หยิบเครื่องดื่มและป๊อปคอร์น เร่เข้ามาดูการต่อสู้แห่งบอร์ดนักเขียน!

สวัสดีค่ะ คุณเจ้าของกระทู้

ขอบคุณ ที่คุณเข้ามาอธิบายค่ะ

จากข้อความที่หนึ่ง ของเจ้าของเม้นต์...ที่คุณเห็นเกิดขึ้นในรูปแบบนั้น เพราะด้วย ที่คุณเขียนประโยคนี้...

หืม? หาสาระจากกระทู้นี็? อย่าเลย ผมแค่ไม่มีอะไรทำ เลยมาทำอะไรแบบนี้เล่น ๆ

ทำตัวเป็นเด็กก้าวร้าวก็สนุกดีเหมือนกัน...แค่ในโลกออนไลน์ล่ะนะ...

ขึ้นมานะคะ

อีกอย่างที่สำคัญนะคะ คืออยากบอกคุณว่า

การกระทำแบบนี้ ก็ไม่ดีค่ะ

แก้ไขครั้งที่หนึ่ง - ผมไม่สังวรณ์ ไม่ให้เกียรติ์ Apisithwong เพราะผมไม่คิดว่าเขาควรได้รับมันครับ

คือเมื่อคุณเห็นคนที่ยํ่าแย่แล้ว คุณต้องไม่เข้าไปกดดันให้เขาแย่ลงไปอีกสิคะ

คือคุณบอกว่าคนที่แย่ แบบเขาคนนั้น ไม่ควรได้รับการให้เกียรติ์ จริงแล้วคิดแบบนั้น ก็ไม่ดีนะคะ

เพราะคนที่แย่แล้วนั้น เขาอาจจะแย่ เพราะเขาถูกเหยียบยํ่ามาจากที่อื่นๆ มาก่อน จึงทำให้เขายํ่าแย่ ก็เป็นได้นะคะ

คือหากเรามีสติดีพอ เราต้องไม่ก้าวร้าว หรือไม่ลงทัณพ์ผู้ใดสิคะ เพราะนั้นจะทำให้เขาแย่ลงไปอีก

คือมิได้ตำหนิคุณนะคะ เพียงแต่เป็นวิธีคิดของเจ้าของเม้นต์ค่ะ

อยากให้คุณพิจารณาด้วยค่ะ

คุณเห็นว่าอย่างไรคะ?

ผมไม่คิดว่าวิธีคิดนั้นเป็นวิธีคิดที่ผิดครับ

แต่จากมุมมองของผม "เกียรติ์" คือสิ่งที่ต้อง "ไขว่คว้าให้ได้มา" ครับ

ผมจะอธิบาย ลองคิดตามนะครับ

หาคน ๆ หนึ่งให้เกียรติคนอื่น ทำตัวน่านับถือ คนอื่น ๆ ก็จะให้เกียรติคน ๆ นั้น เพราะเขาสมควรได้รับมัน

และในทางกลับกัน

คน ๆ หนึ่งไม่ให้เกียรติคนอื่น ต่อว่าคนอื่นไปทั่ว เป็นคนที่มีพฤติกรรมแย่ เขาก็ไม่สมควรได้รับการให้เกียรติจากคนอื่น

อย่างไรก็ตาม

หากคน ๆ หนึ่งทำตัวไม่ดี มีพฤติกรรมแย่ แต่ก็ยังได้รับเกียรติจากคนอื่น ๆ รอบตัว เขาก็จะดำรงพฤติกรรมแย่ ๆ เหล่านั้นต่อไป ด้วยความคิดที่ว่า "ไม่ว่าจะทำตัวแย่ยังไง คนอื่น ๆ ก็ยังทำดีกับเขา ให้เกียรติเขาเหมือนเดิม" จริงมั้ยครับ?

ผมคิดว่า การให้เกียรติ เป็นการกระทำที่ต้องทำร่วมกันทั้งสองฝ่าย หากใครทำตัวไม่น่าให้เกียรติ ก็ไม่ควรได้รับการให้เกียรติ ส่วนใครที่ทำตัวน่าให้เกียรติ ก็สมควรได้รับมัน นี่คือความคิดของผมครับ

*แก้ไขเพิ่มเติม - ประมาณว่า การทำตัวแย่แล้วยังได้รับการให้เกียรติจากคนอื่น มันก็เหมือนกับ การทำผิดแล้วได้รับรางวัลนั่นแหละครับ — ในความคิดของผม

ผมไม่คิดว่าวิธีคิดนั้นเป็นวิธีคิดที่ผิดครับ

แต่จากมุมมองของผม "เกียรติ์" คือสิ่งที่ต้อง "ไขว่คว้าให้ได้มา" ครับ

ผมจะอธิบาย ลองคิดตามนะครับ

หาคน ๆ หนึ่งให้เกียรติคนอื่น ทำตัวน่านับถือ คนอื่น ๆ ก็จะให้เกียรติคน ๆ นั้น เพราะเขาสมควรได้รับมัน

หากแต่ ในมุมมองของเจ้าของเม้นต์ เห็นว่ามาวันนี้ วัฒนธรรมดังกล่าวนี้ ไม่เป็นความจริงได้เสมอไปนะคะ

คือ จากที่เห็นๆ มานะคะ ว่า การให้เกียรติ์ผู้อื่น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ สำหรับหลายๆ คนอีกต่อไปค่ะ

คือแม้ ผู้ที่สมควรถูกให้เกียรติ์ กลับถูกเหยียบยํ่า เป็นของเล่น เป็นความบันเทิง ของผู้ที่ตกตํ่ามืดมนนั้น ก็มีเกิดขึ้นมากมาย ในวันนี้ค่ะ

