พวกจอมยุทธเทพๆ กลัวอะไรมากที่สุด

เหนือฟ้ายังมีฟ้า ฉะนั้น กลัวคนที่เทพกว่าครับ

กลัวเพื่อนร่วมทีมโง่ๆครับ

เรื่องจริง เก่งแค่ไหนก็กลัวเมีย เกือบทุกเรื่อง

ท่านบรรพบุรุษครับ เพระาต้องวิ่งหนีก่อนพักหนึ่งถึงจะต่อสู้ได้

แล้วแต่ว่าสิ่งที่จอมยุทธ์คนนั้นยึดติดและให้ค่า คืออะไรค่ะ

-ให้ค่ากับฝีมือและชื่อเสียงของตัวเอง ก็ต้องกลัวการพ่ายแพ้กับคนอื่นแล้วเสียชื่อ>> ออกไปแนวฝึกวิชา ประลองฝีมือ พัฒนาตัวเองอยู่ตลอด

-ให้ค่ากับการใช้ชีวิตอยู่มากๆ ชอบการกินอยู่ สำเริงสำราญไปวัน ๆ ก็ต้องกลัวตาย ไม่ว่าจะตายอะไรก็กลัวเป็นพิเศษ>>ออกไปแนวตามหายาอายุวัฒนะหรือปรมาจารย์ฝึกความอมตะ

-ให้ค่ากับคนรอบตัว ไม่ว่าจะพ่อแม่ลูกเมีย ศิษย์พี่ศิษย์น้อง>>ออกไปแนวต่อสู้ปกป้อง หาตำแหน่งปลอดภัยให้คนสำคัญสำหรับเขา

-ให้ค่ากับตัวตน อัตลักษณ์ จิตวิญญาณ >>กลัวการสูญเสียความเป็นตัวเองและสำนึกรู้ เช่น กลัวการฝึกวิชาประหลาดแล้ววิกลจริตไป หรือกลัวว่าจิตใจตัวเองจะผันแปรไปเมื่อมีความโลภ หรือกิเลสใด ๆ เข้ามาครอบงำ

-ไม่ได้ให้ค่ากับอะไรเป็นพิเศษเลย อยู่ไปวัน ๆ อย่างไร้ความหมาย >> จอมยุทธ์คนนี้น่าจะน่ากลัวที่สุด เพราะไม่กลัวตาย ไม่มีห่วงอะไรให้ยึดติด ทุกครั้งที่สู้จะเห็นความตายดั่งการหวนคืนมาตุภูมิ ฉะนั้นมีความใจกล้าบ้าบิ่น กล้าทำกล้าเสี่ยงอะไรที่คนทั่วไปเขาไม่ทำกันค่ะ

ถ้าเอาตามที่เคยเห็นว่า พวกตัวเทพๆ ที่แบบเทพจริงๆ ในนิยายจีน (ส่วนใหญ่จะเป็นพวกตัวเอก) จะไม่ค่อยกลัวอะไรอยู่แล้วคับ ต่อให้เจอคนที่เทพกว่าก็ไม่กลัว มองว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่คู่ควร อะไรประมาณนี้ (หรือถ้ากลัวก็ต้องเก๊กไว้ก่อน นิยายจีนบู้ ถ้าตัวเอกไม่เก่งมันจะไม่ค่อยน่าดูคับ)

เพราะงั้นเรื่องนี้ควรพูดถึงพวกที่เทพรองมาหน่อย พวกพระรอง ตัวรอง อะไรแนวๆ นี้ พวกนี้มันจะมีความกลัวที่เป็นปมค่อนข้างชัดเจน พวกนี้ส่วนใหญ่จะกลัวความคาดหวังของตัวเอง กลัวแพ้ กลัวไม่เก่ง กลัวคนรักตาย กลัวบ้านเมืองพัง และอีกมามาย ขึ้นอยู่กับผู้แต่งคับ

