แอบชอบครูผู้หญิง

[plxx_p]

สวัสดี เราจะมาเล่าเรื่องที่เราแอบชอบครู เราเป็นผู้หญิงนะแล้วครูที่เราแอบชอบก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน คือเราอ่ะแอบชอบครูอยู่ 2 คน มันจะเป็นเรื่องที่เชื่อมโยงต่อกันนะ ตอนนี้เราอายุ14 เราเกิด2550 ยาวหน่อยนะไม่รู้จะมีใครอ่านหรือเปล่า 

ตอนนั้น ป.6 แอบชอบครูคณิตศาสตร์ ครูน่ารักมากใส่แว่นสายตากรอบสีแดง ไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ เทอมแรกไม่ได้รู้สึกอะไรกับครูเลยนะ ที่ตื่นเต้นกับวิชาคณิตในเทอมแรกก็เพราะครูชื่อจริงคล้ายเราเว้ย พอเทอม2มา มันจะได้เรียนเรื่องบทประยุกต์ซึ่งเราชอบบทนี้ เวลามาเรียนก็จะเถียงกับครูตลอดเรื่องชื่อบท เราก็เรียกบทประยุทธอย่างเดียวครูก็เถียงกลับว่าให้เรียกบทประยุกต์ คือเราชอบเรื่องนี้เราก็จะตั้งใจเรียนมาก ต่างจากตอน ป.5 เรียนบทประยุกต์ไม่รู้เรื่องเลยจ่ะ พอเรียนสนุกก็อยากเรียนอยู่ตลอด แล้วตอนนั้นเรียนพิเศษหลังเลิกเรียนด้วยเรียนเสร็จก็จะมาหาเพื่อนแล้วถามว่าครูคนนั้นน่ะกลับยังทั้งๆที่เราก็รู้ว่ารถครูคันไหน ตอนนั้นยังไม่ชอบ หลัฃจากนั้นก็ถามเพื่อนอยู่ทุกวันว่าครูกลับยัง จนวันหนึ่งเพื่อนมันบอกว่า "-ถามเหมือนเป็นผัวเค้าอ่ะ" จังหวะนั้นสตั๊นเลย กลับบ้านมานอนคิดว่าทำไมต้องอยากรู้อะไรเกี่ยวกับเค้าต้องรู้ว่าเค้าทำอะไรอยู่ คือมันได้บทสรุปว่าเราแอบชอบเขา ที่นี่จบป.6 ก็ต้องไปสอบเข้าที่อื่นคือตอนนั้นเราไม่ได้อยากย้ายเลยเว้ยแต่ก็ต้องย้ายเพราะว่าที่บ้านบอกเพราะเรียนไปเรียนไปตอนม.1 คิดถึงแบบคิดถึงมาก ก็เลยลองไปขอแบบว่า ม.2 ขอไปเรียนที่เดิมได้ไหมแม่ก็บอกว่าได้ แล้วเราแบบดีใจมากเว้ยช่วงอยู่ม.1 ก็ทักไปหาเขาเรื่อยๆเขาก็ตอบช้าตอบเร็วมั่ง ก่อนเปิดเทอมขึ้นม.2 ครูมาชวนเราไปทำความสะอาดห้อง ทั้งๆที่คนอื่นๆก็มีแต่ครูอ่ะเลือกชวนเรา ตอนนั้นก็แบบดีใจมาก ตอบรับอย่างภูมิใจว่า ครูก็ทักมาถามว่าแม่ให้ไปอยู่หรอเกรงใจนะเนี่ย ตอนนั้นเราก็ทักไปถามแม่ทันทีเลยแม่ก็บอกให้ไป ครูก็เลยบอกว่าเดี๋ยวจะไปส่งที่บ้านหรอก พอถึงวันไปทำความสะอาดจริงๆ เราเขินมากทำอะไรไม่ถูกเลยแบบวันนั้นได้นั่งกินข้าวกับเค้าสองคนด้วย พอเปิดเทอมเราก็คุยกันทุกวันแต่ไม่มากเพราะเค้าสอนป.6 เราก็ขึ้นม.2แล้ว ได้แต่มองดูเค้าเพราะตึกเค้าอยู่หน้าตึกเรา ชั้นตรงกันคือชั้น3แต่คนละตึก ช่วงนั้นก็กะดี๊กะด๊า ไปเที่ยวไหนซื้อของมาฝากเค้าตลอด จนช่วงนึงเค้าห่างหายไป ทำให้เรารู้สึกเลยว่าสำคัญตัวมาตลอด เราก็ให้น้องที่รู้จักอ่ะ ครูเป็นที่ปรึกษาห้องน้อง น้องบอกตลอดว่าเวาลาครูคุยแชทกับเราอ่ะครูยิ้ม จนวันนึงครูเอาแชทเรากับน้องคุยกันไปอ่าน น้องบอกว่าตอนครูอ่านครูยิ้มด้วย เราดีใจมาก กระโดดโลดเต้นจนโทรศัพท์หล่นแตก แบบบอกตัวเองไม่เป็นไร เราก็คุยกับน้องเรื่องครูมาเรื่อยๆ จนวันนึงครูทักมาบอกว่าเลิกคุยกับน้องแบบนี้ เราก็กลัวว่าครูจะไม่เป็นเหมือนเดิมแล้ว นั่งร้องไห้จ้า เพื่อนๆก็เข้ามาปลอบ จากวันนั้นจนอาทิตย์ต่อมาไม่ได้ทักหาครูเลย แล้วอยู่ดีๆครูก็ทักมาหา ชวนไปกินมาม่า เราก็เลิกคิดมากเลยว่าครูจะไม่เหมือนเดิม ทีนี้ถึงจุดพลิกผัน เราทักไปหาครูบ่อยๆแต่ครูอ่านไม่ตอบเลย จนเราแบบท้อแล้ว คิดว่าจะมูฟออน(เป็นวงกลม) บอกเพื่อนตลอดว่าจะมูฟออนแล้ว แต่เพื่อนก็ไม่เชื่ออยู่ดี หลังจากนั้นก็ไม่ได้อะไรกับครูอีกเลย ถึงไม่ตอบขอแค่ได้เห็นหน้าก็พอ 

