รับอ่าน+วิจารณ์นิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ เรากำลังวางแผนจะลองเป็นเบต้ารีดเดอร์ดูหลังจากที่เขียนนิยายของตัวเองและอ่านนิยายคนอื่นมานาน ใครสนใจให้เราช่วยอ่านนิยายเพื่อวิจารณ์งานเขียน หรือวิเคราะห์พล็อต ตัวละคร จากมุมมองของผู้อ่านอย่างเป็นเหตุเป็นผลสามารถแปะลิงค์นิยายเอาไว้ได้เลยนะคะ ไม่จำกัดแนวค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับใครที่สนใจเราช่วยอ่านนะคะ :)
ชูก้าโจ๊ะ
7 ก.ค. 65 เวลา 11:36 น.
2,527
views
32 ความคิดเห็น
https://writer.dek-d.com/bluedaimond/writer/view.php?id=2224843
ฝากพิจารณาค่ะ จัดหนักได้เลย 555 ขอบคุณค่ะ
เราอ่านถึงแค่ตอนล่าสุดที่ลงในเว็บนะคะ
ก่อนอื่นต้องขอชมก่อนเลยว่า
-คำผิดน้อยมากจนถึงไม่มีเลย
-เดินเรื่องไว ไม่ยืดเยื้อ มีการปล่อยปมทีละนิดละน้อยชวนให้คนอ่านอยากรู้และคาดเดาสถานการณ์ต่อไป
-รักษาคาแรคเตอร์ตัวละครได้ดี โดยเฉพาะตัวเอกหลักอย่าง ประวีร์ กับวาณิชา อ่านแล้วสามารถรับรู้ได้ถึงความต่างทางความคิด ทัศนคติ การวางตัวของช่วงวัยที่ต่างกัน ตัวนางเอกไม่ได้ดูน่ารำคาญหรือโลกสวยจนเกินไป มีพัฒนาการทางความคิดที่เห็นได้ค่อนข้างชัด ส่วนตัวละครอื่นอย่างผอ. กฤษณะ และครูคนอื่น ๆ ก็บรรยายนิสัยออกมาได้ชัดเจนดีค่ะ
-พูดถึงสถานการณ์ในรั้วโรงเรียนได้เห็นภาพ อ่านแล้วทำให้นึกย้อนไปสมัยที่ยังเรียนอยู่ในโรงเรียน เก็บรายละเอียดได้ครบดีค่ะ
สรุปแล้วในส่วนของการบรรยายเรามองว่าทำดีแล้วค่ะ
ส่วนข้อแนะนำ
-ตัวละครเยอะ บางคนออกมาแค่ฉากสองฉากแล้วก็หายยาว (เท่าที่อ่านถึงตอนล่าสุด) แนะนำให้ทำแผนผังตัวละครไว้ด้วยก็ดีค่ะถ้าทำได้ คนอ่านจะได้ไม่ต้องย้อนกลับอ่านซ้ำ
-ต่อจากข้อก่อนหน้า บางฉากเรามองว่าสามารถให้ตัวละครหลักมาถ่ายทอดได้ ไม่จำเป็นต้องสร้างตัวละครใช้แล้วทิ้งเข้ามาเพื่อดำเนินเหตุการณ์นั้น อย่างฉากนักเรียนพูดถึงการให้คะแนนของครูชาติชาย สามารถให้ตัวละครหลักอย่างศิเอามานินทากับว่านก็ได้เหมือนกัน ทั้งนี้เรายังไม่รู้ว่าเด็กนักเรียนในฉากนั้นจะมีบทสำคัญต่ออีกหรือเปล่า ถ้ามีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีหรือเหตุการณ์สำคัญในโรงเรียนก็ไม่เป็นไรแต่ถ้าไม่มีก็ลองเปลี่ยนให้ตัวละครหลักเข้ามาทำหน้าที่นี้แทนดูนะคะ จะได้ลดเรื่องตัวละครเยอะเกินไปด้วย
