา แสดงความเห็นออกมาตรงๆ (อันนี้ต้องเลือกคบเพื่อนด้วย คบเพื่อนที่เข้ากับตัวเอง/ไม่เฟค) เดี๋ยวเราก็กล้า express ความเป็นตัวเองของเราออกมาเองค่ะ จากเป็นคนไม่กล้าพูดความเห็นตัวเอง กลัวคนอื่นไม่พอใจ ไม่ให้ความสำคัญกับความรู้สึกตัวเอง ก็เริ่มกล้าพูดกล้าแสดงออกมาขึ้น (คิดซะว่าคนส่วนใหญ่ต่างกันจะตาย ยังกล้าเป็นตัวเองเลย ทำไมเราจะเป็นไม่ได้วะ ไม่มีใครมองเราแปลกหรอก ทุกคนก็แปลกกันหมด ไรงี้อ่ะ 555+)
สู้ๆน้าาา เข้ามาเรียนที่นี่กันนน อะไรๆอาจจะดููยากต้องปรับตัวเยอะในช่วงแรกๆ แต่หลังจากนั้นมันดีมากจริงๆ ^^
แต่เราว่าค่านิยมหมอวิศวะในเตรียมมันแรงไปหน่อย คนที่ไม่รู้จะเข้าคณะอะไรอาจจะถูกเพื่อนชวนไปเรียนหมอวิศวะ ตอนแรกเราก็เป็น แต่ตอนเลือกคณะเราคิดได้ว่าเราน่าจะเรียนคณะที่ชอบจริงๆดีกว่า
ข้อเสีย
-มีพวกขี้อิจฉาที่เคยสอบไม่ติดหรือมีลูกหลานที่ไม่มีความสามารถพอที่จะสอบติดม.4 ที่นี่ได้
คอยตามด่าตามแซะทุกครั้งที่มีข่าวว่าเด็กโรงเรียนนี้สอบติดหมอเกือบทั้งห้อง
เป็นเรื่องปกติมีทุกโรงเรียน
โรงเรียนดังอันดับต้นๆของประเทศไทยที่มีแต่เด็กเก่งๆระดับหัวกะทิก็แบบนี้แหละค่ะ
โดนเพ่งเล็งมากเป็นพิเศษ
-ส่วนตัวเรามองว่าขึ้นอยู่กับห้องด้วย อย่างเราอยู่ห้องควีนตอนม.5 ม.6จะเห็นว่าทุกคนดูเรียนชิวๆ นอนบ้าง เล่นบ้าง แต่คือเขาซุ่มอ่ะ55555 คือเราไม่ได้มองว่าไม่ดีนะ มันก็คือการเรียนในวิธีของเขาน่ะแหล่ะ แต่มันทำให้เห็นว่าทุกคนพยายามมากจริงๆ แบบมันค่อนข้างกดดัน แต่ก็ขึ้นอยู่กับคนอีกอ่ะ คือนี่กับเพื่อนในห้องควีนก็เตรียมใจตกเลขยากกันไปเลย พอตกมาก็รู้สึกมีเพื่อน5555 ไม่ผิดคาดก็โอเค
-แต่ข้อดีคือถ้าเจอเพื่อนดีๆ นี่ก็ให้เพื่อนช่วยติว ติวจนสอบผ่านอ่ะ คือในกลุ่มเพื่อนสนิทมันเป็นไทป์ช่วยกันเรียนจริงๆนะ หรืออย่างสังคมออนไลน์คือเด็กเตรียมเนี่ยทำสรุปออกมาแชร์กันว่อน มันแบบแบ่งปันดี แต่ในส่วนการสอบก็จะมีความกดดันกันเองในห้องน่ะแหล่ะ และจะยิ่งกดดันถ้าไปอยู่ในห้องคิง ก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ
เรื่องอาคารสถานที่
1. โรงอาหารกระจายและค่อนข้างแน่น
2. อาคารอยู่ห่าง และทางเชื่อมต่อไม่มีหลังคาคลุมทั่วถึง (ร่มคืออาวุธประจำตัว)
3. น้ำท่วมเมื่อฝนตก***(เคยทำรองเท้าลอยน้ำหายมาแล้ว...)
