คนที่บูลลี่โดนบูลลี่กลับ

ก็ เป็นคนอื่น...ทำได้แค่มอง //ดูไว้ อย่าทำกับใคร เพราะไม่มีใครอยากโดนบูลลี่หรอก...จริงไหม

ไม่ว่าใครก็ไม่สมควรโดนค่ะ

ถ้าคนที่เคยแกล้งคนอื่นได้เรียนรู้ก็คงดีไม่น้อย ส่วนเราที่เป็นคนนอกก็วางอุเบกขาไป

ร้ายมา ร้ายกลับ ไม่โกง

ทั้งควรและไม่ควร

ถ้าแค่จินตนาการว่าเขาโดนกลับ เราก็อาจจะรู้สึกสะใจขึ้นมา(หรือไม่ต้องก็ได้) แต่ที่แน่ๆ คือเราคาดหวังว่าเขาจะเข้าใจ กลับตัวได้ และเลิกทำกับคนอื่นอีก ถ้าชักชวนคนอื่นให้เลิกทำได้ยิ่งแจ๋ว

แต่ถ้ามันได้เกิดขึ้นมาจริงๆ บางทีเราอาจยิ้มไม่ออกซะเลยด้วยซ้ำ ถ้ายิ้มออกจริงก็ต้องพิจารณาความเป็นคนของตัวเองใหม่หน่อยแล้วล่ะ สาเหตุมันอาจจะมาจากคนละเรื่อง แต่สิ่งที่เหมือนกันคือไม่มีใครชอบความรู้สึกแย่ๆ ที่กำลังประสบอยู่แน่นอน

บางทีมันก็ไม่ใช่แค่เรื่องว่าอยากจะให้เขาสำนึกได้สักทีหรอกนะ แต่มันอาจจะรวมไปถึงการที่เราไม่ไปตอกย้ำซ้ำเติมอะไรคนอื่นแบบนั้นด้วยแม้ว่าเขาจะเคยมีประเด็นอะไรกับเราก็ตาม

ว่าแต่ มันเกิดอะไรขึ้นนิ

ถ้ากล้าไปพูดกับเขาก็พูดไปว่า"นั่นเเหละความรู้สึกคนที่เองเคยไปเเกล้งเขาไว้"

บางทีเราก็มีใจเจ็บบ้างนะ หรือจะเรียกได้ว่า มีความแค้นฝั่งแน่น คือใครทำอะไรไว้ เราจำได้หมดไม่เคยลืมค่ะ ถ้าเราเจอเหตุการณ์ดังที่กล่าวข้างต้นนั่น เราจะรู้สึกสะใจมากค่ะ ที่เห็นคนๆนั้นโดนอย่างที่เราโดนบ้าง ก็นั่นแหละค่ะ แต่ถ้าเวลาผ่านไปหลายๆเดือนหลายปี ก็มีความรู้สึกปลงตกกับคนๆนั้น อาจเลือนลางเป็นครั้ง แต่ก็จำได้ดี ว่าคนๆนั้นได้ทำอะไรกับเราไว้บ้าง และเราจะไม่ยุ่งไม่เกี่ยวข้องด้วยอีกค่ะ (ในความรู้สึกของเราอ่ะนะ)

คงทำอะไรไม่ได้ คงได้แต่นั่งมองตาปริบ ๆ และ...​แอบสะใจนิด ๆ