ท่านคิดว่าจุดยากสุดต่อการเขียนนิยายคืออะไร!

บทต่อสู้ แต่งไม่ค่อยเก่งอ่ะ

บทปะทะคารม เป็นคนที่ด่าคนไม่ค่อยเป็น -*-

บทบรรยายท่าต่างๆ โฮ้วๆๆ ออกมาเกือบทุกตอน ข้าพเจ้าแทบตาย!!

บทหื่น  !!@#$#$%^*

PS.  -*-MomO-*- โมโม่ตัวน้อย กระโดดด็อกแด็ก $oul Hunter $chool $oul Hunter นักล่าวิญญาณ บ้า บ๊อง ติ๊งต๊อง อยู่แล้ว แรมโบ้กระพือปีก พั่บ พั่บ (^-^)/ ~ /(^-^) ~ (^-^)/ ~ อะฮ้อย~อะฮ้อย~~~

บทตลกมั้งท่าน มันแป๊กบ่อย-*-

บทสงครามทางความรู้สึกครับ ในลักษณะทางนวนิยายจิตวิทยา (ถ้าคนศึกษาลึกจริงๆจะรู้นะครับ)

บทไหนๆก็ยากทั้งนั้นแหละ ถ้าเราไม่เข้าถึงอารมณ์ของบทแต่ละบทนั้น.....

จะบรรยายบทต่อสู้อย่างไร ให้เห็นฉากการต่อสู้อยู่ตรงหน้า หรือ เหมือนเราเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์

จะบรรยายบทเศร้าได้อย่างไร ให้ เสียน้ำตา หรือซึ้งไปกับอารมณ์ของตัวละคร

จะบรรยายบทโรแมนติกได้อย่างไร ให้หัวใจดเรารู้สึกกระชุ่มกระชวย ตื่นเต้น ลุ้นและเคลิบเคลิ้มไปกับมัน

ทุกบทยากเหมือนกัน และง่ายเหมือนกันหมดนะเราว่า อยู่ที่เราศึกษาบทแต่ละบทนั้นดีๆมากกว่าคะ

PS.  Swordman แห่ง Iris [ Wadoiji ] "กระโดดก(อ)ดวาโด๋ย.." ..ความมืดครองผองชีพงีบสะงัด .. แผ่นหล้าหลับสรรพสิ่งไม่ติงไหว .. เสียงอัปสรสะท้อนมาจากฟ้าไกล .. แจ้วจับใจในเสน่ห์เสียงเทพี..

O_+ เจ๋ห่าน

PS.   กิจกรรมของข้าน้อยคือ... ยำได้ ยำดี....วิบัติได้ วิบัติดี!(?) [ขบวนการยำ!]

บทเศร้าค่ะ เพราะ มันยากที่จะทำให้คนอ่านมีอารมณ์คล้อยตาม ความเศร้ามันต้องมีทั้งเหตุและผล ตัวสภาพแวดล้อมก็สำคัญ และบางครั้งอาจจะต้องเอาความรู้สึกของเราไปอุปมาอุปไมยอีก กว่าจะถ่ายทอดความรู้สึกให้เศร้าได้ คิดว่ามันยากจริงๆค่ะ TT_TT

_______________________________________________________

PS. แม้ต้องเจ็บช้ำเท่าไหร่ก็จะอดทน ยังเป็นคนที่ยอมให้เธอได้ทั้งใจ ที่เคยยอมเรื่อยมาก็จะยอมเรื่อยไป แม้เข้าใจว่าเรา `ไม่รักกัน`

บทต่อสู้ค่ะ ยากมากเพราะว่าไม่รู้จะอธิบายยังไง ส่วนใหญ่อธิบายแค่ว่า "ภายใน15นาทีเขาก็จัดการพวกนั้นจนเกลี้ยงเกลาเหลือแต่ร่างที่นอนไม่ได้สติอยู่แทบทุกราย บางรายก็วิ่งแจ้นหนีไป" อะไรประมาณนี้อ่า เพราะตอนแอ็คชั่นแต่งไม่เป็นหง่ะ แต่งแล้วเด๋อๆไงชอบกล -_-;;เป็นงัน้ไป

