สอบถามสไตล์เพื่อนๆนักเรียนในห้องของเพื่อนๆครับ ว่ามีแบบไหนบ้าง

ส่วนตัวที่ผมเจอสมัยเรียนมัธยมต้นนะ 1.เด็กเรียน 2.เด็กติดเกม 3.เด็กติดการ์ตูน 4.บอยแบนด์/สาวเครื่องสำอาง 5.เด็กเกเรหลังห้อง

สมัยที่เจอ ม.ปลาย 1.เด็กเรียน 2.เด็กเกเร

กลุ่มที่มีอัตราการโดนโหวตให้เสียสละเป็นหัวหน้าห้อง 70-90% จะตกที่เด็กเรียน 55

1. ขี้โวยวาย (เพื่อนในห้องจะมีสองประเภทในส่วนนี้ครับ โวยวายเพราะการเล่นกันและค่อนข้างหนวกหูดูตลก ประมาณว่าด่ากันสนุกสนานและหัวเราะไปด้วย กับโวยวายแบบซีเรียสบ้างสนเหตุผลและก็ด่าเพื่อความสะใจของตัวเอง)

2. สายม่อ (คนประเภทนี้มักเป็นผู้ชายที่เข้าหาผู้หญิง และเล่นสนุกสนานดูมีเสน่ห์เพราะชอบทำให้ผู้หญิงมักมีเสียงหัวเราะตลอดเวลา เลยจะเป็นตัวเด่นพอสมควรหากในเกมส์ ๆ หนึ่งที่ต้องเล่นในห้อง คนประเภทนี้มักจะถูกแกล้งหรือเรียกชื่อพอสมควร)

3. เล่นใหญ่ (อันนี้หนักกว่าสายม่อ เพราะความเล่นใหญ่ของมันไม่ว่าทั้งผู้ชายและผู้หญิงต่างก็ชอบใจ ในห้องของผมมักจะพูดว่า "เกิ๊นป๊ายยย" อะไรทำนองนี้ ขณะผู้หญิงพูดว่า "เว่อร์ไป" แต่ไม่ว่าอย่างไงก็ยังยิ้มกับความเล่นใหญ่นั้นอยู่ แต่บางคนก็อาจไม่ชอบเพราะมันดูแปลก ๆ อะนะ)

4. พวกฉลาดเด็กเรียน (เป็นการฉลาดแบบตั้งใจเรียนสุด ๆ คนประเภทนี้มักไม่ได้เป็นหัวหน้า หรือถ้าได้เป็นก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จในสภาพการณ์นั้นมากสักเท่าไหร่เพราะไม่ค่อยมีคนจะสนิทด้วยมากนัก)

5. พวกฉลาดแสร้งโง่ (จริง ๆ คนประเภทนี้มีหลายส่วนนะครับ อาจเป็นคนฉลาดที่ไม่มั่นใจในตัวเองเลยบอกว่า ทำไม่ได้ แต่อีกประเภทก็คือ ทำได้แน่นอน แต่กลับบอกว่าทำไม่ได้เพื่อให้หากตอนที่เราพลาดจริง ๆ ก็ไม่มีใครว่าเรา แต่หากเราทำได้มากกว่าที่พูดไว้ คนอื่นก็มักจะมองว่าโคตรฉลาดเลยนี่นา ณ จุดนี้เป็นมุมมองของคนอื่น ๆ กับในเชิงจิตวิทยาในกรณีที่อีกฝ่ายทำได้มากกว่าที่พูดไว้ คนก็มักจะมองอีกฝ่ายเหนือกว่าความเป็นจริงสูง)

