ระหว่างคอมเมนต์เยอะแต่แย่ กับคอมเมนต์น้อยมาก ๆ แต่ดี เลือกอันไหนกันคะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเขียนนิยายมา 8 เดือน เขียนไป 10 เรื่อง และเขียนจบทุกเรื่อง (เว้นเรื่องปัจจุบันที่เขียนอยู่ค่ะ) เรามีคอมเมนต์ทั้งหมด 7 คอมเมนต์ถ้วนค่ะ! อ่านไม่ผิดค่ะ เขียนมา 10 เรื่องมี 7 คอมเมนต์ถ้วนจริง ๆ ค่ะ (จาก 10 เรื่องรวมกันด้วย) และส่วนใหญ่โทนของคอมเมนต์คือดีนะคะ ให้กำลังใจ มีคอมเมนต์หนึ่งถามประมาณว่า เพิ่งมาอ่านก็ติดเหรียญแล้ว อะไรงี้ ซึ่งเราก็ยังถือว่าเป็นคอมเมนต์ดีนะคะ
เนื่องด้วยคอมเมนต์น้อยมาก ๆ (จะมีใครทนเขียนในขณะที่มีคนเมนต์แค่ 7 คอมเมนต์เหมือนเราไหมเนี่ย?) เราเลยไปเปิดอ่านเรื่องอื่นที่เขาคอมเมนต์เยอะ ๆดูค่ะ (อ่านแต่คอมเมนต์ล้วนนะคะ ไม่ได้อ่านเนื้อหานิยาย) ปรากฎว่าบางเรื่องคอมเมนต์เป็นร้อย ด่าเสียเก้าสิบคอมเมนต์ เราช็อก 5555
ตอนนี้เลยรู้สึกว่า นิยายเรามันอาจจะไม่ดีขนาดคนมาคอมเมนต์เนาะ แต่อย่างน้อยยังไม่มีใครด่าก็คงเป็นบุญละ คิดได้แบบนี้จะได้มีแรงเขียนต่อ 555
มีใครได้คอมเมนต์น้อยกว่าเราบ้างไหมคะ? เรามาเพื่ออวดคอมเมนต์น้อย 555 แล้วถ้าได้มากแต่เป็นคอมเมนต์บั่นทอนจิตใจกับได้น้อยแต่เป็นคอมเมนต์ส่งเสริมกำลังใจจะเลือกแบบไหนกันคะ? (แต่ในนิยายพอกดเข้าไปดูเห็นมีคอมเมนต์มาก ๆ มันก็ดูดีกว่านะ มันดูน่าอ่าน)
YoungYoung 1RatIndra
3 พ.ค. 64 เวลา 22:16 น.
999
views
17 ความคิดเห็น
ขอเลือกคอมเมนต์น้อยๆ เเต่คอยมาเติมกำลังใจจะดีกว่าครับ มีเมนต์เยอะๆ เเต่มาเพื่อทำลายกำลังใจ ไม่รู้จะมีไปเพื่ออะไร ส่วนเรื่องจะทนเขียนต่อได้ไหม ถ้ามีเจ็ดคอมเมนต์ โดยส่วนตัว ผมเคยเป็นนักเขียนที่โคตรจะไร้ความรับผิดชอบมาหลายปี เเต่ตอนนี้ก็ตัดสินใจจะมุ่งมั่นเขียนให้จบครับ คนอ่านจะเมนต์ไหมไม่ใช่เรื่องใหญ่ เเต่ขอให้กดกำลังใจกันบ้างก็ดี 5555 ตอนนี้ก็มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในอีกไอดี พึ่งจะเขียนจบไปเรื่องเดียว เป็นเรื่องสั้นเเค่สามสิบตอน เเต่ตอนนี้กำลังเขียนภาคต่อที่คาดว่าจะยาวถึงร้อยตอนจบ ก็ค่อนข้างมีชีวิตที่ดีเอาเรื่องอยู่ในปัจจุบัน หกสิบกว่าตอน ยี่สิบเอ็ดคอมเมนต์ก็ไม่เลวเหมือนกัน