-บทบรรยายกระชับ อันนี้ก็เป็นทั้งข้อดีและข้อเสีย ในส่วนนี้เรามองว่าการบรรยายน้อยทำให้ไม่ค่อยเห็นความต่อเนื่องของเหตุการณ์ในเรื่อง ไม่เห็นกิริยาท่าทาง ความรู้สึกเชิงลึกเลยรู้สึกว่าอ่านแล้วยังไม่อินไปกับตัวละครเท่าไหร่ เนื้อเรื่องสนุกน่าสนใจแต่เข้าไม่ถึงความคิดของตัวละคร พอจะนึกออกใช่ไหมคะ
- มีการบรรยายแบบตัดฉากเล่าไปมา มี Time skip ส่วนตัวเรารู้สึกว่าให้อารมณ์เหมือนดูหนังมากกว่าอ่านนิยายที่เหตุการณ์มันควรจะมีความต่อเนื่องกันเพื่อความลื่นไหลของเนื้อหา ถ้าเพิ่มเนื้อหาให้มีความเชื่อมโยงต่อเนื่องกันได้ก็จะดีค่ะ
-ขึ้นย่อหน้าใหม่บ่อย บางข้อความสามารถรวมอยู่ในย่อหน้าเดียวกันได้
- ในบทแรก ๆ มีการใช้คำว่า "อาณาเขต" ในการพูดถึงพื้นที่ในห้องพักครู เรามองว่าเป็นคำที่ไม่ค่อยเข้ากับบริบทและให้ภาพที่ใหญ่เกินกว่าความจำเป็น ถ้าเปลี่ยนเป็นคำว่า พื้นที่, บริเวณ, โต๊ะทำงาน น่าจะเหมาะสมกว่า เพราะคำว่า อาณาเขต มีความหมายว่า "เขตแดนในอำนาจการปกครอง" ดูไม่ค่อยเข้ากับการบรรยายที่พูดถึงบริวเณที่นั่งทำงานนะคะ
สุดท้ายขอบคุณที่ให้โอกาสเราได้อ่านนิยายของคุณและออกความเห็นนะคะ ถ้าสะดวก รบกวนช่วยรีวิวให้เราในทวิตเตอร์ แฮชแท็ก #PaboProofRead ด้วยนะคะ
ขอบคุณมากนะคะ จะนำคำแนะนำไปปรับปรุงกับเรื่องต่อไปค่ะ เรื่องนี้แต่งจบแล้ว คงปล่อยไปตามธรรมชาติ ไม่งั้นจะไม่ได้เรื่องใหม่สักที ^^"
ถ้าไม่รบกวนเกินไป ช่วยเอาคำวิจารณ์ไปแปะหน้ารีวิวในนิยายให้หน่อยได้ไหมคะ ส่วนรีวิวในทวิตเตอร์ ขอลองเข้ารหัสก่อนนะคะ ไม่ได้เข้าหลายปีแล้ว
รีวิวในทวิตเตอร์แล้วนะคะ
ขอบคุณนะคะ ขอให้พัฒนาฝีมือต่อไปนะคะ ภาษาที่คุณใช้และลักษณะการบรรยายถือว่าดีอยู่แล้ว ถ้าปรับปรุงให้เนื้อหามีความต่อเนื่องได้จะยิ่งทำให้น่าอ่านมากขึ้นค่ะ
ขอบคุณค่ะ อย่าลืมแปะรีวิวให้เราหน่อยนะคะ เผื่อจะช่วยเพิ่มคนอ่านได้ ^^
เราพิมพ์ลงในส่วนของรีวิวนิยายไปแล้วนะคะ แต่ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทางเด็กดีจะอัพขึ้นให้ตอนไหน
รับทราบค่ะ รอๆ
ขอฝากด้วยนะครับ
ฝ่าวิกฤตชีวิตบัดซบ
แนว : ฟรีสไตล์ > อดีต ปัจจุบัน อนาคต
เรื่องย่อ : กมล ชายหนุ่มผู้อับโชคต่อชะตา เหตุเพราะกรรมเก่าที่ก่อเอาไว้ วันหนึ่งเขาได้ย้อนกลับไปในอดีตอีกครั้ง เขาจึงตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงและแก้ไขชีวิตของตนที่เคยผิดพลาดให้ดีขึ้น แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่เขาคิดไว้
Link : https://writer.dek-d.com/KaivaBeer/writer/view.php?id=2190982
