ดราม่านิยายในช่วงนี้
ตั้งกระทู้ใหม่
ไม่รู้คนในทวิตปสด.อะไรกัน อย่างแบบ แต่งให้เด็กห้องคิงเนิร์ดเกินไป รับไม่ได้ ไม่มีจริง คนแต่งต้องไม่เคยอยู่ห้องคิงแน่ๆ แซะนักเขียนก็มี
แต่งให้มาเฟียทำพวกเรื่องดำมืดไม่ได้ เพราะเดี๋ยวตอนจบก็แบบรักกันกับนางเอก มันจะโรแมนซ์เกินไป
ขนาดพวกนิยายที่ติดพวกwarningแล้วบางทีก้โดนหยิบมาด่าได้
สรุปคำนิยามของนิยายคืออะไร หรือนี่แต่งชีวประวัติความจริงเหรอ งงนะ???
Shiro_1004
20 มิ.ย. 64 เวลา 11:12 น.
1,240
views
20 ความคิดเห็น
5555555 ก็แค่ความเห็นปะคะ ทวิตเตอร์อะ
มันก็ยังดีส่วนหนึ่งว่าเขาคงเป็นห่วงผู้รับสารนะ กลัวว่าจะถูกปลูกฝังอะไรผิด ๆ เพราะนักเขียนก็เขียนตามใจไม่ได้คิดจะรับผิดชอบอะไรคนอ่านอยู่แล้ว
แต่มันก็จริงว่านี่เป็นนิยาย นักอ่านเองก็ควรแยกแยะด้วยตัวเองได้ว่าสิ่งไหนที่ควรหรือไม่ควร ไม่ก็จริงหรือไม่จริง แล้วส่วนมากที่อ่านนิยายเว่อ ๆ ไม่จริง ก็ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรหรอก อ่านเพื่อความสนุกไปงั้น ๆ อะ ไม่ได้จริงจังเก็บมาใส่สมองขนาดเชื่อว่ามันเป็นข้อเท็จจริงหรอก ส่วนคนที่จริงจัง เขาก็จะหานิยายอีกประเภทอ่าน ซึ่งมันก็มีให้เลือกหลากหลายแหละ
สรุปคือเรื่องพวกนี้ก็คงเป็นข้อถกเถียงที่ไม่มีจุดจบ เพราะขอบเขตมันไม่มีวันชัดเจน แตกต่างกันไปตามแต่ละบุคคล ถึงอย่างนั้นนะ ส่วนตัวคิดว่านักเขียนเองก็ควรระวังด้วยระดับหนึ่ง บางอย่างที่มันดูชวนเข้าใจผิด ก็ระบุให้ชัดเจนเป็นคำเตือนไปว่ามันไม่จริง หรืออะไร ส่วนถ้าต้องการเขียนให้สมจริงสมเหตุสมผล ก็ไปศึกษามาให้ดี ถ้าทำข้อมูลหลุด คนที่เขารู้จริงก็จะมาโจมตี มันเป็นเรื่องธรรมดา สำคัญที่สุดคือทำตัวให้คลีน ความคิดคนอื่นจะวิจารณ์อะไรเราห้ามไม่ไ้ด้อยู่แล้ว
เข้าใจค่ะ แต่เจอแบบนี้ทั้งอาทิตย์มันก็แอบน่าเบื่อ เหอะๆ
ลองเปลี่ยนเป้าหมายการฟอลโล่ จะได้ไม่เจอ 555 เหมือนเพื่อนเราเลย ชอบมาบ่นว่าวงการนักวาดมีดราม่าอะไรบ้างแล้วก็บ่นว่าน่าเบื่อ ดราม่าอะไรไม่รู้ไม่ professional
ก็นะ ในเมื่อจำเป็นต้องติดตามเพราะงานก็ต้องทำใจ ทำเป็นมองไม่เห็นไปค่ะ 5555
มันคือทวิตแลนด์แดนมโนค่ะ
ทวิตเตอร์เดี๋ยวนี้น่าเบื่อ มีแต่คนอะไรก็ไม่รู้ บางทีคนพิมพ์ๆมาจริงไม่จริงก็รุมด่ากันไปตามๆกัน