กลัวโดนอัดก้น ไม่อยากเสียความเป็นชาย

พวกจอมยุทธเทพๆ กลัวอะไรมากที่สุด

ความกลัว หรือเกรง ที่มีอยู่ของเหล่าเทพ หรือของปรมาจารย์ของเหล่าจอมยุทธทั้งหลาย คงจะกลัวไม่มีศิษย์ ที่เก่งได้แบบเขา เพื่อสืบสกุลค่ะ

เอ๊ย ไม่ใช่

คงจะกลัวไม่มีศิษย์ที่มีไหวพริบดีพอ ไม่ศิษย์ที่มีสติปัญญาดีพอ ไม่มีความความอุตสาหะ ไม่มีความอดทนที่ดีพอ ที่จะสามารถสืบสานวิทยายุทธต่อ และจะไม่มีผู้พิทักษ์ยุทธภพต่อไปค่ะ

น่าจะแบบนั้นค่ะ

สวัสดีค่ะ

จากที่เห็น ๆ อ่าน หรือดู ๆ ผ่านเรื่องราวมากมาย เกี่ยวกับเหล่าผู้กล้า หรือเหล่าเทพ เซียนทั้งหลายมานะคะ ดูเหล่าปรมาจารย์ ผู้ที่มีความเทพ ผู้มีวิชาวิทยายุทธที่เยี่ยมยอด ลํ้าเลิศทั้งหลายนะคะ ในทุกเรื่อง ตัวละครเหล่านี้นะ มีความเกรงกลัวมาก คือกลัวที่จะไม่มีผู้สืบสำนัก หรือ ไม่มีผู้ที่มีความสามารถดีพอที่จะศึกษาเรียนรู้วิชาเทพ ๆ ของท่านอาจารย์ ต่อไปได้

คือเห็นเช่นนั้นบ่อย ๆ ในหลายเรื่อง หรือในหลาย ๆ พล็อตค่ะ

จะทำการ ยกตัวอย่าง เรื่องราวที่ ท่านอาจารย์ ผู้ที่เทพมาก ๆ และมีเกรงว่าศิษย์ของตนจะไม่สามารถสืบสานวิชาได้ ด้วยความเกรง หรือว่ากลัวในเหตุดังกล่าว ท่านอาจารย์จึงตั้งใจฝึกฝนศิษย์ของตนแบบตั้งใจมาก ๆค่ะ

จริงแล้วนะ พล็อตเช่นนี้ มีอยู่หลาย ๆ เรื่อง

แต่ภายใต้เม้นต์นี้ จะยกเรื่องราวข้างล่างนี้มา ซึ่งเป็นเรื่องราวระหว่างศิษย์ กับอาจารย์น ซึ่งจริงแล้วในพล็อต มีเรื่องราวของการฝึก ประสิทธิ์ประสาท วิชา วิทยายุทธด้วยความตั้ง ใจ ด้วยความหวังดีจากอาจารย์ สู่ศิษย์เป็นพล็อตย่อยรวมอยู่ด้วย

(แม้เรื่องราวจะมีพล็อตเป็นแนวรักดราม่าเป้นพล็อตแกน ก็ตามที)

เรื่องราวของความเกรง หรือกลัว...ของปรมาจารย์(เทพ)... ยกมาเป็นตัวอย่างนะคะ

(เรื่องนี้ ท่านเทพ หรือปรมาจารย์ ดูมีความเกรง กลัว ในหลาย ๆ อย่างค่ะ แม้เขาจะเป็นผู้ที่มีวิทยายุทธสูงส่ง เยี่ยมยอด แต่ท่านเพทพนะ มีความเกรง หรือกังวล จนต้องตีหน้านิ่ง หน้าตึง ในแทบทุกฉาก เลยด้วยค่ะ คนเทพ ที่เทพ ๆ จริงแล้วนะก็มีจุดอ่อนได้ด้วยเนาะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า )

นี่เลยค่ะ

กลัวผ้าหลุดหนอนโผล่กลางฝูงชน