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ฝากนิยายครับ
อ่านถึงตอนล่าสุดที่อัพ (ตอนที่ 73) แล้วนะคะ
เราขอพูดถึงส่วนที่คุณทำดีแล้วก่อนเลย
-มีการทำข้อมูลแนะนำตัวละครและเซตติ้งในนิยาย ตรงนี้ดีกับผู้อ่านค่ะเพราะจะได้นึกออกว่าตัวละครนี้เป็นใครบ้าง
-บรรยายละเอียด เหตุการณ์มีความต่อเนื่อง อ่านแล้วเห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เข้าใจความรู้สึกนึกคิดของตัวละคร ทำให้ตัวละครดูมีมิติ โดยเฉพาะตัวเอก
โดยรวมแล้วเรามองว่าการบรรยายและภาษาที่คุณใช้ไม่ได้มีปัญหา ค่อนข้างลื่นไหลและถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดีมากด้วยซ้ำ แต่ก็ยังมีส่วนที่ต้องปรับปรุงอยู่ คือ
-คำโปรยตรงหัวเรื่องยังไม่ค่อยน่าดึงดูด นิยายคุณเป็นนิยายที่ดีแต่หัวเรื่องที่ใช้มันไม่เฉพาะเจาะจงมากพอให้คนอ่านรู้ว่าตกลงแล้วนิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร ส่วนนี้อาจจะทำให้คุณพลาดกลุ่มนักอ่านที่อาจจะชอบโครงเรื่องแนวนี้ไปพอสมควร (ถ้าเป็นเราอาจจะใช้คำโปรยว่า "เวรกรรมที่ก่อไว้ในวัยเยาว์ทำให้ชีวิตของ 'กมล' พบเจอแต่อุปสรรค ในเมื่อฟ้าลิขิตให้เขาได้หวนกลับไปแก้ไข เขาก็จะตั้งใจทำมันให้ดี แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะไม่่ได้ง่ายขนาดนั้น" เป็นต้น)
-ในบทนำยังมีส่วนที่วรรคแปลก ประโยคดูไม่ต่อเนื่องเลยทำให้อ่านแล้วรู้สึกสะดุด ถ้าว่าง ๆ ลองกลับไปแก้ดูนะคะ แต่เนื้อหาช่วงหลัง ๆ เขียนได้ลื่นไหลดีแล้วค่ะ
-ในช่วงตอนแรก 1-10 ที่ปูพื้นหลังของกมลและเรื่องราวในโรงเรียน เราอ่านแล้วรู้สึกว่าข้อมูลมันค่อนข้างเยอะเกินไป กว่าจะเริ่มแก้ชะตาจริง ๆ ก็เข้าตอนที่ 10+ ตรงนี้อาจจะทำให้คนที่เข้ามาอ่านรู้สึกว่าเนื้อเรื่องยืดเยื้อได้ แนะนำว่าถ้าเขียนเรื่องต่อไป ข้อมูลบางส่วนที่สามารถเก็บไว้ได้ก็ยังไม่ต้องรีบปล่อยออกมาทั้งหมดนะคะ ค่อย ๆ เอาออกมาใช้ตอนใกล้ถึงอีเวนต์นั้นจะดีกว่า คนอ่านจะได้ไม่รู้สึกว่าถูกอัดข้อมูลใส่สมองมากเกินไปจนถอดใจไปเสียก่อน ส่วนตอนหลัง ๆ ที่กมลพยายามแก้ไขชะตาเรามองว่าเขียนดีแล้วค่ะ เข้มข้น สมกับชื่อเรื่อง "บัดซบ" จริง ๆ
