มีนักเขียนท่านไหน รู้สึกหมดกำลังใจเพราะอ่านคอมเม้นไหมคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เรารู้ว่ากระแสนิยม นิสัยของตัวละครนำหญิงในนิยายยุคนี้ มักจะมีนิสัยฟาดๆ เข็มแข็งไม่อ่อนแอ เก่ง ฉลาดและงดงามล่มเมือง แต่มันก็มีคนเขียนออกมาเยอะตามแล้วนี่คะ นางเอกของเราจะหน้าตาธรรมดาๆไม่ได้งดงามล่มเมือง นิสัยก็อ่อนแอเพราะเป็นคนใจดี ยอมคนง่าย เรามีความผิดไหมคะ
ทุกครั้งที่อ่านคอมเม้นติชมประมาณนี้ เรารู้สึกแบบว่า เราทำผิดอะไรหรือปล่าวนะ นิยายเราก็เขียนให้อ่านได้ฟรี ใครจะคอมเม้นยังไงเราก็คอมเม้นตอบทุกคนเสมอ แต่พอยังมีคอมเม้นแบบนี้มา เราเลยคิดว่าที่ผ่านมาเราเดินผิดทางหรือปล่าวในการปูเรื่องแบบนี้ รู้สึกว่ากำลังจะหมดกำลังใจจริงๆค่ะ
Yuemei
31 ม.ค. 64 เวลา 13:16 น.
1,732
views
30 ความคิดเห็น
ไม่เลย เป็นปกติ
คุณเจ้าของกระทู้หมดกำลังใจได้แต่ไม่ควรยึดติดกับคอมเม้นท์ไม่ดีของนักอ่าน อย่าไปคิดว่าคุณเดินผิดทางที่ปูเรื่องมาแบบนี้ นี่มันนิยายของคุณ คุณคิดว่าแบบนี้สมเหตุสมผลดีแล้วก็คือดีแล้ว เราเข้าใจค่ะ เราก็เคยเจอ เข้าไปดูนิยายคุณแล้ว คนให้กำลังใจก็เยอะพอสมควรนะ
คำแนะนำของเราคือเห็นคอมเม้นท์นี้แล้วก็เฉยไว้ คุณรู้สึกแย่ก็ข้ามไปอ่านคอมเม้นท์ให้กำลังใจแทน หากรู้สึกแย่มากๆ ก็พัก หาอะไรที่ชอบอย่างอื่นทำ รู้สึกดีขึ้นก็ค่อยกลับมาเขียนต่อ มุ่งหน้าเขียนต่อไปค่ะ
ผู้คนมีหลากหลายประเภทแล้วแต่ความชอบอ่ะเนอะ เราจะไปตามใจทุกคนก็ไม่ได้หรอกค่ะ ไม่ต้องไปยึดคอมเม้นท์มาก คุณสุขใจกับนิยายตัวเองก็อย่าให้อะไรมาลดทอนความสุขในใจคุณเลยเนอะ
กลายเป็นคอมเม้นท์ยาวเลย เอาเป็นว่าคุณต้องเข้มแข็งไว้ค่ะ เขียนมาขนาดนี้แล้วก็อย่าไปเปลี่ยนอะไรในนิยายเราตามใจคนอ่านมากเกินไปค่ะ ตอนนี้หมดกำลังใจท้อแท้ก็พักก่อน เยียวยาตัวเองก่อน แล้วก็กลับมาสู้ใหม่
อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ บางทีคอมเม้นท์ไม่คิดก็จะชวนนอยด์ไม่น้อยเลย
แนะนำให้พักสักหน่อยแล้วก็ฮึดกลับมาเขียนละกันนะคะ เราเองก็เป็น บางทีคอมเม้นท์ดีมากๆ แต่พอมีคอมเม้นท์แย่ๆ มาเราก็มูฟออนจากมันได้ค่อนข้างยาก
ความเห็นของคนแตกต่างกันค่ะ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องของ จขกท. ก็ได้ พูดที่เราเจอมาคือนางเอกแข็งมามากกก แต่พอต้องต่อสู้กับผู้ชายตัวโตๆ นางก็สู้ไม่ไหวงี้ สำหรับบางคนก็อ่อนแอแล้วค่ะ ซึ่งจริงๆ แล้วเราไม่สามารถให้นางเอกที่เป็นองค์หญิงร่างกายยังไม่โตดีต่อสู้กับผู้ชายที่เป็นแม่ทัพอายุ 20 กว่าที่สมบูรณ์พร้อมได้อยู่แล้ว มันเกินมนุษย์ไป
แต่นักอ่านบางคนติดความสมบูรณ์แบบนั้นค่ะ แบบนางเอกต้องทำทุกอย่างได้ ต้องไม่มูฟออนกับความรู้สึกที่ค้างคา ต้องทิ้งความชอบในอดีตไปหาคนใหม่ไรงี้
ดังนั้นนักอ่านคนนั้นก็เป็นคนซึ่งมีคาแรคเตอร์หนึ่งเช่นกัน ซึ่งเราจะห้ามเขาไม่ให้เม้นท์ก็ยาก เดี๋ยวนี้มีเยอะค่ะคนแบบนี้ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วพอเราชี้แจงความเป็นเหตุเป็นผลของตัวละครเขาก็จะไม่ฟังเราอีก
ดังนั้นปล่อยค่ะ ไม่มีใครไม่เคยเจอ จนกลายคนเทคอมเม้นท์ไปก็เยอะเพราะเจอคนแบบนี้บ่อยๆ
เขียนตามที่คุณ จขกท. วางพล็อตเอาไว้นั่นแหละค่ะ เราว่าน่าสนใจมากๆ เลยนะคะ
เข้ามาบีบมือให้กำลังใจค่ะ มีคนชอบ ก็ย่อมมีคนไม่ชอบค่ะ ปรับอารมณ์ให้ได้นะคะ พยายามนึกถึงนักอ่านที่เขาชอบงานเราเอาไว้ให้มากๆ ค่ะ
แวะมาให้กำลังใจค่ะ เราเป็นนักเขียนสมัครเล่นที่ยังไม่เข้มแข็งพอกับคำติแรงๆ เช่นกัน ฉะนั้นอย่าเพิ่งหมดกำลังใจนะคะ สู้ๆ ค่ะ
เวลาเจอคอมเมนต์แรงๆแบบเจตนาดีก็ดีใจ จะได้นำไปปรับปรุงแก้ไข แต่ถ้าเจอแบบเจตนาไม่ดีนี่ ..
... โมโหสุดๆเลย ...
ขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะของนักเขียนค่ะ..
ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็จะอ่อนไหวกับสิ่งเร้าทุกรูปแบบ
ถ้าเลยกว่านั้น หรือทำงานแล้ว...หรืออายุงานมากขึ้น ..สิ่งเร้าจะเป็นแค่เพียง ลม ฝุ่น ที่พัดผ่านไปมาค่ะ...