ยากหมดเลยละ  แต่เลือกแบบไม่ชอบนั่งคิดแบบสุดๆก็ บทตลก (แป๊ก ฝืด )  บทบรรยายสิ่งแวดล้อม(เอาแบบละเอียดเห็นตามภาพในหัวลำบากๆ) บทกลอน ( แต่งนิยาย ไม่ชอบสรรหาคำมาใช้ เลยไม่ชอบแต่งกลอน)

PS.  Yuri !!! ความรักระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิงทำไมมันโดนใจขนาดนี้....การ์ตูนนะของจริงไม่ได้ชอบ

 X พี มีไร เดี๊ยะๆ... ได้บทต่อสู้แหละ

ห่านกระโดดถีบพีที่ยืนอยู่ ก่อนจะตรงเข้าไปหาพีที่กระเด็นไปไกลหลายเมตร จับกระชากคอเสื้อพีขึ้นมา แล้วเงื้อปีกสุดแรงตบเข้าไปที่ใบหน้าของพี จนเลือดสาดออกมาจากปากของพี ก่อนจะจับหัวพีกระแทกกับพื้นอย่างแรง..ก่อนจะลุกเชิดเดินออกไปอย่างไม่ไยดี ( ล้อเล่นเน้อ โฮะๆๆ ) โหมดร้อนจัด

PS.  Swordman แห่ง Iris [ Wadoiji ] "กระโดดก(อ)ดวาโด๋ย.." ..ความมืดครองผองชีพงีบสะงัด .. แผ่นหล้าหลับสรรพสิ่งไม่ติงไหว .. เสียงอัปสรสะท้อนมาจากฟ้าไกล .. แจ้วจับใจในเสน่ห์เสียงเทพี..

บทก่อสงครามทางอารมณ์ บทเข้าโหมดคลั่ง บทเศร้า บทกลอน บทปะทะคารม บทบรรยายสิ่งแวดล้อม บทวิชาการ ...นี่แหละ ที่เราพอจะแต่งแล้วอ่านรู้เรื่องบ้างน่ะนะ=[]=" (ส่วนบทหื่น...อันนี้ไม่เคยแต่งจบ- -" เพราะแต่งไปแต่งมาเพื่อนที่บังเอิญหยิบสมุดข้าพเจ้ามาเปิดอ่านมันจะรับไม่ได้ และประณามข้าพเจ้าไปทั่วโลกหล้าฟ้าสถาน-*-)

บทหื่น บทตลก บางทีมุกมันฟืดก็เจ๊งได้เหมือนกัน

บทเศร้า กะ บทซึ้ง ค่ะ มันบรรยายความรู้สึกยากอ่ะ

ทำไมที่ตั้งไว้มันไม่ขึ้นอ่ะ??

บทสุดท้าย... (บทสุดท้ายแต่งยากสุด เพราะมันจะแต่งถึงรึเปล่าก็ไม่รู้)

อ่ะโหยย หลายฉากมาก ถ้าเป็นผมนะ ... มันยากหมดแหละ - -" (นั่นไง)

ไม่ว่าจะเป็นบนหวานแหวว+เศร้า+โรแมนติก กว่าจะแต่งออกมาแบบไหนให้มันไม่เลี่ยนจนเกินไปและเหมาะสมกับตัวละครนั้นๆ และเข้าลึกทำให้คนอ่านอิน - -"

บทต่อสู้นี่ก็พอกันฮะ จะแต่งแบบไหนให้มันเร้าใจและพาคนอ่านให้ลุ้นระทึกไปตามๆกัน (ทั้งนี้ทั้งนั้นอยู่ที่ว่าเราเข้าใจคนอ่านแค่ไหน)

บทสงครามทางอารมณ์ นี่ก็ด้วย ถ้าเราไม่เข้าใจคาแร็กเตอร์ตัวละครนั้นๆ อย่าหลังเลยครับว่าจะเข้าถึงแก่นแท้ของอารมณ์ได้