6. พวกฉลาดเงียบ (คนประเภทนี้โคตร โค ตะ ระ โหด เพราะมันฉลาดชนิดที่ว่ากำหนดคะแนนของตัวเองได้เลย และในข้อสอบอัตนัยหากมีอธิบายอะไรในวันสอบจริง ๆ คนพวกนี้จะอัดความรู้ในสมองเต็มที่จนครูเรียกไปให้สอบใหม่เลย เพราะว่ามันความรู้ในกระดาษนั้นมันเกินกว่าระดับการศึกษาเกินไป และการปรากฎตัวแต่ละทีก็สร้างความประหลาดใจโคตรกับทั้งครู นักเรียน และเพื่อนในระดับชั้นเดียวกัน เนื่องจากความเก่งนี้ครูประจำวิชาต้องเอาไปบอกต่อตามวัฎจักรการนินทาอะนะ แต่สุดท้ายผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกัน คนฉลาดเงียบนั้นก็จะถูกแอบได้รับความสนใจจากอาจารย์สุด ๆ แถมการฉลาดเงียบของพวกเขาส่วนใหญ่มักไม่ชื่นชอบความวุ่นวายที่ใคร ๆ ต่างก็เดินมาถาม หรืออยากเห็นคนในห้องโชว์มันสมองของตัวเองและแอบยิ้มในใจเบา ๆ เชิงดูถูกอะนะ แถมมันจะสนุกมากเลยถ้าไม่ถามใครสักคนว่าทำอย่างไง และได้รับวิธีที่ผิดมา ถือว่าเป็นสีสันในชีวิตพอสมควรเลยครับ ///มีน้อยมากนะครับคนประเภทนี้ น้อยจริง ๆ)

7. เด็กเวร/เกเร (พวกชอบกลั่นแกล้งคนอื่นนั่นแหละครับ แต่พวกฉลาดแสร้งโง่กับพวกขี้โวยวายจะไม่ค่อยได้รับผลกระทบเลยเพราะมันคนชั้น ฉะนั้นมันอาจลามไปหาพวกตั้งใจเรียน หรือฉลาดแสร้งเงียบได้ , คนเหล่านี้ชื่นชอบการรังแกคนอื่นเพื่อให้คนอื่นต่ำกว่าตัวเองให้ได้ซึ่งความสะใจและไม่ถูกมองว่าอ่อนแอจนน่าสมเพชเหมือนคนโง่ หรือจะพูดง่าย ๆ ก็คือทำตัวเกเร ทะเลาะวิวาทให้คนอื่นโฟกัสตรงนี้มากมาย ให้คนอื่นรู้ว่าเขาเป็นคนขาดความอบอุ่นและต้องการความสนใจ เป็นที่ยอมรับจากคนอื่น ๆ )

8. คนสุภาพร้าว (คนพวกนี้มักมีเส้นแบ่งชัดเลยว่านี่คือ เพื่อน และนี่คือ เพื่อนสนิท มันจะสังเกตุได้ง่ายว่าพฤติกรรมของเขาต่างออกไปในกลุ่มคน หากเพื่อนธรรมดาเขาจะพูดโคตรไพเราะ ใบหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา โคตรอบอุ่น และพอเป็นเพื่อนสนิทก็ยกสวนสัตว์ทุ่มใส่ได้เลย หากเป็นคนไม่รู้จักก็จะเรียนว่า คุณ แทน เพราะไม่อยากเรียกคำแทนสายสัมพันธ์อย่างพี่ชาย พี่สาว น้องชาย น้องสาว เนื่องจากคนประเภทนี้ให้ความสำคัญกับระดับความสัมพันธ์สุด ๆ ถ้าได้เป็นเพื่อนสนิทบอกเลยโคตรโชคดี เพราะคนพวกนี้ทุ่มสุดตัวเพื่อเพื่อนของเขาจนคุณหากเป็นเพศตรงข้ามอาจเผลอคิดไปว่าเขามีใจให้คุณ แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่เลย เขาขีดเส้นแบ่งไว้ค่อนข้างชัดมาก ๆ ชัดแบบ -สัตว์!! การช่วยเหลือของ-นี่มันน่าหวั่นไหวสุด ๆ เพราะคนพวกนี้พอเป็นเพื่อนสนิทมักจะเข้าประชิดตัวมาก มากแบบ ม๊ากกก ถ้าเผลอนิดเดียวอาจตกหลุมรักมันง่าย ๆ เลยเนื่องจากมันร้ายเงียบสุด ๆ /// ถ้าเจอคนประเภทนี้ก็ระวังด้วยนะครับ มันชอบจับมือถือแขน พูดข้างหู -เชีย! -โรคจิต!)