คือ มิได้เถียงคุณนะคะ เพียงอธิบายให้คุณ จากมุมมองที่ตนเห็นมา พบเจอมากับตนเองค่ะ

คือเพียงอยากแลกเปลี่ยนกับคุณค่ะ

คือ เราเห็น คิด หรือมีมุมมอง มีประสบการณ์ที่แตกต่างกันได้เป็นธรรมดานะคะ

คน ๆ หนึ่งไม่ให้เกียรติคนอื่น ต่อว่าคนอื่นไปทั่ว เป็นคนที่มีพฤติกรรมแย่ เขาก็ไม่สมควรได้รับการให้เกียรติจากคนอื่น

หากแต่ เจ้าของเม้นต์นี้ มีความเชื่อว่า คนที่เป็นคนที่แย่ๆ เพราะเขาไม่เคยได้รับความดี เป็นที่แนะนำค่ะ ด้วยที่เข้าใจแบบนี้ จึงเข้าใจว่า ผู้ที่แย่ๆ นั้น เป็นหน้าที่ของคนที่มีสติดี หรือผู้ที่มีอาการรู้ได้ถึง ความรู้ถึง ความผิด ถูก ชอบ ชั่ว ดี ต้องเข็น ต้องแบกหาม ต้องอดทน ที่จะนำพาเขาสู่แสงสว่าง นั้น เป็นวิธีที่ดีที่สุดค่ะ

หากไม่แล้ว คนสองคน ที่ฟาดฟันกันนั้น ก็ไม่ต่างกันค่ะ เหตุเช่นนี้ เป็นความจริงนะคะ

หรือคุณว่าไงคะ?

อย่างไรก็ตาม

หากคน ๆ หนึ่งทำตัวไม่ดี มีพฤติกรรมแย่ แต่ก็ยังได้รับเกียรติจากคนอื่น ๆ รอบตัว เขาก็จะดำรงพฤติกรรมแย่ ๆ เหล่านั้นต่อไป ด้วยความคิดที่ว่า "ไม่ว่าจะทำตัวแย่ยังไง คนอื่น ๆ ก็ยังทำดีกับเขา ให้เกียรติเขาเหมือนเดิม" จริงมั้ยครับ?

จริงแล้วนะ หากเขาได้รับความช่วยเหลือ แนะนำ ฝึก อบรม ให้กำลังใจ ให้โอกาส บอกสอน ชี้แนะ ถึงความแตกต่างระหว่างความยํ่าแย่ และความดีนะคะ เขาก็จะเปลี่ยนแปลงได้ในที่สุด นั้นเป็นความจริงที่เกิดขึ้นได้ในคนนะคะ

เพราะในธรรมชาติของคนนะคะ คนเราทุกๆ ต้องการความดี เป็นที่สุด เป็นธรรมชาติ เป็นพื้นฐานของคนเราจริงนะคะ

แต่ที่หลายๆ คนรู้ไม่ได้ เป็นไม่ได้ เห็นไม่ได้ เข้าใจไม่ได้ เพราะเขานั้นตกที่นั่ง ในวาระที่มืดมน หรือเขาไม่เคยรู้เลยว่า อันเหตุที่ว่า ผิด ถูก ชอบ ชั่วดี นั้นมีอยู่จริงค่ะ

คือหากเขารู้วิธีทางสู่แสงสว่าง เขาจะไม่แย่ อย่างแน่นอนค่ะ

(คือเจ้าของเม้นต์เห็นต่่างจากคุณค่ะ ในกรณีนี้ คือเราเห็นต่างกันได้นะคะ)

ผมคิดว่า การให้เกียรติ เป็นการกระทำที่ต้องทำร่วมกันทั้งสองฝ่าย หากใครทำตัวไม่น่าให้เกียรติ ก็ไม่ควรได้รับการให้เกียรติ ส่วนใครที่ทำตัวน่าให้เกียรติ ก็สมควรได้รับมัน นี่คือความคิดของผมครับ

อยากให้คุณลองๆ คิดดูใหม่อีกครั้ง เกี่ยวกับวิธีคิดของคุณค่ะ

ทั้งนี้ เพราะเจ้าของเม้นต์นี้ มีประสบการณ์ที่ตรงข้ามกับคุณ และเกิดเป็นผลดี ทั้งต่อตนเอง และผู้ที่พบเจอ ในเหตุการณ์ที่คล้ายคุณ คือพบเจอคนที่เขาตกตํ่ามืดมน แต่ก็ไม่เคยปล่อยเขาไว้ในที่มืดมิดเพียงลำพังค่ะ

เชื่อด้วยค่ะว่า คงเป็นกรรม หรือเป้็นเวร เป็นวาระ ที่เราต้องทำอะไรสักอย่าง...เพื่อแก้ไข...เพื่อกัน และกัน ในเหตุที่เขาและเรา มีอันต้องตกอยู่ เราจึงมีอันต้องพบเจอกัน คือเชื่อแบบนั้นค่ะ

คือจะนำเขาไปด้วย... ไปเพื่อ...สู่ทางแห่งแสงสว่างนะคะ และก็เกิดเป็นผลดีตลอดมา แม้จะต้องใช้เวลา และพลังมากมายก็ตามทีค่ะ

คืออยากแนะนำวิธีคิด วิธีทำ ที่ดี ที่เกิดขึ้นได้ ให้กับคุณด้วยค่ะ

หรือ คุณจะตอบว่า..."ไม่"...และยึดถือวิธีของคุณต่อไป...ก็ได้ ตามนั้นนะคะ

คุณเป็นผู้ตัดสินนะคะ เพราะวิธีของคุณ ก็เป็นของคุณอยู่ดีค่ะ เรามีวิธีคิด วิธีทำ วิธีเชื่อที่ต่างกันได้นั้น ก็เป็นความจริง ที่เจ้าของเม้นต์นี้ยอมรับ เป็นสิ่งสูงสุด ด้วยเช่นกันค่ะ