โหมดคลั่ง .. ใช่เลย .. เจ๋ง .. จะให้ตัวละครคลั่งน่ะมันก็ต้องรู้ขีดจำกัดของตัวละครที่เราจะแต่งก่อนใช่ม้า (ศึกษากันยาว)

บทตลก - -" มุกฝืดก็แป๊ก

บทกลอน - -" ถ้าผีกวีไม่เข้าสิงจั่งได๋มันก็ไม่รุ่งฮะ

บทในห้องเรียน+ระหว่างการเดินทาง นั่นหละถ้าลองเขียนแล้วจะรู้ว่ามันเขียนยากสุดๆ! = [ ] = เรื่องของเรื่องคือมันไม่มีอะไรให้บรรยายต่างหากล่ะ ( สังเกตได้ในหลายๆเรื่องน้อยนักที่จะมีบทห้องเรียนยาวๆ หุๆ แต่ถ้าบทเดินทางละก็พอหาได้เยอะ = =)

บทปะทะคารม สำหรับผม ผมคิดว่ามันคือความสนุกเลยล่ะบทนี้ (5555+) ก็แหม~ คิดดูซี่ คารมนะครับ ไม่ใช่ด่า เพราะงั้นจะเมามันมากถ้าแต่งเพราะภาษาที่เค้าให้ปะทะคารมกันน่ะ เฉียบเกินบรรยาย = =b

บทบรรยายท่าต่างๆ นี่ก็แทบไม่รอดฮะถ้าเราไม่รู้กริยานั้นๆคืออะไร หรือให้คำผิดมันก็จะพลิกแพลงเป็นความหมายอื่น ( จะบอกว่า หน้าอกที่เปลือเปล่าของหญิงสาว แต่ถ้าใช้หน้าอกที่ว่างเปล่าของหญิงสาว น่ะก็คนละเรื่องเลยนะ = [ ] =)

บทบรรยายสิ่งแวดล้อม มันก็พอๆกับท่าทางล่ะฮะ ถ้าใช้วิเศษผิดรูปแบบละก็ไปไกลเลยล่ะ

บทวิชาการ ยาก! ใช่! กว่าจะแต่งได้ต้องไปหาข้อมูลมานั่งเรียบเรียงอีกครั้นจะเดาข้อมูลมั่วๆก็ไม่ได้  เดี๋ยวจะเป็นการแนะนำคนในทางที่ผิดไม่ไหวๆ !

บทหื่น (นี่แหละที่รอมานาน ก๊ากๆ) ยากมั้ง ... เอ๊ะ หรือว่าไม่ยากสิ - -" ... ไม่ทราบล่ะครับเอิ้ก คือผมแต่งซะชินแล้วล่า~ ( แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ... บทหื่นน่ะจะแต่งได้สั้นมาก .... สั้นมากจริงๆครับ ผมลองแต่งจริงๆได้แค่ 3-4 หน้า A4 เองถ้าจะให้ยาวกว่านั้นไม่ไหวฮะมันจะวนมาที่เก่า ซ้ำไปซ้ำมานอกจากคลีเอทีฟแรงๆ จิ้นกระเจิงอ่ะไหว =w=)

พูดมากไปปล่าวเนี่ยแต่เอาเถอะคอมเม้นท์ทั้งหมดนั่นมันก็คือความคิดของมุนษย์หื่นๆผู้หนึ่งแหละนะ ( 5555+ )

PS.   หากสายฝนสามารถไหลย้อนกลับ คำว่าผิดพลาดก็คงไม่เกิด

บทหวานแหวว - ยังไม่เคยเขียนแฮะ แบบวายนี่นับมั้ยน้า=_="

บทต่อสู้ - จะว่าถนัดก็คงถนัดมั้ง

บทก่อสงครามทางอารมณ์ - ไม่เข้าใจคำถาม=_="

บทเข้าโหมดคลั่ง - โหมดไหนฟะเนี่ย =_="

บทเศร้า - ถนัดจริงๆล่ะอันนี้ ..=_=..

บทโรแมนติก - อุ๊....=_=" ก็ ก็ ก็...น่าจะถนัดล่ะมั้ง...