- คำว่า "ชายปริศนา" เรารู้สึกว่าใช้เยอะไป โดยเฉพาะในฉากที่อริของกมลสุมหัวกัน ตรงนี้เรามองว่าไม่จำเป็นต้องใช้คำว่า "ชายปริศนา" ก็ได้ ในเมื่อคนในกลุ่มที่รวมหัวกันเอาคืนกมลก็น่าจะรู้ว่าคนคนนั้นคือใครอยู่แล้ว ดังนั้นตัวตนของเขาจึงไม่ใช่ "ปริศนา" สำหรับพวกเดียวกันอีกต่อไป สามารถใช้คำว่า ผู้ว่าจ้าง (ในกรณีที่เป็นฉากของเด็กอาชีวะหรือพวกที่ถูกชายคนนั้นใช้เงินจ้าง) ผู้สมรู้ร่วมคิด คนต้นคิด ตัวการ คนต้นเรื่อง ฯลฯ ที่แสดงให้เห็นว่าชายคนนั้นเป็นคนคอยบงการคนอื่น ๆ
มาพูดถึงพล็อตเรื่องกันบ้าง
เรารู้สึกว่าน่าสนใจนะคะ แนวนักเรียนตีกัน อันธพาลในโรงเรียน ไม่ค่อยเห็นพล็อตแนวนี้ในนิยายย้อนอดีตสักเท่าไหร่ คุณถ่ายทอดบรรยากาศของแต่ละกลุ่มแต่ละพรรคออกมาได้ดีอยู่แล้ว เห็นความขัดแย้ง เห็นอุดมการณ์ เห็นความหัวรั้นและอีโก้แบบเด็ก ๆ ชัดเจนมาก แต่ด้วยวิธีคิดของพวกเด็กแก๊งค์อาจจะทำให้ผู้อ่านบางส่วนเข้าไม่ถึงแล้วรู้สึกว่า-พวกนี้มันเบียวอะไรกัน ซึ่งอาจทำให้กลุ่มเป้าหมายนิยายคุณอาจจะน้อย เราเลยแนะนำให้ลองแก้คำโปรยเรื่องดู จะได้ดึงคนที่อยากอ่านแนวนี้เข้ามาได้มากขึ้นค่ะ
ต่อไปเป็นคิวของตัวละคร โดยเราจะขอพูดถึง "กมล" เป็นหลักนะคะ
ในช่วงต้นจนถึงกลางเรื่องเรารู้สึกว่ากมลม่ีวุฒิภาวะสมวัย สมกับที่เป็นผู้ใหญ่แล้วย้อนอดีตกลับมา ใจเย็น คิดวิเคราะห์ได้ มีสติยับยั้งชั่งใจ จนกระทั่งเรื่องราวมันเริ่มบานปลายตัวกมลถึงค่อยแสดงความสับสนและวิตกกังวลออกมา ยิ่งตอนท้าย ๆ ที่ไปก่อเรื่องจนถูกพักการเรียน เราเลยเริ่มรู้สึกว่าคำเตือนที่ทั้งพระและป้าหมอดูบอกไม่ได้ช่วยให้กมลมีสติมากขึ้นเลย สุดท้ายเขาก็เอาตัวเองกระโจนลงไปในหลุมเดิมจนได้ เรารู้สึกว่ากมลไม่ได้มีมุมมองต่อโลกที่กว้างขึ้นเลย ยังยึดเรื่องต่อยตี เรื่องการแก้แค้นด้วยกำลังเป็นหลัก เรื่องบางเรื่องมันสามารถแก้ปัญหาได้ง่ายนิดเดียวแต่พวกกมลและนักเรียนคนอื่น ๆ กลับทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ซึ่งก็ไม่ได้แปลกถ้ามองตามช่วงอายุของตัวละครในเรื่องที่คิดว่าตัวเองเจ๋งพอจะจัดการทุกอย่างได้ ส่วนกมลตรงนี้อาจจะด้วยนิสัยพื้นฐานที่เป็นนักเลงอยู่แล้ว ถึงจะย้อนกลับมาในอดีตและวิญญาณจริง ๆ มีอายุเกิน 30 ตัวกมลอาจจะไม่เคยเปลี่ยนไปเลยก็ได้เพียงแต่ตอนเป็นผู้ใหญ่ เขาหลุดออกจากวงจรอันธพาลไปมีชีวิตวัยทำงาน พอมีเหตุการณ์เข้ามากระตุ้นก็เลยทำให้นิสัยจริง ๆ แสดงออกมา ยิ่งอ่านไปหลาย ๆ ตอนเข้า เราไม่รู้ว่าที่วิเคราะห์ออกมาจะใช่กมลในมุมมองของคุณนักเขียนรึเปล่านะคะแต่นี่เป็นสิ่งที่เราเห็นจากตัวของกมล