เรื่องเดียว 21 คอมเมนต์ก็เยี่ยมแล้วค่ะ เหมือนมีมาให้อ่าน เพิ่มกำลังใจเพลิน ๆ
มันก็ต้องเลือกอย่างหลังสิ ใครจะไปยอมรับกับคนประเภทที่ว่าร้ายเพื่อความสะใจล้วนๆล่ะ
บางคนอาจชอบให้คนติเพื่อก่อก็ได้ค่ะ ไม่แน่ แต่ไม่ใช่นี่ 555 โดนคอมเมนต์ตินิดหน่อย แบบมีเหตุมีผล แบบเอาไปปรับได้ จะขอบคุณมาก แบบนั้นโอเค แบบนั้นชอบ แต่ถ้าติเพื่อตบให้ติดดิน นี่คง... ทำอะไรไม่ได้... นอกจากสาปแช่ง
กำลังใจต้องมาก่อนครับนาทีนี้55555 สำหรับไรท์เตอร์ น้อยๆแต่คุณภาพ
ตอนผมเขียนนิยายเรื่องแรกๆ คอมเมนต์น้อย เพราะไม่ได้เขียนแนวตลาด แต่คนที่มาอ่านก็คอมเมนต์ให้กำลังใจกันดี
พอไปเขียนแนวตลาด ก็โดนคอมเมนต์ถาโถมเข้ามา. . . แบบว่า. . ."ถล่มยับ"
ส่วนใหญ่จะบ่นเนื้อเรื่องว่าทำไมตัวเอกทำตัวแบบนั้น ทำไมตัวละครนั้นโง่แบบนี้
"ทำไมไรเตอร์ถึงเขียนนิยายแบบนี้ออกมา ?"
ซึ่งผมรู้สึกได้เลยว่า คอมเมนต์เยอะ แต่เป็นการถล่ม มันออกจะ. . . ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก
ดังนั้นคอมเมนต์น้อย ๆ แต่ให้กำลังใจนักเขียน ย่อมดีกว่าอยู่แล้ว ~
มีอาการแบบนี้เหมือนกันค่ะ ถล่มจนบางครั้งอยากเลิกเขียนไปเลย
5555555555 -ที่เม้นบอกว่า "ทำไมไรท์ถึงเขียนนิยายแบบนี้ออกมา" เราเองก็โดนค่ะ ถึงจะไม่เหมือนเป๊ะๆ แต่ก็คล้ายๆ กัน ในความรู้สึกของเรานี่แบบ ก็เรื่องมันเป็นแบบนี้แล้วจะให้เขียนแบบไหน ถ้าไม่ถูกใจก็แค่เลิกอ่านไปไม่เห็นจะต้องมาคอมเม้นทำร้ายจิตใจกันเลย
แต่ถึงอยากจะตอบกลับนักอ่านไปแบบนั้นแต่ก็ทำไม่ได้ สิ่งที่ทำได้ก็มีแค่ทำเมินและทำเป็นมองไม่เห็น ทำได้แค่นั้นจริงๆ T^T
ของผมโชคดีที่มักจะเขียนให้จบเนื้อเรื่องสักช่วง ช่วงละ 20-30 ตอนค่อยอัพ
โดนถล่มด้วยเม้นแย่ ๆ = ไม่แคร์ อัพเรื่อย ๆ จนจบ แต่จะไม่เขียนภาคต่อให้ละนะ ตัดจบซะเลย :P
แต่บางเรื่องเม้นน้อยมาก แม้จะมีคุณภาพ แต่ก็ไม่รู้จะเขียนยืดต่อทำไม ถ้าคนอ่านไม่สนใจกันแล้ว = ขมวดปม ตัดจบเช่นกัน---
บางคอมเมนต์ก็บ่นเกี่ยวกับเนื้อเรื่องยาวเหยียด
แรก ๆ ผมตอบกลับ อธิบายชัดเจนมาก ๆ นะ แต่. . .
