มีfavแต่ไม่มีวิว ควรไปต่อไหม
ตั้งกระทู้ใหม่
นักเขียนมือใหม่
22 ก.พ. 64 เวลา 22:57 น.
648
views
6 ความคิดเห็น
ยอดวิวผมขึ้นดี เเต่ไม่ค่อยมีเฟบครับ ส่วนเม้นพึ่งจะมีวันนี้หนึ่งคนนี่โคตรดีใจเลย เเต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมาหลายปี ผมจะไม่วางเเนวนิยายเรื่องยาวเหยียดอีกต่อไปเเล้ว เอาไม่เกินสามสิบตอนเเล้วจบพอ เพราะถ้าตั้งใจจะทำเรื่องยาวเเล้วมันเฟลก็จะอยู่กับความเฟลนั้นยาวๆเลยครับ พอเเต่งจบเเล้วจากนั้นก็จะพยายามส่งสำนักพิมพ์ให้ได้ตีพิมพ์ครับ ส่วนลงทางเน็ตถือว่าเป็นการทดลองดูความนิยมเฉยๆ อย่าไปจริงจังเยอะครับโชคดีหน้านิยายก็ไปเด้งตอนมีคนค้นหานิยายพอดี คนอ่านน้อยไม่ได้เเปลว่านิยายไม่ดีเสมอไป อาจจะลงผิดช่วงเวลาที่คนไม่ค่อยเปิดหานิยายอัพเดทกัน พยายามเข้าครับ ผมก็เป็นนักเขียนเบอร์เล็กเหมือนกัน
วิวขึ้นดี อาจมีขาประจำตามงานคุณอยู่ก็ได้นะครับ คุณก็สู้ๆเหมือนกันนะครับ
ถามตัวเองว่าเขียนเพื่ออะไร แล้วจะได้คำตอบ
เขียนเพราะเหงาครับ ถ้าอยากหาเพื่อนร่วมทางแต่ไม่มีเลย ผมเริ่มเศร้าเเล้วสิ
นักเขียนส่วนมากประสบปัญหานี้ค่ะ 555555
เขียนแก้เหงา แต่กลายเป็นเขียนแล้วเหงากว่าเดิม
เอาเป็นว่าเราจะพูดในมุมที่ให้กำลังใจะเขียนต่อนะคะ ถ้าคุณตัดสินใจทางนี้
#เห็นบอกว่าลงไปสามตอน คิดว่ายังน้อยอยู่ค่ะ บางคนเขาดองเอาไว้มาอ่านทีเดียวอะ ถ้าอยากเรียกคน ลองหยุดไปซุ่มเขียนก่อนแล้วเอามาลงแบบ เช้าตอนเย็นตอน ให้คนเห็นเยอะ ๆ อาจจะมีเพื่อนร่วมทางผ่านมาพอดีก็ได้นะคะ เราคิดว่าการลงถี่ ๆ หรือลงทุกวันก็มีผลเยอะอยู่ บางทีสองสามตอนเนื้อหาเขายังไม่เห็นทาง ไม่รู้ว่าจะไปทางไหน ก็เลยคิดว่าเอาไว้ก่อนอะไรแบบนี้ค่ะ ไม่ก็ต้องโปรโมตหน่อย ให้คนเขาเห็น ไม่ว่าจะเอาไปนินทาหรือชื่นชม แต่ก็คือมันเป็นการเรียกคนอย่างหนึ่งล่ะ
#แต่ถ้าคุณสตรองพอ มองโลกในแง่ดี ว่าสักวันเดี๋ยวก็มีคนมาเจอ ก็เขียนลงตามใจอยากเลยค่ะ แต่ไม่ค่อยแนะนำถ้ายังอ่อนไหวกับยอด เพราะเราทำแบบนี้ และรู้ว่าจะเงียบ ๆ เหงา ๆ แต่เราเป็นพวก สนุกของเราเองอะ นาน ๆ ก็จะเจอแฟนคลับที่น่าร้ากกก น่ารัก โผล่มา ก็แบบว่าสุดแสนจะชื่นใจ เราก็ไม่ใช่ไม่แคร์ยอดนะ แค่แคร์สิ่งที่ตัวเองเขียนมากกว่ายอดเท่านั้นเอง
ระบมันรวนอะไรหรือเปล่า ทำไมตอบคห#2-2 ถึงกลายเป็น คห#2
ไม่มีผลงานให้ดูให้ความเห็นอะไรไม่ได้หรอกนอกจากให้ย้อนถามตัวเองว่าทนอยู่กับสภาพอัพนิยายแล้วไม่มีคนอ่านได้ไหม
สิ่งหนึ่งที่อยากบอกคือนิยายมันเขียนยากนะ คุณต้องอ่านเพื่อเก็บเกี่ยว เขียนเพื่อฝึกฝน ถ้าไม่มีแต้มบุญก็นานทีเดียวกว่าจะเขียนให้คนอื่นอ่านรู้เรื่อง ดังนั้นถ้าคิดว่าตัวเองต้องฝึกฝนอยู่ ก็ทำใจเขียนแบบไม่มีคนอ่านไปก่อนเถอะ
ตอนลงผลงานไม่คิดอะไรครับ พอเอาเข้าจริง ฟีดแบกมันส่งผลต่อเราจริงๆ จากแค่อัพนิยายเล่นๆกลับท้อไปเลย
ลงไปแล้วกี่ตอนครับ
แต่งฟิค ลงไปแล้วสามตอนครับ สองตอนแรกคนอ่านเยอะ พอตอนที่สามพวกเขาไม่มีใครกลับมาอ่านสักคน ทำให้เราคิดมากว่า หรือเราจะเเต่งไม่สนุก ไม่สามารถรั้งให้ใครอยู่กับเราได้ 55 สักคน..
เราก็แต่งฟิคนะคะ ตอนแรกๆก็จะอย่างเงี่ย คนอ่านเยอะมาตอนหลังๆก็แผ่วๆ เราอยากแนะนำว่าให้ลองเขียนๆดูไปเรื่อยๆก่อนสัก5-6ตอนแล้วค่อยว่ากัน (จริงเราก็แอบสารภาพว่าท้อมากนะคะ เราเขียนแล้วยิดวิวน้อย//เพื่อนก็ไม่มีคนอ่านก็ยังไม่มีอีก กระซิกกระซิ//แต่พอเรากลับมาลองอ่านของตัวเองอีกรอบแล้วก็"..." รื้อรีไรท์ไหมเลยคะ55)
2 ตอนแรก.....กับการเพิ่งมาเขียน
ยังประเมินความสำเร็จไม่ได้หรอกค่ะ
อย่างน้อย ต้อง 7-8 ตอนเป็นต้นไป
ธรรมดาของมือใหม่ค่ะ อัพต่อไปเรื่อยๆ ขัดเกลาสำนวนและคิดซะว่าเราเองก็เป็นนักอ่านคนนึงซึ่งกำลังรอชมตอนต่อไปอยู่ เพราะแฟนตัวยงคนแรกก็คือนักเขียนนี่แหละค่ะ
เอาจริงของเราก็เหงาๆ นะ แต่เป้าหมายคือเขียนให้จบ เขียนไปเรื่อยๆ
เพราะถ้ารอคนมาอ่านแล้วถึงจะมีกำลังใจเขียน มันจะไปต่อไม่ได้
สุดท้ายนอกจากจะผิดหวังที่ไม่มีคนอ่านแล้ว ยังต้องผิดหวังที่ทำไม่สำเร็จเองอีก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?