เจ็บมาก...เพราะเรายังเด็ก
#เพราะเป็นเด็กจึงเจ็บปวด คำนี้ยังใช้ได้นะ
#เพราะอ่อนหัดจึงอ่อนไหว คำนี้ก็ได้
นี่ไม่ได้จะมาตัดทอนกำลังใจนะ เพียงอยากให้เข้มแข็งได้ด้วยตัวเอง
ให้รู้ว่า ทุกสิ่งในโลกควบคุมไม่ได้ แม้แต่ตัวเอง..
#จงเข้มแข็ง
สวัสดีค่ะ
ขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะของนักเขียนค่ะ..
ยังไม่บรรลุนิติภาวะก็จะอ่อนไหวกับสิ่งเร้าทุกรูปแบบ
ถ้าเลยกว่านั้น หรือทำงานแล้ว...หรืออายุงานมากขึ้น ..สิ่งเร้าจะเป็นแค่เพียง ลม ฝุ่น ที่พัดผ่านไปมาค่ะ...
เจ็บมาก...เพราะเรายังเด็ก
#เพราะเป็นเด็กจึงเจ็บปวด คำนี้ยังใช้ได้นะ
#เพราะอ่อนหัดจึงอ่อนไหว คำนี้ก็ได้
อ่านเม้นต์ ซึ่งเป็นคำตอบของคุณแล้ว ก็เข้าใจ และ ก็อยากถือโอกาสเข้ามาฝากเนื้อ ฝากตัวค่ะ
คืออยากอยากฝากไว้ว่า ในภายภาคหน้า หากมีปัญหาในเหตุที่ว่า ตนเองอ่อนแอ ฟุมฟาย ในยามที่มีกระแสตอบรับที่ไม่เป็นไปตามที่ตนต้องการค่ะ
คือเจ้าของเม้นต์นี้ เป็นเพียงนักเรียนหัดเขียนนะคะ
หากแต่ ก็อยากที่จะหัดเขียนนิยายที่แหวกแนว
คืออยากเขียนแนวพล็อตที่อาจจะ... คือ บางครั้ง ทั้งที่รู้ๆ รู้ทั้งรู้ว่า เกินวุฒิด้วยค่ะ
(คือ ความอยากนะ ไม่เข้าใคร ไม่ออกใครจริงด้วยสิเนาะ
)
ด้วยสาเหตุโดยบังเอิญดังที่ว่า มีเพื่อนๆ เขารู้สึกว่า เจ้าของเม้นต์นี้ เป็นคนที่กล้าทำในสิ่งที่แปลก แหวกแนวจากคนอื่นๆ เป็นปรกติ เป็นธรรมชาติ คือเขาบอกมาแบบนั้นค่ะ (เพื่อนๆ เอยยย เพื่อนหนอออเพื่อน เพื่อนๆ ที่รักทั้งหลาย เห็นเราเป็นตัวประหลาด หรือเปล่าก็ไม่รู้ด้วยเน๊อออ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ฮื้อออ
คือจริงแล้วนะ เป็นคำชม หรือเป็นคำตำหนิ ก็ไม่รู้ได้นะ จะร้อง หรือหัวเราะดี ก็ไม่รู้ด้วยยยนิ
)
คือมีเพื่อนๆ เขานำพล็อต มาเสนอให้ ให้ลองๆ เล่น เอ่ยยย ไม่ใช่ ให้ลองเขียนค่ะ
ในพล็อตดังกล่าวนี้ ดูจะเป็นพล็อตที่แปลก แหวกแนว จริงๆ ด้วยค่ะ
คือ เหตุการณ์ดังกล่าวในพล็อต อาจจะเกิดขึ้นได้ ในภาคพื้นเอเชีย เป็นแนวรักดราม่า ซึ่งจริงแล้ว เหตุการณ์ดังกล่าวนี้สามารถกิดขึ้นได้ ในเหตุแห่งความจริงด้วยนะคะ
(เป็นแนวรัก โรแมนติก คลาสสิค และอิโรติกด้วยค่ะ)
คือเรื่องราวมีอยู่ว่า...พระเอกเป็นคนที่ยํ่าแย่ที่สุดๆ ถึงที่สุดๆ ชนิดที่แนวพระเอกร้ายๆ ในแบบข่มขืนนางเอกแล้วรักกัน ในแบบเก่าๆ ของไทยนั้นเทียบไม่ได้ เทียบไม่ติด เลยด้วยค่ะ
คือหากนักอ่านจะบอกว่า แนวพระเอกไทยดังกล่าวที่ว่าแย่ แต่พล็อตที่เพื่อนให้มานี้ แย่ยิ่งกว่าหลายๆ เท่าค่ะ
คือพล็อตที่เพื่อนแนะนำมานี้นะคะ คุณพระเอกเป็นคนที่ดิบ เถื่อน เลว ร้าย ตํ่า และทรามมากๆ ค่ะ
เขานะคะ ไม่มีทั้ง ไอคิว และไม่มีอีคิวด้วยค่ะ
คือคุณธรรมทั้งทางด้านจิตใจ หรือทางการจิตสำนึกนั้นหาไม่มีได้ค่ะ
คือเขาไม่มีศาสนา คือไม่เชื่อ ไม่นับถือ ไม่ศรัทธาคำสั่งสอนของศาสนาใดๆ คือไม่มีความรู้สึก ถึงการควร ไม่ควร ยํ่าเกรงต่อสิ่งใด หรือต่อใครๆ ทั้งสิ้น ทั้งนี้ จึงเกิดเป็นเขา ติดผู้หญิง เล่นผู้หญิง(คือใช้แล้วทิ้ง แทบทุกวัน จากคนต่อคน เป็นคนๆ ไป) ติดเซ็กส์ ชนิดขาดไม่ได้เลยสักวันค่ะ (วันๆนะ มีแต่ความคิดเกี่ยวกับตัณหา ราคะ โลกีย์)
โกหกหน้าตาย หลอกลวง หลอกล่อทุกๆ คนที่พบเจอ ชนิดไม่เกรงกลัวต่อบาปกรรม
ตบตี ด่าทอ เหยียบยํ่า ทั้งร่างกาย และจิตใจ ได้แม้ผู้หญิงที่ตนสมสู่(กับนางเอกหรือจะเหลือ เพราะพล็อตมีอยู่ว่า นางเอกนะ เธอยอมเขาทุกอย่างอยู่แล้ว นั้นเองค่ะ)
วันๆ เขานะ เอาแต่ใจตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ยํ่าเกรงใครๆ โลภมาก ติดเกม(ไร้แก่นสาร ไร้สาระไปวันๆ ยิ่งกว่าเด็กปัญญาอ่อน) ติดเท่ ติดสบาย แต่อยากได้ด้วยวิธีง่ายๆ คือด้วยหลอกล่อ จากผู้ที่พบเจอ
คือ ด้วยที่ว่า ตัวละครตัวนี้ คือพระเอกคนนี้ เป็นผู้ที่ไม่มีศาสนา ไม่รู้จักวัฒนธรรมที่ดีงาม เขาจึงไม่รู้ได้ว่า อัน ความรู้ที่พึงมีอยู่ คืออาการความรู้ได้ถึงผิด ถูก ชอบ ชั่ว ดีนั้นไม่มีอยู่เลยในตัวเขา นั้นเองค่ะ