ส่วนตัวละครอื่น ๆ เรามองว่าไม่มีปัญหา การแสดงออก วิธีคิด วิธีแก้ปัญหาก็สมกับช่วงวัยอยู่แล้ว จะมีน่าหงุดหงิดนิดหน่อยก็ตรงรอง ผอ. ที่ไม่น่าจะมาเป็นครูได้ (ในชีวิตจริงก็มีประเภทนี้เป็นบุคคลากรทางการศึกษาเยอะเหมือนกัน) ทำเอานึกย้อนไปถึงครูบางคนตอนเรายังเรียนในโรงเรียนอยู่เลยค่ะ 55555
สุดท้ายนี้ ขอบคุณที่ให้โอกาสเราได้อ่านนิยายดี ๆ ของคุณนะคะ หวังว่าคำวิจารณ์ของเราจะช่วยให้คุณพัฒนางานเขียนของตัวเองให้ดีขึ้นไปได้ ยังไงถ้าสะดวกรบกวนช่วยรีวิวให้เราในทวิตเตอร์ แฮชแท็ก #PaboProofRead ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ :)
ขอบคุณมากๆ ครับ สำหรับคำติชมและคำแนะนำเพิ่มเติมที่ผมมองข้ามไป ผมจะหาเวลากลับไปแก้ไขอีกทีในภายหลัง
เรื่องของกมลวิเคราะห์ออกมาแบบนั้นถูกแล้วครับ เพราะตอนนี้เขากำลังโดนชายปริศนาปั่นประสาทอยู่ ยิ่งคนในครอบครัวถูกเล่นงานด้วย กมลเลยสติแตกไปครับ (แบบนี้จะถือว่าสปอยไหม? -*-)
ส่วนรีวิวในทวิตเตอร์ ผมรีวิวให้แล้วนะครับ และขอบคุณอีกครั้งครับ
ด้วยความยินดีค่า
อ่านจบแล้วค่ะ
ตอนอ่านครั้งแรกเราก็ว่าเรื่องคุ้น ๆ พอย้อนกลับไปดูถึงนึกได้ว่าเคยอ่านกระทู้ของคุณมาก่อน เลยพอจะเข้าใจปัญหาที่คุณเจออยู่ในตอนนี้
ปัญหาคือ "ไม่รู้ว่าต้องสื่อสารอะไร ไม่รู้ว่าผู้รับสารคือใคร ไม่มีกลุ่มเป้าหมาย ไม่มีแนวเรื่องที่เฉพาะเจาะจง" นี่คือสิ่งที่เราเห็นจากงานของคุณ ปัญหานี้ไม่ได้ทำให้งานคุณเป็นงานที่ไม่ดี บอกตามตรงว่าภาษาที่คุณใช้บรรยายนั้นดีมาก สละสลวย มีโวหารที่ดีในแต่ละตอนของมัน
เรามองว่างานเขียนของคุณจะเรียกว่าอยู่ในหมวดเรื่องสั้นหรือนิยายก็ยังไม่ใช่ เหมือนเป็นคำคมหรือการตั้งคำถามเชิงปรัชญาที่ถ่ายทอดผ่านความคิดมากกว่า สาเหตุที่เรียกว่านิยายไม่ได้ก็เพราะขาดองค์ประกอบหลัก คือ "ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ และอย่างไร" ในเมื่อขาดองค์ประกอบส่วนนี้ เนื้อหาแต่ละตอนหรือแม้แต่ภายในตอนเดียวกันจึงขาดความต่อเนื่อง ไม่เห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้น มีแต่คำถามและคำตัดพ้อที่โผล่ขึ้นมาเท่านั้น
ส่วนคำโปรยและข้อมูลเบื้องต้นของเรื่อง เรามองไม่เห็นความเชื่อมโยงอยู่ในนั้นเลย คุณตั้งคำถามถึงการเป็นเหยื่อและเป็นผู้ล่า อำนาจเชิงโครงสร้างของสังคมที่เอื้อประโยชน์ให้กับคนบางกลุ่มและลดทอนคุณค่าไปจนถึงผลักไสคนอีกกลุ่มออกไป การตั้งคำถามและขบคิดในมุมมองเชิงอำนาจเป็นเรื่องที่ดีค่ะ แต่พอเข้ามาในส่วนเนื้อหา เราเจอแต่คำถามเชิงปรัชญาที่ไม่ได้แตะเรื่องอำนาจเลยสักนิด ทุกอย่างมันเลยดูแยกขาดออกจากกันและไม่มีส่วนไหนที่เชื่อมโยงกันเลยแม้แต่นิดเดียว