4. อาคารเรียนส่วนใหญ่ไม่มีห้องน้ำนักเรียน ต้องเดินขึ้นลง
การเรียน
1. การเรียนที่กดดัน (ถึงการแข่งขันไม่ได้สูงขนาดที่บางคนกล่าวถึง แต่บางครั้งก็มีแรงกดดันที่มาจากตัวเอง เพราะเพื่อนส่วนใหญ่รอบข้างได้คะแนนดี)
2. เนื้อหาเยอะกว่าหลักสูตรแกนกลาง สอนเร็ว (แล้วแต่วิชา แล้วแต่ครู) อันนี้จะมองเป็นข้อดีก็ได้นะครับ
บุคลากร
1. ความขัดแย้งและความไม่ต่อเนื่องของผู้บริหาร (กรณีหนังสือเรียนล่าช้าเทอม2 2561 เปิดเทอมมาไม่มีหนังสือเรียน)
เท่าที่นึกออกมีประมาณนี้
ส่วนเรื่องอื่นๆเช่น สังคมเพื่อน ขอไม่นับเป็นข้อเสีย อันนี้แล้วแต่มุมมองส่วนบุคคล และประสบการณ์แต่ละครยนจริงๆ
แล้วปัจจัยภายนอกพวกนี้ค่อนข้างมีผลกระทบค่อนข้างน้อยกับชีวิตผมนะ ที่มองว่าสำคัญคือตัวเราเอง ดีใจที่ได้เห็นน้องไม่ได้สภาะแข่งขันเป็นแรงกดดัน แต่เป็น แรงผลักดัน เป็นมุมมองที่สำคัญมากที่จะช่วยให้ 3 ปีในเตรียมไปได้ดี
ขอให้โชคดีครับ
ขอบคุณมากๆค่ะ️
-โรงอาหารแย่ ทางเลือกอาหารน้อย บางครั้งไม่สะอาดมีเส้นผมหรือยางมาในอาหาร (เป็นเฉพาะบางร้าน และบางครั้ง)
-อันนี้คือเรียนศิลป์-ภาษามา เรียนชิลล์มากจริง ๆ ค่ะ ในห้องเรียนจะเสียงดังมาก แม้จะเวลาเรียนก็ตาม
-ครูไม่ป้อนความรู้ ถ้าคุณเสียงดังไม่เรียน อาจารย์บางท่านคือไม่สนจริงๆค่ะ จะมีไพรเวทคลาสหน้าห้องเรียนไป ด้านหลังจะเสียงดังยังไงเชิญ ตราบใดที่ไม่มากไป ต้องกระตือรือร้นที่จะเรียนเองค่ะ (บางวิชา) และถึงทุกคนจะเสียงดังยังไง แต่คะแนนสอบที่ออกมาคือดีมาก บางครั้งดีกว่าคนที่เรียนซะอีก
-ข้อสอบบางวิชาคือยากแบบยากไปตาย ในห้องผ่านไม่ถึงครึ่ง
-หนังสือเรียนที่โรงเรียนทำเองมีเนื้อหาผิดและซ้ำเยอะมาก
- อาจารย์บางคนปสด. แบบมาก ๆ ต้องอดทน
อันนี้หนูอยู่เตรียมฯรัชดานะคะ ก็สังคมดีมากๆเลยค่ะ (เพิ่งย้ายมา ม.1)เพื่อนน่ารักทุกคนเลย ครูสอนเข้าใจง่ายมากด้วย ข้อเสียอย่างเดียวคือต้องเดินเปลี่ยนคาบตามตารางไปมาค่ะ แถมอันนี้ห้องอยู่ชั้น6ด้วย ต้องขึ้นบันไดตั้ง100กว่าขั้นเพื่อขึ้นไปเข้าแถวเคารพธงชาติเลยค่ะ เรียนทีมี4ตึก เปลี่ยนไปมาตามห้องเรียนที่กำหนดที่ตาราง ถ้าอยู่ห้องพิเศษจะมีความกดดันอยู่มากเลยค่ะ ประมาณว่าเพื่อนไม่ค่อยเป็นมิตร เหมือนเขาคิดว่าเราจะตีสนิทกับเขาเพื่อหวังผลประโยชน์ด้านการเรียนน่ะค่ะ บางคนถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยถ้าเพิ่งเคยเจอครั้งแรกค่ะ ก็ประมาณนี้