เพียงแต่ว่า เขาโชคดีนิด ที่มีรูปลักษณ์ที่สวยงาม นั้นคือ เป็นชายรูปงาม หล่อเหลา ผิดแปลกไปจากชายอื่นๆ เท่านั้น(ซึ่งรูปลักษณ์ของเขาแท้จริงแล้ว ไม่มีผลใดๆ ต่อนางเอก หากแต่เป็นผลร้ายต่อเขาเอง ซึ่งเขาใช้มันเป็นเช่นเหยื่อล่อ เพื่อตักตวงเหล่าหญิงทั้งหลายที่ไร้เดียงสา ซึ่งนั้นดูจะทำให้เรื่องราว ขมขื่น เข้มข้นเพิ่มขึ้นด้วย เพราะเหตุนี้)
และ นางเอกเรื่องนี้ ก็มีบทที่แปลกตรงที่ว่า เธอรับบทบาทคล้ายนางเอกไทยเดิมๆ ซึ่งถูกเขียนขึ้นจนเป็นวัฒนธรรม
ซึ่งเจ้าของเม้นต์นี้ อยากนำคาแร็คเต่อร์ที่อึด ทรหด อดทน มีมานะ อุตสาหะ ที่จะสร้างความดี ด้วยการเอาความดีเป็นสิ่งต่อรอง เพื่อผลลัพธ์ที่ดี ของเธอเอง ซึ่งบทบาทดังกล่าวนี้ แท้จริงเป็นบทบาทของนางเอกไทยเดิมๆ เข้ามาใช้ ในเรื่องนี้ด้วยค่ะ
ทั้งนี้ เพราะด้วยที่ความชอบ ความศรัทธา ในบทบาทดังกล่าวค่ะ
คือ เธอ มีบทบาทที่เป็นนางเอกแสนดี ในเรื่องราวแย่ๆ นั้นเองค่ะ และ เธอยังมีอายุน้อยกว่าเขามากมายนัก ฐานันดรของเธอสูงส่ง เพียบพร้อมกว่า เขาพระเอก มากมายนัก ในทุกด้าน(เรื่องนี้ นางเอกจะรอดตาย หรือไม่ หรือเธอจะนำพาพระเอกในคาแร็คเต่อร์ที่ยํ่าแย่ หนักหนาสาหัสดังกล่าวนี้ ผ่านพ้น ไปได้ในรูปแบบใด)
ผู้หญิงตัวเล็กๆ บอบบาง หากแต่ ความคิดที่ยิ่งใหญ่ ดังที่ว่า เธอจะแบกหาม หรือยอมรับสภาพ ที่จะเข็น ให้เขาพระเอก ผู้ตกตํ่า ได้มีโอกาสข้ามสะพาน ผ่านความมืนมนของเขาเอง นั้นไปได้หรือไม่ ดูสิ ว่า เธอจะสามารถแบกรับ หรือริดรอนอาการที่ยํ่าแย่ ตกตํ่ามากมาย ของพระเอก คนที่เธอรักในที่สุด(ตามบทบาทที่เธอได้รับมา)ได้หรือไม่ และจะด้วยวิธีใด
ทั้งนี้ จากความหวังที่เพื่อนๆ ต้องการคือ อยากให้เจ้าของเม้นต์นี้ มีหน้าที่หาทางลง...คือหาบทสรุป หรือหาวิธีจบ คือจะจบอย่างไร ให้เหมาะสม และลงตัว ตามแบบฉบับของนิยายรักโรแมนติก ดราม่ามากๆ นี้(อาจจะเพราะเขาทั้งหลายเห็นว่าเจ้าของเม้นต์นี้ชอบเรื่องราวแนวนี้ เป็นชีวิตจิตใจ แบบนั้นค่ะ)
เรื่องราวดังกล่าวนี้ ดูจะยํ่าแย่กว่าคาแร็คเต่อร์ของพระเอกไทย ในแบบที่หลายๆ คนบ่นว่าแย่ อีกหลายๆ ร้อยเท่า เลยทีเดียวค่ะ
คือ เห็นพล็อตแล้วก็มีความสนใจ อยากจะลองเขียนมากๆ ค่ะ
จากที่เห็นพล็อตแล้ว ก็รู้สึกว่าท้าทายตนเองมากๆ ค่ะ
(ชอบความท้าทายค่ะ ความท้าทายนะ รู้สึกว่าตื่นเต้นดีค่ะ
)
คือ อยากนำเสนอ รูปแบบ เหตุการณ์ที่ยํ่าแย่ ผ่านงานเขียน ผ่านนิยาย ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่สามารถเกิดขึ้นได้จริง ในยุคสมัยนี้ค่ะ เพราะจริงแล้วนะ อาการแย่ๆ ของผู้คนที่หลุดไปจากความเชื่อ ความศรัทธา ยังเกิดเป็นผลให้คนเรามีจิตใจที่ดิบ กร้าน ตํ่า เลว ทราม นั้นก็เกิดขึ้นจริงในวันนี้ ( คือเหตุเช่นนี้ เกิดขึ้นได้จริง ในชีวิตจริงในวันนี้ด้วยนะคะ)
คือ ด้วยเหตุที่ว่า ยุคตามสมัย ที่เปลี่ยนแปลงไป ยังเกิดเป็นผลให้ผู้คนส่วนมากขาดไป ซึ่งการยั้งรู้ ในเหตุที่ว่า เหตุที่ควร ไม่ควร หรือเหมาะสม ถูก ผิด ชอบ ชั่ว ดี เป็นอย่างไร ในการปฎิบัติ ต่อเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกเดียวกัน แม้ในพล็อตของนิยายรัก...นี้ ก็ด้วยค่ะ
แต่เขาเป็นพระเอกจริงๆ นะคะ คือจะลองให้พระเอกที่เคยมีแต่เอมมิจที่แสนดี เยี่ยมตลอดมา ได้ลองเล่นบทที่เลวร้ายมากๆ ดูบ้างจะเป็นไรไปเนาะ ก็เป็นเพียงบทบาท
(แต่คนอ่านเหอะ ที่จะรับได้ หรือไม่ และ หากถูกติเตียน ด้วยที่เขาทั้งหลายรับงานเราไม่ได้ ได้แอบเข้ามาฟุมฟายกับคุณ ผู้ที่เข้า
ใจว่า นักเขียน ทำอะไรๆ เกินตัว...ค่ะ
)
ด้วยที่มีความรู้สึกว่าชอบเขียน ชอบสิ่งที่อาจจะแปลก หรือแตกต่างจากคนอื่นๆ ด้วยนี้ จึงคิดว่า วันหนึ่งจะลองๆ เรียบเรียงเรื่องราวที่เพื่อนๆ เสนอมาให้นี้ค่ะ
ด้วยที่เห็นตรงนี้ของคุณ
นี่ไม่ได้จะมาตัดทอนกำลังใจนะ เพียงอยากให้เข้มแข็งได้ด้วยตัวเอง
ให้รู้ว่า ทุกสิ่งในโลกควบคุมไม่ได้ แม้แต่ตัวเอง..
