ใครเป็นเหมือนกันบ้างกับตอนจบนิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
ใครเป็นเหมือนกันบ้าง??
พอดำเนินเรื่องมาถึงใกล้จะจบ แบบว่า ยกตัวอย่าง อีกสองสามตอนจะจบ มีความรู้สึกใจหายและรู้นะว่าควรจะเขียนตอนจบยังไง คือแพลนไว้แล้วในแต่ละตอนไปจนถึงตอนจบ จะต้องดำเนินไปไง
แต่พอเอาเข้าจริง เขียนไม่ออก รู้สึกใจหาย อารมณ์แบบมาเต็มที่เลยในหัวว่าต้องเขียนแบบนี้นะๆ แต่พอจะเขียนก็เขียนไม่ออก ค้างอยู่แบบนั้นนานเป็นสองสามอาทิตย์ คือค้างมานานจนเราก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เขียนออก ทั้งฟังเพลง ทบทวนเรื่อง ดูหนังดูซีรี่ย์ให้อารมณ์สบายๆ ไม่เครียดหรือคิดเยอะเกินไป แต่ก็เป็นแบบนี้ทุกเรื่องกับตอนจบของนิยาย
หรือเพราะเรามีความรู้สึกใจหายที่นิยายที่แต่งจะดำเนินมาถึงตอนจบ?? หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ เพราะเป็นทุกเรื่องที่เราเขียน
ใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วใครพอจะมีวิธีอะไรแนะนำกันบ้าง
แต่พอเอาเข้าจริง เขียนไม่ออก รู้สึกใจหาย อารมณ์แบบมาเต็มที่เลยในหัวว่าต้องเขียนแบบนี้นะๆ แต่พอจะเขียนก็เขียนไม่ออก ค้างอยู่แบบนั้นนานเป็นสองสามอาทิตย์ คือค้างมานานจนเราก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เขียนออก ทั้งฟังเพลง ทบทวนเรื่อง ดูหนังดูซีรี่ย์ให้อารมณ์สบายๆ ไม่เครียดหรือคิดเยอะเกินไป แต่ก็เป็นแบบนี้ทุกเรื่องกับตอนจบของนิยาย
หรือเพราะเรามีความรู้สึกใจหายที่นิยายที่แต่งจะดำเนินมาถึงตอนจบ?? หรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ เพราะเป็นทุกเรื่องที่เราเขียน
ใครเป็นแบบนี้บ้าง แล้วใครพอจะมีวิธีอะไรแนะนำกันบ้าง
กวินทร์แก้ว
13 พ.ย. 63 เวลา 20:25 น.
1,345
views
12 ความคิดเห็น
ไม่อะค่ะ เรื่องล่าสุดที่จบไปนั้นไฟลนก้นต้องรีบจบก่อนสิ้นเดือน แล้วก็จบทันจริง ๆ เพราะต้องรีบวาดปกเรื่องใหม่ ออกแบบฟอนต์ชื่อ ทำทุกอย่างรอไว้เหลือแค่จัดอาร์ตในคอมเพราะส่วนอื่นนั้นเป็นงานกระดาษทำมือด้านนอก และเราคงไม่สามารถแบกอุปกรณ์ทุกอย่างไปด้วยได้ นอกจากซอร์ฟไฟล์ แล้วแจ้นไปตจว.เป็นเดือน เรียกได้ว่าไม่มีเวลาอาลัยอาวรณ์หรอกค่ะ
สุดยอดมากเลยค่ะ TT ทำได้ยังไง เรานี่เขียนไม่ออกเลยจริงๆ ขนาดมีรีดเดอร์คอมถามหา เราก็เขียนไม่ค่อยออก
พอจองตั๋วเดินทางก็กำหนดเอาไว้ว่า มีเวลาเดือนเดียวกับ 10 ตอนที่ต้องเขียนให้จบ จากที่เคยเอ้อระเหย อาทิตย์ละตอนต้องวางแผนให้ดีค่ะ ว่าต้องเขียนให้เสร็จเพื่อจะเตรียมงานของเรื่องใหม่ เรียกว่ามีเดดไลน์จ่อคอค่ะ เลยเลิกฟุ้งซ่านแล้วลงมือทำเสีย
จะลองขออนุญาตทำเดดไลน์แบบคุณนะคะ น่าจะได้ผลมากขึ้นค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ^^
เราตรงข้ามกับคุณเลย อยากเขียนให้จบๆ พอเขียนตอนจบทีไรดีใจมากแบบจบเสียทีนะเรา เขียนมาเป็นเดือนในที่สุดก็จบแล้วววว จะได้ขึ้นเรื่องใหม่แล้วเย้ๆ ประมาณนี้ ^^