พวกเม้นบ่นเนื้อเรื่อง ด่าตัวละคร มักจะ . . . มาโยนคำพูด โยนคอมเมนต์ทิ้งไว้
พร้อมประโยคเด็ด "จะไม่ติดตาม ไม่อ่านแล้ว"
นั่นหมายความว่า ต่อให้ผมเม้นอธิบายยังไง คนเมนต์ก็ไม่กลับมาอ่านคำอธิบาย
และไม่กลับมาอ่านนิยายผมต่ออยู่ดี
ทำให้ช่วงหลัง ๆ นี้ ใครเมนต์ถล่ม เมนต์ด่า เมนต์ว่าจะไม่อ่านแล้ว = ปล่อยจาง เมิน ทำเป็นมองไม่เห็นละ ไม่อยากเสียอารมณ์ เสียความรู้สึก เสียเวลาพยายามอธิบายให้คนที่ไม่คิดจะอ่าน คิดจะทำความเข้าใจ -*-
อย่างล่าสุด เขียนฟิคเรื่องหนึ่ง ทำร้ายตัวละครตัวหนึ่งแบบมีเหตุผลรองรับชัดเจนมาก กลับโดนด่า เพราะนักอ่านไม่สนใจสิ่งที่เราปูทางมาตั้งแต่ต้นเรื่อง สนแต่เหตุการณ์นั้น และด่าว่าทำไมตัวละครตัดสินใจทำแบบนั้น -*-
เสียเวลาเกริ่น-ปู-สร้างเหตุการณ์ให้ดูมีเหตุผล แต่ทุกอย่างไม่มีความหมาย ในเมื่อนักอ่านไม่สนใจจะอ่าน จะคิดตาม เลยไม่อิน และก็ด่านักเขียนอย่างเราเฉย T_T
จริงมากค่ะ บางครั้งนักอ่านก็ดูจะไม่คิดตามและเอาแต่ด่า ถ้าคิดตามสักนิดจะรู้และเข้าใจเลยว่าทำไมตัวละครถึงได้เป็นแบบนั้น
ย่อมต้องน้อยแต่ดีสิคะ 555 แต่ถ้าเอาจริงๆ เราว่าเราก็รับได้หมดนะ เพราะตัวละครเราก็โดนด่าโง่อยู่เหมือนกันแต่เราก็ไม่ได้เขียนให้ตัวละครไหนเป็นแมรี่ซูตามกระแสนิยมด้วยจะมีคนขัดใจก็ไม่แปลกค่ะ
เมนต์ด่ารับได้ค่ะ แต่อย่าด่านอกเหนือจากนิยาย เช่นด่าพาดพิงคนเขียนว่า โห นิยายเฮียๆ แบบนี้ลื้อเขียนมาดั้ยงายอิหมวย
จะด่าเฮียก็ได้นะแต่เขียนชี้แจงด้วยว่าเฮียถูกด่าเพราะอะไร ยังไง ไม่ช่ายมาหลอกด่าลอยๆ แล้วสะบัดก้นหนีไป
ส่วนที่ด่าพระเอกชั่ว นางเอกโง่ อันนั้นทำใจ ก็เราเขียนให้ตัวละครเป็นแบบนั้นตามพล็อตที่วางมา เขาด่า แปลว่าเขาอิน เขารำคาญความโง่ของนางเอกเรา 555
เคยเจอแบบนั้นในเวบอื่นค่ะ ไม่ใช่ที่นี่ แต่ไม่ได้ด่า เป็นแบบ... จู่ ๆ โผล่มาให้ดาวน้อยนิดแต่ไม่บอกว่าทำไม อารมณ์เดียวกันคือ ให้ดาวน้อยได้นะ แต่ช่วยบอกด้วยว่าทำไม ไหน ๆ จะมาทำร้ายจิตใจกันแล้วก็ให้ค่าชดเชยด้วย ช่วยบอกด้วยว่าผิดตรงไหน ครั้งต่อไปจะได้ระวัง นี่เหมือนแทงกันแล้วหนี ปวดใจมากค่ะ อยากร้องไห้
เรื่องลดดาวเคยโดนค่ะ แต่เป็นที่ meb ตอนหลังใช้วิธีตั้งค่าให้คนมีเล่มเท่านั้นที่รีวิวได้ ก็ไม่เจอปัญหาเรื่องกดดาวมั่วอีกเลยค่ะ ถ้ามีก็ปัญหาอื่น เช่นคำผิดหลงมา หรือตรงไหนที่นักอ่านไม่ชอบ ก็ลดดาวกันได้ไม่เป็นไร
บางคนมาเขียน ห่วย คำเดียวสั้นๆ แล้วไป 555 เออสั้นได้ใจความดีคำเดียวจบเลย
ด่าตัวละครได้นะ แต่อย่าด่าคนเขียน555555 ใจไม่หนาเหมือนหน้าเด้อ555555 ถ้าติเพื่อก่อก็โอเคค่ะ แต่ไม่ด่าคนเขียนก็พอ
5555 คนเขียนใจบางเน้อ ปสด ด้วยวันดีคืนดีลุกขึ้นมารำ เจอคอมเม้นด่านักเขียนเข้าไป เสียเงินซื้อมือถือใหม่อีก
เรายังไม่เคยโดนคอมเม้นด่านะ แต่สงสัยเหมือนกันว่าคนที่โดนด่าเขาผิดอะไร ด่าทำไม ด่าแรงกว่าด่าลุง***อีก........