#จงเข้มแข็ง
อ่านแล้วทำให้นักเรียนอ่อนหัด ผู้ที่ขาดวุฒิ และไม่มีประสบการณ์ มีความกล้า และมีพลัง ความคิดที่จะเขียน เรื่องราว ที่อาจจะแปลก แหวกแนวดังกล่าวนี้ ต่อไป ด้วยความรู้สึกดีๆ ค่ะ
เม้นต์ยาวๆ นี้ คือ อยากบอกเล่าเข้ามา ไว้ก่อนค่ะว่า หากเห็นคำขอกำลังใจ ในยามที่นักเขียนขาดวุฒิ ขาดประสบการณ์ หากแต่ ความอยาก อยากที่จะเขียน(คืออยากเขียนอะไรๆ ที่เกินตัว) นั้นก็อาจจะเกิดขึ้นได้นะคะ
จึงอยากที่จะขอฝากไว้ด้วยค่ะ
ในวันนั้น ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ กรุณาแนะนำ ชี้แนะ ด้วยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ก่อนอื่นนนนน ...คือยาวมาก //แต่ก็อ่านค่ะ ^^
#ไม่มีอะไรถูกผิด และ
#ความถูกใจคือความถูกต้อง
ทำไปเถอะค่ะ เชื่อว่า..คุณจะรับกับผลของการที่คุณทำได้
พล๊อตที่บอก เป็น #พล๊อตล่อเป้า ...พอ.เลว นอ.น่าสงสาร
เคยอ่านค่ะแบบนี้ นักเขียน เขียนกระชับได้แสบทรวง
คนอ่านต้องใจแข็งมากเลยทีเดียว
คนแต่งนี่....ไม่ต้องพูดถึง
ถ้าเลือกที่จะเขียน...ต้องปิดคอมเม้นท์มั้ง เพราะเป็นพล๊อตล่อเป้าตัวจริง
แนะนำให้ #ปิดคอมเม้นท์....ดีที่สุด และดีต่อใจมากๆค่ะ
//// สู้ต่อไปค่ะ
สวัสดีค่ะ
ยาวมากๆ จริงด้วย ติดพิมพ์ยาวๆ (ขออภัยค่ะ)
ขอบคุณที่คุณอ่านจบค่ะ
เป็น #พล๊อตล่อเป้า ...พอ.เลว นอ.น่าสงสาร
อ่านตรงนี้แล้วเกิดเป็นความสงสัยขึ้นมาค่ะ
คือเพื่อนๆ เขาสร้างพล็อตขึ้นมา(หลอกให้เขียน) เพื่อเป็นการล่อเป้าหรือคะนี่?
และการล่อเป้านั้น คืออะไร ก็ไม่รู้ด้วยค่ะ สับสนน๊าาา
เอ๊ ~~~~ แบบนี้ หมายความว่า เพื่อนๆ เขาเห็นว่าเจ้าของเม้นต์ปัญญาอ่อนมั้งเนาะ จึงหลอกใช้ แบบนี้ ใช่ไหมคะ
คือว่า เจ้าของเม้นต์นี้อ่อนหัดค่ะ
คุณช่วยอธิบายให้ด้วยนะคะ
(กรุณาด้วยนะค๊าา ฮื้ออ
)
และที่บอกว่า เป็นพล็อตล่อเป้า นี้จริงแล้ว ไม่เข้าใจค่ะ
เคยอ่านค่ะแบบนี้ นักเขียน เขียนกระชับได้แสบทรวง
คนอ่านต้องใจแข็งมากเลยทีเดียว
คนแต่งนี่....ไม่ต้องพูดถึง
จริงแล้ว คือ พล็อตแบบนี้ เคยถูกเขียนขึ้นมาแล้วหรือคะนี่?
เขียนกระชับได้แสบทรวงด้วย (น่าอ่านมากเลยด้วยค่ะ)
แต่เจ้าของเม้นต์นี้เขียนไม่ได้แบบนั้นแน่ๆ ค่ะ ด้วยที่ติดเขียนยาวๆ และอาจจะลุ่มล่าม โหรงเหรงด้วย เพราะด้วยขาดประสบการณ์ค่ะ
ถ้าเลือกที่จะเขียน...ต้องปิดคอมเม้นท์มั้ง เพราะเป็นพล๊อตล่อเป้าตัวจริง
แนะนำให้ #ปิดคอมเม้นท์....ดีที่สุด และดีต่อใจมากๆค่ะ
เป็นพล็อตล่อเป้า ที่อาจจะถูกถล่มได้ แบบนั้นไหมคะ? คุณจึงแนะนำให้ปิดเม้นต์ คิดๆ แล้วก็สับสนค่ะ (ไม่กลัวถูกถล่มนะคะ เพียงแต่สับสนค่ะ)
//// สู้ต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ
แต่ก็ยังมีข้อสงสัยค่ะ
คือคำว่า ล่อเป้า นี้ ก็ไม่เข้าใจค่ะ
หากคุณพอมีเวลา อยากขอให้คุณแนะนำ ชี้แจงเพิ่มเติมให้ด้วยค่ะ
อยากเรียนรู้ เพื่อนำไปพัฒนาต่อไปค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
อืมมมมมม เดี๋ยวนะคะ
เคยได้ยินคำว่า #กระทู้ล่อเป้า ไหมคะ ...
อ่อ อ่ออีกคำ...#ทัวร์ลง
เป็นศัพท์สแลงน่ะค่ะ
หมายถึง เป็นเรื่องที่ถ้าเกิดขึ้น คนทั่วไปที่พบเห็นจะรุมเล่นงานคนทำเรื่องนั้น
ขอยกตัวอย่าง ... #ความฝันอยากไปหัวหิน ซึ่งตอนนี้ทัวร์ลงเยอะมาก... คล้ายๆกันค่ะ
พล๊อตแบบที่คุณบอก... มีค่ะยืนยัน
พอดีเป็นคนอ่านเก่งมาก... ตอนเด็กนี้ถุงกล้วยแขกก็อ่าน... ก่อนจับงานเขียน ... อ่านทุกหมวดค่ะ
แรกสุดเลย...อ่านโลกทิพย์ของยายค่ะ แปลกแต่จริง...อ่านทุกหน้าค่ะ ดวงก็อ่าน #มายืนยันว่าอ่านทุกหมวดจริง (. ᴗ .)