9. คนจืดจาง (ดูง่ายมาก เพียงแค่คุณหันไปรอบ ๆ ห้องและนึกใครไม่ได้ก็-นั้นแหละ คนประเภทนี้ก็ตามชื่อเลย จืดจาง จางแบบ จางงงงงง เลยอะ ไม่ค่อยคุยกับใครอะนะ เว้นแต่จะมีคนมาคุยกับตัวเอง แต่ถึงแบบนั้นก็เถอะ คนประเภทนี้ก็ไม่รู้จะพูดอะไร เพราะชวนคุยไม่เป็น สุดท้ายก็ไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่ แถมไม่ชอบความวุ่นวายตามคนอื่นค่อนข้างง่ายไม่ชอบมีปัญหา แต่ถ้ารู้จัก-นี่จะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนทันที ชอบพูดห่าอะไรก็ไม่รู้มากมาย ถ้าลองขอคำปรึกษาบอกเลยว่า ก็พอใช้ได้ อะนะ)

10. พวกเน้นกีฬา การแข่งขัน ประกวด ฯลฯ (ในหัวของพวกเขานั้นมักจะมีอยู่ไม่กี่เรื่อง การชวนคุยก็ง่ายแสนง่าย เพียงแค่ถามสิ่งที่เขาชอบสุดท้ายคุณกับเขาจะได้เป็นเพื่อนกันทันทีอย่างรวดเร็ว)

11. เด็กขี้นินทาชอบลับหลัง (ก็ตามนั้นเลย คนพวกนี้ชอบพูดนั้นพูดนี้ไปเรื่อยในกลุ่มวงของตนเอง มีนิสัยคล้ายคนทำงานทั่วไปเลยที่ไม่ได้ถูกเทรนหรือไม่รู้มารยามในสังคม /// คิดแล้วก็ขึ้น แต่เรากำลังคุยในส่วนของเด็กนักเรียนอะเนอะ คนประเภทนี้มักชอบเข้าหาคนอื่น ถามสารพัดเพื่อเก็บข้อมูล ตอนคุณคุยอะไรกับเพื่อนเจอ-พวกนี้อยู่ แม้คนเห็นว่ามันกำลังตั้งใจเรียนก็อย่าเชื่อ แม้มือมันจะทำงาน หูมันก็ทำงานเหมือนกัน เรียกได้ว่าถ้าคุณเผลอ มันเอาไปบอกคนอื่นแน่ ปากมันพล่อยซะด้วยสิ ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ไม่สิ! เกือบจะเป็นผู้หญิงทั้งหมดนั่นแหละ)