เลิกใช้ทวิตเตอร์ตั้งนานแล้ว นั่งทนพวก eq ต่ำมากดดันให้ทำในสิ่งที่คนอื่นต้องการ เห็นฉันเป็นขี้ข้าเหรอวะ
คนอ่านต้องแยกแยะให้ดีระหว่างความจริงกับนิยาย มันเคยมีประเด็นเรื่องเสียตัวเพราะนิยายมาแล้ว อย่างในนิยายนางเอกเสียครั้งแรกให้พระเอกแล้วทั้งสองก็รักกันเหมือนรักแท้ จบแฮปปี้
แต่ในความจริงมันไม่ใช่แบบนั้นนะจ้ะ
นิยายกับเกมก็เหมือนกันแหละ มีคนหยิบยกประเด็นมาเรื่อยๆ โทษทุกสื่อยกเว้นตัวเอง นี่เลิกสนใจแล้ว ชอบแบบไหนก็แต่งแบบนั้น
นิยาย ...แสดงจิตใต้สำนึกของผู้เขียน และผู้เลือกที่จะอ่าน
ถ้า รับไม่ได้....ก็บอกผ่าน
ผมผู้ซึ่ง 'เคย' อยู่ห้องคิง ไม่มีใครมีปัญหาเรื่องนี้เลยนะ เพราะพวกเขาอ่านน้อยมากพวกนิยาย (จริงนะ นิยายคนไทยพวกห้องคิงอ่านกันน้อยมาก เขาจะอ่านแต่พวกnovel eng// light novel // นิยายจีน กันเป็นส่วนใหญ่)
ปล.ว่ากันตามตรงแล้วคนทีอยู่ห้องคิงจริงๆมีโอกาสน้อยมากที่จะเสียเวลามาพิมพ์ หรือเป็นเฉพาะโรงเรียนผมฟะ
จาก #6 มันมีส่วนที่เป็นจริงอยู่ เพราะว่าคนบางส่วนก็ยังไม่สามารถแยกแยะว่าสิ่งไหนจริง สิ่งไหนมายา เพราะประสบการณ์ยังน้อย และหมกมุ่นกับเรื่องนั้นมากเกินไป ถ้าคิดอีกมุมหนึ่ง ก็อาจจะเป็นเพราะคนที่เคยมีประสบการณ์แบบนั้น ถึงออกมาพูดแบบนั้นก็ได้ แต่มาเฟียไม่ทำเรื่องดำมืดนี่...//หันไปดูที่ประเทศสุดโหดอย่างแม็กซิโก หรือ อีตาลี
หลายสิบปีก่อนเคยมีซากศพกว่าหลายร้อยศพกองเต็มบ้าน ศพกว่าพันกองเต็มถนน คนตายอีกนับหมื่น
ไม่รู้ว่าคุณทำโหดแค่ไหนนะ แต่พวกมาเฟียหรือแก๊งค้ายาจากประเทศที่ผมยกตัวอย่างไปก็โหดใช่ได้นะ ลองเอาไปเป็นแรงบัลดาลใจก็ได้นะ
ปล.ลองหาใน pantip ดู จะมีคนที่บอกอุทาหรณ์แบบความเห็น#6 อยู่เพราะตัวเองประสบพบเจอมาจริงๆ คิดว่าตัวเองจะเป็นแบบนั้นจริงๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่ารร.อื่นเป็นไง แต่อยู่ห้องคิงมาก่อนค่ะ บอกตรง ๆ ว่า ไม่มีใครตั้งใจเรียนเลยค่ะ แม้แต่ตัวเอง บ้านิยายมาก อ่านหมดไม่ว่าจะนิยายไทยหรือเทศ แต่สมัยนั้นนิยายไทยมันมีอะไรมากกว่าสมัยนี้ เพื่อนด้วย เพื่อนกลุ่มอื่นก็บ้าดารานักร้อง ตอนเรียนเงียบเรียบร้อยแต่แต่ละคนคือแอบทำไรใต้โต๊ะตลอด พอตอนสอบ ผลลัพธ์สุดท้ายคือ เกรดสูงทั้งห้องค่ะ
