รู้สึกว่านิยายตัวเองแย่ค่ะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนนี้ นิยายเราได้เขียนจบแล้วค่ะ ซึ่งมีหลายๆ อย่างทำให้เรารู้สึกว่านิยายเราไม่ดีพอค่ะ รู้สึกนิยายแย่เลยล่ะค่ะ แต่เราก็อยากแก้ไขค่ะ พอดีเราเป็นคนถึกค่ะ อดทนได้ทุกอย่างค่ะ อิอิ แต่ก่อนจะพ่ายแพ้ ขอพยายามให้สุดทางก่อนค่ะ จะได้ตายตาหลับ อิอิ
นิยายมันก็สนุกสำหรับเราค่ะ แต่เรามองไม่ออกว่าสำหรับคนอื่น ทำไมมันไม่สนุกน่ะค่ะ
เป็นนิยายรักแนวซึ้งกินใจค่ะ นางเอกเป็นครูในโรงเรียน ช่วยเหลือแนะนำนักเรียนต่างๆ
ถ้าใครมีเวลาเข้าไปอ่าน เราขอเรียนถามว่า
1. ฉากนางเอกสอนนักเรียนหรือแนะนำนักเรียน มันควรมีมากหรือน้อยแค่ไหนคะ เพราะเราไม่กล้าเขียนฉากนางเอกสอนคนเยอะ เพราะกลัวมันวิชาการเกินไป กลัวจะน่าเบื่อค่ะ แต่ใจจริง เราอยากเขียนฉากนางเอกสอนคนเยอะที่สุดค่ะ (แต่ถ้ามันจะน่าเบื่อสำหรับคนอ่าน ก็ยอมลดค่ะ ดีกว่าไม่มีคนอ่านเลย)
2. ฉากหวานพระเอกนางเอกมากเกินไปไหมคะ คือ เราคิดเอาเองว่า คนอ่านชอบฉากหวาน เลยใส่ฉากหวานเข้าไปเยอะค่ะ
3. มีส่วนไหนที่ไม่สนุก ควรลดฉากนั้นลง หรือมีฉากไหนที่สนุก ควรใส่ให้มีมากขึ้นคะ
4. อยากมีเพื่อนนักเขียนไว้แลกนิยาย ผลัดกันวิจารณ์นิยายค่ะ เพราะเรามองนิยายตัวเองไม่ออกในบางจุดค่ะ เราสามารถวิจารณ์นิยายคนอื่นได้ค่ะเพราะเราอ่านนิยายมาเยอะมาก แต่เรารับนิยายแนวรักซึิ้งกินใจอย่างเดียวนะคะ เพราะเราอ่านแนวแฟนฟิคหรือสยองขวัญไม่ได้ค่ะ ถ้าใครสนใจแลกนิยายกับเรา ก็ส่งข้อความลับมาได้เลยค่ะ
https://writer.dek-d.com/23Warapon/writer/viewlongc.php?id=2151237&chapter=1
ที่เห็นยอดวิวเยอะ เพราะเราเปิดอ่านเองค่ะ เราชอบเปิดดูแล้วแก้ไขซ้ำไปซ้ำมาค่ะ แล้วก็เคยตั้งกระทู้แล้วมีเพื่อนในบอร์ดเข้าไปช่วยดูหลายร้อยคน เลยได้ยอดวิวเยอะค่ะ
ที่เห็นมีคอมเม้นท์ คือ เพื่อนเก่าเรา 1 คนมาคอมเม้นท์ให้ค่ะทุกตอน(มี 60 กว่าตอน เป็นคอมเม้นท์เพื่อนคนเดียว 60 กว่าเม้นท์ค่ะ) คอมเม้นท์จากคนอ่านโดยปกติน้อยค่ะ ตอนนี้มีเพื่อนในบอร์ดเริ่มเข้าไปช่วยเม้นท์ให้แล้วค่ะ สถิติคอมเม้นท์เลยกำลังเพิ่มค่ะ
23Warapon
2 มี.ค. 64 เวลา 21:32 น.
