Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

[แชร์] กลอนภาษาอังกฤษแรกในชีวิต

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
กลอนนี้มีชื่อว่า "Where can we live together, Rosalyn?"  ค่ะ เขียนไว้เมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว เป็น Final Project ซึ่งทำร่วมกับเพื่อนอีกคนหนึ่งในวิชา Poetry สมัยเรียนมหาวิทยาลัยปีสาม

กลอนภาษาอังกฤษมีหลายรูปแบบ  เหมือนกับกลอนไทยที่มีทั้งกลอนแปด โคลงสี่สุภาพ และอีกมากมาย งานของเราเป็นกลอนที่เรียกว่า  Shakespearean Sonnet ค่ะ ต้นฉบับเขียนเป็นภาษาอังกฤษ ส่วนคำแปลภาษาไทยเราเพิ่มมาทีหลังเพื่ออรรถรสในการอ่านและสำหรับเพื่อนๆ ที่ไม่สันทัดภาษาอังกฤษ ดังนั้นคำแปลไทยจะไม่คล้องจองกันนะ

เพื่อนๆ อ่านแล้วติชมกันได้นะคะ หรือถ้าใครอยากได้คำแนะนำเรื่องการเขียนก็ยินดีเลยค่ะ  จริงๆ งานชิ้นนี้ของเรามีจุดผิดพลาดอยู่บ้างเรื่องการเลือกคำลงเสียงหนักเบา แต่เราเลือกที่จะคงความหมายมันไว้แบบนี้มากกว่าเปลี่ยนคำบางคำเพราะไม่อยากให้สิ่งที่อยากสื่อกับคนอ่านผิดเพี้ยนไปค่ะ


Where can we live together, Rosalyn?
Mud under feet forbid me go to your castle
Rosy rose, gave them all, for me to be cleaned
Bloody one in return, doused my last candle
มีแห่งหนใดที่เราจะอยู่ด้วยกันได้หรือ โรซาลีน ยอดรัก
โคลนตมใต้ฝ่าเท้าของข้านั้น ทำให้ไม่อาจเหยียบย่างไปยังปราสาทของท่านได้
ข้ามอบกุหลาบงามแก่พวกเขา เพื่อชะล้างตัวข้า
หากแต่พวกเขาหยิบยื่นกุหลาบเปื้อนโลหิตคืนมา แสงเทียนสุดท้ายในใจข้าดับสูญไป

Where can we live together? My old shack
Afraid of poorness’s stain, your golden gown
Dirty dirt might raise a bright rose to black
Since the rose was grown in where full of crowns
มีแห่งหนใดที่เราจะอยู่ด้วยกันได้ ในกระท่อมเก่าๆ ซอมซ่อของข้าอย่างนั้นหรือ
ข้ากลัวเหลือเกินว่าความยากจนจะแปดเปื้อนกระโปรงสีทองของท่าน
ดินสกปรกอาจเปลี่ยนกุหลาบงามเป็นสีดำ
อันเพราะกุหลาบนั้นเคยเติบโตอยู่ท่ามกลางมงกุฎนับพัน

            Where can we live together? White chapel
            God shook his head and said “You’re sky and sea”
            No bed we can lie in, like one curses our tale
            Grey clouds and Mary cried for me and thee
                มีแห่งหนใดที่เราจะอยู่ด้วยกันได้ ในโบสถ์ขาวอย่างนั้นหรือ
                พระเจ้าไม่เห็นพ้องกับเรา และกล่าว “พวกท่านเปรียบเหมือนท้องฟ้าและผืนน้ำ”
                เราไม่อาจนอนร่วมเตียง ดั่งว่าความรักของเรานั้นถูกสาป
                เมฆสีเทาและพระแม่ร่ำไห้เพื่อท่านและข้า

Welcome us; the only place is the ground
So we cheer black cups for last sleep and vow                      
แห่งเดียวที่ต้อนรับเรานั้นคือ ผืนดิน
มาเถิดยอดรัก ร่วมยกดื่มถ้วยสีดำนี้ เพื่อการพักผ่อนยาวนานและคำสัญญาสุดท้าย


*หมายเหตุ* ไม่อนุญาตให้คัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำไปใช้นะคะ งานชิ้นนี้เคยได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสารวรรณกรรมของมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง และผู้เขียนจะนำไปใช้ในงานเขียนอื่นๆ ของตัวเองต่อไปด้วยค่ะ

แสดงความคิดเห็น

>

2 ความคิดเห็น

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

ถูกลบโดยเจ้าของความเห็น

ช๊อกโก้ 23 ก.ย. 63 เวลา 21:06 น. 2

อ้าาาาาา ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีคนแต่งกลอนทำนองนี้ด้วย