เราคิดว่าคุณน่าจะกำลังอยู่ในช่วงที่อยากเขียนแต่ไม่รู้ว่ากำลังเขียนอะไร มันอาจจะเป็นอารมณ์หนึ่งที่ทำให้คุณพิมพ์เนื้อหาในตอนนั้นออกมา พอเริ่มตอนใหม่ก็มาด้วยอารมณ์อีกแบบหนึ่ง
คำแนะนำของเราคือ ลองเขียนโครงร่างดูไหมคะ ตั้งคำถามกับตัวเอง เขียนใส่กระดาษ ใส่สมุด พิมพ์ใส่เวิร์ดหรืออะไรก็ได้เพื่อที่จะได้ลองทบทวนไอเดียของตัวเองดูว่าคุณอยากเล่าอะไร อยากตั้งคำถาม อยากหาคำตอบ อยากเอาเรื่องปรัชญามาพูด แล้วทำให้มันเป็นแนวเดียวกันตลอดทั้งเรื่อง ไม่จำเป็นต้องมีตัวดำเนินเรื่องก็ได้ เป็นความเรียงยาว ๆ ที่ไม่ต้องมีคำตอบตอนท้ายก็ได้ มันมีงานเขียนประเภทนี้อยู่นะคะ ลองไปดูวิธีการเรียบเรียงการสื่อสารดู ถ้าเราแนะนำอยากให้ลองอ่าน "A Piece of the moon" ดู มันอาจจะไม่ใช่งานแบบเดียวกับคุณซะทีเดียว แต่เรามองว่าหนังสือเล่มนี้มีวิธีการถ่ายทอดเนื้อหาที่น่าสนใจและอาจจะช่วยให้คุณจับแนวทางการเขียนได้ง่ายขึ้นค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ยังไงถ้าสะดวกรบกวนช่วยรีวิวให้เราในทวิตเตอร์ แฮชแท็ก #PaboProofRead ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณสำหรับการรีวิวนะคะ ถ้าค้นพบสิ่งที่ต้องการเขียนแล้วก็เป็นเรื่องที่ดีค่ะ เมื่อหาแนวทางเจอแล้วก็สามารถนำไปพัฒนาต่อยอดได้ง่าย เรามองว่างานเขียนจะดีหรือไม่ดีก็ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนอ่าน งานของคุณอาจจะไม่ใช่งานเขียนที่เป็น main stream ในปัจจุบัน แต่มันก็มีคุณค่าและความพิเศษอยู่ในตัว เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งท้อนะคะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ฝากด้วยค่าา
No More Love ไอดอลสาวขอเป็นตัวประกอบ
https://writer.dek-d.com/Rawa19/writer/view.php?id=2258910
ฝากด้วยครับ แนวสืบสวนแบบเหนือธรรมชาติ
https://writer.dek-d.com/7GAME/writer/view.php?id=2325180
ขอบคุณครับ
ว้าว... น่ารักมากเลยค่ะ ฝากด้วยนะคะ
รับคำท้า(หัวใจ)ยัยตัวแสบ นิยายแนววัยรุ่นคู่กัด เมื่อหนุ่มนักดนตรีหน้าหวานสุดป่วนมากวนหัวใจสาวบัญชีสุดแสบ เสิร์ฟพร้อมอาหารสุขภาพ ที่จะได้ความรู้และความน่ารักไปพร้อมกัน
https://writer.dek-d.com/risait444/writer/view.php?id=1960543
มีค่าใช้จ่ายรึเปล่าคะ?