830
views
15 ความคิดเห็น
เราจะไปแชร์นิยายได้ที่กลุ่มไหนบ้างคะ ที่จะมีคนคอมเม้นท์นิยายให้น่ะค่ะ
ตั้งใจจะมาลองอ่าน เเต่เปิดหน้านิยายไป คนอ่านมีหมื่นกว่า คนติดตามเกือบสามร้อย คอมเมนต์ก็หลักร้อย อื้ม อยู่ไปก็อายเขา กลับไปเขียนนิยายของเราต่อดีกว่า
ช้ำเนอะ เป็นเหมือนกันเลย เห็นหัวทู้แล้วรู้สึกเหมือนมีเสาเข็มปักอก 555
อารมณ์เหมือนกับเห็นเด็กเรียนเก่งนั่งซึมๆ เลยเข้าไปทักถามว่าเป็นอะไร เเล้วคำตอบที่ได้กลับมาก็คือ เทอมนี้ได้เกรด 3.98 โดนเเม่ตีเเน่เลย ในขณะที่เราเเค่ไม่ติด0หรือไม่ติดร ก็เเทบจะปิดซอยเลี้ยงฉลอง
5555555555555555
แต่เห็นงี้สงสารอยู่นะ ตั้ง 3.98 ยังจะโดนตีอีกเนี้ย
ขอบคุณมากค่ะ คุณขนมถ้วย แต่ยอดวิวมาจากตัวเราเองสมัยก่อนชอบเขียนงานไป กดบันทึกแล้วเผยแพร่ไปด้วยตอนละหลายรอบค่ะ แล้วก็ตอนตั้งกระทู้ในบอร์ดสองรอบ ก็มีคนเข้าไปดูนิยายเยอะหลายร้อยคน แต่ก็ไม่ได้ทิ้งคอมเม้นท์ไว้ค่ะ
คอมเม้นท์เป็นเพื่อนเก่าเราคนหนึ่งมาเม้นท์ให้ทุกตอนค่ะ แล้วก็มาจากเพื่อนในบอร์ดมาเม้นท์ให้หลังจากตั้งกระทู้
ตัวเราเองแม้มีผู้ติดตามหลักร้อย แต่เวลาไปอ่านนิยายที่คนตามหลักหมื่น เราก็เห็นข้อบกพร่องที่เชื่อว่าผู้เขียนไม่เห็นค่ะ
คนวิจารณ์นิยายเก่งอาจจะไม่ได้มีอาชีพนักเขียนด้วยซ้ำ เหมือนคนวิจารณ์ละครทีวีก็ไม่ได้เป็นดารานักแสดง
ถ้ามีเวลา คุณขนมถ้วยกลับมาเถอะค่ะ =) เรารอคุณอยู่นะคะ คนที่ตั้งใจจะช่วยเม้นท์นิยายให้ หายากมากเลยค่ะ แต่ถ้าไม่สะดวก ก็ไม่เป็นไรค่ะ
เห็นหัวทู้แล้วเลยมาให้กำลังใจค่ะ ลองไปอ่านดูคร่าว ๆ ไม่คิดว่านิยายของคุณ 23Warapon แย่แต่อย่างใด คิดว่าเขียนได้ดีด้วยซ้ำไปค่ะ แต่เราไม่ถนัดนิยายแนวนี้ T^T คิดว่าคงไม่สามารถวิจารณ์ให้ได้อะเพราะไม่แน่ใจตัวเองว่ามันควรเป็นอย่างไร แหะๆๆ
แต่คือเราไม่คิดว่ามันแย่จริง ๆ นะ
ขอบคุณมากค่ะ คุณน่ารักอารมณ์เสีย ไม่เป็นไรค่ะ เราก็เคยคลิกไปจะวิจารณ์นิยายให้บางคน แต่เป็นแฟนฟิค เราอ่านแนวนี้ไม่ได้น่ะค่ะ ก็เลยไม่ได้วิจารณ์ทั้งที่อยากช่วย
ปกตินิยายเราไม่มีเม้นท์หรอกค่ะ จะได้คอมเม้นท์ก็หลังจากมาตั้งกระทู้สองรอบแรกค่ะ แล้วก็มีเพื่อนเก่า 1 คนมาเม้นท์ให้ทุกตอน นิยายมี 60 กว่าตอน เป็นของเพื่อนเก่าคนเดียวเกือบทั้งหมดค่ะ
ดูยอดวิวรายตอนกับยอดกำลังใจเอาก็ได้มั้งคะ
ส่วนตัวเรามีลางสังหรณ์ว่า ตัวละครในเรื่องนิสัยค่อนข้างเรียล แล้วทำอะไรด้วยเหตุด้วยผล คนจะไม่ค่อยเม้นต์เท่าไรอะ เพราะเขาไม่รู้จะเม้นต์อะไร มั้งนะ แต่ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะ เพราะเราก็ชอบนิสัยตัวละครแนว ๆ นี้อยู่เหมือนกันค่ะ ปกติเราอ่านเรื่องไหนจะเม้นต์ให้หมดนะ แต่ถ้าไม่เป็นแฟนตาซีเราจะอ่านรักคอมเมดี้มากกว่าง่ะ T^T ขออภัยจริง ๆ