ถ้าด่าตัวละครคือเขาอิน อันนั้นน่าดีใจค่ะ แต่ด่าคนเขียนถ้าบอกว่าทำไมถึงด่าก็ดี จะได้เก็บไปแก้ไข ก็อาจมีน้อยใจบ้างแต่ดีกว่ามาด่าฟรี ๆ แล้วหนีไปเนาะ
เรื่องล่าสุดที่เพิ่งอับจบไป พระเอกถูกด่าว่า iชั่ว ทั้งเรื่องเลย แข่งกับนิยายเรื่องเก่าเมื่อปีที่แล้ว เรื่องนั้นพระเอกโดนด่าว่าเป็น iเลวนะ ไปนับคอมเม้น เอกฉันท์สองเรื่องสูสีกันเลย
สงสารพระเอกคนนั้น5555
5555 ไอ่เลวมันชื่อ หลี่อวี้หยางค่ะ พ่อมันเป็นขุนนางตำแหน่งเจ้ากรม มันเป็นเด็กเกเรเพราะมีปมเรื่องพ่อไม่รักแม่มันค่ะ พอถูกบังคับแต่งงานมันก็เลยเทเจ้าสาวประชดพ่อค่ะ
ส่วนพระเอกคนล่าสุดที่คนอ่านเรียกไอ่ชั่ว มันชื่อหวังจิงถิงค่ะ ไอ่นี่มีปมเพราะพ่อกับแม่มันถูกพ่อนางเอกฆ่าตายมันเลยกลับมาล้างแค้น แต่ดันตกหลุมรักนางเอก เลยกลายเป็นรักในรอยแค้นค่ะ
โอ้ยน้ำเน่ามากเลยค่ะ 5555 คนอ่านไปด่าไป
นี่โดนว่าๆ นางเอกเป็นตัวประกอบแถมโง่อีก อันที่จริงภูมิต้านทานคอมเม้นยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เจอเม้นแย่ๆ ทีไร นอยด์ทุกที พอนอยด์ก็ไม่มีใจอยากเขียนต่อ
ด่านางเอกยังพอทำเนาค่ะ อย่าด่าคนเขียนพอเนาะ 555
แล้วลบเม้นไหมคะ หรือปล่อยเอาไว้แบบนั้น
ทุกวันนี้ลบค่ะ!! ภูมิสูงขึ้นแล้ว 5555 ... เม้นท์ไม่ดีก็อย่าปล่อยให้บั่นทอนจิตใจ ลบไปไม่ต้องเก็บเอาไว้รกหูรกตา กาลเวลาจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้น
ส่วนตัวคิดว่าพอกัน
ตอนแรกๆ
คอมเม้นดีๆแต่น้อย > คนสนใจไม่มาก ลงช้าหน่อยสักเดือนละตอนคงไม่เป็นไร
คอมเม้นเยอะๆแต่แย่ > โหคนด่าเยอะเลย ขี้เกียจละ ลงตอนใหม่เดือนหน้าละกัน
ปัจจุบัน
ไม่มีเม้น, เม้นเยอะ , เม้นน้อย > เดือนละตอนละกัน...