ไม่มีค่า
ฝากด้วยครับ
เขียนไปเขียนมาไม่รู้ว่าเป็นแนวอะไรแล้ว 555
เรนเดล ชายหนุ่มที่ได้รับพลังจากผลึกสี่เหลี่ยมปริศนาสีฟ้า พร้อมกับหญิงสาวลึกลับ เขาตัดสินใจแล้วว่าจะเอาพลังนี้ไปช่วยเพื่อนๆและผู้คนอีกมากมาย
https://writer.dek-d.com/Dogieiei/writer/view.php?id=2302219ฝากด้วยจ้าา จีนโบราณ แฟนตาซีเทพเซียน โรมานซ์
https://writer.dek-d.com/crystyyy/writer/view.php?id=2315732
https://writer.dek-d.com/nnamwonn/writer/view.php?id=2324252
กำลังต้องการ คำวิจารณ์ จริงจังเลยครับ
แนวแฟนตาซี ฝากด้วยครับ
โลกใบนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า ความฝัน มาตั้งนานแล้ว ในโลกที่ความฝันได้สูญหายไปอย่างเป็นปริศนา ต่อมากลับมีกลุ่มคนที่อ้างว่า พวกเขาได้สัมผัสสิ่งที่เรียกว่า ความฝัน เราเรียกคนเหล่านั้นว่า ดรีมเมอร์
ผมฝากดูนิยายวายให้หน่อยนะครับ
https://writer.dek-d.com/kinnont/writer/view.php?id=2323887
คุณจะสะดวกไหมครับถ้าผมจะส่งไฟล์pdfให้ทั้งเรื่อง
สะดวกค่ะ แต่อาจจะใช้เวลาสักหน่อยนะคะ พอดีเราอ่านเรียงลำดับตามคอมเมนต์ ถ้าโอเคก็ส่งไฟล์มาให้ทางอีเมล paboproofread@gmail.com ได้เลยค่ะ
ขอบคุณครับ ผมส่งไปแล้วนะครับ ฝากด้วยนะครับ
นิยายของคุกกี้....น่าจะเข้าใจยาก
ไม่กล้าเสนอผลงานง่ะ
Edit : .......แล้วก็กล้าเสนอ
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=2285198
กะโหลกซีบิล แนวแฟนตาซีคอมเมดี้
ฝากด้วยค่ะ แนวผจญภัย วุ่นวายเล็กน้อย ตัวละครมากมาย
https://writer.dek-d.com/Kanom-Puifai/writer/view.php?id=2288898
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=2266611&chapter=1
ฝากแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ปล.นิยายอาจมีคำผิดเยอะเพราะยังไม่ได้ตรวจทานค่ะ
เอาใจช่วยนะคะ คงงานหนักน่าดู (ใจจริงก็อยากแปะเหมือนกัน แต่เกรงใจ)แต่ตามอ่านบทวิจารย์แล้วได้ความรู้มากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณนะคะที่ตามอ่าน เราพยายามทำเต็มที่และหวังว่าจะมีประโยชน์กับเพื่อน ๆ นักเขียนคนอื่นด้วย
ขอฝากด้วยคนนะพี่สาวคนสวย
https://writer.dek-d.com/Idyllic-B/writer/view.php?id=2325817
ฝากด้วยคะ สาวใช้ป่วนจวนแม่ทัพ ขอโทษเราแปะลิงค์ไม่เป็นอะ บอกแค่ชื่อเรื่องได้ไหมคะ เป็นนักเขียนหน้าใหม่ อยากได้รับคำแนะนำมาก
ขออนุญาตปิดรับที่คอมเมนต์ ที่ 18 นะคะ ส่วนถ้าใครอยากให้ช่วยอ่าน ช่วยเป็นเบต้ารีดเดอร์ สามารถไปจ้างเราได้ที่ทวิตเตอร์นะคะ ชื่อแอค @pabo_read ค่ะ
ฝากแฟนตาซีแบบแหวกแนวด้วยสิครับ อยากรู้ฝีมือตัวเองเหมือนกัน ตอนนี้มีแค่ 9 ตอน
https://writer.dek-d.com/piers_sniper/writer/view.php?id=2320576
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?