อย่าเพิ่งพูดว่ารักครอบครัวถ้ายังไม่อ่านเรื่องนี้
ตัวอย่าง [ซีซัน 5] ตอนที่๑๖
สมิงก็กลายเป็นคนในครอบครัว
“กูชื่อสมิง” ยอดยิ่งเลื่อนลอย บรรเทาเสียใจกับการที่ยอดยิ่งบ้าไปแล้ว ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน เขาไม่อยากให้คนในครอบครัวเป็นแบบนี้ ถ้าเลือกได้อยากเจ็บแทนแต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ และระหว่างที่กำลังจูงยอดยิ่งเข้าไปในตลาดนัดของในโรงพยาบาลอยู่นั้น สายตาเจ้ากรรมไปเห็นนายน์เดินผ่านไปผ่านมา เขาหน้าซีดเพราะกลัวโดนจับได้
“ย่าทรามวัยครับ รีบหลบหน่อยครับ” บรรเทาหน้าซีดกลัวประจันหน้ากับนายน์แล้วความแตกว่าเขาปลอมตัวเป็นบันดูไปหลอกให้รัก ตลาดนัดไม่ค่อยกว้างมาก แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน เหตุใดนายน์จึงมาในที่นี้ เขาต้องรีบหาทางออกจากตลาดนัดแล้วกลับบ้าน จะให้นายน์เจอไม่ได้โดยเด็ดขาด
“มีอะไรวะ?” ทรามวัยไม่สนอะไรมากกว่าการก้ม ๆ เงย ๆ แต่เธอเชื่อว่าเสียงกระดูกลั่นเป็นดั่งเสียงกระพรวนไพเราะชวนให้ผู้ชายคลั่งไคล้ หารู้ไม่ว่าที่ทุกคนมองก็เพราะการแต่งเนื้อแต่งตัวของทรามวัยที่โชว์เนื้อหนังเหี่ยวย่นชนิดแหวกไปแล้วครึ่งเต้า พอเห็นถุงกาแฟ คนดูก็กินกาแฟไม่ลงทีเดียว
“อย่าเพิ่งถามมากเลยครับ”
“มีอะไรวะ-บรรเทา?”
“งั้นผมพาอายอดยิ่งไปก่อนนะครับ” บรรเทากัดฟัน ไม่รู้จะมาเรียกชื่อเขาทำไม จึงจูงยอดยิ่งเดินออกจากตลาด ก้มหน้าเอามือบังเพราะกลัวนายน์เห็น แต่ยอดยิ่งก็ร้องว่ากูชื่อสมิงเป็นจุดสนใจ ใคร ๆ ต่างหันมามอง แต่จะทิ้งยอดยิ่งไว้ก็ไม่ได้ เพราะบรรเทาจะไม่มีวันทิ้งคนในครอบครัว
“เห้ย ฉันยังซื้อของไม่เสร็จ แกจะไปไหนวะ-บรรเทา?”
“กูชื่อสมิง” ยอดยิ่งเห็นชายแปลกหน้ามองก็โบกมืออยากประกาศความเป็นสมิงให้คนทั้งโลกรับรู้ บรรเทาเครียดจนเส้นเลือดที่ขมับปูดโปน เขาจะเอาชีวิตรอดไปจากสถานการณ์นี้อย่างไร ได้แต่วิ่งลากเสือสมิงส่วนตัวหลบซ้ายทีขวาที หัวใจเต้นโครมครามแทบทะลุออกจากอก
“อาครับ ช่วยเงียบหน่อยเถอะครับ” บรรเทารู้สึกว่านายน์น่าจะเห็นเขาแวบ ๆ และกำลังเดินตามมา บรรเทากัดฟันเครียด คนข้างหน้าก็จูงมือกันเกะกะทางเดินไม่รู้จักหลบ ไม่สนด้วยว่านอกจากเขาจะแบกของพะรุงพะรังยังจูงคนบ้าแล้วก็หนีคู่กรณีอยู่ บรรเทาคิดว่าชีพจรน่าจะเต้นถึงสองร้อย
“กูชื่อสมิง”
ใครหนอจะรักครอบครัวได้เท่าบรรเทา
ยังคงรักครอบครัวต่อไป ฝากติดตามด้วยนะครับ
แสดงความคิดเห็น