ถ้าจะเรียกเม้นต์จากนักอ่าน คิดว่าต้องเป็นแนวที่มีอะไรพีคสักอย่าง มีตัวละครโง่ มีเหตุการณ์ทำให้นักอ่านเกิดความฉุนเฉียว ตัวเอกโดนทำร้ายสารพัด ไม่ก้เกิดความฟินขั้นจิกหมอนขาด ไม่รู้เหมือนกันแฮะ 5555 ส่วนการวิจารณ์จริง ๆ มันหายากในเม้นต์แหละค่ะ ก็คงต้องมาตั้งกระทู้ไม่ก็หาร้านวิจารณ์กันเอาเนอะ
ขอบคุณมากค่ะ คุณน่ารักอารมณ์เสีย ใช่ค่ะ เราก็สังเกตว่าตัวละครต้องทำอะไรให้น่าคอมเม้นท์ด้วยค่ะ แสดงว่าพระเอกของเราคงยังไม่น่าฟินพอ อิอิ
คอมเม้นท์หายากจริงๆ ค่ะ ถ้าไม่มาตั้งกระทู้ ก็ยากจะพัฒนาตัวเองได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณน่ารักอารมณ์เสีย =) เราเห็นความเห็นของคุณในบอร์ดบ่อยๆ ชอบความเห็นของคุณมาตลอดค่ะ
ไม่มีความเห็นครับเพราะสถิติดีกว่าผมทุกอย่างทั้งที่ตอนน้อยกว่า วิวรวม จำนวนแฟน จำนวนความเห็น ผมแต่งมา 80 ตอนแล้วยังทำได้ไม่เท่าคุณเลยครับ ผมคิดว่าไม่ต้องกังวลมากก็ได้ครับ
ผมอ่านแฟนตาซีเป็นหลัก นิยายรักแบบนี้ไม่ใช่แนวผม ผมอ่านไม่ไหวดังนั้นจึงขอผ่านไม่อ่านนะครับ สิ่งที่พอจะบอกได้ก็คือว่า ถ้าเราใส่อะไรแบบเดียวกันเข้าไปต่อเนื่องกันมากเกินไปผู้อ่านก็จะล้าได้ครับ ใส่ความรู้มากไปก็น่าเบื่อ มีแต่ความหวานก็เลี่ยนและสุดท้ายก็จะไม่อิน ถ้าสลับไปมา เน้นความรู้บางช่วง เน้นความรักบางช่วง หรือประสานให้ความรู้และความรักไปด้วยกันได้ก็จะช่วยได้มากครับ แต่เกี่ยวกับความรู้ทางวิชาการนี้ไม่สมควรใส่เยอะเกินไปเพราะคนมาอ่านนิยายรัก ก็ต้องการความรัก เว้นแต่จะเป็นความรู้ทางวิชาการที่เกี่ยวของกับสถานการณ์ความรักครับ
สรุปคือนิยายรักไม่สมควรใส่วิชาการเข้าไปมากเกินไปครับ ถ้าอย่างไรก็รอท่านอื่นมาแสดงความเห็นได้ครับ แต่ความคิดผมก็จะเป็นแบบนี้ครับ
ขอบคุณมากค่ะ คุณ doubleFish เราเข้าใจค่ะถ้าไม่ใช่นิยายแนวเดียวกัน ก็ต้องผ่านค่ะ
ลองไปอ่านมาเเบบคร่าวๆเเล้วครับ ผมว่านอกจากการเลือกฟรอนต์ที่มันวางตัวเล็กๆยาวเหยียดก็ทำให้เบลอเเล้ว ที่เหลือมันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนี่ครับ เนื้อเรื่องก็เดินเร็วเข้าใจง่าย การใช้ภาษาก็ไม่ยุ่งยากเยอะเเยะอะไรด้วย ผมว่าก็ดีเเล้วนะ ส่วนคอมเมนต์ที่เขาชี้เเจงเเบบชัดๆเป็นจุดๆก็เห็นมีเเล้ว เพราะงั้นก็ ถ้ายังไม่เเน่ใจว่าดีพอหรือยัง ก็ลองส่งสำนักพิมพ์ครับ อาจจะได้คอมเมนต์ติชมกลับมาก็ได้ เเล้วจะได้รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะดี ลำบากใจจริงๆที่ต้องพูดว่า พยายามต่อไปนะครับ กับเรื่องที่ได้รับความนิยมมากกว่าผลงานตัวเองเนี่ย เเต่ก็ต้องพูดเเหละว่า พยายามต่อไปนะครับ
ขอบคุณมากค่ะ คุณขนมถ้วย เรื่องฟ้อนท์นิยายเราไม่เคยสังเกตเลยค่ะ ซึ่งมันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก เราจะกลับไปดูเรื่องฟ้อนท์ใหม่นะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