ขอบคุณที่ตอบรับ และอธิบายอาการ ความต้องการ และจุดประสงค์ที่เป็นของคุณเข้ามา

และก็หวังอย่างยิ่งว่า คุณจะรับได้กับ การแลกเปลี่ยน แบ่งปัน ในวิธีที่แตกต่างจากเจ้าของเม้นต์ด้วยนะคะ

ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

สุดท้ายแล้ว มันคือเรื่องของ "การกระทำ" และ "ผลลัพธ์" ครับ

มนุษย์บางคนสามารถกลับตัวได้ มนุษย์บางคนก็เกินแก้

การพยายามช่วยเหลือนั้น เป็นสิ่งที่ดี ผมชื่นชมครับ และชื่นชมแนวคิดนั้นเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม เจตนาช่วยเหลือนั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญคือ "ผลลัพธ์" ครับ

ถ้าเราให้เกียรติเขา แล้วผลลัพธ์ที่ได้มันไม่มีอะไรดีขึ้นหรือย่ำแย่กว่าเดิม(อย่างในตัวอย่างที่กล่าวถึงใน #1-3) เราก็ไม่ควรให้เกียรติเขา

ขณะเดียวกัน ถ้าเราให้เกียรติเขา แล้วเขากลับตัวกลับใจได้จริงละก็

เราก็สมควรทำครับ อย่างที่คุณบอก ถ้าให้เกียรติอีกฝ่ายแล้วช่วยได้ ก็ควรทำ

คนที่ควรถูกให้เกียรติ แต่โดนเหยียดหยามมีอยู่จริง ซึ่งเป็นเรื่องน่าเศร้า แต่ผมทำอะไรไม่ได้

แต่ถ้าผมพบเจอคนที่ควรให้เกียรติจริง ๆ ผมก็จะให้เกียรติเขา ไม่เหยียดหยามหรอกครับ เพราะผมคิดว่านั่นคือสิ่งที่ถูกต้อง

ผมจะร่วมด้วยกับแนวคิดของคุณหากสถานการณ์สามารถแก้ไขได้ด้วยแนวคิดของคุณ

แต่หากว่าทำตามแนวคิดของคุณแล้ว สถานการณ์ย่ำแย่กว่าเดิม ผมก็จะไม่ทำครับ

—ถึงแม้มีเจตนาจะช่วย แต่เมื่อพยายามช่วยแล้ว ทุกอย่างเลวร้ายเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง หรือกลับแย่กว่าเดิม มันก็ไร้ความหมาย ควรจะพยายามช่วยเหลือคนที่จะให้ผลลัพธ์ที่ดีดีกว่า

ถ้าฆาตกรกับหมอกำลังจมน้ำในแม่น้ำ ผมจะเลือกช่วยหมอก่อน เพราะหมอสามารถช่วยคนได้อีกเป็นสิบ หรือร้อย ขณะที่ฆาตกรอาจก่อผลเสียให้สังคมด้วยซ้ำ(ไม่ลองก็ไม่รู้ แต่ผมจะไม่เสี่ยงครับ)

สาเหตุที่ผมไม่คิดว่า Apisithwong ควรได้รับเกียรติ เพราะผมไม่คิดว่า ทำไปแล้วจะเกิดผลดีอะไร ผมสรุปแบบนั้นหลังอ่านคอมเม้นในกระทู้ของคนอื่น ๆ และการตอบกลับของ Apisithwong แล้วครับ

อยากจะบอกคุณว่า ในความรู้สึกของเจ้าของเม้นต์นี้นะคะ รู้สึกว่า คุณนะ มีความคล้ายคลึงกับบุคคลที่คุณกล่าวถึง...คล้ายคนเดียวกันเลยด้วยค่ะ

รู้สึกแบบนั้นจริงๆ นะคะ

(แปลกมาก เลยด้วย)

ขอบคุณอีกครั้ง ที่ตอบรับพร้อมคำอธิบาย...ในวิธีของคุณค่ะ

เวลาเราดูคลิปของคนต่างชาติซึ่งคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นหลายภาษามาก

คือ ภาษาราชการของประเทศนั้นๆที่เจ้าของคลิปเกิดและเติบโต ภาษาอังกฤษ

คนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นส่วนใหญ่จะเป็นคนที่อยู่ประเทศเดียวกับเจ้าของคลิป

ส่วนเราที่นานๆทีจะแสดงความคิดเห็นไม่รู้จะพิมพ์อะไร

เราก็พิมพ์ภาษาอังกฤษแบบสั้นๆเข้าใจง่าย

สวัสดีค่ะ มัณทนา

ระบบการศึกษาไทยชอบสอนแบบครึ่งๆกลางๆ

แต่ ก็อยากจะบอกคุณว่า...อย่างน้อยประเทศไทย ก็มีวัฒนธรรม การปรกครอง ที่ปล่อยให้ผู้คนมีอิสระ เสรีดีนะคะ

ที่บอกว่า ปล่อยให้ผู้คนมีอิสระ เสรีดี ในที่นี้คือ คนไทยนะคะ หากอยากจะเก่งในทุกๆ เรื่องคนไทยสามารถทำได้ การค้นคว้า หรือการที่จะพยายามศึกษาเรียนรู้ หรือเรียน เพื่อต่อเติม หรือเรียนให้เก่งมากมาย สูงส่ง อย่างไรนะ คนไทยก็มีอิสระเสรีภาพ ที่จะสามารถทำได้นะ

ไม่ทราบคุณมัณทนามีความรู้เกี่ยวกับเหตุนี้หรือไม่คะ?