บทตลก - จะว่าไปก็แป้กทั้งปีทั้งชาตินะ - -*

บทกลอน - พี่ขวัญระพีช่วยข้อยด้วย!!!=[]="

บทในห้องเรียน - มักใช้คู่กับบทหื่น...(อุ๊บ! ล้อเล่น=_=")

บทระหว่างการเดินทาง - เขียนแล้วก็เดิมๆแฮะอันนี้...

บทปะทะคารม - ไม่ถนัดง่ะ=_="

บทบรรยายท่าต่างๆ - มีแต่ท่า ปาดคอ เอาขวานฟัน แล้วก็ละลาย.... - -"

บทบรรยายสิ่งแวดล้อม - อืม พอลุ้น=_="

บทวิชาการ - ช๊อบชอบ ..=_=.. โดยเฉพาะเรื่องวิทยาศาสตร์เนี่ย

และสุดท้ายบทหื่น =.='' [เกี่ยวไรกันฟระเนี่ย] - อันนี้ต้องถามคนอ่านเรื่องโรงเรียนพิศวงในเวบ (ฮา)

ทุกๆบทอ่ะแหละ คือมานยากในการสื่ออ่ะ

อ้อ แต่ว่ายกเว้นบทหื่น เพราะแต่งไม่เป็น

*** ขอโทษอย่างรุนแรง เผอิญก๊อบข้อความของพี่ Wadoiji แล้วลบออก แต่ไม่เห็นอันล่าง = = เฮ่อ เอาใหม่

บทบรรยายท่าต่างๆ - ไม่ค่อยถนัด รำคาญ จะเปลี่ยนอะไรมากมาย

บทบรรยายสิ่งแวดล้อม - นิดหน่อย ภาษาไม่ซึ้ง

บทวิชาการ - ไม่ถนัดอย่างสูง

บทหื่น - ถ้าแบบภาษาสวย เร้าอารม ไม่ค่อยได้ แต่ถ้าแบบ SM ก็พอได้

PS.  ~! # A little more personal

บททุกบทไม่เป็นปัญหาซักเท่าไรหรอกค่ะ แต่ปัญหามันอยู่ที่มีความขี้เกียจมันครอบงำ

เขียนให้จบ...

ของเรา  เราว่าบทหวานนะ เขียนไม่ค่อยออกเลย

PS.  .....สิ่งที่ดูเหมือนจริง.....บางครั้งอาจไม่ใช่ความจริง...

แต่สำหรับปัด สิ่งที่ยากที่สุดต่อการเขียนนิยายก็คือ "วินัยในตนเอง" ของนักเขียนค่ะ จะทำยังไงไม่ให้อู้ ไม่ให้ขี้เกียจนี่ยากมาก แต่ถ้าพูดถึงบทในนิยายน่ะหรือ....

อืม..มันก็ยากทุกอันนั่นล่ะ ^ ^"

บทหวานแหวว >> ไม่ค่อยถนัด เพราะไม่ชอบอ่านแนวนี้ด้วยล่ะ ถ้าโรแมนติกก็ว่าไปอย่าง

บทต่อสู้ >> แล้วแต่บทมันพาไป แต่จะว่าไปก็เขียนยากนะ อืม ยากเชียวล่ะ

บทก่อสงครามทางอารมณ์ >> ยากมาก พวกที่ต้องแสดงออกถึงการใช้จิตวิทยา หรือสงครามประสาทนี่น่ะ ก็เขียนพอได้ แต่ไม่รู้ว่าคนอ่านอ่านแล้วจะรับได้ขนาดไหนอ่ะนะ

บทเข้าโหมดคลั่ง >>> พวกวีนแตกนี่ถนัดนะ ชอบ เขียนบ่อย ใช้บ่อย จนจะเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองแล้ว  ^^