จริงๆแล้วส่วนตัวเราไม่ค่อยสันทัดเรื่องกลอนภาษาอังกฤษเท่าไหร่ แต่ในเรื่องของคำแปลและความหมายของบทกลอนจะเป็นอะไรที่เราชอบมาก(แม้ว่าเราอาจจะตีความไม่ถูกก็ตาม)


" เราไม่อาจนอนร่วมเตียง ดั่งความรักของเรานั้นถูกสาป "


เราชอบประโยคนี้มากๆ! จากที่พยายามคิดและตีความในเวลา2นาทีก่อนจะมาคอมเมนต์เราแอบคิดว่ามันสื่อถึงความรักที่ไม่อาจหาทางบรรจบ เหมือนต้องคอยตามหาสถานที่ที่จะอยู่ด้วยกันอย่างเปี่ยมสุขอยู่ร่ำไป ทว่าน่าเสียดายที่ที่แห่งนั้นไม่มีอยู่จริง ทั้งคู่จึงหวังจะพึ่งผืนดินรองรับกาย และนอนลงไปด้วยกัน พร้อมแนบสัญญาสุดท้ายไว้กับหัวใจแลหลับไหลไปชั่วนิรัดร์...


หากเราตีความผิดต้องขออภัย ได้จขกท.สามารถอธิบายให้เราฟังได้ก็จะเป็นพระคุณมากๆเลยค่ะ


ปล.หากใครมีงานเขียนอื่นที่เป็นแนวมืดๆหม่นๆคล้ายๆแบบนี้ สามารถแนะนำเราได้นะคะ เพราะเราชอบบทความแนวนี้จริงๆ

3
D. Relita 23 ก.ย. 63 เวลา 21:27 น. 2-1

ดีใจจัง ขอบคุณที่ชอบงานเขียนเรานะคะ

คุณช๊อกโก้ตีความถูกต้องแล้วค่ะ กลอนนี้พูดถึงความรักต่างชนชั้น โดยฝ่ายชายเป็นคนเล่าเรื่อง ตอนเขียนเราได้แรงบันดาลใจจากยุควิคตอเรียนของอังกฤษค่ะ เพราะในยุคนั้นมีความเหลื่อมล้ำทางสังคมสูง พวกวัตถุนิยมเยอะ ความรักต่างชนชั้นเลยเป็นไปไม่ได้

ถ้าคุณช็อกโก้ชอบผลงานดาร์กๆ เรามีอีกงานเขียนหนึ่งที่อยากแนะนำให้ลองอ่านดูค่ะ เป็นเรื่องสั้นที่เราเขียนส่งอาจารย์ในวิชา Short Story and Novel ซึ่งเขียนก่อนกลอนนี้ประมาณครึ่งปี ภาษาอาจจะดูเด็กกว่าหน่อยนึง ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ แต่ก็มีแปลไทยให้ด้วยค่ะ ถ้ายังไงลองอ่านดูนะคะ เผื่อชอบ

https://www.facebook.com/yodnammuek/photos/a.315705325455966/908094229550403/


0
ช๊อกโก้ 23 ก.ย. 63 เวลา 21:47 น. 2-2

ได้ลองอ่านดูแล้วนะคะ ถึงแม้ว่าจะมีภาษาบางช่วงในส่วนของคำแปลที่ยังดูแข็งๆไปบ้าง แต่รวมๆแล้วเนื้อหาที่คุณพยายามแสดงออกผ่านบทความก็พอทำให้เราเข้าใจเรื่องสั้นนี้มากขึ้น


ทั้งความร้ายกาจของเจสสิก้า


ทั้งตัวไดแอนท์ผู้ถูกกดดัน


หรือแม้กระทั่งพฤติกรรมที่แลดูคล้ายคลึงกลับอาการของผู้ป่วยทางจิตของตัวไดแอนท์เอง


เป็นเนื้อเรื่องที่น่าสนใจมากค่ะ ขอบคุณจริงๆนะคะที่แนะนำบทความดีๆ เพราะส่วนตัวช่วงนี้เรากำลังเขียนนิยายอยู่เลยพยายามหาแรงบันดาลใจด้านภาษาอยู่เลยเชียว

0
D. Relita 23 ก.ย. 63 เวลา 21:50 น. 2-3

ขอบคุณที่ชอบนะคะ เราเองก็เขียนนิยายอยู่เหมือนกันค่ะ

แต่ไม่ใช่แนวดาร์กๆนะ เป็นแนวแฟนตาซีค่ะ

ยังไงพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเรื่องงานเขียนกันได้นะคะ

0