สรุปคือ whatever จบที่เดือนละตอน เป็นคนมีจุดยืน
เราคอมเม้นท์ก็เยอะอยู่นะคะ แต่ช่่วงหลังๆนี่ไม่ค่อยมี555 เมื่อวันก่อนอัพไปแล้วมีคนมาเม้นท์ว่าคิดถึงนะคะนี่แบบใจบางเลย จะร้องไห้ ดีใจมากที่ยังมีคนรอคอย5555 ส่วนตัวเลือกคอมเม้นท์น้อยแต่ดีค่ะ ต่อให้เยอะยังไงแต่ถ้าเป็นเม้นท์บั่นทอนจิตใจก็ขอบาย อย่างน้อยถ้าจะด่าก็อยากรู้ว่าต้องแก้ตรงไหน งานเขียนของเรามีคุณค่ามากกว่าจะให้คนมาด่าด้วยคำเบสิคๆเช่น "ไม่สนุกเลย" หรือคำงงๆเช่น "มันเหมือนเรื่องเล่ามากกว่า" (อันนี้โดนจริงค่ะ แอบงงว่าต้องการสื่ออะไร แบบว่าไม่สนุกเหรอ? หรือเขียนเร็วไปเหรอ? หรือยังไง? งงเด้อ555)
ยังไงนิยายใครใครก็รักค่ะ ยิ่งเป็นนิยายที่ต้องทุ่มไปค้นคว้าข้อมูลมานี่แทบจะกราบกรานขอบคุณคนที่เม้นท์ให้กำลังใจ 555 เอเป็นว่าเป็นกำลังใจให้ค่ะ ตอนนี้ทุกคนต้องเป็นกำลังใจให้กันแล้ว5555 สู้ๆ ฮึบๆๆ
นี่คนเมนต์น้อยมากค่ะ เวลามีเมนต์มาทีอยากจะปริ้นท์ออกมาแล้วใส่กรอบติดฝาบ้านเลยค่ะ
เรากลับรู้สึกว่าคอมเมนต์แย่เยอะยังดีกว่าเม้นน้อยนะ
เพราะอย่างน้อยก็แปลว่าเขาอ่านก่อนด่า
ขณะที่เม้นน้อยแปลว่าคนอ่านก้น้อยตามด้วย
จริงค่ะ และอีกอย่างเวลาเข้าหน้านิยาย ตรงหัวมุมจะเห็นก่อนว่ามีคนเมนต์เท่าไหร่ ยิ่งมีคอมเมนต์เยอะก็ดูน่าอ่าน แต่สำหรับนี่ถ้าเป็นคอมเมนต์ด่า 90 % ก็ขอมีคอมเมนต์น้อยไปก่อนนะคะ ก็ใจบางอยู่
ของเราก็มีเม้นกำลังใจและตำนิเรื่องคำผิด แต่มาด่าตรงๆไม่มี ส่วนมากคือเม้นแนวติดตามและเป็นคนเดิมๆ เราก็รู้สึกดีอีกแบบ ที่คนอ่านคนเดิมยังตามอ่าน และก็มีอินตามนิยายบ้างมันทำห้เรารู้สึกกลัวว่าตอนต่อไปเขาอาจจะไม่อินกับเนื้อเรื่องแล้ว ทั้งดีใจ ทั้งกลัว มาผสมกันหมด hahaha
เวลามีนักอ่านคนเดิมมาเมนต์นี่ก็ดีใจเหมือนกันค่ะ ดีใจมาก ๆ แต่ก็เกร็งด้วย กลัวทำเขาผิดหวัง สรุปสับสนในตัวเองมาก 555
ว้าวววว 10เรื่อง ใช้เวลา 10 เดือนทำได้ไง
ของเรา 10 ตอน อาศัยไปโฆษณาแนะนำนิยายในกลุ่มเฟส ไ่ม่งั้น...คงไม่ต่างจากคุณเท่าไหร่ แต่ละตอนคอมเม้นท์ 10-30 วิว ตอนยังไม่ไปโฏษณาได้แค่ 1-3 วิว แบบตอนนี้กระดิกขึ้นซักวิวก็มีค่ามากสำหรับเราแล้ว เพื่อนในกลุ่มเฟสน่ารักมาก มากดดิดตามและคอมเม้นท์ให้ด้วย ค่อยยังชั่วหน่อย