12. ตัวตั้งตัวตี (คนประเภทนี้แมร่งต้องการพรรคพวก พอเกลียดใครคนนึงก็ชอบเดินไปหาคนอื่นบอกว่า ไม่ต้องคุยกับเพื่อนคนนี้นะ อะไรอย่างงี้นะ เรียกได้ว่าปากจัด และนิสัยแย่สุด ๆ เพราะเมื่อทุกคนคล้อยตามแล้ว คนพวกนี้มักจะใช้เกมที่คุณครูหยิบยื่นมาให้รังแกอีกฝ่าย ข่มเหงอีกฝ่าย ดูถูกอีกฝ่าย และแน่นอนว่าทำต่อหน้าต่อตาอาจารย์ผู้สอนด้วย /// ในห้องของผมเมื่อก่อนมีนะ คนพวกนี้มักอยู่ใกล้กับพวกนินทา และพวกนินทาก็ชอบใส่ร้ายป้ายสีด้วย ผู้หญิงคนนั้นสุภาพและปฎิสัมพันธ์กับคนอื่นคล้ายนางเอกในตัวละคร ผมบอกตามตรงนะก็ชอบหล่อนพอสมควรเลย เลยใช้จิตวิทยาห่าเหวที่ศึกษามาทดลองบวกกับศึกษานางเอกคนนั้นอะนะ สุดท้ายก็เข้าใจว่าเธอนิสัยดีเพียงแค่เฟรนลี้กับคนอื่นจนเมื่อมีคนจับผิด มันก็เลยทำให้ทุกอย่างแย่ลงเรื่อย ๆ บ๊ะ! ต้องขอบอกว่าคนพวกนี้ค่อนข้างมีอยู่ในห้องต้น ๆ อะนะ ตอนนั้นผมอยู่มอหกทับสองแต่ห้องหนึ่งก็ไม่ได้เดือดกันขนาดนี้ พูดง่าย ๆ ว่าพวกเก่ง ๆ แต่ไม่เก่งเกินทนจะมีอยู่พอสมควรเลยเหล่าตัวตั้งตัวตี สร้างก๊กต่าง ๆ ขึ้นมา และกดคน ๆ นั้นลงให้อยู่ไม่ได้)

13. นางเอก (ก็ตามนั้นอะนะ ก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกันในโลกนี้จะมีผู้หญิงที่มีนิสัยนางเอกอยู่ คนพวกนี้วางเนื้อวางตัว สงวนตัว คุยกับผู้ชายแค่การงานพอประมาณ ไม่พยายามให้คนอื่นมองในทางที่ไม่ดี มีความเฮฮา ยิ้มง่าย หากได้อยู่ใกล้จะรู้สึกว่าโลกนี้สดใสขึ้น ฮ่า ๆ ๆ ๆ เอาเป็นว่า นี่คือต้นแบบของผู้หญิงที่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างอะนะ)

14. พวกไม่สนโลก (คนประเภทนี้มีหลายส่วนอะนะ บางคนเรียนมาก่อนล่วงหน้าแล้วเลยหลับแมร่งเลย บ้างก็รำคาญคนในห้องออกจากห้องเรียนไปก่อนเริ่มเรียนก็มี และอะไรหลาย ๆ อย่างที่ไม่สนนักเรียน ครูบาอาจารย์ เพราะส่วนใหญ่ในสายตาเขามักมีแต่สิ่งที่น่ารำคาญ ดูวุ่นวาย เลยปลีกตัวมาอยู่คนเดียวส่วนใหญ่ แต่บางส่วนก็ไม่สนโลกแค่บางเรื่องเท่านั้น หากลองขอคำปรึกษาหรือให้อีกฝ่ายช่วยจะรู้ได้ว่า คนนี้แมร่งเป็นสุดยอดที่ปรึกษาเลยทีเดียว)

15. ห่านดำดึ๋ย (-พวกนี้ชอบคุยเรื่องใต้สะดือ ไม่เป็นพิษภัยครับ พวกมันชอบทำตัวติ้งต๊อง คุยง่าย แถมตลกสุด ๆ แม้จะคุยเรื่องอย่างว่าแต่มันก็พอประมาณไม่มากเกินไป สุดท้ายแล้วก็มาทำตัวกวนต้นทีนต่อ เรียกได้ว่าพวกเขาคือศูนย์ฝึกการควบคุมอารมณ์เลยครับ แต่ถ้าคนพวกนี้เอาจริงขึ้นมา ก็โหดกว่าพวกฉลาดแสร้งโง่ แต่ก็ไม่ถึงขั้นฉลาดเงียบหรอกนะครับ เรียกได้ว่าหากคนพวกนี้เปิดโหมดดังกล่าว เพื่อน ๆ ทั้งห้องอาจจะเฮขึ้นมาก็ได้และมันก็ไม่แปลก)