คือ คุณอาจจะไม่รู้ได้ว่ามาวันนี้...นะคะ ผู้คนจากหลายๆ ประเทศทั่วโลก...มีวาระที่ตกอยู่ในเหตุการณ์ที่ลำบาก เกี่ยวกับภาษา เกี่ยวกับความคิด เกี่ยวกับการกระทำ...จากที่หลายๆ ชาติถูกปรกครองในแบบลอบล้างสมองประชาชนของตน...มาเป็นเวลาเนิ่นนาน นั้นมีเกิดขึ้นจริงค่ะ

คุณอาจจะงง กับคำบอกเล่านะคะ

โอเค จะอธิบายให้คุณเข้าใจให้ง่ายขึ้นนะคะ

คือมาวันนี้นะคะ แม้เด็กๆ วัยรุ่น ในวันเวลายุคนี้ สมัยนี้ เขาหลายๆ คนนะคะ แม้เขาจะมาจากประเทศที่หลายๆ คนเข้าใจ(ผิด) คือคิดว่าประเทศนั้นๆ เจริญรุ่งเรืองมากๆ ในทุกด้าน แต่ในความจริง เด็กๆ(วัยรุ่น)ยุคใหม่จากหลายๆ ประเทศทั่วโลก ในวันนี้ ยํ่าแย่เกี่ยวกับภาษาอังกฤษค่ะ

จากประสบการณ์จริง ที่จะนำมาแบ่งปันให้กับคุณนะคะ

จากที่ตนเองต้องเดินทางตลอดเวลาในยุโรป(หรือในหลายๆ ประเทศทั่วโลก) ออกประเทศนี้ เข้าประเทศนั้นบ่อยๆ ซึ่งแต่ละประเทศแน่นอน มีภาษาที่แตกต่างกัน เพราะฉะนั้นจึงเข้าใจว่า ภาษาอังกฤษควรจะเป็นภาษากลางได้เป็นอย่างดีเยี่ยม

แต่ไม่นะคะ หลายๆ คน จากหลายๆ ประเทศไม่เข้าใจภาษาดังกล่าวนี้ได้ดีค่ะ สาเหตุเพราะมีการปรกครอง ควบคุมจากวัฒนธรรมที่เชื่อว่าภาษาต่างๆ ของเขาทั้งหลายดีเยี่ยม...จึงไม่มีการเรียน การสอนภาษาอื่นๆ มาช้านาน (เกิดเป็นปัญหาใหญ่ตามติดมาจนถึงวันนี้ เหตุเช่นนี้มีเกิดขึ้นจริงนะคะ)

และเมื่อโลกเปิดถึงกัน...มาวันนี้ ผู้คนสามารถเดินทางถึงกันได้ง่ายๆ...หากแต่เรื่องภาษานั้นยังคงติดขัด และเป็นปัญหามากมายค่ะ

และ หลายๆ ประเทศเพื่อนบ้านของไทย(คือประเทศจากเอเชี่ยนก็ดี) ก็เช่นกัน ในวันนี้ แม้ว่าประเทศต่างๆ นั้น จะมีภาพพจน์ที่ว่าเจริญแล้วในหลายๆ ด้าน หากคุณจะพบเจอวัยรุ่นจากประเทสดังกล่าว ยุคใหม่ ในกรุงลอนลอน ในกรุงปารีส หรือในกรุงต่างๆ ที่ยุโรป โดยทั่วไป หลายๆ คนไม่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ค่ะ

ไม่นานมานี้นะ มีโอกาสพบเจอวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง กลุ่มใหญ่ๆ เลยทีเดียว จากประเทศในเขตแถบเอเชีย ที่กรุงปารีส ในร้านเบ็ดเตล็ดแห่งหนึ่ง เป็นประสบการณ์ที่แปลกมากๆ

คือเขาทั้งหลายไม่สามารถเข้าใจภาษาอังกฤษได้เลย แปลกมากๆ นะ เป็นไปได้อย่างไรกัน วัยรุ่นในวัย15 16 17 18...ในวันนี้ ไม่มีความรู้เกี่ยวกับภาษากลางของโลกได้ (เกิดอะไรขึ้น ในประเทศนั้นๆ...? ในที่นี้จะไม่กล่าวถึงชื่อประเทศดังกล่าวโดยตรงนะคะ)

จากเหตุการณ์ที่พบเจอ คือเขาใช้ภาษาของเขาเอง ส่งเสียงชุลมุนวุ่นวาย จึงเข้าไปทักด้วยภาษาอังกฤษ แต่ผลที่ออกมา คือ เขาตอบรับไม่ได้ หากแต่กรูเข้ามาใช้ภาษามือ และภาษากาย เพื่อขอให้ช่วยเขาทั้งหลาย

โดยการที่เขาทั้้งหลายชี้ไปที่ราคาของต่างๆ ชี้ๆ ชี้ ชี้ไป และผงกๆ หัว ยิ้มหวานๆ เพื่อขอความช่วยเหลือ ซึ่งเหตุเช่นนี้เกิดขึ้นจริงนะคะมัณทนา

คือคนหลายๆ คน แม้จะเป็นคนรุ่นใหม่ ในวันนี้ เกี่ยวกับภาษานั้นยังมีปัญหา ทั่วถึงนะคะ

เจ้าของเม้นต์นี้ และเพื่อนๆ ชาวต่างชาติเกิดเป็นความฉงน และสังสัยมากๆ ค่ะ ว่า เพราะอะไรเหตุเช่นนี้จึงมีอยู่ และเกิดขึ้นได้ในวัันนี้