เราเชื่อว่าเราอายุมากกว่าคุณหลายปีค่ะ แต่ไม่กล้าบอกอายุ อิอิ เวลาในชีวิตเราเหลือน้อยกว่า เราเลยต้องรีบค่ะ =)
ถึงสถิติจะโอเคแล้ว
แต่ที่เราคิดว่านิยายเราแย่ เพราะนิยายเราตอนอวสาน ไม่มีคอมเม้นท์เลยค่ะ (ยกเว้นเพื่อนเก่า 1 คนมาเม้นท์ให้) แต่ตอนหลังเราโพสต์ถามคุณรีดด์ว่าทำไมไม่มีคอมเม้นท์ ก็เลยมีคุณรีดด์มาช่วยเม้นท์ให้หลายคนแล้วค่ะ ซึ่งก็รู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมาก
คือ คนอ่านก็ไม่ผิด เขามีสิทธิ์ไม่เม้นท์
ตอนอวสานตอนเดียวมียอดวิว 400 กว่าคน แต่ไม่มีคนอยากคอมเม้นท์เลย --> แสดงว่านิยายเราโดยรวมคงไม่ดีพอ เพราะเราอ่านนิยายในเว็บมาเยอะ เห็นตอนอวสาน มีคนมาคอมเม้นท์มากมาย
เลยสงสัยว่ามันแปลกหรือเปล่าที่ไม่มีคนมาคอมเม้นท์กระทั่งตอนอวสาน (ถึงมีเม้นท์ในช่วงต้นเรื่องก็ไม่สำคัญเท่าตอนอวสานค่ะ)
ในฐานะที่เขียนนิยายแนวเดียวกันแต่ของเราไม่สลับร่างหรือย้อนยุคนะ ที่ไม่สนุกเพราะกลวิธีการเล่าเรื่องธรรมดาไป เหมือนเวลาดูหนังอะ สังเกตการใช้มุมกล้อง มันไม่ได้ทื่อตรงไปตรงมาแต่มีชั้นเชิงการเล่าที่ไม่ต้องบอกทุกอย่างแล้วคนดูเข้าใจ โดยรวมมันอาจจะไม่ได้แย่ค่ะ ลองปรับการเล่าเรื่องให้น่าติดตาม
ขอบคุณมากค่ะคุณคันฉ่องส่องจันทร์ เราเห็นด้วยค่ะ คงเพราะกลวิธีการเล่าเรื่องธรรมดาไปค่ะ ต้องมีเทคนิคการเล่ามากขึ้น
ขอบคุณมากนะคะสำหรับข้อมูลและกำลังใจ คุณคันฉ่องส่องจันทร์ =)
ตอนนี้ มีเพื่อนในบอร์ดนักเขียนเข้าไปช่วยเม้นท์อีก 1 ท่านค่ะ คอมเม้นท์เลยเริ่มมากขึ้นค่ะ
มีความพยายามและรักนิยายที่เขียนเป็นเรื่องดีนะครับ เป็นคุณสมบัติที่ดีของนักเขียนครับ แต่ในทางกลับกัน ก็เป็นจุดบอดหนึ่งเช่นกันครับ เพราะเมื่อเราจดจ่อกับนิยายเรื่องแรกที่เราเขียนจบไปมากเกินไป จะทำให้เราเกิดความคิดวนเวียน เกิดแต่คำถามที่ตอบได้ยาก
อนึ่ง...
การเขียนงานมีปัจจัยเหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นแนวที่เขียน เหมาะกับที่ที่เราลงนิยายไหม หรือนิยายแนวนี้เหมาะแก่การอ่านเป็นเล่มมากกว่าที่จะอ่านจากในเวป (พอเป็นนิยายที่เหมาะกับการอ่านจากเล่ม การลงเวปก็แน่นอนว่าจะมีคนอ่านน้อยครับ แม้แต่นักเขียนอาชีพที่ออกเล่มเกินสิบเล่ม แต่เป็นแนวปรัชญา แนวครอบครัว ก็มีนักอ่านในเวปไม่มากครับ)
อยากบอกว่า ในช่วงนี้เราหาจุดบอดนิยายเราไปเรื่อยๆ ก็โอเคครับ เป็นเรื่องที่ควรทำ สำรวจงาน สำรวจตัวเอง มองดูรสนิยมนักอ่าน แต่สิ่งที่สำคัญกว่าคือการก้าวข้ามนิยายเรื่องแรกไปมากกว่าครับ ในขณะที่เราพยายามแก้ไข อยากให้ลองเขียนเรื่องใหม่ขึ้นมา อันนี้ผมรับรองว่าเมื่อคุณเขียนเรื่องที่สอง งานที่ออกมาจะพัฒนาจากงานเรื่องแรกแบบไม่รู้ตัวครับ พอถึงเวลาที่คุณเดินต่อไปอีกสักพัก คุณจะรู้ได้ด้วยตัวเองครับ ว่างานชิ้นแรกเราขาดอะไรไป ผิดพลาดตรงไหนบ้าง
.
