เรียนปวส.1อยู่ แล้วอยากเข้าม.บูร จำเป็นต้องลาออกก่อนมั้ยคะ??(ขอร้องมาตอบหนูทีTT)

[วอนผู้รู้มาตอบทีนะคะของร้อง]

จริงๆถามในทวีตอีกที่ด้วย แต่ก็กะจะไปปรึกษาครูแนะแนวอีกที
ตอนแรกครูแนะแนวบอกมาว่า เข้าปวส.ไปก่อนก็ได้ แล้วพอถึงเวลาtcas64มาแล้ว แล้วเริ่มให้สมัครเราก็ไปสมัครด้วยได้โดยยื่นวุฒิม.6ไปแทน ไม่ต้องลาออกก็ได้ (เพราะถ้าเกิดไม่ติดเราก็จะต่อปวส.2ให้จบเลย มันมีเหตุผลน๊าที่ถ้าเกิดเราติดม.บูรปีนี้ยอมออกปวส.มาTT)

ซึ่งตามหัวกระทู้นี้เลยค่ะ คือมันได้จริงๆใช่มั้ยคะ? แบบเราเข้าเรียนปวส.1ไปแล้ว แต่จะมายื่นสมัครเข้ามหาลัยช่วงนั้นด้วยโดยไม่ลาออกอ่ะค่ะ TT  

ถ้าเกิดออกพ่อแม่บอกถ้าเกิดเราออกปวสแล้วดันไม่ติดม.บูรเราก็ต้องไปเริ่มต้นใหม่ซึ่งมันเสียเวลามากๆอ่ะค่ะ (ดรอปมา1ปีแล้ว เพื่อนๆไปปี2หมดแล้ว และเพื่อนปัจจุบันก็ปี1กันแล้ว) ถ้าดรอปอีกมันเสียเวลาเยอะอ่ะค่ะ พ่อแม่เราก็อายุจะแตะ60กันแล้วด้วย เราก็เป็นห่วงอีกY-Y''พ่อหาเงินคนเดียวอีกด้วย

วอนพี่ๆเด็กดีผ่านเข้ามาช่วยหนูด้วยฮือออออออ ขอร้องงงงงงงง

Comments

[catzss]

พี่คิดว่าครูแนะแนวน่าจะพูดถูกนะ ปวส.เรียนแล้วก็เรียนต่อไปก่อน จนกว่าจะติด ม.บูรค่อยลาออกจากปวส. เราก็มาเรียนม.บูรต่อ ซึ่งความรู้ที่ได้จากการเรียนปวส.มีไว้ก็ไม่เสียหายอะไร ได้วุฒิหรือไม่ได้ไม่สำคัญถ้าเรามีความรู้และทำงานได้ พี่ว่าม.บูรเค้าก็ไม่ได้ห้ามเค้าคงไม่ได้มานั่งเช็คอะไรขนาดนั้น แล้วมันเป็นสิทธิ์ของเราที่จะทำได้ ถ้าติดม.บูรพี่ว่าการทำเรื่องหยุดเรียนปวส.ไม่น่ายากอะไร ม.บูรเค้าก็แค่ต้องการเอกสารเท่าที่จำเป็น วุฒิการศึกษาและเอกสารส่วนตัวเรา ส่วนเราจะเรียนอะไรอยู่นั้นมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเค้า อีกอย่าง อย่าไปซีเรียสกับเวลาขนาดนั้น ช้าเร็ว 2-3 ปีมันไม่ได้ทำให้ความสามารถต่างๆเราด้อยลง กลับทำให้เรามีเวลาคิด ไตร่ตรอง วางแผนได้ดีขึ้นด้วยซ้ำ อย่าไปยึดติดกับคนอื่นมากนัก เพราะแต่ละคนต่างกันไป เราเองก็ต้องสร้างทางที่ดีที่สุดสำหรับตัวเรา ถ้าเราเอาแต่วิ่งตามเค้าทั้งที่เราไม่พร้อมคนที่จะลำบากก็คือเราเอง

[จขกท.นะคะ]

ขอบคุณมากๆสำหรับคำตอบนะคะ ยังไงจะลองๆเช็คระเบียบ+สอบถามมหาลัยอีกทีตอนเริ่มๆรอบ1ดูนะคะ;-; พอดีเห็นระเบียบคร่าวๆมามันจะมีแบบว่านศ.ทำเรื่องลาพักอะไรงี้ แต่มันไม่มีปวสที่เรียนอยู่อะไรงี้เลยอยากถามผู้รู้ให้ชัวร์ๆดู ToT

ที่เรากลัวเวลาจริงๆเพราะทางบ้านไม่ได้มีเงินส่งเสียมากน่ะค่ะTT แล้วเราก็เป็นลูกคนเดียว แล้วพ่อแม่อายุเยอะมากแล้วน่ะค่ะ(ลูกเพื่อนแม่วัยทำงานกันหมดแล้วอีกต่างหากToT) เราไม่เคยคิดจะวิ่งตามคำอื่นให้ทันนะคะ แต่เราแค่กลัวว่าเวลาเลวร้ายจะมาถึงเร็วๆนี้ แล้วก็กลัวว่าตัวเองจะอยู่ไม่ถึงเวลานั้นด้วยเช่นกัน

[catzss]

อย่าเพิ่งกลัวสิ่งที่ยังไม่เกิดดีกว่านะ เพราะมันทำลายกำลังใจเราเปล่าๆและมันอาจไม่เกิดขึ้นอย่างที่เรากลัวก็ได้นะ ตอนนี้เราควรสร้างกำลังใจให้ตัวเองและตั้งใจทำสิ่งที่เราทำได้ให้ดีที่สุด เพื่ออนาคตจะได้ดีอย่างที่เราต้องการ พี่เอาใจช่วยนะคะ ขอให้โชคดีนะ