มีอีกมากมาย ซึ่งเป็นปัญหาใหญ่มากๆ ในขณะนี้ คือ คนของหลายๆ ประเทศไม่สามารถโยกย้ายถิ่นฐานไปรับตำแหน่งหน้าที่ การงานต่างๆ ในประเทศอื่นๆ ได้ ทั้งที่เขาสามารถทำได้(คือทำได้เพียงในภาษาของเขา)

คือแม้เขาจะมีวุฒิ ที่จะสามารถเข้าไปรับตำแหน่งหน้าที่ ที่เขาเรียนจบมา จากประเทศของเขา ในโอกาสที่เขาตกงานในประเทศของตน เขาก็ไม่สามารถทำงานในประเทศต่างๆ หรือแม้ในประเทศเพื่อนบ้านของเขาได้ เพราะปัญหาที่เขาทั้งหลายไม่มีภาษากลางเป็นภาษาอังกฤษ ด้วยปัญหาดังกล่าวนี้ มาวันนี้ คือปัญหาใหญ่ ของชนหลายๆ ชาติค่ะ

คือไม่เพียงแต่เกิดขึ้นที่เมืองไทย หรือกับคนไทย เกี่ยวกับระบบการเรียนการสอนของไทยนะคะ

คุณนะคะ ที่ไม่รู้ได้ถึงปัญหาที่แท้จริง

ตรงข้ามนะคะ จากประสบการณ์จริง คนไทยต่างหาก ที่ดูจะไปได้ไกล เกี่ยวกับภาษาอังกฤษ คือเจอที่ไหน คนไทยส่วนมากที่สามารถใช้คำ ประโยค ที่พยายามจะสื่อเป็นภาษาอังกฤษได้ แม้จะเพียงพอรู้เรื่อง พอเข้าใจได้ คือไม่ถูกต้องเสียหมด แต่ก็ดีกว่าที่ไม่รู้เรื่องเลยนะคะ มัณทนา

ทั้งหมดนี้...เพราะประเทศไทยปล่อยให้คนของเขามีอิสระ และมีเสรีมาช้านานไงคะ

เกิดเป็นผลลัพธ์...ที่ไม่นับว่าแย่นะคะ

คือ มีเสรี มีอิสระที่จะพูด ที่จะเชื่อ ที่จะคิด หรือที่จะทำ หรือที่จะเรียนรู้ หรือจะฝึกหัด หรือกล้าที่จะแสดงออก ทุกอย่าง ในรูปแบบใด ก็ตามใจ ในแบบที่เขาทั้งหลายต้องการมาช้านานค่ะ

ทั้งหมดนี้ เป็นเหตุการณ์จริงนะคะ

คือ อยากให้คุณเข้าใจเสียใหม่ค่ะ

อยากบอกคุณว่า จงอย่าพยายามติติง...ระบบบ้านเมืองของคุณเอง ในทางที่ติดลบ...โดยเฉพาะในเหตุที่ไม่เป็นความจริงนะคะ

ไม่ดีนะคะมัณทนา

เห็นด้วยกับ 3-1 ค่ะ กล้าแสดงออกเท่านั้นที่ครองโลก อิอิ

//นี่ไม่มองว่าเป็นการโอ้อวดนะคะ บางทีมันก็ตรงไปตรงมาดี 555

อธิบายเรื่องนี้ยิ่งฟังยิ่งดูเลอะเทอะครับ อย่างไงคุณก็ไม่มีทางเข้าใจได้หรอก เรื่องนี้มันใหญ่กว่าระดับฆาตกรรมข่าวทั่วไป ผมไม่ทางเป็นอาญากรหรอกครับ ผมไม่สามารถบอกใบ้ไดว่าผมคิดจะทำอะไร ผมเลยพูดอ้อมไปอย่างงั้น

คุณลองคิดดีๆ หากผมคิดจะปั่นนิยายจริง ทำไมไม่ตั้งเเต่กระทู้เดียวจะมาเฉลยIp Address อีกกระทู้ทำไม ผมอุตส่าห์รอจนกระทั่งเหยื่อติดกับ ในที่สุดเวลานั้นก็มาถึง หากนรกมีจริงผมขอวิงวอนให้มันลงนรกกับโทษอย่างสาสม

ที่จริงนี่ไม่ใช่ขู่ฆ่าอะไรหรอก เเต่เป็นการเตือนเพราะผมจะไม่ได้ลงมือ เเต่ใช้อำนาจรัฐต่างหาก เมื่อถึงวันเปลี่ยนผ่าน คุณจะเข้าใจเอง

ที่จริงผมก็ให้อภัยเเหละ มนุษย์ทุกทำเรื่องผิดพลาด ถ้าไม่ให้อภัยกันก็เหมือนสงครามซีเรีย เยเมน อัฟกานิสถาน อย่างไงซะก็ไม่ควรขอโทษฝ่ายเดียว ผมไม่ได้น่ากลัวอะไรหนอกเเค่คนสิ้นหวังคนหนึ่ง

อย่าเข้าใจผิดนะครับว่าผมจะไปฆ่าเขา ผมพูดอ้อมไปอ้อมมากลัวการสื่อสารผิดพลาด

สวัสดีค่ะ

อธิบายเรื่องนี้ยิ่งฟังยิ่งดูเลอะเทอะครับ

รู้แบบนี้แล้ว ก็อย่าทำให้เลอะเทอะสิคะคุณ

ที่นี่นะคะ มีเด็กๆ ไร้เดียงสาเยอะนะคะ หากมีการสื่อภาษาที่เป็นความเข้าใจยาก และดูคล้ายเลอะเทอะนะคะ เด็กๆ เขาทั้งหลายจะสับสนได้ ไม่ดีนะคะ