16. ฉันเริดสุดในปฐพี (จินตนาการสาวประเภทสอง หรือผู้หญิงที่แบบ.....เฮฮา โชว์ศัพยภาพ หรืออะไรก็ตาม ชอบพูดเสียงดัง เต้นบ้าง ไม่บ้างสิ เต้นบ่อยเลยแหละ และชอบทำต่าง ๆ มากมายเป็นจุดล่อสายตาชั้นดี (มุมโปรดของนางคือ หน้าห้อง นั่นเอง) มักทำตัวไร้สาระพอสมควรเมื่อถึงเวลาเล่น แต่พอจริงจังขึ้นมาเพื่อน ๆ จะใจแป๋วได้ง่าย ๆ เลย)

17. ลืม (ไม่ใช่ผมลืมนะ แต่เพื่อนมันลืม ลืมทุกอย่าง ลืมว่าห้องแผนกอยู่ไหน ลืมว่าแว่นที่สวมวางไว้ไหน ลืมว่าวันนี้ต้องเรียนอะไรบ้าง ลืมว่าการบ้านคืออะไร คือแบบ แบบว่า มันลืม ลืมไปหมดเลย คนประเภทนี้จะไม่ค่อยรู้อะไรเลย คุณจะจับได้ง่าย ๆ เมื่อถามคำถามที่โลกรู้อย่าง "เตรียมอุดม" คืออะไร? จากนั้นแหละฮะ คำตอบที่คุณจะได้คือ "การคาดเดา" "มันคืออะไรหรอ?" หรือไม่ก็ "กูจะไม่รู้หรอ?" อะไรทำนอง)

18. หึงแฟน (จะบอกว่ามีน้อยนะครับ น้อยแบบ น้อยมากจริง ๆ น้อยพอ ๆ กับฉลาดเงียบเลย คนพวกนี้เมื่อเห็นคนเข้าใกล้แฟนจะแสดงตัวออกมาว่าไม่พอใจ ปัง!! ทุบโต๊ะแล้วเดินออกนอกห้องไปไม่สนใจอาจารย์ นั่นแหละครับ คนประเภทนี้จริง ๆ ก็จะบ้าแบบนี้เฉพาะเรื่องแฟนเท่านั้น และทุกเรื่องเขามีพรสวรรค์ไม่ต่างจากฉลาดเงียบเลย แต่เขามักไม่แสดงออกมาอย่างเปิดเผย และไม่คิดว่าการสอบจะต้องอัดความรู้ไปขนาดนั้นด้วย เรียกได้ว่าถ้าได้มาเป็นแฟน ผู้หญิงก็ควรคิดดี ๆ ก่อนว่าจะทำอะไร และไม่ควรตั้งประเด็นว่าเราจะเป็นคนเก็บตังค์ทั้งหมดเอง เพราะผู้ชายประเภทนี้ไม่ยอมครับ และเขาจะให้เหตุผลการบริหารการเงินที่สุดยอดของนักธุรกิจให้คุณฟังจนคุณยอมแพ้ไปทันที /// เรื่องเงินสำหรับเขา มันเรื่องใหญ่เลยนะครับ)

19. ร้องเพลง (ในห้องที่เต็มไปด้วยความเงียบสงบ มักจะมีเสียงร้องเพลงอันบิดเบี้ยวลอยเคว้งอยู่ในอากาศ ใช่แล้วครับ เพื่อนแบบนี้มักจะร้องเพลงทุกอย่าง และหากมีเพื่อนประเภทเดียวกัน เกมที่พวกเขาชอบเล่นสุดคือ "การต่อเพลง" ขอบอกว่าเพื่อนปะเภทนี้มีหลายส่วนมาก และความคิดสร้างสรรค์สุด ๆ เพราะพวกเขาไม่ได้ต่อเพลงอย่างเดียว เขาต่อเป็นเรื่องเล่าผี นิยาย และอะไรต่าง ๆ มากมาย สำนวน โวหาร การพรรณาแมร่งก็สุดจัดปลักบอก)