บทเศร้า >>> ไม่ค่อยเขียนไว้ในนิยายตัวเอง ยกเว้นฟิกที่จะเขียนบ่อย  ^^

บทโรแมนติก >>> ไม่ค่อยจะถนัด เขียนทีไรเลี่ยนทุกที

บทตลก >>> คิดว่าเขียนได้นะคะ แต่ไม่แน่ใจว่าคนอ่านจะรับมุกเราหรือเปล่า

บทกลอน >>> อ๊ะ อันนี้ของถนัด แต่ก็ต้องขึ้นกับอารมณ์ตอนนั้นด้วย ^ ^

บทในห้องเรียน >>> สบายค่า ~ เพราะมันคืออาชีพที่ต้องเจอประจำ

บทระหว่างการเดินทาง >>> อือฮึ ก็เขียนได้นะ

บทปะทะคารม >>> เขียนบ่อย จะเอาพระเอกปะทะคารมกับนางเอก หรือพระเอก ปะทะคารมกับพระรองดีล่ะ  ^^

บทบรรยายท่าต่างๆ >>> ไม่ค่อยคล่องอ่ะ

บทบรรยายสิ่งแวดล้อม >>>> นั่นล่ะ จุดบอดนิยายของข้าพเจ้า - -.

บทวิชาการ >>> ไม่ยากหรอก ก็เปิดตำราเขียนนั่นล่ะ ^ ^"

และสุดท้ายบทหื่น =.=''  >>> คิก ๆ ถนัดมากค่า (โดยเฉพาะ ม่วง ๆ อ่ะนะ)  >> . <<~!!

ผมว่าบทบรรยายสิ่งแวดล้อมยากสุดๆแล้วครับ บรรยายไม่ถูก ไม่รู้จะเขียนยังไง กับบทกลอนอีกอย่างนึง แต่งกลอนไม่เก่งเลยครับ แต่สิ่งที่ยากที่สุดในการเขียนนิยาย ผมว่า เขียนให้จบ ยากสุดแล้วครับ

ฝากด้วยนะครับ

http://my.dek-d.com/writer/story/view.php?id=130796

บทหวานแหวว

กะบทวิชาการ= ='

อันที่จริงจะยากไม่ยากเนี่ยนะ
มันอยู่ที่ว่า เราถนัดที่จะบบรรยาย
มันออกมาเป็นตัวหนังสือได้แค่ไหน
อย่างเช่น บทสยอง
ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเงียบสงัดลง
ราวกับว่าโลกนี้ไร้ซึ่งสรรพเสียงใด ๆทั้งสิ้น
เมื่อร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า
เป็นต้น
มันยากตรงที่จะบรรยายเป็นคำพูดออกมายังไงให้คนอ่านเห็นภาพ
เนี่ยแหละความยากของนิยาย
คือว่าบางทีอ่ะ
เรามันนึกพล็อตเรื่องออก
แต่ม่ายรุจะเขียนออกมายังไงนี่อ่ะดิ
เนอะ

แต่งให้จบยากจริงด้วย  ยังไม่เคยแต่งลงเวบจบซักเรื่อง...

PS.  Yuri !!! ความรักระหว่างผู้หญิงกับผู้หญิงทำไมมันโดนใจขนาดนี้....การ์ตูนนะของจริงไม่ได้ชอบ

บทตลกอ่า มันแป้กไปหน่อย

บทหวานๆรักๆ ยากมากเลยล่ะ

บทต่อสู้ - ยากนะกับการที่จะทำให้คนอ่านรู้สึกสนุกและเห็นภาพ

บทตลก - เขียนยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

บทหื่น - ยากที่สุด เพราะเขียนไม่เป็น

บทก่อสงครามทางอารมณ์ -ยากกกสสสส์และไม่คิดอยากจะเขียน

บทต่อสู้-หลีกให้เสมอสำหรับการสู้

บทบรรยายสิ่งแวดล้อม - ทำไงให้เห็นภาพชัดเจนละค้า...

บทวิชาการ - ไร้ซึ่งความรู้ใดๆที่จะเอามาแต่ง...- -*

PS.  กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว... มียัยบ้าคนหนึ่งที่ขัดขวางความรักของเจ้าหญิงนิทรา...ยัยบ้าคนนั้นคือเราเอง...