ว่างงานเพราะโควิดค่ะ 555 เลยมีเวลาเขียนได้เรื่อย ๆ แต่รับงานฟรีแลนซ์ ช่วงไหนมีงานเข้าก็จะหายไป ปั่นนิยายช้าลงหน่อย แต่พอปิดจ๊อบก็มีเวลาเขียนต่อค่ะ และแต่ละเรื่องไม่ได้เขียนยาวมากค่ะ สั้นสุดประมาณห้าหมื่นกว่าคำ เรื่องที่ยาวสุดน่าจะประมาณแสนสองหมื่นคำค่ะ
ท้อใจเพราะแต่งแล้วไม่รุ่งก็หลายทีค่ะ แต่ก็ทู่ซี้เขียนไป อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะมีอะไรพังพินาศกว่าที่เป็นอยู่ไหม ซึ่งคงไม่มี 5555
มีบางท่านบอกว่าเพราะเขียนแล้วเปิดขายคนเลยไม่อ่านค่ะ แต่เราคิดว่ามันอาจจะไม่ดีพอสำหรับบางท่านที่จะซื้ออ่านมากกว่า เลยคิดว่าลองเขียนไปเรื่อย ๆ หากมีเวลาก็แล้วกัน เขียนไปเขียนมาก็สิบเรื่องแล้วค่ะ
บางทีอยากโฆษณา แต่ไม่ค่อยเก่งด้านโฆษณา กลัวโฆษณาเกินจริง 555 เลยไม่ค่อยได้ลงน่ะค่ะ กำลังคิดว่าจะลองตั้งกระทู้ขายของแต่ก็คิดหนัก ไม่รู้ดีพอจะขายหรือเปล่า?
เรานี่ อาทิตย์หนึ่งได้แค่ตอนเดียวเอง ประมาณ 5-6 หน้าเอง
เราเคยคิดว่า นิยายเราคงสู้คนอื่นไม่ได้ แต่ไหน ๆ ก็เขียนจบแล้ว รีไรทซ์แล้ว เลยเอาไปเสนอ สนพ.ตามเฟสต่าง ๆ เขาบอกว่า เรื่องสนุกแต่ไม่น่าติดตาม ว่างั้น เราเลยมาขายติดเหรียญดู
ตอนแรกที่ลงขายยอดวิวพุ่งกระฉูดเป็นพันวิว ยอดติดตามเพิ่มเป็นร้อย ๆ อย่างที่เราไม่เคยได้มาก่อนเลย และแล้วในพัน ๆ วิวนั้น ก็มีคนที่หลงมาซื้อนิยายของเราแล้ว เย้ ๆ ขายได้ 1คน 2 คน ลุ้นคนที่ 3 ด้วยใจจดจ่อ เราจะได้ถอนเงินได้ 55555 แต่อยู่ ๆ ยอดวิวก็พุ่งกระฉูดขึ้นอีกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยังงง ๆ ไม่หาย เป็นปลื้มมาก อยากจะกรี๊ดดดดดดด เมื่อเห็นว่ายังมีคนติดตามและซื้อนิยายเราอยู่ มียอดวิวเป็นหมื่นแล้ว มีคนกดติดตามเกือบ 700 คนเข้าไปแล้ว มีคนกดซื้อ 49 คนแล้ว อาจไม่มากเหมือนคนอื่น ๆ แต่มันเป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมายสำหรับเรามาก เหลือเชื่อจริง ๆ เลย เราทำได้! เรื่องของเราก็มีคนอ่านเหมือนกันนะ!