งานชิ้นแรกของนักเขียนทุกคนคืองานที่จำอยู่ใความทรงจำตลอดกาลครับ และเป็นงานที่นักเขียนทุกคนอายที่จะได้เปิดอ่าน เพราะในเวลาที่คุณเริ่มชำนาญขึ้นบางแล้ว จะรู้สึกอยากแก้รัวๆ เลยละครับ ฮ่าๆ
.
ลองเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้นครับ จะพบว่ากลางทางเราทำอะไรตกหล่นไปบ้าง และผมมั่นใจว่าสกิลการเขียนจากเรื่องแรกที่คุณเขียนจบ จะทำให้เรียงลำดับเรื่องหรือมีทักษะการเล่าที่ดีขึ้น และผลตอบรับที่ได้ก็จะดีขึ้นด้วยตามไปครับ... . ปล.ต้องขออภัยที่ไม่ได้อ่านงานนะครับ เพียงพูดในสิ่งที่ทำให้เราเดินในทางสายนี้ได้ง่ายขึ้นครับ ส่วนตัวผมเองชอบเขียนนิยาย แต่ติดตรงนี้แทบไม่อ่านหนังสือนิยายเลย เลยไม่สามารถวิจารณ์หรือวิเคราะห์อะไรให้ได้ครับ
ขอบคุณมากคุณVanilla Ice ค่ะ
ยอมรับค่ะว่ากำลังคิดวนเวียน ถึงกับรีบตื่นมาดูกระทู้ อิอิ เราอยากแก้งานเรื่องแรกนี้มากเลยค่ะ เพราะตอนนี้ชำนาญขึ้นแล้ว
มันเป็นนิยายเรื่องแรกที่จะอยู่ในความทรงจำตลอดไปค่ะ ทั้งเริ่มแรกที่มีผู้ติดตามน้อยจนเราร้องไห้ แล้วก็พอนิยายจบ เราก็ต้องร้องไห้อีกรอบ แต่นิยายเรื่องที่สอง คงชินแล้ว ไม่เสียน้ำตาให้อะไรอีกแล้วล่ะค่ะ เราไม่เสียใจเรื่องสถิิติค่ะ เสียใจเรื่องความรู้สึกค่ะ ขอบคุณนะคะ คุณ Vanilla Ice สำหรับกำลังใจ =)
ตอนที่นิยายใกล้อวสาน
เราใจหาย เพราะรู้สึกว่าพอนิยายอวสาน คงคิดถึงคนอ่านที่เคยเข้ามาอ่าน (แม้จะไม่ได้คอมเม้นท์ก็ตาม) คงคิดถึงคนที่เคยเข้ามากดหัวใจ มันเป็นนิยายเรื่องแรกที่เราเขียนจบ เรารู้สึกรักและผูกพันกับคนอ่านที่เข้ามาอ่าน จนไม่อยากเก็บเงินกับคนอ่านกลุ่มแรกในชีวิต อยากลงให้อ่านฟรีจนจบ
คิดไม่ถึงว่าจะไม่มีใครอยากพูดอะไรกับเราเลยในตอนอวสาน (จากผู้อ่าน 400 กว่าคน) เราเสียใจมากค่ะ มันไม่ใช่ว่าอยากได้คอมเม้นท์หรือสถิติ มันคือไม่มีใครอยากพูดอะไรกับเราเลยกระทั่งตอนอวสาน มันคือความรู้สึกค่ะ (แต่ถ้าจะบังคับใ้ห้คนมาเม้นท์ อันนั้นถือว่าไม่มีคุณค่าอะไรค่ะ)
เราร้องไห้อยู่ 2 วัน เลยตัดสินใจมาตั้งกระทู้นี่แหละค่ะ วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่เราจะเสียใจเรื่องนี้ ขอแก้งานอย่างเดียวก็พอ เรามาลงนิยายเพื่อขายงาน ไม่ได้มาแสวงหาความรู้สึกจากใคร เราเข้าใจแล้วค่ะ
ถึงวันนี้ ถึงได้รู้ว่า ไม่ได้มีค่าอะไรในใจเธอ
มองโลกในแง่ดีไว้น้า ใน 400 คน เราว่ามันต้องมีสักคนที่รู้สึกอิ่มเอมและตื้นตันใจไปกับตอนสุดท้าย เขาอาจจะพูดไม่ค่อยเก่งไม่ก็เผลอกดปิดไปก่อนจะได้เขียนเม้นต์อะไร
โลกนี้ยังมีมุมมองที่สวยงามอยู่เสมอ แม้มันจะไม่ค่อยเป็นความจริงขึ้นเรื่อย ๆ แต่มันก็เป็นความจริงได้เมื่อยังมีสักคนเชื่อมั่นอย่างเข้มแข็งและลงมือทำอย่างอดทนอะะะ
#ไม่อยากให้ความเสียใจเป็นชนวนแห่งการปิดกั้น ความคาดหวังไม่ใช่เรื่องแย่ เราอิ่มเอมกับมันเมื่อมันสำเร็จ เพียงแต่ต้องเผื่อใจให้ความล้มเหลวด้วยเสมอ
ป.ล.การเขียนนิยายลาเวนเดอร์(พอดีกำลังหัดเขียน555)ทำให้เราเป็นคนลาเวนเดอร์ #ไม่นะ เราลาเวนเดอร์ตั้งแต่เกิด!! #หะ!?