ดีจัง แต่พอเขียนจบได้ก็ดีใจที่จบ แต่กว่าจะเขียนตอนจบได้นี่ ก็แทบทรุด ^^ นี่พยายามเขียนให้ออก ก็อยากเขียนจบเหมือนกัน แหะๆ
รู้สึกว่า ในที่สุดก็จะจบเสียที ดีใจได้สองวิ เอ…ต้องรีไรท์ต่อ หาปก จัดหน้า ตรวจคำผิด ดูฤกษ์งามยามดีในการลงขาย คิดคำนวณราคา อีกหลายอย่าง
นั่นแหละค่ะ ความรู้สึกใจหายจะไม่มีเลย มีแต่คิดต่อไปว่าจะต้องทำอะไรต่อไปอีก ดังนั้น จบ ก็คือ จบ ดังนั้น หากคุณเขียนจนจบเมื่อไหร่ ใจหายไม่มีแน่นอนค่า
อยากจะเขียนให้จบเสียแล้วล่ะค่า พอได้คอมเมนต์จากคุณ แล้วคิดขึ้นมาได้ว่า นั้นสิ ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดการหลังเขียนจบ แต่ก็จริงค่ะ พอเขียนจบแล้วใจหายไม่มี มีแต่จะทำปกยังไง จัดเรียงจะเสร็จเรียบร้อยเมื่อไหร่ บลาๆ และดีใจอีกครั้งเมื่อเสร็จทุกอย่าง 555+
อยากสัมผัสความรู้สึกนั้นกับเขาบาง แต่ตอนนี้หนทางมันพึ่งจะเริ่มต้น
เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ค่ะ แต่ทางนี้ก็กำลังแก้ปัญหาตัวเอง 555+ สู้ๆ ค่า
ไม่เป็น ยิ่งตอนจบมีให้เลือกหลากหลายว่าจะจบยังไง
ดีจังค่า อยากมีโมเม้นตอนจบหลายๆ ทางจัง นี่แต่ละเรื่องมีแค่แบบเดียว 555+
ดีจังค่ะ อยากมีโมนต์แบบนั้นจัง นี่เพิ่งเรื่องแรกค่ะ ตอนจบเขียนไว้ก่อนแล้วค่ะ ใกล้จะจบแล้วเเหมือนกัน ตอนนี้เลยกำลังหาทางไปให้ถึงตอนนั้นอยู่ จะบังอาจไปไหมหากจะแนะนำเพราะดิฉันก็เป็นแค่นักเขียนใหม่ แต่ถ้าคุณมีปัญหากับตอนจบของทุกเรื่องก็ลองวิธีเขียนไว้ล่วงหน้าดูสิคะ ในเมื่อในหัวเรามีฉากนั้นแล้วก็เขียนตอนอารมณ์มันมานั่นหละค่ะดีที่สุด เหมือนการขีดเส้นชัยไว้ก่อนน่ะค่ะแล้วค่อยเดินไปตรงนั้น ลองดูนะคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากๆ เลยค่ะ ถ้าได้ลองทำดูน่าจะง่ายขึ้น จะนำไปลองทำดูนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่า เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ไปด้วยกันค่า ^^
ยินดีและขอบคุณนะคะ
ทางนี้มีปัญหาตัดจบเรื่องครับ แบบ เออ เริ่มเห็นแววล่มละกูทำตัวเป็นกองบก. ตัดจบเองแม่งก็ได้วะ อะไรแบบนี้นะ 55555555555
พอออกทะเลนาน ๆ บางทีมันก็ถึงเวลาตัดใจแล้วหาทางลงสวย ๆ ให้ พร้อมข้ออ้าง มีโอกาสจะกลับมารีไรท์
ตอนตัดจบส่วนใหญ่มีไว้ค่ะ แต่ก็นั่นแหละค่ะ ปัญหาตอนจบ 555+
ไม่เคยเป็นเหมือนกัน เคยเเต่เขียนจบ ปิดเรื่องไปเเล้ว พอไปไล่อ่านดู อ้าว เราเเต่งไม่ครบนี่หว่า เเถมฉากสำคัญที่เเพลนไว้เเต่ต้นดันลืมใส่ไป เราก็เลยว่าเเบบนี้มันไม่ได้อะ ความรู้สึกมันค้างคา นิยายเรายังไม่สมบูรณ์ เราเลยเขียนเพิ่มเลย ชี้เเจงบอกนักอ่านว่า นิยายเราเนื้อหาบางส่วนตกหล่นไปจะเพิ่มบทพิเศษอีก 3 บท เเละก็ใส่บทส่งท้ายที่จะต่อไปยังนิยายอีกเรื่อง ถือโอกาสโปรโมทนิยายเพิ่มอีกเรื่อง ^^