คนละโรงเรียนกัน น่าจะเปรียบเทียบกันไม่ได้นะ
คนอื่นแชร์เรื่องในโรงเรียนเยอะแล้ว นี่อยากมาแชร์เรื่องที่เจอมา
น้องต้องถามตัวเองก่อน ว่าอยากเป็นหางเสือหรือหัวหมาล่ะ
ถ้าเก่งจริงๆไปโรงเรียนที่พร้อมจะดันเด็กแต่ไม่มีเด็กเก่งให้ดันดีกว่า น้องจะเป็นพระเจ้าในโรงเรียน ครูทุกคนสรรเสริญ เอาตัวไปติวนู่นนี่ตลอด ได้บรรยากาศการเรียนเหมือนกัน
พี่พึ่งคิดได้จากการเห็นเพื่อนคนนึงที่ได้คะแนนท็อปในคณะตลอด เค้าอยู่โรงเรียนตจว แต่เค้าเก่งมาก ครูในโรงเรียนนั้นเห็นค่าเพื่อนพี่ เค้าใช้ชีวิตม.ปลายอย่างมีความสุข ไม่แข่งขัน ไม่กดดันขนาดนั้นเมื่อเทียบกับในเตรียม และได้รางวัลระดับประเทศเยอะมาก
นอกเรื่องไปบ้างแค่อยากมาแชร์ประสบการณ์
เราเรียนสายศิลป์ภาษานะคะ เอาจริงๆเราไม่ได้รู้สึกว่าครูสอนวิเศษเลิศเลอกว่าโรงเรียนอื่นอะไรเลยค่ะ ครูหลายคนก็สอนแบบมึนๆพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง ครูปสดก็มีเยอะค่ะ ครูไม่ง้อเด็กค่ะ เรียนหรือหลับครูไม่สนเลย ทำข้อสอบให้ได้พอค่ะ (ซึ่งข้อสอบหลายวิชายากเหมือนพรีมหาลัย เราอ่านจนจะอ้วกทุกเทอม) มีแค่หนังสือเรียนที่ไม่ง้อหนังสือกระทรวงเพราะเตรียมทำหนังสือทำชีทชีทเองเป็นส่วนมาก หลายคนที่อาจจะมองว่าเตรียมสอนดีกว่ารร.อื่นเราบอกเลยว่าโนค่า แต่เรื่องเพื่อนนี่สมองระดับเทพกันจริงๆค่ะ จากที่ตอนม.ต้นเรารู้สึกว่าเราเก่ง อยู่ที่นี่เรารู้สึกเป็นคนโง่อยู่ตลอดเวลาจริงๆ ตอนม.4เข้ามาใหม่ๆทำเรา self esteem ต่ำลงมากๆค่ะ ร้องไห้ไปไม่รู้กี่รอบ มีเพื่อนที่รู้จักกลายเป็นซึมเศร้าหลายคนเหมือนกันค่ะ สังคมข้างในไม่ได้สวยหรูนะคะ เอาแค่ในสายก็แตกกันเป็นกลุ่มๆแล้วค่ะ เพื่อนไม่ได้รักกันพากันเรียนไปทุกคนนะคะ สังคมรอบข้างที่มันกดดันต่างหากที่จะบีบให้เราหาทางเรียนให้ทันเพื่อน แต่เพราะสังคมที่ทั้งโหดทั้งกดดันแบบนี้แหละค่ะที่ทำให้เราสตรองขึ้นกว่าเดิมมากๆ กดดันจนชินจนไม่รู้สึกกดดันแล้วค่ะ แบบเออ ก็เพื่อนเขาเก่งอะ เขาก็เก่งในแบบของเขาทำได้ในแบบของเขา เราก็ทำเต็มที่ในแบบของเราก็พอ แข่งไปก็เหนื่อยแถมเสียสุขภาพจิตสุดๆค่ะ กล้าพูดว่าเตรียมเป็นวัคซีนชั้นดีที่จะทำให้เราไม่ช็อคจนร้องจ๊ากตอนขึ้นมหาลัยค่ะ เพราะช็อคจนร้องไห้จากตอนม.4ไปหมดแล้ว55555 มันจะมีสกิลปรับตัวระดับนึงค่ะ นอกจากเรื่องพวกนี้ก็เรื่องสาธารณูปโภครร.