ขอบคุณมากค่ะ คุณน่ารักอารมณ์เสีย เราสัมผัสได้ว่าคุณอยากช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นจริงๆ ขอบคุณนะคะ
จริงค่ะที่การมองโลกในแง่ดีก็ทำให้เรื่องราวมันเบาลงได้มากค่ะ เราอยากเป็นคนลาเวนเดอร์บ้างค่ะ =)
ตอนนี้เราก็เริ่มเจอเรื่องในแง่ดี คือ มีเพื่อนนักเขียนทักในคอมเม้นท์ข้างล่างเรื่องการแลกงานกันอ่านค่ะ ซึ่งมันก็เป็นวิธีแก้ปัญหาที่ตรงจุด เราจะได้ไม่ไปคาดหวังกับคนอ่านที่ไม่ชอบคอมเม้นท์ เพราะบางคนก็ชอบอ่านอย่างเดียวจริงๆ
ตอนนี้ก็กำลังดีใจกับทางออกค่ะ จริงๆ แค่มีคนรับฟัง และให้กำลังใจ เราก็รู้สึกดีขึ้นมากค่ะ ความเห็นของคุณทำให้เรารู้สึกอบอุ่นและสบายใจขึ้นมาก ขอบคุณมากนะคะ คุณน่ารักอารมณ์เสีย =)
การมองยอดและตัวเลขต่างๆ จะไปยึดติดกับแค่จำนวนตัวเลขไม่ได้ แต่ต้องดูปัจจัยและแนวโน้มอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องด้วยค่ะ เช่น ตอนอื่นๆ มีคอมเม้นท์บ้างหรือเปล่า จำนวนคนกดหัวใจเพิ่มขึ้นหรือน้อยลงแค่ไหน ถ้าพฤติกรรมคนอ่าน เขาไม่เม้นท์กันตั้งแต่แรก แนวโน้มที่จะไม่เม้นท์ในตอนถัดๆ ไปมันก็ตามมา ที่เราผิดหวังหรือเสียใจ ก็เพราะเราเอาความคาดหวังของตัวเองเป็นที่ตั้ง คาดหวังว่าตอนจบ เขาต้องมาเม้นท์ คิดไปว่างานเรามีคุณค่าเพราะมีคนมาเม้นท์ แต่ในความเป็นจริงแล้วทุกผลงานมันมีคุณค่าในตัวเองทั้งนั้น การเขียนจบคือต้องใช้ความพยายามในระดับหนึ่ง ไม่ต้องมีใครมาบอกมันก็มีคุณค่าในตัวเองแล้ว
ส่วนตัวมองว่าพักหลังคนอ่านในเด็กดีคอมเม้นท์น้อยลงด้วย บางคนอาจกดแค่กำลังใจแล้วกดออกด้วยซ้ำ บางทีเขาก็ไม่รู้จะเม้นท์อะไร การจะไปบีีบให้เขามาเม้นท์ก็ไม่ใช่เรื่อง เรื่องพรรค์นี้บางทีทอล์กก็มีผลด้วย การเขียนทอล์กคุยสั้นๆ ก็ทำให้คนอ่านอยากตอบโต้กับเรานะคะ ถ้าอยากได้คอมเม้นท์จริงๆ คราวหน้าใช้วิธีวางเงื่อนไขไปเลยก็ได้ ถ้าไม่ได้อย่างน้อย 1 เม้นท์ก็จะไม่อัพ ก็ว่ากันไปค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ คุณซินเอ๋อร์
คราวหน้า จะลงนิยายแค่ 70 % ค่ะ เพราะงั้น ไม่มีคนคอมเม้นท์เลย ก็ไม่เป็นไรค่ะ เพราะเราไม่ได้ลงนิยายจนอวสาน เรามาขายอีบุ๊คเฉยๆค่ะ
เราจะไม่ลงนิยายจนถึงตอนอวสานอีกแล้วค่ะ จะได้ตัดปัญหาไปค่ะ แต่นิยายเรื่องแรก เรายังไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้น่ะค่ะ ก็ต้องลองถูกลองผิดไปค่ะ
เราอาจหัวโบราณ คิดว่าคนเขียนและคนอ่านมีสายใยที่ผูกพันกัน แต่นี่มันยุคใหม่แล้ว เราเข้าใจผิดเองตั้งแต่แรกค่ะ ก็ขอบคุณที่เราเจอแบบนี้ จะได้ไม่คาดหวังอีก (คนอ่านไม่ผิดอะไรค่ะ แต่เราคาดหวังไปเอง คือ เราไม่ได้มีตัวตนอะไรตั้งแต่แรกอยู่แล้ว)
ขอบคุณมากนะคะ คุณซินเอ๋อร์สำหรับความเห็นค่ะ =)
คุณ จขกท. เขียนเรื่องซึ้งกินใจเหมือนๆ กันค่ะ
เราสนใจจะไปอ่านให้นะคะ..