แล้ววันนึง เห็นว่าครูสังคมเค้าขายสลัดเค้าจะใช้เด็กไปส่ง แล้วมันก็จะมีของครูที่สอนอยู่อาคารเดียวกับครูที่เราแอบชอบ เราเลยบอกครูสังคมไปว่าาหนูขอไปส่งนะคะเพราะเราจะได้เจอครูคนนั้นด้วย ถ้าครูไม่ให้หนูไปส่งหนูจะเครียด หลังจากนั้นก็ไปส่งทุกวัน ครูคนนั้นก็มีแซวบ้างเวลาเจอเรา แล้วเริ่มสนิทกับครูสังคมแล้ว เราก็ไปให้ครูใช้บ่อยๆ ทั้งส่งของ ล้างจาน ซื้อของ เป็นทุกอย่างให้ครูแล้ว ขนาดปิดเทอม เทอม1 ยังต้องมาโรงเรียนเพราะครูทักมาบอกให้ไป เดี๋ยวครูเลี้ยงข้าว เราก็บ้าจี้ไปตามเฉย แล้ววันนึงเราก็ลองทักไปคุยเล่นๆกับครูดู คือความรู้สึกมันแบบคุยสนุกอ่ะ คุยกันครั้งแรกจน5ทุ่ม คือไม่เคยคุยกับครูคนไหนจนดึกขนาดนี้ 

แล้วก็คุยกันมาตลอด จนวันนึงเราทักไปเล้าให้ฟังว่าเราแอบชอบครูคณิตตอนป.6 ซึ่งครูเขาก็รู้จักกันอยู่แล้วแหละ เขาก็ให้คำแนะนำมาดีมาก ทำนองแบบความรักครูกับลูกศิษย์มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าแค่ปลื้มอะได้อยู่ แล้วเขาก็แนะนำไปต่างๆนานา เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาคุยกับครูสังคมต้องเขินตลอดเลย ฉันตอนเปิดเทอมสนิทกันมากกว่าเดิมอีก กูก็ใช้เราไปทำนั่นทำนี่เหมือนเดิมเราก็ไปตลอด มันเป็นจุดพลิกเปลี่ยนเราเลิกตามครูคณิตแบบที่เราไม่รู้ตัวเลยแล้วเรามาอยู่กับครูสังคมแบบตลอดเลย วันไหนมีคาบว่าง คาบว่างวันนั้นแหละเราจะต้องไปอยู่ห้องอาเซียนเพราะว่าจะได้คุยกับครู แล้วก็มาถึงช่วงกีฬาสีปีนั้นเป็นปีที่โรงเรียนเราจัดเป็นปีแรกเราก็ไปดูวอลเล่ย์กับครูทุกวันจนถึงวันจริง เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเวลาเราพูดถึงครูคณิตคนนั้น ครูจะต้องงอนตลอดเลยครูจะชอบท้วงว่าอะไรอะไรก็มีแต่ครูคนนั้น เราก็บอกไปเลยว่าก็แค่พูดถึงเฉยๆจะมูฟออนจริงๆแล้ว ครูก็ไม่เชื่อแล้วก็บอกว่ามูฟออนเป็นวงกลมน่ะสิ วันนั้นที่ดูวอลเลย์ด้วยกันอยู่ครูคณิตคนนั้นขับรถกลับแล้วเราก็เลยเดินไปหาครูสังคม ตอนนั้นแหละเห็นเพื่อนสนิทเราที่อยู่สีเดียวกันกับครู แต่เราไม่ได้อยู่สีเดียวกันกับครูนะ เพื่อนคนนั้นมันเพิ่งแข่งตะกร้อมาแล้วมันก็ชนะ เราเลยบอกครูว่า