ค่ะ คือแบบเอิ่ม ห้องน้ำแย่เกือบทั้งโรงเรียน โรงอาหารไม่เคยมีที่นั่งพอ ของกินในโรงอาหารมีให้เลือกน้อยจนกินวนอยู่สามปี ใครมาจากต่างจังหวัดที่มีของกินเยอะๆ ขนมจีบ มันเกลียวทอด ซาลาเปา กุยช่าย ข้าวโพดคลุกเนย อะไรแบบนี้อย่าหวังจะหาได้จากโรงอาหารเตรียมเลยค่ะ มีแค่เฟรนช์ฟรายส์กับไอติมก็บุญหัวแล้วค่ะTT คนในอยากออกคนนอกอยากเข้านี่จริงมากค่ะสำหรับเรา แต่ให้เลือกอีกทีเราก็คงเลือกเข้าเตรียมอยู่ดี ถึงชีวิตจะแย่แต่มันดันให้เราสตรองขึ้นสุดๆจริงๆค่ะ ถ้าไม่ติดเตรียมเราคงมีชีวิตที่มีความสุขกว่าก็จริงแต่แน่นอนว่าเราจะไม่สตรองเหมือนในทุกวันนี้แน่นอนค่ะ
1.ครูบางวิชาสอนไม่รู้เรื่อง/ไม่สอนเลย ทำให้เด็กต้องไปหาความรู้ข้างนอกเอง
2.บางทีครูคิดว่านักเรียนทุกคนรู้เรื่องอยู่แล้วเลยสอนข้ามๆ แต่ เฮ้ย เด็กที่ไม่รู้เรื่องก็มีมั้ยวะคะ
3.ข้อสอบออกยากประหนึ่งทดสอบเด็กไปโอลิมปิก แล้วบรรดาเด็กห้องคละอย่างเราก็...
4.ครูบางคนพฤติกรรมไม่น่ามาเป็นครูได้ เช่น อ่า เหยียดเด็กศิลป์/ห้องคละ(กูนี่แหละ) เหยียดเพศนร. เซกกุฮาระ ฯลฯ
5.สังคม ปสด.มาก ขี้เกียจอธิบาย เอาเป็นว่าตามที่เราเจอนะ ถ้ายูไม่สวยยูต้องเก่งถึงจะมีที่ยืน เหยียดติ่ง2D เหยียดหน้าตา วะฮ่าฮ่าฮ่า
แต่เรื่องสังคมมันก็แล้วแต่คนจริงๆนะ บางคนเจอเพื่อนดีสังคมดีก็สบายไป บางคนเจอแบบเรา/หนักกว่าเราก็มี ถึงขั้นเป็นสึมเศร้า (แล้วนังผอ.ก็ดูภูมิใจมากที่เด็กเป็นสึมเศร้า โถ)
6.การแข่งขันไม่ได้จบแค่ตอนสอบติด แต่การแข่งขันจะอยู่กับเราไปจนเรียนจบนั่นแหละ ออชมรม ออหลีด ออซีจี ออละคร ล้วนเป็นการแข่งขัน (เรื่องเส้นสาย ไม่พูดดีกว่า)
นี่คือข้อเสียของโรงเรียนเท่าที่นึกได้นะ แต่ภาพรวมแล้วมันก็ถือว่าเป็นรร.ที่ดี อิสระพอสมควร มีกิจกรรมให้ทำเยอะมาก(รวมที่ไม่ต้องคัดแล้วนะ) ยังไงก็อย่าเพิ่งมองรร.นี้แย่ไปเลยนะ
ซึมเศร้าค่ะ แก้ไขคำ
ข้อเสียคือมีผู้ชายมาตามจีบแยะจนไม่มีสมาธิเรียนเลย
มันใช่มั้ยคะเนี่ยย555
เด็กเตรียมคือหัวกะทิขิงทุก รร ในประเทศมารวมกันมันก็จะแข่งกันเรียน แข่งกันสอบให้ได้ที่ดีๆ เกรดดีๆ ถ้าใครปรับตัวไม่ได้ก็จะเป็นคนกลุ่มน้อยต้องเอากิจกรรมหรือกีฬามาทดแทนปมด้อย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?