แต่คุณอาจจะต้องไปลองอ่านนิยายเราสักนิดก่อนนะคะ
ว่าคุณจะทนอ่านงานของเราไปถึงตอนสุดท้ายไหวไหม
ทั้งแนวเรื่อง การอัดแน่นสาระ และ จำนวนตอนที่มากมาย(แต่ตอนนึงไม่ได้ยาวอะไรแค่ 4 หน้า A4)
ถ้าสนใจจะแลกกันอ่าน ก็โอเคนะคะ
แต่เราขอออกตัวก่อนว่างานประจำเรายุ่งพอควร อาจจะใช้เวลาอ่านนานอยู่บ้าง
แต่จะคอมเม้นต์ให้ในแต่ละตอน และ จะพูดตรงๆ ตามที่เราคิดเห็น
ถ้าคุณคิดว่า งานเราคุณพอใจจะลองอ่าน เรายินดีนะคะ
เราแวะไปดูงานคุณนิดกหแล้ว เราพึงพอใจจะอ่านนะคะ
โปรดทักกลับมาที่นี่ หรือ ข้อความลับก็ได้นะคะ
เราเข้าใจคนที่เพิ่งเขียนและอยากได้ความคิดเห็นจากคนอ่านมากเลย เพราะเราเองเคยเป็นเช่นกัน
เพียงแต่เราโชคดีที่อ้างว้างอยู่สัก 20 ตอนได้
แล้วหลังจากนั้นคอมเม้นต์ดีๆ ที่หาที่ไหนไม่ได้ก็ตามมาอย่างต่อเนื่อง ก็คิดว่าตัวเองโชคดีมากๆ ค่ะ
ที่เรื่องโดนใจคนอ่านกลุ่มเล็กๆ กลุ่มหนึ่ง และ คนอ่านกลุ่มนั้น มาหาเรื่องของเราเจอ
เขามีวาสนาต่อกันค่ะ 555+
คุณริญญดา เราเข้าไปอ่านนิยายของคุณแล้วค่ะ เรื่องแมวเหมียวสื่อรัก
เราชอบและรู้สึกดีที่ได้อ่านนิยายของคุณค่ะ เพราะออกโทนน่ารัก สดใส แล้วเราก็ชอบนางเอกที่รักสัตว์ด้วยค่ะ เราอ่านไปยิ้มไปค่ะ =)
เราอยากแลกนิยายกับคุณอ่านค่ะ โดยคุณสามารถเจาะจงคำถามได้เลย เช่น 1.รู้สึกว่านิยายส่วนไหนสนุกและคนอ่านชอบ 2. นิยายส่วนไหนไม่สนุกและน่าจะลดน้อยลง 3. ฉากหวานเยอะไปไหม 4. ข้อมูลเยอะและเครียดไปไหม 5. ควรจะเพิ่มฉากอะไร
เราสอนหนังสือเป็นงานเสริม เลยมีวิิธีการพูดแบบครูและวิชาการมากค่ะ เพื่อนบอกว่าเราพูดจาเป็นทางการค่ะแต่มันเป็นนิสัยค่ะ อิอิ
แล้วคุยกันต่อในข้อความลับนะคะ ขอบคุณมากค่ะ คุณริญญดา โชคดีที่นิยายคุณเป็นแบบที่เราชอบ ทำให้เราอยากอ่านจริงๆ ค่ะ =)
https://writer.dek-d.com/rinyada3579/writer/view.php?id=902423
เรื่อง ดวงตา ณ ดวงใจ ค่ะ
ขอโทษที่ไม่ได้แปะเรื่องไว้ พอดียังทำงานอยู่ เลยรีบๆ เพราะอยากกลับบ้านเต็มทีแล้ว 555+
ระบบต้องมีอะไรผืดพลาดแน่เลยค่ะ เราไม่ได้เขียน เรื่องแมวเหมียวสื่อรัก นะคะ
คุณช่วยลองกลับไปดูที่เรื่องเราอีกทีนะคะเพื่อนความสบายใจของเรา
เราก็เป็นคุณครูค่า
คือ เราไม่อยากให้คุณรู้สึกแย่กับเรื่องที่มีตัวเอกเป็นผู้หญิงทั้งคู่ค่ะ
แต่เนื้อหาในเรื่องไม่ได้เลวร้ายหรือมีฉากอะไรเลยสักนิดเดียว
แต่ถ้าไม่เกริ่นบอกคุณไว้ กลัวคุณรับปากแล้วจะต้องจำยอมอ่าน ทั้งที่คุณไม่ชอบมันนัก