ต่อสู้ค่ะ (บทหื่น ง่ายสุดหึหึ)

มีบทยากกว่า....บทบั่นทอนปัญญาไง

ต้องดับสมองตัวเองเพื่อเขียนล่ะ ท่าจะยากน่าดู

ไม่ถนัดบทหวานแหวว, โรแมนติก (ชีวิตนี้ยังหาแฟนไม่ได้ T_T), ต่อสู้ (เป็นพวกรักสงบ), บรรยายความรู้สึกทางอารมณ์, บทสนทนา, บททะเลาะวิวาทเพราะด่าใครไม่เป็น, บทบรรยายท่าต่างๆ (มักลืมเสมอ)

เอ่อ..แล้วนี่ตรูถนัดอะไรบ้างเนี่ย อาจจะเป็นบทหื่นมั้ง ^_^

PS.  แม้ Blue Mountain จะไม่ใช่ราชาแห่งชา แต่รสสัมผัสที่นุ่มลึกก็บ่งบอกถึงความเป็นยอดชาจากหิมาลัย

ยากที่สุดสำหรับเราคือจะสื่อออกมายังไงให้คนอ่านคิดภาพตามได้น่ะค่ะToT  เข้าทำนอง คิดออก...แต่บอกไม่ถูก  งี้เลย

บทวิชาการก็ยากเหมือนกันนะคะ เพราะจะให้นักวิชาการ(สมมติว่าเค้าเป็นผู้พูด) พูดอย่างไรไม่ให้มันเยอะเกินที่นักวิชาการในโลกแห่งความเป็นจริงพูดโดยไม่มีใครขัดขึ้นเสียก่อน

บทหวานแหวว (เฉยๆ แต่ถ้าต้องบรรยายจริง ก็ไม่ไหวนะ) บทต่อสู้ (อันนี้พอถูไถ) บทก่อสงครามทางอารมณ์ (อันนี้สิ ยาก) บทเข้าโหมดคลั่ง (ยิ่งไม่เป็น) บทเศร้า (คงพอได้มั่ง) บทโรแมนติก (ไม่ใช่คนโรแมนติก ไม่ไหวๆ) บทตลก (พอดำรงชีวิต) บทกลอน (ขอตายตอนนี้ ไม่เป็น) บทในห้องเรียน (ยังพอกระอักเลือด) บทระหว่างการเดินทาง (เดินได้ตลอกทาง มั้ง) บทปะทะคารม (เป็นคนเข้าอารมณ์นี่สิ คงรอดตาย) บทบรรยายท่าต่างๆ (เกลียดนัก ท่าทาง) บทบรรยายสิ่งแวดล้อม (อยู่แต่บ้านจะเป็นมั้ยนี่) บทวิชาการ (ไม่ชอบวิชาการ แค่สอบก็ตกแล้ว) และสุดท้ายบทหื่น (อันนี้สุดกู่ ไม่เป็นเลย) ทั้งหมดที่เขียน ยังไม่เคยแต่งนิยายเลย 5555+ เขียนเล่น ทามนองนั้น

บทต่อสู่นี่แหละที่ยังไม่เคยเขียนจริง ๆจัง ๆ สักที

แต่ถ้าเป็นบทบรรยาย บทการเดินทาง บทหวานแหวว บทเลิฟซีนถนัด

แต่ที่ยากที่สุดคือเขียนยังไงให้จบจ้ะ

PS.  ด้วยรักและปรารถนาดี

แต่ข้าน้อยคิดว่า จุดที่เราต่อได้ยากที่สุด

คือ จุดที่เราไม่เคยเขียน และ ไม่เคยสัมผัสมัน

ถ้าจู่ๆ จะให้คนแต่งนิยาย หวานแหวว ซึ่งไม่เคยจับปากกาเขียนนิยายพวกแฟนตาซี...ไม่เคยลองอ่าน ไม่เคยสัมผัส

แล้วจะเขียนได้เหรอครับ? แน่นอน มันต้องมีติดๆขัดๆอยู่บ้าง

'จุดต่อยาก...สำหรับบางคน อาจจะเป็นจุดง่าย...ของใครบางคน'