อย่างไงคุณก็ไม่มีทางเข้าใจได้หรอก เรื่องนี้มันใหญ่กว่าระดับฆาตกรรมข่าวทั่วไป

ไม่ลองก็ไม่รู้นะคะ ว่าเจ้าของเม้นต์จะสามารถเข้าใจได้หรือไม่

เจ้าของเม้นต์อาจจะเออ อาจจะโง่ ก็จริง ฮ่า ฮ่า ฮ่า

แต่ในบางทีก็อาจจะเข้าใจได้บ้างนะคะ

คุณลองๆ เขียน อธิบายเข้ามา ด้วยความตั้งใจที่จะเห็นมีข้อความที่เข้าใจได้ง่ายๆ และเป็นความหมายที่ดีๆ สิคะ อาจจะเข้าใจได้ง่ายๆ ค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ผมไม่ทางเป็นอาญากรหรอกครับ ผมไม่สามารถบอกใบ้ไดว่าผมคิดจะทำอะไร ผมเลยพูดอ้อมไปอย่างงั้น

โอเคค่ะ รู้แบบนี้ รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง ที่นี่เป็นเว็บเด็กๆ นะคะ จะทำอะไร จะสู้รบกันด้วยคำ ด้วยประโยค ด้วยภาษา ก็ขอให้คุณใช้วิจารณญาณในการกลั่นกรองด้วย ดูจะเป็นสิ่งที่ควรนะคะ

คิด ทำ พิมพ์(พูด) แต่สิ่งดีๆ ดีกว่านะคะ

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ ขอให้คุณมีความสุขสงบ ในวาระวันแห่งความรักนี้ด้วยค่ะ

ด้วยความรัก ... และหวังดี...สู่เพื่อนร่วมบอร์ดค่ะ

คำพูดของคุณทำผมใจเย็นเยอะเเละดูเป็นคนดีเเบบไม่น่าจะเป็นไปได้ เเต่กระนั้นยังไม่ช่วยทำให้ผมวางใจได้หรอกเพราะชีวิตนี้ถูกหักหลังเเละหวาดระเเวงมาตลอด คุณคงไม่เข้าใจว่าผมรู้สึกอย่างไรกับการคุกคามต่างๆนานาๆ ผมง่ายๆคือ ผมคิดคุณเป็นคนฝ่าย.... ผมอาจคิดไปเองก็ได้ คงเป็นโรคหวาดระเเวง กับ หลงผิดก็ได้ ใครเจอเเบบนี้จะหลอนได้ไง ตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกกับชีวิตมากนัก จึงต้องวิธีการสุดโต่งไปเลย อย่างไงผมก็ยังยืนยันจะพูดจาอ้อมๆต่อไป เพราะยังไม่มั่นใจนักกับความจริงทั้งหมด

อย่าเข้าใจผิดนะครับว่าผมจะไปฆ่าเขา ผมพูดอ้อมไปอ้อมมากลัวการสื่อสารผิดพลาด

คือ ก่อนหน้านี้คุณใช้คำน่ากลัวจริงค่ะ

แต่ ตามที่คุณอธิบายมาในเม้นต์หลังๆ ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นค่ะ

ผมอุตส่าห์รอจนกระทั่งเหยื่อติดกับ ในที่สุดเวลานั้นก็มาถึง หากนรกมีจริงผมขอวิงวอนให้มันลงนรกกับโทษอย่างสาสม

แต่การสาปแช่ง อาฆาตร คือการพยาบาทด้วยจิต ก็ไม่ดีนะคะ

ไม่ดีต่อตัวคุณเองเป็นอย่างยิ่งค่ะ

เพราะการสาปแช่งผ่านจิตนะคะ หากคุณมีพลังจิตที่จะมีอำนาจให้เกิดขึ้นได้จริง ตามที่คุณต้องการ แต่พลังนั้นมีผล เกิดเป็นพลังมืด หรือมนต์ดำ เป็นพลังที่จะกลืนกินตัวคุณเองเป็นผลตอบแทนนะคะ เป็นธรรมชาติที่น่ากลัวมากๆ คุณต้องไม่อาฆาตรพยาบาทใครๆ ด้วยการใช้จิต หรืออำนาจจิตนะคะ จะเกิดเป็นอันตรายต่อตัวคุณเองค่ะ

คนโตๆ กันแล้วนะ คุยกันดีๆ ก็ได้นี่คะ

สนุกกว่า ได้ประโยชน์กว่า เกิดเป็นความสงบร่มเย็นแก่พื้นที่ และสังคม สิ่งแวดล้อมจะเกิดเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเด็กๆ ด้วยค่ะ

จริงแล้วนะ ผ่านคำต่างๆ โดยรวมแล้วนะ คุณไม่ดูเป็นคนที่โหดร้าย หรือไร้เหตุผลนะคะ

คุณเจ้าของกระทู้ก็ด้วยค่ะ คือเขาดูมีเหตุผลมากพอดู จากที่สนทนากับเขานะ

แต่เพราะอะไรคุณทั้งสองจึงพูดคุย สนทนากันดีๆ ไม่ได้นะ?