ซึ่งเราไม่อยากจะให้เป็นเช่นนั้นเลย
ขอโทษนะคะ เราคลิกที่ไอดีของคุณ แล้วเข้าไปเห็นนิยายชื่อนี้น่ะค่ะ
เราได้เข้าไปอ่านนิยายของคุณแล้วค่ะ เราชอบอ่านค่ะ เราอ่านได้สองตอนแล้ว รู้สึกว่าน่าสนใจและน่าอ่านค่ะ =) ตัวเอกเป็นผู้หญิงทั้งคู่เราก็ชอบค่ะ เราเป็นคนชอบอ่านนิยายรักอยู่แล้วค่ะ ไม่จำกัดว่าตัวเอกต้องเป็นชายหญิงค่ะ
พรุ่งนี้ เราจะเริ่มคอมเม้นท์แต่ละตอนในหน้านิยายของคุณนะคะ เราสนใจที่จะอ่านนิยายจากคุณครูเหมือนกันค่ะ จริงๆ นิยายที่เราตามอ่านอยู่ประจำตอนนี้ คนเขียนก็เป็นครูเหมือนกันค่ะ =) ดีใจที่ได้เพื่อนใหม่นะคะ
ริญญดาคะ️คิดถึงนะ
ดูเหมือนว่าเราจะใจตรงกัน และ เข้าใจกันแล้วนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ขอเป็นแล้วแต่คุณจะสะดวกไปอ่านได้เลยนะคะ เพราะเราก็คงจะต้องทำเช่นนั้นเช่นกันค่ะ
ตอนนี้งานเราเยอะมากๆ จะเคลียร์ออกได้น่าจะวันจันทร์ ช่วง ส. อา. ก็ต้องทำงานนะคะ แต่จะพยายามเข้าไปอ่านให้ไว้บ้างค่ะ
เวลางานคือเวลางาน นอกเวลางานก็ยังต้องทำงาน ตอนนี้ยังตอบคำถามลูกศิษย์อยู่เลยค่ะ ถ้าคุณเป็นครูประจำการเต็มตัวอย่างเราแม้แต่จะปิดโทรศัพท์ยังไม่ค่อยจะกล้าปิดเลยค่ะ เพราะเคยมีเคสเด็กประสบอุบัติเหตุแล้วเครื่องเราแบตหมดเด็กโทรหาไม่ได้ ดีที่มีอาจารย์คนที่บ้านอยู่ใกล้ๆ กัน ช่วยวิ่งมาบอกข่าวให้เราขับรถไปดูเด็กในที่ปรึกษา
คิดถึงเช่นกันค่ะ คุณ Tarntongdee
ไม่ทราบว่านิยายขายได้อย่างที่พอใจไหมคะ
ขอบคุณที่กรุณาไปคอมเมนต์ตรงหน้านิยายให้นะคะ น่ารักสุดๆ เลยค่ะ
ขอบคุณสำหรับข้อความนะคะ เราได้ส่งข้อความลับไปคุณริญญดาแล้วค่ะ =)
ทักกลับไปทางข้อความลับแล้วนะคะ
มีข้อเสนอแนะอีกเล็กน้อย
เข้าไปดูที่ข้อความลับอีกหน่อยนะคะ ^^
อะอ่านไม่ได้.. ช้าไปก็อดอ่านสินะ..
ขอบคุณมากค่ะคุณterrain7890ที่จะช่วยแนะนำนิยาย ปิดแล้วค่ะ ยอดวิวขึ้นเรื่อยๆแต่ไม่มีคนคอมเม้นท์ เลยปิดดีกว่าค่ะ ขอบคุณที่อยากช่วยแนะนำเรานะคะ
เป็นแค่นักอ่านครับ... แนะนำไรไม่ได้
ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่แวะมาตอบกระทู้นะคะ
อยากอ่านแนวนี้มากเลยค่ะ อยากให้เปิดกลับมาจัง พอดีเราไปเจอนิยายคุณจากการค้นหานิยายจาก#น่ะค่ะ พอจะลองเข้าไปอ่าน ลบไปซะแล้ว
ขอบคุณที่สอบถามเข้ามานะคะ เดี๋ยวจะลงใหม่เป็นนิยายรีไรท์ค่ะ รอติดตามด้วยนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?