ทวิตเตอร์ก็แบบนี้แหละ ดราม่าส่วนใหญ้ไร้สาระทั้งนั้น อย่าไปสนใจคนพวกนี้เลยครับ รักษาสุขภาพจิตตัวเองเถอะ
เห็นด้วยครับ
คนที่เราติดตามอยู่ได้รีทวีตของคนที่บ่นเรื่องนักเขียน นิยาย นักอ่าน
และขึ้นที่หน้าฟีดของเรา
เรายังไม่เห็นรู้สึกว่าน่ารำคาญเลย
บางทีเราเข้าไปแจมด้วยซ้ำ
เรื่องห้องคิง เด็กที่สอบเข้าห้องคิงกับห้องควีนได้มีแต่พวกเด็กเก่งระดับหัวกะทิ
มีพื้นฐานดี คะแนนดี สอบได้เกรดสูงๆมาตั้งแต่เรียนป.1
ห้องคิงกับห้องควีนส่วนใหญ่จะเป็นเด็กเรียน เด็กเนิร์ด
นอกนั้นจะเป็นเด็กกิจกรรม เฮฮาปาจิงโกะ บ้าๆบอๆ บ้าดารานักร้องเหมือนกับเด็กห้องธรรมดา
เราเรียนห้องคิงเจอแต่เด็กตั้งใจเรียน ขยันเรียน หัวไว เนิร์ดจริงจังเหมือนในนิยายยังไม่เคยเจอเลยค่ะ แต่แนวโอตาคุ ติ่งดารานักร้องมีหมด ความจริงเหมือนเป็นเบ๊อาจารย์เลยค่ะ แข่งวิิชาการ แข่งกีฬา แข่งสแตนด์ก็ห้องเราหมดแล้วยังอัดวิชาเรียนอีก เหลือแค่รำไทยกับหลีดที่เป็นให้จารย์ไม่ได้จริงๆ ;_;
พวกคุณที่กำลังประณามนักเขียนที่จุกจิกเรื่องความสมจริงนี่มันตลกดีนะ ทั้งที่ตัวเองก็เคยด่าละครที่ล้มทับแล้วสปาร์ก ดูดพิษงูด้วยปากหรืออะไรต่างๆ นาๆ กลับรับได้เรื่องเยดุในนิยาย โดยเฉพาะพวกนิยายวายที่มีเพศสัมพันธุ์กับแบบเจลก็ไม่มี ถุงก็ไม่ใส่ มาถึงก็ป๊าบๆ แหย่แล้วก็เสร็จ โอ้โห ผมล่ะงงมาก ไม่เห็นบอกให้เขียนให้สมจริงเดี๋ยวมีเด็กเห่อฮมอยทำตามบ้างเลย กลับบอกว่าแดนมโน ขรรม ในทวิตบางทีมันก็ปสด.จริง แต่บางเรืื่องพวกคุณก็ย้อนแย้งในตัวเองนะ
ใดๆ ก็ตามที่สำคัญคือไม่ควรไปก้าวก่ายกันครับ ไม่ใช่เคสนี้ได้ แต่อีกเคสถูกใจตัวเองก็อวย พวกที่บอกว่าไม่สมจริงก็ไม่ต้องไปด่านิยายเขา ให้ความรู้ที่ถูกต้องในนิยายตัวเองก็พอ ส่วนพวกที่สนองนี้ดความสมจริงหามีไม่ ก็เขียนของตัวเองไปไม่ต้องไปยุ่งกับคนที่บอกว่ามันไม่ถูก เพราะมันไม่ถูกจริงๆ คุณรู้อยู่แก่ใจ
พวกคุณที่กำลังประณามนักเขียนที่จุกจิกเรื่องความสมจริงนี่มันตลกดีนะ ใครประณามวะงง55555555555555555555 ยังไม่มีใครพูดถึงนิยายที่แต่งสมจริงเลยค่า ไปอ่านกระทู้ไหนมาคะ5555555555555