จริง ๆ มีมากกว่านี้นะครับ แต่ข้อที่ผมนำมาส่วนใหญ่เป็นรายละเอียดปลีกย่อยมากกว่า ทำให้มีหลายข้อซะเหลือเกิน มันอาจะมีทั้ง คนขี้บ่น คนขี้งอแง คนชอบร้องไห้ ดอกไม้บริสุทธิ์ คนใสซื่อ พวกเกเรที่โคตรฉลาด พวกบ้างัดข้อ และอะไรต่าง ๆ อีกมากมายแม้กระทั่งการ นักเรียนที่ชอบสวมบทบาทเป็นยามหน้าประตู อาจารย์ นักบินเป็นต้น ส่วนอะไรที่ถูกเลือกเป็นหัวหน้าห้อง ก็ลองศึกษาความเป็นผู้นำดูครับ ส่วนรองก็อาจจะมาตราฐานต่ำลงมาอีกสักหน่อย

สมัยเรียนมัธยมประมาณ 20 ปีก่อน

- เด็กเรียนที่เรียนอย่างเดียว รู้จักทุกสถาบันกวดวิชา แต่ใจดีชอบเอาชีทมาแชร์ให้เพื่อนถ่ายเอกสาร

- เด็กเรียนที่ชอบเล่นเกม บ้านมีคอมแต่ไปร้านเกมทุกวัน

- เด็กเรียนที่ชอบ k-pop ทั้งซื้อสะสม หัดเต้น หัดร้องแฟนชานต์ ห้อยพวงองุ่น ไปคอนฯ

- เด็กเรียนที่ติดนิยาย ติดหนังสือการ์ตูน

- เด็กที่ในห้องดูเหมือนไม่ตั้งใจเรียน แต่เรียนโคตรเก่งแบ่งออกเป็นสองประเภทคือเรียนในห้องแล้วเข้าใจกับขยันอ่านหนังสือ

- เด็กกิจกรรมที่ชอบทำกิจกรรม เล่นกีฬา

- เด็กกิจกรรมเหมือนกัน ไม่ได้อยากทำแต่ปฏิเสธไม่ได้ อาจารย์เลยชอบบังคับวางตัวให้ไปแข่งนู่นแข่งนี่

- เด็กสายมู เจ้าแม่ไสยศาสตร์ของห้อง

- เด็กที่คะแนนกลางๆ เพราะคิดว่าเรียนเป็นแค่ part นึงของชีวิตเอาแค่คะแนนไม่แย่จนเข้ามหาลัยไม่ได้ เวลาที่เหลือเอาไปทำอย่างอื่นดีกว่า

- เด็กที่ชอบเล่นเกม เรียนพิเศษ ติดนิยาย การ์ตูนเหมือนเด็กเรียนนั่นแหละ แต่ไม่ได้เคร่งเรื่องเรียนมากเท่าเด็กเรียน

ทั้งหมดที่เล่าคือเด็กห้องกิฟต์ คนที่บอกว่าไม่เคร่งเรื่องเรียนมากก็ยังถือว่าเรียนเก่งอยู่ดี แค่ชอบทำเกรดพอดีกับขั้นต่ำที่ได้อยู่ห้องกิฟต์ต่อ อยากบอกทุกคนว่าเด็กห้องกิฟต์ก็เหมือนเด็กทั่วไปนั่นแหละชอบเล่นเกม อ่านการ์ตูน อ่านนิยาย ชอบดาราเกาหลี เล่นกีฬา ไม่ได้เคร่งเครียดแข่งกันจนหน้าดำเหมือนในละคร (หรือที่อื่นเข้าเป็นกันแต่ห้องฉันไม่เป็น?)