อาจเพราะคนที่มาคอมเมนต์ไม่ได้ตกอยู่ในสถานะเดียวกันกับนางเอก หรือลักษณะนิสัยเขาตรงข้ามกับนางเอกค่ะเลยมีมุมมองต่อนางเอกแบบนั้น แต่เราเข้าใจนางเอกนะคะเพราะเราก็แอบรักเพื่อนมาเป็นสิบๆปีและเคยคิดจะเลิกชอบมันเป็นร้อยเป็นพันครั้งแต่พอมันมาทำดีด้วยก็ชอบมันเหมือนเดิม5555555วนลูปตั้งแต่มอสองถึงมอหก และน่าตลกคือดันสอบติดมหาลัยเดียวกันอีกถึงจะคนละคณะแต่พอเวลานัดเจอกันเรารู้เลยว่ายังชอบมันเหมือนเดิม55555 เรื่องหัวใจคือบังคับยากไม่ผิดเลยที่นางเอกจะหวั่นไหว ยิ่งชอบมานานสิบปีแล้วแบบนี้ยากค่ะจะตัดใจ ขนาดเราผ่านมาจนเกือบจะยี่สิบปีแล้วถามว่าตอนนี้ถ้าคิดถึงรักแรกก็จะคิดถึงเพื่อนคนนั้นเลย
ปกติเราเขียนนิยายวายค่ะแต่ขอไม่ล็อคอินมาตอบเพราะเขินที่จะเล่าเรื่องแอบชอบเพื่อนมานาน55555 นิยายวายเราจะถูกคอมเมนต์เชิงแบบเดียวกับคุณเลย ทำไมนายเอกอ่อนแอจัง ทำไมยอมจัง ตอนแรกเราก็เฟลค่ะเพราะเราปูตัวละครไว้ว่าเขาเป็นคนนิสัยยอมคน ไม่ปะทะกับใคร ว่านอนสอนง่ายอยู่แล้ว แล้วคนอ่านมาคาดหวังอะไรให้ตัวละครที่เราปูมาแบบนั้นกลายร่างเป็นคนสู้คน ฟัดสู้ฟัด เห็นได้ว่านิยายเราไม่ใช่ไทป์ที่เขาจะชอบเลยแต่เขาก็ยังอ่านแล้วมาพาลใส่เราในคอมเมนต์ ตอนแรกเราเห็นคอมเมนต์แบบนี้เราก็เฟลนะอยากตอบกลับแรงๆเลยว่านิยายเราไม่ใช่ไทป์คุณคุณจะมาอ่านทำไม ยังไงก็คงไม่ถูกใจคุณอยู่แล้ว แต่ก็ระงับไว้เดี๋ยวเขาหาว่าก้าวร้าวอีก สิ่งที่เราทำคือไม่สนใจและเขียนต่อไปค่ะเพราะเราถือว่าเราไม่ได้ทำอะไรผิด ทุกอย่างดำเนินไปตามพล็อตและนิสัยตัวละครตามที่เราวางไว้แต่แรก ส่วนเขาจะไม่ถูกใจก็คงต้องให้เลิกอ่านไป อย่าลืมจุดมุ่งหมายของเราเด็ดขาดค่ะ ว่าเราต้อง 'เขียนให้จบ' เพราะฉะนั้นเชื่อมั่นในตัวเองนะคะและเดินตามพล็อตที่เราวางไว้ค่ะ อย่าเปลี่ยนนิสัยตัวละครหรืออย่าเสียใจเพียงเพราะตัวละครของเราไม่ถูกใจทุกคน(ยากมากที่จะทำให้ถูกใจทุกคน) เก็บเอาเฉพาะคอมเมนต์ที่ติเพื่อก่อเช่น ถ้าเรามีข้อมูลผิดแล้วเขามาช่วยบอกอันนั้นคอมเมนต์ทรงคุณค่าเลยค่ะ แต่ถ้ามาคอมเมนต์เพราะไม่ถูกใจนิสัยตัวละครแบบนี้ปล่อยผ่านและก้าวข้ามไปเลยค่ะ วิธีนี้ทำให้เราเขียนนิยายจบมาหลายเรื่องและเลิกเฟลไปแล้วค่ะ สู้ๆนะคะ
ไม่อ่ะ ไม่เคยมีใครมาตินิยายเราเลย เซ็ง!!!
ไม่ผิดอะไรหรอกครับ หลายคนก็หลายความคิดและหลายอารมณ์
เราจงอย่าลืมว่าเราแต่งนิยายเพื่ออะไร ความสุขของตัวเองหรือคนอื่น คิดแค่นี้ครับ
แต่ถ้าเป็นตัวผม ที่เป็นคนมีอารมณ์ขัน ผมจะเขียนตลกๆ ไว้ท้ายตอนว่า....
นางเอกเดินสะบัดไปพร้อมชูป้ายว่า "ฉันคือนางเอกแสนดีรุ่นคลาสสิค ส่วนนางเอกรุ่นใหม่ มือเท้าหนัก ปากเป็นคมมีด หลบไป !"
มีนักเขียนท่านไหน รู้สึกหมดกำลังใจเพราะอ่านคอมเม้นไหมคะ
สวัสดีค่ะ
หากคุณจะถามเกี่ยวกับเม้นต์ในนิยาย จากแฟนคลับ(คือผู้ที่กดติดตามไว้)นะคะ ตอบคุณว่าไม่ค่ะ เพราะเจ้าของเม้นต์นี้ยังไม่มีนิยายเป็นชิ้นเป็นอันค่ะ
จะมีนิยายหัดเขียน ซึ่งมีอยู่เพียง 1 2 3 ตอนนั้น พอจะมีเม้นต์บ้าง แต่ก็มีเพียงเม้นต์ที่ทำให้เกิดกำลังใจค่ะ
คือเป็นเม้นต์ที่ดีๆ ทั้งหมดค่ะ
---------
มีนักเขียนท่านไหน รู้สึกหมดกำลังใจเพราะอ่านคอมเม้นไหมคะ
แต่ หากคุณจะถามเกี่ยวกับเรื่องราว หรือ เกี่ยวกับ แนว พล็อต คือในเรื่องที่เขียน...ในที่นี้คือ พล็อต และเรื่องราว เหตุการณ์ ในรูปแบบการดำเนินไป ของตัวละคร ของคุณดังที่คุณยกมาให้ดูเป็นสังเขปนี้นะคะ
ขออนุญาตยกมาดูด้วยกัน เพื่อความชัดเจนนะคะ
(ขออนุญาตเรียงใหม่เพื่อการอ่านที่ง่ายขึ้นนะคะ)
นิยายของเรามีพลอตเรื่องคือการแอบรักใครสักคนค่ะ นางเอกเป็นเพื่อนกับพระเอกมานานเกือบ 10 ปี แอบหลงรักเขามาตลอดค่ะ
มันมีมากกว่าความสนิท ความผูกพันธ์อยู่ในนั้นค่ะ
เราเลยรู้สึกว่าการที่นางเอกมีความรู้สึกอ่อนไหวต่อพระเอกในทุกๆเรื่อง
มันเป็นอารมณ์ความรู้สึกที่เรียลและปกติ
เมื่ออ่านพล็อตของคุณแล้ว โดยส่วนตัวของเจ้าของเม้นต์นี้ ก็รู้สึกว่า เป็นพล็อตที่ดีค่ะ เป็นพล็อตซึ่งอยู่ในแนวของการสร้างสรรค์ เรียบเรียงจากวัฒนธรรมการเล่าเรื่อง ในแนวรักดราม่า ซึ่งพล็อตแบบนี้มีเกิดขึ้นมากมายนะคะ
และ ในเหตุที่เป็นเรื่องราวในพล็อตของคุณนี้หรือ ก็เป็นความจริงที่สามารถเกิดขึ้นได้ด้วยค่ะ
เพราะฉะนั้น โดยส่วนตัวคิดว่า คุณไม่ได้ทำอะไรผิดแผลงไปจากการวัฒนธรรม การเขียน ที่มีอยู่ดั่งเดิมแต่อย่างใดค่ะ
แบบนี้แล้วคุณต้องไม่คิดมากสิคะ งานเขียนเป็นของคุณนะคะ ตราบใดก็ตามที่คุณรู้ตัวตนของคุณเองว่า คุณมิได้เขียนในสิ่งที่ผิดศีลธรรม ไม่เป็นสิ่งที่ผิดคุณธรรม หรือไม่ผิดกฎหมาย
หรือเขียนในรูปแบบที่ผิดแปลกไปจาก ที่คนเราจะสามารถเข้าใจได้ว่า...ทั้งหมดนี้ เป็นเรื่องเล่า ผ่านนิยาย และเหตุการณ์ต่างๆ นั้น สามารถเกิดขึ้นได้...