เป็นเหมือนกันค่ะ จะมีช่วงลืมไฮไลท์สำคัญของเรื่องเป็นบางจุด นี่เครียดเลย แต่ก็เลยมาไกลจนไม่รู้จะแทรกยังไง พอจะเอาเข้าบทพิเศษก็เปลี่ยนเกือบหมด 5555+
ถ้าเราคิดว่ามันสำคัญเเบบว่าหายไปเเล้วมันเเบบมันต้องมีฉากนี้นี่หว่า เราก็หาทางใส่เข้าไปจนได้ บางทีเเต่งไปก่อน เเล้วค่อยหาเหตุผลรองรับทีหลัง พอไปถึงตอนหลังก็กล่าวถึงใหม่ เเบบให้มันเป็นเหตุ เป็นผลกัน เพราะส่วนใหญ่จะด้นสดเอา วางเเค่โครงเรื่องกับพวกไคลเเม็กไว้ ที่เหลือก็จินตนาการล้วนๆ ถ้ามันตันๆก็กลับไปอ่านโครงเรื่องใหม่เเละค่อยคิดต่อว่าจะไปต่อไงดีไม่ให้เรื่องออกทะเล ส่วนเรื่องที่คุณบอกว่าเวลาจบเเล้วมันใจหายเราก็เป็นกับนิยายเรื่องเเรก เเต่เราวางพลอตไว้หลายเรื่อง มีเเต่อารมณ์อยากเเต่งไม่อยากให้มันดอง พอเริ่มมีคนอ่านมาเม้นว่ารออยู่ ตามอยู่อะไรประมาณนี้จะยิ่งรู้สึกว่ามันมีคนรออ่านนิยายเราอยู่นะ เห็นยอดวิวขึ้นเรื่อยๆ มันก็มีกำลังใจอยากเขียนขึ้นมาเลย
เป็นเหมือนคุณเลยค่ะตอนนี้
ทั้งๆที่เหลือแค่ไม่กี่ตอนแท้ๆ แต่กลับไม่มีแรงที่จะเขียนเอาซะเลยค่ะ นั่งจ้องหน้ากระดาษที่ว่างเปล่าแล้วก็ฟุบหน้าลงที่เดิม
นั้นสิคะ พยายามนำคำแนะนำของทุกท่านไปปรับแก้ตัวเองอยู่ว่าจะเขียนออกมาได้มั้ย นี่นั่งมาทั้งหมดสรุปไปเขียนเรื่องอื่นก่อน ตอนนี้กลับมาตอนจบของอีกเรื่อง อึนมากเลยค่ะ เขียนไม่ออกเลย นี่ก็พยายาม built ตัวเองมากๆ เลย TT
ตอนนิยายใกล้จบ เราจะรีบแต่งให้เสร็จเร็วๆ ค่ะ
แต่มันจะมีเอฟเฟกต์หลังจากเขียนนิยายจบหมดแล้ว คือ ใจหาย คิดถึงตัวละครจนร้องไห้ เก็บไปฝัน
ไม่ต่างกันเลยค่ะพอเขียนจบ จะคิดถึงตัวละครเก่าๆ มาก จนบางทีเฉพาะเรื่องที่เป็นเซต จะแอบพามาแจมด้วย 555+
ของผมผมว่าน่าจะเขียนอีกเรื่องอื่นต่อเรื่อยๆแล้วค่อยเอามารวมUAกั----
555+ กลัวจะออกทะเลไปไกล
น่าจะคล้าย ๆ อาการ Post-Series Depression นะครับ (ซึมเศร้าหลังซีรี่ส์จบ) อะไรก็ตามที่ผูกพันธ์กับเรามาก ๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวละคร เรื่องราว ถ้าวันหนึ่งคุณคิดว่าจะไม่ได้เขียนมันต่ออีกแล้ว จะเศร้า หรือรู้สึกว่างเปล่าสักหน่อยก็ไม่ได้แปลกอะไร ส่วนตัวเราเองพอช่วงใกล้จบ บางครั้งจะรีบ ๆ ปั่น ๆ เผา ๆ ให้จบ (รู้สึกว่าเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี) ทำให้ตอนจบที่ได้ออกมาไม่ค่อยมีพลังเท่าไร ถ้าคิดว่ามันเป็นภาระ ก็คงจะอยากรีบเขียนให้จบ ๆ
ขอให้คุณทุ่มเทกับตอนจบให้เต็มที่นะครับ มีไม่กี่เรื่องหรอกที่จะเขียนมาถึงตอนจบได้^^;
เอาเข้าจริง ๆ ความสุขที่ได้จากงานสำเร็จอาจจะทำให้คุณดีด ๆ มาก ๆ จนไม่เป็นอันทำอะไรแทนก็ได้นะ
อาการประมาณนั้นเลยค่ะ ว่างเปล่า ตื้อๆ ไม่ถึงกับเศร้าแต่ก็ไม่ได้ดีใจขนาด ใช่เลยค่ะ มีไม่กี่เรื่องของเราที่จะจบแบบสมบูรณ์ จะทุ่มเทกับตอนจบให้ออกมาดีที่สุด ขอบคุณมากๆ นะคะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?