แม่อยากให้สอบหมอ ทำยังไงดีคะ

บอกไปตรง ๆ เลยว่า "ไม่อยาก" อย่าเอาความคาดหวังมาไว้ที่หนู ชีวิตเป็นของหนู หนูขอกำหนดเอง ภาพที่สวยงามอะไรต่าง ๆ ของแม่ แม่ก็แค่อยากตอบสนองความต้องการของตัวเอง ซึ่งไม่ใช่ความต้องการของหนู สิ่งที่เรียนนี้จะอยู่กับตัวหนูไปตลอดชีวิตของหนู ไม่ใช่ตลอดชีวิตของแม่ ฉะนั้นเลิกได้แล้ว กับความคิดที่ชอบยัดเยียดความเป็นหมอให้คนอื่น อย่าฝืนความรู้สึกกันเลย

ฯลฯ

ถ้ามั่นใจแล้วว่าไม่ต้องการ ก็สร้างจุดยืนให้ตัวเอง ใจแข็งหน่อย พูดอะไรมา เอามาคิดวิเคราะห์ให้ดี ๆ ก่อน อย่าเพิ่งคล้อยตาม

ก่อนหน้านี้เธอยังไม่มีความฝันไง ท่านเลยเอาความฝันมาใส่ไว้ให้ และตอนนั้นเธอเหมือนจะสนใจท่านจึงคาดหวัง แต่ถ้าตอนนี้เธอมีฝันใหม่เองแล้ว ก็ลองคุยกับท่านดีๆนะ บอกไปตรงๆเลยว่าไม่อยากจะเป็นหมอแล้วนะ หนูชอบศิลปะมากกว่า

ไม่ต้องห่วงนะ เธอไม่ผิดอะไรเลย ไม่ว่าพ่อแม่จะไม่ชอบใจอย่างไรก็ตาม

เราก็อายุยี่สิบกว่าแล้ว เราว่าชีวิตควรเป็นของเราตั้งแต่ตอนเรียน ถึงแม้เราจะเรียนตามที่แม่แนะนำ แต่สุดท้ายเราเลือกเอกด้วยตัวเองที่ขัดแย้งกับความเห็นของแม่ และพอได้เรียนเอกที่ตัวเองชอบยิ่งรู้สึกเลยว่าคิดถูกแล้ว เราดีใจมาก จบมามองย้อนกลับไปภูมิใจในตัวเองที่สุด และรู้สึกมีความสุขมาก เพราะนี่คือตัวของฉัน ฉันรู้ว่าฉันชอบอะไร

หลังจากจบออกมา ทางชีวิตของเรามันไม่ได้สวยหรูเลย แต่แน่ใจหรอว่าถ้าเราไปทางที่แม่บอกจะสวยกว่านี้ ? มันก็ไม่มีใครตอบได้ จริงไหม แต่ที่แน่ๆเลยก็คือวันนี้เรามีความสุข ทุกครั้งที่เราเหนื่อย เราตอบตัวเองได้เสมอว่าเรากำลังทำสิ่งที่ชอบอยู่ เราตอบได้ว่าเหนื่อยไปเพราะอะไร มันมีคุณค่ากับตัวเราเองมากเลยนะ แล้วหัวใจมันก็สู้อะ

ชีวิตเราสั้น เรายอมทนความลำบากไปกับสิ่งที่เราชอบ น่าจะดีกว่าต้องทนกับสิ่งที่ไม่ชอบโดยที่ไม่ได้รู้เหมือนกันว่าทางมันจะราบรื่นดีไหม

เห็นด้วย ไม่ต้องพูดอะไรมาก เดี๋ยวเค้าไม่พอใจแบบว่าทะเลาะกันเปล่าๆ แค่บอกความคิดเราไปว่าเราจะเรียนที่เราชอบเพราะอะไร เงินดีเหมือนกัน เป็นภาพที่สวยงามได้เหมือนกัน ก็ทุกครั้งที่เค้าถามเราๆก็ยืนยันความคิดเรา แต่ถ้าเค้าเล่าเรื่องจินตนาการอะไรของเค้าเราก็แค่ฟังไปไม่ต้องไปเถียง ให้พ่อช่วยกล่อมแม่เลี้ยงเมื่อทำได้ ยังไงเราก็ควรทำสิ่งที่เราถนัด ชอบ ทำได้ มีอนาคตและมีความสุขด้วย เพราะสิ่งที่เราอยากทำก็ไม่ได้เป็นภาพที่ ไม่ สวยงามซักนิด เค้าอยากกดดันก็เรื่องของเค้า เราก็ตัดสินใจวางแผนชีวิตของเราไป