คุณต้องมีความเชื่อมั่น ในสิ่งที่คุณเขียนนะคะ
หรือแม้ ในบางเรื่อง จะเป็นเหตุที่เกิดขึ้นไม่ได้ ในที่นี้ คือแนวแฟนตาซีนะคะ คุณก็สามารถเขียนได้ หากเรื่องราว เหล่านี้ มิได้เป็นสื่อ หรือเป็นชะนวนแอบแฝงไว้ ในเนื้อหา เพื่อการสื่อให้เห็น หรือให้เป็นสิ่งที่ติดลบ ต่อผู้เสพ หรือต่อสังคมนั้นหรือ คุณก็สามารถทำได้ด้วยเช่นกันค่ะ
คือเจ้าของเม้นต์นี้ มีรากฐานในความคิด และเข้าใจเกี่ยวกับผลงาน หรือแม้เกี่ยวกับแบ็คกราวน์ในการนำเสนอ ในรูปแบบต่างๆ ดังที่กล่าวมานี้ค่ะ
จริงแล้วนะ เม้นต์นี้ ตั้งใจเม้นต์เข้ามาให้กำลังใจคุณด้วยรูปแบบความเข้าใจ เกี่ยวกับผลงาน...ต่างๆ ตามที่ตนมีอยู่ค่ะ
คือเข้าใจว่า คุณมิได้ทำ หรือเขียนในสิ่งที่ไม่ควร หรือเหตุที่ต้องห้าม แต่อย่างใดนะคะ
ตามที่คุณเล่ามานี้
การเป็นนักเขียนต้องมีความเชื่อมั่นนะคะ หากไม่แล้ว คุณจะไม่สนุกกับการสร้างงานของคุณค่ะ
สำหรับตรงนี้นะคะ
แต่นักอ่านบางท่านจะชอบบอกว่านางเอกเราอ่อนแอเกินไป นิสัยดูแย่เอามากๆที่ตัดใจแล้วยังหวั่นไหวอีก
เราก็อ่านแล้วก็คิด ก็รู้สึกว่าหรือจะเป็นแบบนั้นจริง แต่เรารู้สึกว่าการหลงรักใครสักคนมาเป็นเวลาสิบๆปี เราคงไม่ลืมเขาง่ายขนาดนั้น ต่อให้เราบอกว่าตัดใจจากเขาได้ แต่ถ้าวันหนึ่งเขามาทำดีกับเรา เราก็คงมีความหวั่นไหวบ้างอยู่ดี ในที่นี้คือเราจะพูดคุยกับเขาปกติแค่นั้น นอกนั้นไม่ทำสักอย่าง
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
อ่านแล้วก็อดหัวเราะ ผู้ที่เขาตำหนิติเตียนคุณไม่ได้ค่ะ
แต่เพียงหัวเราะด้วยอารมณ์ที่ดีๆ นะคะ มิได้ดูแคลนเขาทั้งหลาย ผู้ที่ติเตียนเหล่านั้นแต่อย่างใดค่ะ
ด้วยความที่เข้าใจว่า การตีความ...จากคน ต่อคน ภายใต้การอ่านสื่อต่างๆ นั้น แท้จริงเกิดขึ้นได้จากตัวตนของนักอ่านเอง ซึ่งมีตัวแปรสำคัญอยู่ ที่เขาทั้งหลายเองนั้นเอง เป็นสำคัญค่ะ
คืออยากจะบอกคุณว่า คนเรานะคะ เห็น รู้ เข้าใจ สามารถตีความ ทุกสิ่ง อย่าง...ในรูปแบบที่แตกต่างกันออกไปได้นั้น เกิดขึ้นได้ จริงนะคะ
ด้วยเหตุที่ว่านี้ ก็เกิดเป็นความคิดเห็นที่แตกต่าง จากสิ่งที่เขาพบเจอ...นั้นก็ตามมา ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ค่ะ
คือแท้จริงแล้วเป็นธรรมดานะคะ ที่เขาทั้งหลาย นำความรู้สึกของเขาเองเข้าไปตัดสิน...เรื่องราวที่เขาอ่าน โดยมีมุมมอง และความอยากให้เป็น(ในรูปแบบอื่นๆ) จากของเขาเองเป็นกระจกส่อง...ภายใต้การอ่าน...นั้นเองเป็นความจริงค่ะ
ซึ่งเหตุเช่นนี้ เกิดขึ้นได้ค่ะ
เพราะฉะนั้น สิ่งที่จะแบ่งปัน เพื่อเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ คืออยากบอกคุณว่า คุณพยายามทำใจกว้างๆ เข้าไว้นะคะ และยอมรับในความจริงดังที่ว่า คนเรานะคะ แตกต่างกันได้ ในเรื่องของมุมมอง ความรู้สึก ค่ะ
คือตราบใดที่คุณรู้ว่าคุณเขียนอะไรอยู่ คือ สิ่งที่คุณเขียน ไม่ผิดศีลธรรม ไม่ผิดกฎหมาย จงมีความเชื่อมั่น และสนุกกับงานเขียนของคุณนะคะ
(จริงแล้วคำเหล่านี้มีเขียนขึ้นแล้วก่อนหน้านี้ แต่ก็อยากยํ้า เพื่อให้คุณเห็นซํ้าชัดๆนะคะ)
หากแต่จะปล่อยให้ตัวคุณเอง สงสัย สับสน กลัว ขึ้นที่ตัวคุณเอง ว่าคุณนี้มีความผิดใด? คุณจะไม่สามารถสร้างสรรค์ หรือผลิตงานเขียนใดๆ ตามที่คุณต้องการได้อีกต่อไปนะคะ
คุณจะเกร็ง คุณจะกลัว คุณจะเหนื่อย และอาการเหล่านี้ คือความรู้สึกดังกล่าวนี้เป็นบ่อเกิด...แห่งการทำลาย ความมั่นใจ ในตัวคุณขึ้น ทำลายไอเดีย ทำลายความคิดที่จะสร้างสรรค์ ที่คุณมีอยู่ ให้ดับไปได้ และที่ร้ายๆ จะนำพาโรคภัยมาสู่คุณด้วยนะคะ ไม่ดีค่ะ
(คือโรคซึมเศร้า ซึ่งเกิดขึ้นได้ง่ายๆ กับนักเขียนทั้งหลายนั้น จะก่อตัว ซึ่งเป็นอะไรที่น่ากลัวมากกว่านะคะ เพราะฉะนั้น คุณต้องไม่กลัวนะคะ)