ตอนนี้เรามียอดวิว 45,495 วิว มีคนกดติดตาม 1867 คน ใน 4 หมื่นวิว มีคนตัดสินใจซื้อนิยายของเรา 235 คน รวม ๆ แล้วเราได้เงินมา 8000 กว่าบาท รวม ๆ 2-3 ปี ตอนนี้ก็ขายได้ร้อยกว่าบาท
อยากบอกว่า มันไม่แน่หรอกจ้า.... ขอให้เราชอบสิ่งที่เราเขียนเป็นคนแรกก่อน
เรามีสโลแกนว่า รอคนที่ชอบเหมือนกัน...มาอ่าน...^___^
เยี่ยมไปเลยค่ะ อยากมีวันนั้นบ้างที่อยู่ดี ๆ ยอดวิวพุ่ง 555 แต่นี่ขายได้พอได้นะคะ ที่ยังมีความหวังเพราะมันขายได้เรื่อย ๆ ขนาดเรื่องแรกที่เขียนเมื่อ 8 เดือนก่อนทุกวันนี้ก็ยังพอขายได้ค่ะ ถ้าเป็น RAW คือพอปิดจบเรื่องแล้วจะค่อนข้างเงียบหายไปเลย แต่ที่นี่ขายได้เรื่อย ๆ แถมบางทีนักอ่านจากที่นี่ตามไปซื้อให้ใน MEB ด้วยค่ะ เป็นกำลังใจดี ๆ (ที่รู้ว่าท่านผู้มีอุปการะคุณตามไปซื้อ เพราะในจำนวน 7 คอมเมนต์นั่นแหละค่ะ เขาเมนต์บอกว่าตามไปซื้อ E-book เป็นคอมเมนต์น้อยแต่มีคุณภาพ ปลื้มปริ่ม)
มีนักอ่านไม่มาก แต่เป็นนักอ่านที่ดี ที่น่ารักก็เพียงพอแล้ว ในยอดวิว 4 หมื่นกว่า มี 2 คนถามเราว่ามีทำเป็นหนังสือไหม มีอีบุคไหม แต่เรายังไม่ได้ทำเลย ว่าจะ ๆ อยู่นั่น แค่มีคนที่ชอบงานเขียนของเราซักคนก็ดีใจมากแล้ว ขายได้เรื่อย ๆ มันเยี่ยมมากแล้วล่ะ ไม่ต้องน้อยใจไปหรอก เราว่ามีน้อยแต่ใจตรงกันดีกว่า ไม่ต้องมีมากก็ได้นะ ^^
คือเราไม่ได้ลงลิงก์ E-book ไว้ด้วยน่ะค่ะ เพราะ E-book มี NC ซึ่งเวบเด็กดีไม่ให้ทำลิงก์ไปยังแหล่งที่มี NC แต่เหมือนนักอ่านจะเอาชื่อไปหาในMebเองน่ะค่ะ เลยปลื้มปริ่มมากกว่าปรกติ 555
มันต้องขึ้นอยู่ว่า คอมเม้นแบบไหนมากกว่า สำหรับเราได้ทั้ง 2 แบบ เราซาดิสม์มั้ง5555 ชอบให้ด่า แต่ด่าแบบที่เราพลาดเราผิดจริงๆนะ จะได้รู้ตัวแล้วแก้ไข แต่ถ้าด่าแบบไร้สาระ ปั่นประสาทเราก็ไม่แคร์นะ เสียเวลา เข้ามาอ่านพอๆเป็นพิธีก็ได้ ไม่ว่า สิทธิของเขา ไม่รู้สิ 55555
10 เรื่องภายในเวลาแค่นี้ ทำได้ไงอ้า ชื่นชมยินดีด้วยมาก นี้เขียนได้วันละตอนก็หรูแล้ว
ว่างงานโควิดค่ะ ช่วงไหนมีงานฟรีแลนซ์เข้าก็จะปั่นช้าหน่อย แต่พอปิดจ๊อบมันว่าง ๆ ก็มีเวลาเขียนไปน่ะค่ะ ท้อใจไม่มีคนอ่านก็หลายรอบแล้ว แต่ทุกรอบก็จะคิดว่า เอาน่า... มันคงไม่พังไปกว่านี้ 5555 สุดท้ายเขียนไปเขียนมาเลยมาถึงเรื่องที่ 10 แล้ว
เม้นดีๆมั้งคะ เคยเจอเม้นด่ามาเราข้ามหลังจากนั้นก๋ไม่อ่านเม้รอีกเลยเป็นคนแน่วแน่มาก ก้จะแต่งอย่างเงี้ยใครมีปัญหาก็ไปแต่งเองดิ นิยายเราเขียนเพื่อนักเขียนไม่ใช่นักอ่าน55555
ต้องตามใจคนแต่งดิ