น่านำมาคิดเล่นๆ นะคะ

(คงจะสนุกดี)

ความจริงผมควรขอบคุณเขาต่างหากทำชีวิตลุกเป็นไฟราวกับมีบางสิ่งต้องให้ทำ

ผมรู้อยู่ผมทำอะไรลงไป ผมใช้มันมาตลอด มันคือทางเดียวที่จะปกป้องผมได้

ไม่จำเป็นต้องสนทนาอะไรยืดยาวหรอกครับ คุณจับประเด็นผมได้รึเปล่าล่ะ ผมเเทบไม่บอกสาระสำคัญอะไรเลย มีเเต่คำขู่เฉยๆ ยังไงเรื่องนี้มันก็สื่อสารกันไม่ได้อยู่เเล้วรอเพียงรับผลการกระทำเฉยๆ

คำพูดของคุณทำผมใจเย็นเยอะเเละดูเป็นคนดีเเบบไม่น่าจะเป็นไปได้

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

มีคนเคยสงสัยว่า เจ้าของเม้นต์เป็นIA ที่เว็บเด็กดีสร้างขึ้นมาด้วยนะคะ

เอ๊ยยย คนที่พยายามที่จะมีเหตุผลนะ และรักความสงบนะคะ ไม่มีอยู่ได้จริงสิเนาะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า เป็น IA ของเด็กดีม้างงงเนาะ

Information Architecture (IA) หรือสถาปัตยกรรมข้อมูล คือ ศาสตร์หนึ่งใน Cognitive psychology เกี่ยวกับการจัดเรียงข้อมูลอย่างเป็นระบบ (logical) ให้ใช้งานง่ายและรวดเร็ว (User-friendly) ถ้าเปรียบเทียบกับห้องสมุด คนที่ทำหน้าที่ IA ก็คือบรรณารักษ์

กลายเป็น IA ไปแว๊วววนะเรา

ไม่ใช่น๊าาา เป็นคนค่ะ เป็นคนที่เชื่อว่า ความดี ความถูกต้อง มิตรภาพ ความสงบ ร่มเย็น ความสามัคคีนะคะ สามารถเกิดขึ้นได้ในคน และในสังคมค่ะ

--------------------

เเต่กระนั้นยังไม่ช่วยทำให้ผมวางใจได้หรอกเพราะชีวิตนี้ถูกหักหลังเเละหวาดระเเวงมาตลอด

ไม่วางใจใคร ก็ขอให้คุณวางใจในตัวตนของคุณเองนะคะ จะง่ายที่จะใช้ชีวิตอยู่ในทุกๆ วันค่ะ เพราะในวันหนึ่งๆ นะคะ เรานะมีโอกาสพบเจอผู้คนมากมาย แน่นอน ร้อยพ่อ พันแม่ และด้วยวัฒนธรรมที่แตกต่าง เราอาจจะพบเจอกันที่คอยตักตวงผู้อื่น และสังคมนั้นมีอยู่จริง เชื่อคุณ และเห็นด้วยกับคุณค่ะ

แต่ กระนั้น คุณก็ต้องเชื่อในตัวคุณเอง และสัญชาติญาณของคุณเองด้วยตลอดเวลา เพื่อความอยู่รอด และความสงบของคุณ หรือ ของเราเอง จริงนะคะ

คุณคงไม่เข้าใจว่าผมรู้สึกอย่างไรกับการคุกคามต่างๆนานาๆ ผมง่ายๆคือ ผมคิดคุณเป็นคนฝ่าย.... ผมอาจคิดไปเองก็ได้

คุณนะคะ คงจะเจอคนที่เอารัดเอาเปรียบมามากจนคุณคิดมากไปค่ะ

เจ้าของเม้นต์ไม่รู้จักคุณเจ้าของกระทู้เป็นส่วนตัวนะคะ ไม่รู้ด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น ระหว่่างคุณกับเค้า แต่ที่เม้นต์ให้เขานี้ เม้นต์จากข้อความในกระทู้ ซึ่งเป็นประเด็นของเขานะคะ

คงเป็นโรคหวาดระเเวง กับ หลงผิดก็ได้ ใครเจอเเบบนี้จะหลอนได้ไง ตอนนี้ผมไม่มีทางเลือกกับชีวิตมากนัก จึงต้องวิธีการสุดโต่งไปเลย อย่างไงผมก็ยังยืนยันจะพูดจาอ้อมๆต่อไป เพราะยังไม่มั่นใจนักกับความจริงทั้งหมด

คุณตกอยู่ในวังวนที่ดูจะสับสนจริงนะคะ

แบบนี้นะคะ คุณลองปลีกวิเวก ไปอยู่ป่า หรือที่ ที่สงบๆ เพื่อคุณเองได้ทบทวนตัวคุณเอง และสัมผัสความรู้สึกของคุณเองให้ชัดเจน ทั้งนี้ เพื่อสร้างภูมิต้านทานขึ้นมาที่ใจคุณเองก็ดีนะคะ

คือเราแก้ไขคนรอบตัวเราไม่ได้ แต่เราสามารถปรับเปลี่ยน แก้ไขตัวเราเองได้นะคะ

เจ้าของเม้นต์นี้นะคะ ทำบ่อยๆ ค่ะ คือเนรเทศตัวเองไปอยู่ป่านานๆ เลยด้วยค่ะ

ฮ่า ฮ่าฮ่า

เบื่อ รำคาญค่ะ ในเมืองระคะ มีแต่คนคอยหลอกลวงเรา จริงด้วยสินะ

บางครั้งนะ แกล้งโง่ ปล่อยให้เขาทั้งหลายหลอกเราเล่นเป็นความบันเทิง(จริงแล้วไม่รู้ว่าใครโง่กันแน่เนาะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ) แต่บางครั้งนะก็เต็ม อิ่ม เอียน จนต้องไปปลดปล่อยค่ะ หนีๆ ไปอยู่ป่า ปลีกวิเวกบ้าง เพื่อเรามีภูมิต้านทานขึ้นมา จะสามารถกกลับมาใช้ชีวิตได้อีกพัก และหลังถูกหลอก หรือปล่อยให้ผู้คนหลอกเราเล่นได้พักนึ่ง ก็จะกลับเข้าป่าไปปลดปล่อย ทำอยู่เช่่นนี้ เป็นวัฎจักรค่ะ