อยู่ยาก แต่งพระเอกรวยนางนายเอกจนก็หาว่าพล๊อตซ้ำจำเจ ในชีวิตไมเป็นแบบนี้ แต่งนิยายวาย มีตัวร้ายเป็นผู้หญิงก็โดนว่าทำไมต้องเป็นผญ. พระเอกหล่อ (ทำไมพระเอกต้องหล่อมีคนหล่อขนาดนี้ในชีวิตเหรอมันจะเจอกันง่ายขนาดนี้????) พอบอกว่าไม่่่ชอบก็ปลอยผ่านก็โดนหาว่ามีคนหนุนไม่รับฟังความคิดเห็นสร้างสิ่งผิดๆให้คนอ่าน ถึงจะติดแจ้งติดเตือนยังไงก็โดน คือ ไม่รู้จะแก้ยังไงต่อไปนิยายคงจะเกิดจากจินตนาการไม่ได้แล้ว สรุปอย่าไปตามอ่านให้หมดกำลังใจถ้าเราไม่ไปตามอ่านซะอย่างก็ไม่เห็นแค่นั้นเอง
แรกๆ เราก็ว่าสนุกดีค่ะ ไว้ตามข่าว ข่าวไวดี แต่หลังๆ ก็รู้สึกไม่ไหวเหมือนกันก็เลยออกมา พื้นที่ตรงนั้นไม่ได้เหมาะกับทุกคน เรารู้ตัวว่าไม่เหมาะ เราก็ออกมา
สังเกตว่าส่วนมากคนในนั้นถูกชักจูงง่ายค่ะ เห็นอะไรที่ดูแล้วน่าจะแมส พูดออกไปทวิตไปแล้วดูเท่แนวร่วมเยอะ ก็เฮโลตามกันไปง่ายๆ ไม่ทันได้แยกย่อยให้ดี
ดราม่าพระเอกเยดุเราทันเห็นอยู่นะ เราเข้าใจที่ต้นทางเขาจะสื่อนะ ในหลักความเป็นจริงถ้าจะหลายๆ รอบแบบนั้นคงต้อโดปยาอะ แต่ก็นั่นแหละฝั่งนักเขียนก็มองว่าเขียนเอาฟิน ก็มันนิยาย ก็นักอ่านชอบแบบนี้นี่ คิดว่าคนส่วนใหญ่แยกแยะได้แหละ แต่คนแยกแยะไม่ได้มันก็มี
เหมือนค่านิยมนิยายแนวท้องหอบลูกหนีแหละ ฟินกันมาไม่รู้กี่สิบปี มันมีนะคนที่คิดว่าทำแบบนั้นจะเอาชนะพระเอกได้ ญาติเรานี่ไง มันอาจโง่ด้วยส่วนหนึ่ง แฟนเจ้าชู้หรอ ปล่อยท้องซะเลย คิดว่าท้องแล้วผู้ชายแบดๆ จะมาตามรักตามง้อแบบในนิยาย แต่สุดท้ายทุกวันนี้พ่อแม่เลี้ยงลูกให้ ดึงผู้ชายนั่นอยู่ซะที่ไหน...
สรุปเรื่องแบบนี้ไม่มีวันเถียงกันจบสิ้นอย่างที่ คห.ด้านบนบอก เพราะมันไม่มีขอบเขตชัดเจนว่านิยายควรทำได้แค่ไหน คิดว่าแต่ละคนวางกรอบของตัวเองไว้ดีกว่าค่ะว่าเราชอบไม่ชอบอะไร ทำไม่ทำอะไร ยกตัวอย่างเราเองถ้าผิดกฎหมายชัดเจนเราไม่เขียน เช่น แนวพระเอกข่มขืนนางเอก หรือทำร้ายร่างกายเช่นตบตี เปโด เลี้่ยงต้อย (ไม่่ว่าจะหญิงโตเลี้ยงชายเด็ก ชายโตเลี้ยงหญิงเด็ก) อินเซ็สต์ เราไม่เขียน อาจยังมีคนเขียน แต่ถ้าเราไม่ได้รู้จักเขาเป็นการส่วนตัวเราก็ไม่เตือนค่ะ เพราะไม่ได้มีกรอบชัดเจนว่าห้ามเขียนนิยายที่มีการกระทำผิดกฎหมาย อยู่ที่จิตสำนึกนักเขียนค่ะ