Me:ครูคะลูกศิษย์สุดที่รักครูมาหาค่ะ 

ครู:แล้วทำไมต้องทำหน้าแบบนั้น ลูกศิษย์สุดที่รักอะไรกูก็รักลูกศิษย์เท่ากันหมดนั่นแหละ 

ที่จริงที่เราทำได้แบบนั้นเพราะว่าเราเห็นครูคณิตกลับบ้านแล้วต่างหาก แต่กูเข้าใจผิดไปเอง เราอยู่ดีๆครูก็เดินมาโอบเรา ตอนนั้นเขินมาก อยู่ดีๆลูกวอลเลย์ก็ลอยมาตรงที่เรายืนอยู่ ตอนนั้นเด็กจะด่านักกีฬาในสนามมากเลยว่าจะตีมาทำไม กำลังฟินเลย แล้วอาทิตย์ต่อมา เสาร์อาทิตย์ที่หยุดเราไปแข่งแบดเราเป็นนักกีฬาแบดมินตัน คือตอนที่เราแข็งอ่ะมันแข็งแค่วันเดียวคือวันเสาร์แล้วมันมีของผู้ใหญ่ด้วยแบบเราได้แข็งดึกมาก ดาบที่แข็งตอน 6 ทุ่มแข่งเสร็จมาแข่งอีกทีตอนตี2 ตอนนั้นง่วงมากก็มีครูสังคมนี่แหละที่คุยด้วยจนถึงตี2 เราก็สงสัยว่า

Me:ครูนอนดึกขนาดนี้เลยหรอ

ครู:วันหยุดก็เลยนอนดึก

Me:ขนาดวันปกติยัง 5 ทุ่มเลย วันหยุดก็เลยประมาณนี้แหละเนาะ 

พอวันจันทร์เราก็เอารางวัลไปอวดครูว่าเราแข่งได้ที่ 3 กูก็บอกว่าเก่งมาก ตอนนั้นเราเรียนวิทย์อยู่แล้วครูคณิตที่เราชอบอ่ะทักมาถามว่าไปแข่งเป็นไงคือเราก็อึ้งมากอยู่ดีๆก็ทักมาถามแบบนี้ ครูก็น่าจะแปลกใจแหละเพราะทุกครั้งที่เราไปแข่งแล้วจะทักบอกครูตลอด แต่ครั้งนี้ไม่

ครู:ไปแข่งเป็นไงบ้าง

Me:ได้ที่ 3 ค่ะ 

ครู:อย่าลืมเอาเงินมาฝาก

Me:อ้าวหนูซื้อนาฬิกาไปแล้ว ตอนแรกก็ว่าจะเอาเงินรางวัลไปฝากครูนั่นแหละ แต่ว่าย่าบอกให้ออกช่วย

ก็คือนาฬิกามัน 3,500 เว้ยแล้วเราได้มา 500 อย่าเลยบอกให้ออกช่วย 500 ปกติเราจะเอาตังค์ไปฝากครูไว้เหมือนครูเป็นธนาคารนี่แหละ ตอนนั้นก็เลยได้เสียสละเงินรายอาทิตย์ไปฝากครู 

ครู:งั้นก็เอาเงินค่าขนมมาฝาก ถ่ายรูปนาฬิกามาดูด้วยได้รุ่นไหน

เราก็ถ่ายนาฬิกาส่งให้ครูดู ครูบอกว่าสนใจอยู่แล้วก็ถามว่าใช้ดีไหมจะซื้อมาใช้ เราก็บอกว่าดีตามที่เราได้ใช้มันนั่นแหละ 

พอตอนเย็นก็เป็นช่วงแข่งกีฬา เราก็ไปดูวอลเล่กับครูสังคมเหมือนเดิม แต่เราเห็นครูคณิตเดินมาจำได้ว่าครูออกไปซื้อนาฬิกาก็เลยเดินจากครูสังคมไปหาครูคณิต ก็คือตอนนั้นครูบอกว่าจะส่งใบย้ายครูจะย้ายไปสอนที่อื่น เราก็แอบเสียใจอยู่นะ ก็เลยเดินไปหาครูแล้วขอดูนาฬิกาแล้วเราก็เรื่องของครูไปเรื่อยๆ ตลกก็บอกว่าไม่ย้ายไม่ได้หรอ กูก็บอกไม่มีใครดูแลน้อง เราก็บอกอ๋อค่ะ

จากนั้นแล้วก็วิ่งไปหาครูสังคมแล้วครูก็แซวว่าครูคณิตอีกแล้วหรอ อะไรอะไรก็ครูคณิตเนาะ คือเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าครูจะเกี่ยวกับทำไม 

เดี๋ยวเรามาต่อให้นะมันยาวมากเลย ไม่รู้ว่าจะมีใครอ่านรึเปล่า

Comments

[ไร้สาระ]

ไร้สาระ