พยายามมีความเชื่อมั่นในตัวคุณเองนะคะ ตราบใดที่คุณมีสติรู้ รู้ว่าคุณทำอะไรอยู่
สุดท้าย. หลังเม้นต์ที่ยาวววววนี้ ในโอกาสที่ได้อ่านพล็อตของคุณ ซึ่งถูกตำหนิติเตือน จนเกิดเป็นสาเหตุให้คุณเกิดความสับสนได้นี้ เจ้าของเม้นต์นี้อยากจะฝากเรื่องราวซึ่งคล้ายๆ กับพล็อตของคุณ ที่ว่า ความรักนะ แท้จริงเป็นพลังที่มหัศจรรย์มากๆ
คือในเหตุแห่งความเป็นจริง คนเรานะ ตราบใดที่มีความรัักจริง จากใจ ความรักที่บริสุทธิ์ความรักจริงดังกล่าวนี้ มันมีพลังมหาศาล และมหัศจรรย์ ที่จะสามารถนำพาคู่รัก คู่นั้นผ่านอุปสรรค์มากมายไปได้ในที่สุด
ไม่ว่าจะเป็นอุปสรรค์ จากรูปลักษณ์ ฐานะ ฐานันดร หรือแม้นิสัยใจคอ ที่อาจจะแตกต่างของตัวคร ซึ่งเป็นอุปสรรค์ เป็นปมมากมาย
ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้ มีเกิดขึ้น ถูกเขียนขึ้น เป็นวัฒนธรรม ในแนวรักดราม่า นั้นมีถูกเขียนขึ้น ในทุกชาติ ทั่วโลกค่ะ
ของไทยหรือ ก็มีอยู่มากมาย หลายยย ๆๆๆๆ เรื่อง ซึ่งนักเขียน นักประพันธ์ชั้นบรมครูเคยเขียน หรือเคยเรียบเรียงไว้มากมายค่ะ
จะยกตัวอย่างมาหนึ่งเรื่องนะคะ เรื่องราวเหล่านี้ ประสบความสำเร็จมากมายด้วยค่ะ
ในเรื่องนี้ ต่างฐานันดร ต่างวาระ ต่างสถานะ หากแต่ ในหัวใจที่เกิดเป็นความรักที่บริสุทธิ์ได้นั้น เกิดขึ้นได้จริงในนิยายเรื่องนี้ (ซึ่งจริงแล้วเกิดขึ้นได้จริงในคนนะคะ)
เป็นเรื่องราวที่เจ้าของเม้นต์นี้ เห็นว่าเป็นการเรียบเรียง...เรื่องราว เหตุการณ์เกี่ยวกับความรัก(ดราม่า)ที่เยี่ยมมาก หนึ่งในผลงานระดับครู ซึ่งเจ้าของเม้นต์นี้ ทั้งศรัทธา ยอมรับ และนอบน้อม(ในเทคนิคการเรียบเรียง) พยายามที่จะศึกษาเพื่อนำมาเป็นแบบแผน แบบอย่าง ต่อไป ในโอกาสที่ตนจะมีโอกาสเขียนได้ต่อไปด้วยค่ะ
คือเรื่อง ข้างหลังภาพ หนึ่งในหลายๆ เรื่อง ซึ่งประสบความสำเร็จสูงสุดของไทย
(รีเมคเมื่อไร คนทั้งสังคมสามารถเสพได้ ด้วยความสุข คือเกิดเป็นสื่อความบันเทิงที่เยี่ยมมากๆ จริงนะคะ เจ้าของเม้นต์นี้ รัก เรื่องนี้มากๆ ค่ะ)
แบ่งปันค่ะ
คุณสามารถคลิ๊กอ่าน คำวิจารณ์ และบทสาธยายได้ โดยละเอียดได้ จากในลิงก์ข้างล่างนะคะ
แต่ เดี๋ยว จะยกบทสรุปมาให้เห็นชัดๆ เกี่ยวกับสาระ ซึ่งเป็นแก่นสารของเรื่องนะคะ
ขออนุญาต เข้าของเพจ ขอทำการยกบทสรุป มาเพื่อแบ่งปัน การศึกษาเรียนรู้ต่อในสังคมของเหล่านักเขียนในเด็กดีนี้นะคะ
ถ้าจะกล่าวถึงบทสรุปของ “ข้างหลังภาพ” นั้น ผู้เขียนคิดเห็นว่า วรรณกรรมแห่งความรักเรื่องนี้ ได้สะท้อนภาพความรักที่เป็นอุดมคติ โดยอาศัยอุดมการณ์แห่งความรักที่มีความเชื่อมั่นและมองความรักเป็นภาพบวกต่อชีวิต แม้วรรณกรรมนี้ จะผ่านกาลเวลามาหลายยุคสมัย แต่เมื่อถึงเทศกาลให้รำลึกถึงความรักคราใด ผู้เขียนไม่อาจลืมเลือน “ความรักที่มีชีวิต” ในข้างหลังภาพของศรีบูรพา ซึ่งตราตรึงอยู่ในบรรณพิภพของหัวใจไปได้เลย ด้วยเหตุผลที่ว่า เมื่ออ่านวรรณกรรมแล้ว จึงได้เวลาอ่านพินิจชีวิตและความรักที่มีอยู่ในหัวใจไปด้วย
คุณสามารถอ่านทั้งหมดได้ จากในลิงก์ค่ะ
https://mgronline.com/daily/detail/9580000015534
และนี่ มีเพลงประกอบที่ไพเราะมากๆ ด้วยค่ะ
---------------
ขอให้คุณเจ้าของกระทู้ มีความมั่นใจ ในไอเดีย และจินตนาการของคุณนะคะ
ขอร่วมเป็นกำลังใจ ให้งานเขียนของคุณค่ะ
เป็นเรื่องปกติของมนุษย์ค่ะ ไม่ว่าใครก็ชอบคนชมดังนั้น คิดว่าคำติทำให้เกิดไอเดียก็มีค่ะ เราอาจจะเก็บไว้ใช้กับนิยายเรื่องต่อไปก็ได้ค่ะคำติพวกนี้
บางทีการที่เราตั้งใจให้นางเอกเป็นแบบนี้แบบนั้นคือความตั้งใจที่จะเขียนให้นิยายเราออกมาเป็นแบบนี้ หากเราหวั่นไหวกับคำติ ที่ไม่ชอบตัวละครของเรา หมายถึงเราไม่มั่นใจในจุดยืนในตัวละครแต่ละตัวที่เราเขียนมาแล้ว