มีเรื่องนึงของเราเขียนจริงจัง จำนวนเม้นต์เยอะ ยอดเฟ้บขึ้นยาก แต่ขึ้นแล้วไม่ลง แต่คนอ่านจริง ๆ น้อย ดูจากยอดวิวรายตอน แล้วทำไมเม้นต์ถึงเยอะ? ก็เพราะว่าตอนเยอะ แล้วคนอ่านน่ารักมาก เม้นต์ให้ทุกตอนแบบแฟนพันธุ์แท้
อีกเรื่องเขียนแก้เบื่อ เม้นต์ไม่เยอะ ยอดเฟ้บขึ้นลงทุกวัน ส่วนใหญ่ลงมากกว่าขึ้น แล้วเขาก็จะจากไปเฉย ๆ ถึงจะเขียนแก้เบื่อก็น้ำตาตกเหมือนกัน 5555 คือไม่รู้ว่าที่จากไปเพราะอ่านตอนล่าสุดแล้วไม่โอ หรือเป็นพวกเพิ่งมาเฟ้บโดยไม่อ่านข้อมูลเบื้องต้น แล้วค่อยมาพบว่าไม่ใช่แนวกันแน่ 5555
แต่ไม่ว่าเรื่องไหนก็ไม่ได้มียอดเยอะอะไรเลย…
จขกท.สู้ ๆ นะคะ
ขอบคุณค่าาาา จขกท. นาน ๆ ทีก็เข้ามาตั้งกระทู้ปลอบใจตัวเองแบบนี้แหละค่ะ อยากได้เมนต์บ้างไรบ้าง 555 แต่พอไปเจอเมนต์ด่า 90 จาก 100 จขกท.คิดว่าถ้าเจอแบบนั้นก็คงไม่ไหวค่ะ
ทุกวันนี้เลยหันไปดูยอดขายแทน ขายได้นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ชื่นใจแล้วค่ะ
ส่วนตัวเวลาจขกท.เปิดไปเห็นนิยายมียอดเมนต์เยอะ ๆ จะว้าวมาก แต่บางทีไม่ได้เลื่อนอ่านเมนต์หรอกนะคะ เลยคิดว่าการมีเมนต์เยอะมันดูมีภาษีดีกว่าน่ะค่ะ แต่เมนต์เยอะด่าล้วนก็ม่ายยย หวายยยย หัวใจก็บางอยู่
เรายังอยู่ยุคหลังเขาอยู่เลยอะ ชอบรู้สึกว่างานไม่มีค่าพอจะขายได้ตลอด
ยังคงติดกับอิมเมจเก่า ๆ ว่าเวลาตัวเองซื้อหนังสืออ่าน หนังสือจะกลายเป็นสิ่งมีค่ามาก แล้วกว่าจะซื้อได้สักเล่ม คือคิดแล้วคิดอีก คุ้มไหม เนื้อหาเป็นไง เราจะได้อะไรจากการอ่าน สำหรับตัวเองเลยไม่กล้าขายเองเลย T T เพราะคิดว่ามันทำให้คนอื่นเปลืองเงินหรือเปล่า แถมคิดว่าขายไปก็ไม่มีคนซื้อแน่ ๆ ฮือออ แต่ยุคใหม่มันต้องคิดเรื่องเงินไว้ก่อนใช่ไหมคะ เมื่อไรจะออกจากหลังเขาได้ซะที 55555
เหมือนแบบ พอเป็นคนที่ซื้อยาก ก็จะขายยากด้วย คือแบบกว่าเราจะซื้อของสักอย่าง ไม่ใช่แค่หนังสือคือ สิบชาติซื้อที เล่นเกมยังไม่เติมเลย 5555 อ๋อ ซื้อง่ายอย่างเดียว ซื้อหุ้น 5555
ต้องลองขายดูค่ะ ยอดขายเราไม่ได้เยอะถล่มทลายเหมือนนักเขียนท่านอื่น ๆ ที่เปิดตัวปุ๊บขายได้ร้อยเล่มนะคะ บางทีเราเปิดปุ๊บเงียบกริบ... เสียงแอร์ดังมาก...
แต่เปิดไปเรื่อย ๆ มันจะต้องมีคนมาเห็นสักวันสิน่า ทุกวันนี้นิยายเรื่องแรกที่เราเขียนตอน 8 เดือนที่แล้วยังขายได้อยู่เลยค่ะ ทั้งในเด็กดีและในMeb ขายได้ทุกเดือน เดือนละเล่มสองเล่มก็ยังถือว่าขายได้ 5555
ลองรวบรวมความกล้าแล้วติดเหรียญดูค่ะ การติดเหรียญคือโลกแห่งความเป็นจริง ติดน้อย ๆ ก่อนก็ได้ค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?