ด้วยที่มีประสบการณ์ จึงเข้าใจคุณค่ะ

ด้วยความที่เข้าใจ จึงอยากเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ

อยากบอกด้วยว่า...จงเข้มแข็ง และจงมีเหตุผลเข้าไว้ และจงยึดมั่นในความมีเมตตา ปรานี อารี เข้าไว้ จะช่วยได้มากค่ะ

จะช่วยให้คุณสงบเยือกเย็น และเป็นสุขได้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นค่ะ

คุณทดลองใช้วิธีนี้ดูบ้างนะคะ สิ่งดีๆ อยากแบ่งปันค่ะ

ไม่จำเป็นต้องสนทนาอะไรยืดยาวหรอกครับ

แม้ไม่จำเป็น แต่เราก็สามารถทำได้นะคะ

และที่ดีสุดๆ คือแม้จะคุยกันได้ยาวๆ ก็ไม่ทะเลาะกันด้วยนะ

เยี่ยมนะคะ ที่คนเราจะสามารถคุยกันได้ยาวๆ โดยที่ไม่ทะเลาะกันน่ะ

คุณจับประเด็นผมได้รึเปล่าล่ะ

จับได้ค่ะ

แต่ไม่บอกนะคะ ว่า รู้นะว่าคุณต้องการสื่อ...อะไร?

นี่ไงคะ คือ เงื่อน

คือเงื่อนต้องซ่อน ด้วยเงื่อน

มีเพิ่มปมให้ด้วยนะคะ

ฮ่า ฮ่า ฮ่า

งานนี้ มีเล่นสนุกกับคนที่รักการเล่นเงื่อนงำ

(ให้เข็ดเน๊อออ ฮ่า ฮ่า ฮ่า คืนนี้คุณมีอะไรต้องคิด...ล่ะ รักการคิดมาก ก็หางานมาให้คิดค่ะ ล้อเล่นนะค๊าาา)

ผมเเทบไม่บอกสาระสำคัญอะไรเลย มีเเต่คำขู่เฉยๆ ยังไงเรื่องนี้มันก็สื่อสารกันไม่ได้อยู่เเล้วรอเพียงรับผลการกระทำเฉยๆ

เป็นปัญหาเชาว์ ที่บางคนอาจจะสามรถหาคำตอบได้...นะคะ

เช่น คุณเจ้าของกระทู้ เค้าพยายามค้นหาคำตอบ...จึงเกิดเป็นกระทู้นี้ คล้ายเป็นสงคราม

(สงครามประสาท แบบนั้นไหมคะ? สนุกไหมคะนี่?)

จริงแล้วนะ ชีวิตนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวนะคะ

ไม่มีอะไรน่ากลัวจริงๆ ค่ะ

คุณอย่าคิดมาก อย่ากังวลไปนะคะ

โลกนี้นะคะ แม้จะมีคนที่ไม่ดี คอยหลอกลวงอยู่มากมาย แต่คนที่ดีๆ ก็มีอยู่มากมายด้วยเช่นกัน ขอให้คุณเชื่อแบบนั้นนะคะ คุณได้เป็นสุขค่ะ

เกรงว่าอินเตอร์เน็ตจะทำให้ผมไม่ลืมสิ่งที่กระทำสัญญาไว้ เกียรติของเขาไม่สมควรถูกได้รับเเละหลายปีที่ผ่านมานี้ตัวผมเกรงว่าจะเรียนรู้เเละขัดเกลาทางความคิดเเละรู้ว่าอะไรควรปล่อยวางเเละไม่ควรปล่อยวาง หากยังไม่ดื้อดันยังยอมเเพ้รับผิดอันคลุมเครือว่าถูกว่าจ้างมาจากใคร เรายังเจรจากันได้ ตอนนี้เราจงเจรจากับผมเสีย ผมไม่ทำให้โลกทั้งใบต้องนองเลือดเเละมือของเเปะเปื้อนไปด้วยบาป หากเป็นเช่นนั้นสิ่งที่ผมทำลงไปก็จะโยนบาปไว้ที่พวกคุณทั้งหลาย ผมกลับมาดูว่าเพื่อพิสูจน์ว่าตนระงับอารมณ์โทสะได้หรือไม่ คำตอบคือได้ เหตุผลของการมาเพื่อพิสูจน์ว่าตนทำได้รึเปล่า เเน่นอนผมรู้จักการควบคุมอารมณ์ไม่ให้เเผ่ซ่านไปไกล เเล้วในตอนนี้จงบอกว่าสิ ว่าผมผิดตรงไหน นอกจากคนที่ด่าจนคนอื่นเข้าใจว่าผมเป็นฝ่ายผิด เจตนาของผมในตอนนั้นไม่เเน่ชัด เเต่ถ้อยคำเเก้ตัวอย่างหนึ่งคือ ผมต้องการสอนให้คนรู้ว่าการโกหกมันง่ายนิดเดียวบนโลกอินเตอร์ที่ถูกควบคุม เป็นคำเเก้ตัวที่ไม่กระจ่าง ถามว่าผมผิดไหม คำตอบคือลึกๆก็รู้ผมผิดในฐานะโกหกพวกคุณ เเต่สุดท้ายผมก็เฉลยรึเปล่า เฉลยเพื่อให้คุณด่าใช่ไหม ? ถ้าไม่เฉลย เเล้วไงต่อ

จงหยุดโกหกก่อนที่จะสายเกินไป เมื่อการกระทำของเรามาถึง พวกท่านทั้งหลายไม่อาจหลีกหนีความตายได้ เเละนั่นคือคำเตือนจากเรา