อินเซ็สต์ ถ้าอายุเกิน 20+ แล้ว ไม่ได้โดนข่มขืน สมยอมพร้อมใจจะใช้ชีวิตร่วมกันไม่ผิดกฎหมายนะคะ (แต่ผิดศีลธรรมสำหรับคนธรรมดาทั่วไป) ในไทยพี่น้องจะแต่งงานกัน จะอยู่กินกันไม่มีตำรวจมาบุกจับค่ะ ตามประมวลกฎหมายอาญาไม่มีข้อไหนเขียนว่าผิด ยกเว้นจะไปข่มขืน หรือไม่สมยอม แต่นั่นก็ผิดฐานข่มขืน ไม่ใช่ผิดเพราะเป็นพี่น้องค่ะ อยากให้เข้าใจตรงนี้ด้วยว่ามีนิยายแนว อินเซ็สต์ ที่อายุตัวหลักโตๆ กันแล้ว ไม่ได้จะเป็นแนวเปโด ข่มขืนอย่างเดียว ไม่อยากให้เหมารวมค่ะ แต่ถ้าเถียงว่าผิดศีลธรรม อันนี้ยอมรับ
เหมือนเห็นทวีตนั้นผ่านๆ เขาบอกว่านักเขียนไม่เคยอยู่ห้องคิงแน่เลย แต่งให้ห้องคิงเนิร์ตเกิน ส่วนตัวมองว่ามันเป็นแค่ความคิดเห็นอันนึง ไม่ได้ดูร้ายแรงจนน่ารำคาญอะไร บางคนโควตทวิตทวิตไปบอกแล้วว่ามันเป็นนิยาย ไม่เห็นต้องซี มีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ส่วนตัวแล้วตามวิสัยของมนุษย์ เวลาเจอสิ่งที่ตัวเองรู้สึกไม่เห็นด้วย ก็จะเอามาโพสและคนที่คิดเหมือนกันก็จะไปจับกลุ่มกันในโพสนั้น แต่ต้องยอมรับว่ามีคนเห็นด้วยต้องมีคนไม่เห็นด้วย มีทุกแอพพลิเคชั่นค่ะ Dek d facebook ก็มี ถกเถียงกันดีๆดีกว่า เวลาแต่งนิยายที่มีฉากไม่ดี รุนแรงก็ติดข้อความเตือนกันหน่อย ถ้าเตือนแล้วก็แต่งตามจินตนาการไปเลย คนที่รับได้จะได้อ่านต่อไป คนที่รับไม่ได้เห็นคำเตือนก็จากไป ไม่เกิดปัญหาค่ะ ส่วนตัวมองว่ามันเป็นความรับผิดชอบร่วมกันของนักอ่านและนักเขียน
แต่พระเอกเยดุ ไม่สมจริงนั่นก็เกินไปจริงค่ะ ใครที่จะเม้นอะไรแล้วทำให้นักเขียนรส.ไม่ดี คิดก่อนพิมพ์นะคะ หรือถ้านักเขียนคนไหนอยากป้องกันปัญหาที่จะมีคนมาเม้นไม่ดี ติดคำเตือนไว้ก็ได้ค่ะ เช่น เรื่องนี้ไม่สมจริง มีฉากความรุนแรง บลา ๆ
*ไม่ได้หมายความว่าเราสนับสนุนให้ส่งต่อความรู้ผิดๆได้นะ ถ้าเขียนอะไรที่เป็นความรู้ผิดๆ เช่นความรู้ทางการแพทย์ไรงี้ อันนี้ก็ไม่ควร แต่ถ้าเป็นแบบพระเอก-จ้อนยาว 8 เมตร(ค้ดไม่สมจริง) อันนี้ก็หยวนๆบ้างเถอะค่ะ แยกแยะให้ได้ว่าควรสนใจประเด็นไหน
นิยายเป็นการแต่งจินตนาการของคนเขียนออกมาตอบสนองคนอ่านที่ชอบในแนวนั้นๆ
ถ้ามันแต่งอิงความจริงมากไป ถามจริงคนจะมาอ่านไปเพื่ออะไร(เฉพาะบางคน) มันก็ไม่ต่างจากการอ่านประวัติของใครบางคน
มาอ่านนิยายก็เพื่อให้เราหลุดพ้นจากความจริงมั้ยอ่าาา
อย่าสนใจเฟมทวิตบางกลุ่มเลยค่ะ อยากแต่งอะไรแต่งเลย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?