ดังนั้นก่อนที่จะเขียนนิยาย อันนี้เป็นเทคนิคส่วนตัวค่ะ คือต้องรู้ว่าที่จริงแล้วนางเอกหรือตัวละครเราเป็นแบบไหน รู้จักตัวละครให้กระจ่าง และพาเขาเดินไปยังจุดหมายคือตอนจบได้อย่างสวยงามตามที่เราวางไว้
หากเราไม่มีจุดยืนในตัวเองนั่นหมายถึงเราจะเป็นฝ่ายถูกคำติพวกนั้นทำให้เราไขว้เขวกับสิ่งที่เราวางไว้ หากคุณมีจุดยืนและจุดหมายและยึดมั่นมันไว้ จงมั่นใจที่จะเขียนต่อค่ะ
อ่านคำติแล้วจงเลื่อนผ่านไปอ่านคำชมค่ะ เราไม่สามารถทำให้นิยายเราถูกใจคนได้ทั้งหมด การที่เขามาติหมายถึงเขาติดตามค่ะ คิดว่าเขาก็คือแฟนนิยายเราคนหนึ่งแล้วจะดีค่ะ ดีกว่าไม่มีคนมาอ่านนิยายเราเลยเน๊อะถ้าแบบนั้นยิ่งเครียดค่ะ บีบมือนะคะ
ด้วยความรู้สึกลึกๆ ทุกคนไม่ชอบคนอ่อนแอ.. ประเภทนางเอกถูกตบแก้มขวา แล้วยื่นแก้มซ้ายให้ตบอีกข้าง หรือให้นางเอกถูกแฟนเก่าตบตี แต่งยังไงก็โดนด่าคุณขาๆๆ.. คุณลองให้นางเอกซ่อนร้ายนิดนึงสิคะ.. ประมาณว่าต่อหน้่าคนอื่นนางโครตอ่อนแอ แต่ลับหลังนางแอบร้ายนิดๆ มีจริตมารยากับพระเอกเป็นครั้งคราว.. .. แต่คุณต้องจำไว้อย่างนึง.. ที่เขาด่า เพราะอ่านนิยายแล้วไม่พอใจนางเอกที่เราแต่ง ซึ่งหมายความว่า เขาอ่านแล้วอินกับบทมาก ถึงได้เม้นต์ด่าเพราะไม่พอใจ.. จริงๆแล้วสมควรภูมิใจน่ะคะ.. 5555
โดยส่วนตัว เติบโตและมีชีวิตทั้งการงาน และชีวิตส่วนตัวเกี่ยวข้องกับการวิจารณ์
ดังนั้นจึงกระหายคำวิจารณ์ ต้องการคำวิจารณ์ โดยเฉพาะวิจารณ์ที่มาจากการวิเคราะห์
แต่ก็ไม่รังเกียจการวิจารณ์ด้วยอารมณ์ล้วน
ผ่านมามากกับการวิจารณ์ และวิวาทะ ซึ่งในความเห็นของตัวเอง มองว่าเป็นสิ่งมีประโยชน์มาก
อยู่กับพันทิปมานาน พอมาเจอเว็บวัยรุ่นแบบเด็กดี
รู้สึกว่า ที่จริงแล้ว คนทั่วไปนี่เขาเปราะบางกันมาก ถือสามาก
สำหรับเรา เราว่าเราชอบปล่อยให้งานมันอธิบายตัวเอง เราไม่จำเป็นต้องไปดีเฟนด์งาน
ถ้าคุณทำงานเพื่อแมส จะไม่ฟังคำวิจารณ์จากแมสงั้นเหรอ
แล้วถ้าคุณไม่ได้ทำงานเพื่อกลุ่มวิจารณ์นั้น ก็ไม่เห็นต้องเดือดร้อนเลย
ปล่อยให้คนอ่านได้ปลดปล่อยเถอะ
คนอ่าน100คน มีคอมเมนท์ถึงห้าคนคือนับว่าดี
ดังนั้น5คนเสียเวลาพิมพ์แปลว่า เป็นคนสนใจงานเรา และอยากระบายออก
ดีกว่าคนอีก95คน ที่อ่านแล้วก็ผ่านไป ไม่สนทนาวิสาสะด้วย
คำวิจารณ์ไหนดี ก็จะได้ดีใจ
คำวิจารณ์ไหนปรับได้ก็ปรับ เรียนรู้ไป
คำไหนเราไม่เห็นด้วยก็แค่รับรู้ว่ายังมีคนคิดแบบอื่นในโลกอยู่นะ
ไม่ลำบากใจเลยสักนิด
เพราะไม่มีคอมเม้นท์เลย T_T
สู้ๆนะคะบางคนก็สักแต่เมนท์ติคนค่ะ ขอให้ได้ว่า ได้ติ เพราะฉะนั้นอย่าไปเก็บมาใส่ใจค่ะ
ไม่นึกว่าจะมีเพื่อนๆมาตอบมากมายขนาดนี้เลยค่ะ T^T ขอบคุณกำลังใจและข้อคิดจากทุกๆคนมากนะคะ จะนำคอมเม้นของทุกๆคนไปปรับใช้และให้กำลังใจกับการเขียนงานให้มากขึ้นค่ะ ตอนที่เขียนกระทู้ขึ้นมาก็เพราะว่ากำลังจะหมดกำลังใจจริงๆค่ะ แต่พอได้อ่านคอมเม้นของทุกคนแล้ว ก็รู้สึกว่ายังมีเพื่อนๆนักเขียนมากมายในนี้ ขอบคุณที่เสียสละเวลามาคอมเม้นกันนะคะ บางคนเม้นยาวมากๆๆ
ต่อไปก็ขอฝากตัวด้วยนะคะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนค่ะ 
สู้ๆครับ เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดขอรับ
จริงๆแล้วเขาแอบเอาใจช่วยนางเอกอยู่น่ะค่ะ ไม่มีตรงไหนที่ต้องท้อนะคะ เขียนแล้วชอบ เขียนแล้วรักในผลงานตัวเอง เขียนแล้วรู้สึกว่าเฮ้ยนี่แหละฉันตื่นมาเพื่อสิ่งนี้ เขียนไปเลยค่ะ
เราเข้าใจค่ะ เราก็เคยถูกคอมเม้นด่านางเอกของเรา เราก็ซ็อก จิตตกไปนานหนึ่งวัน ก่อนจะนำมาคิดว่าควรนำมาปรับไหม ตอนนั้นคือไม่ แต่บางทีเราก็จะมีความใจกล้า ไปให้คนที่เขารับวิจารณ์นิยายมาลองอ่าน แล้วให้เขาคอมเม้นให้ เราก็จิตตกมาหลายวัน เพราะจุดพลาดเยอะมาก (มือใหม่อ่ะนะ) แล้วค่อย ๆ นำมาปรับ ทำให้เกิดการรีไรค์ใหม่ครั้งนี้ขึ้นค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?