PS.  ~ขอบเขตความรู้สึกมันยิ่งใหญ่ รูปแบบของความเสียใจอาจแฝงไว้กับความเฉยชา~

ที่เราคิดคือบทปะทะทางความคิดน่ะ ตรงจุดที่ต้องเล่นสงครามจิตวิทยา คือ ถ้าไม่เก่งจริงมันจะไม่เนียน ดูแล้วมีความรู้สึกว่าจริงๆมันไม่น่าจะส่งผลให้เกิดอะไรแบบนั้นได้   อันนี้ต้องให้คนที่อ่านมาก รู้มาก คิดมาก(วุฒิภาวะทางปัญญาอยู่ในระดับหนึ่งแล้ว) 
เพราะคำพูดของคนเนี่ยสำคัญมาก มันพลิกอย่างหนึ่งให้เป็นอีกอย่างหนึ่งได้ เลยถือได้ว่าเป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งที่จะทำให้ตัวละครดำเนินเรื่องไป

แต่ถ้าจริงๆแล้ว สำหรับเราเห็นทีคงจะเป็นบทต่อสู้ เพราะไม่ค่อยมีความรู้เรื่องอาวุธสักเท่าไหร่

-------------

ป.ล. ตอนแรกที่อ่านชื่อกระทู้นึกว่าสื่อความหมายอีกอย่าง.. กะจะตอบว่า จุดที่ยากที่สุดคือเขียนให้จบ :P

บทวิชาการที่ต้องอาศัยหลักเหตุและผล ยากสุด หนึ่งคือไม่อยากเขียนด้วยไม่ชอบ แต่ก็ต้องเขียน ส่วนบทหื่น....อันนี้ง่ายสุดคะ 55555

บทต่อสู้มั้ง เราว่าผุหญิงมักแต่งแนวนี้มะได้กัน

...เอ๊ะ...!! เป็นเราคน

เดียวหรอ..!

บทหวานแหวว อันนี้แต่งบ่อยแต่ ดันไปตลกซะงั้น- -^

บทต่อสู้  ชอบมากแต่งยากเกินไปหน่อย

บทก่อสงครามทางอารมณ์  อันนี้ใช้ประจำถนัด

บทเข้าโหมดคลั่ง  นางเอกเราเป็นบ่อย =_=;;;;

บทเศร้า  อันนี้ตอนที่นางเอกแอบรักใครซักคนแล้วเขาไม่รักตอบ หรือหมาตาย( เกี่ยวมั๊ยนั่น )

บทโรแมนติก  เขียนแล้วเพี้ยนอ่า ให้ก็ได้ช่วยที TToTT

บทตลก ขำ...ขำ อันนี้ฉลุยถึงจะเป๊กก็เถอะ

บทกลอน เอ่อ...ไม่ใช่นักกวีแต่งแล้วมั่วสัมผัส

บทในห้องเรียน  อันนี้ใช้บ่อย

บทระหว่างการเดินทาง  ชิล ชิล นะ

บทปะทะคารม  ประจำนางเอกด่าพระเอก

บทบรรยายท่าต่างๆ ไม่ถนัดเท่าไหร่

บทบรรยายสิ่งแวดล้อม  พอได้อ่ะนะ

บทวิชาการ ชอบมาก โดยเฉพาะ วิทยาศาสต์

บทหื่น เอ่อ -///- เรายังเป็นเยาวชน อยู่น้า

PS.  ~!MJ Melody!~ คนนี้มีคนเดียวในโลก๐^__^๐

ส้มว่านัมยากทุกบทเลย (โดนฉะเพราะคนแต่งใหม่ๆ)

ถ้าเราไม่เข้าถึงอารมณ์ของตัวละคร เราก็จบเห่

เวลาคิด-พูดมันทำได้ แต่เวลาจะเขียนเข้าจริงๆมันคิดไม่ออกเลย (เซ็ง...)

somlim

PS.  คนเราทุกคนมีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจผิดพลาดได้ ฉะนั้นอย่าเสียเวลาโทษตัวเองอยู่นานเกินไป แต่ควรรีบแก้ไขให้ทุกอย่างดีขึ้นเร็วที่สุด

แต่งได้แต่แบบที่ง่ายๆน่ะค่ะ...

ที่ไม่ถนัดเลย...ก็พวกอธิบาย บรรยายอะไรก็แล้วแต่.. แล้วก็พวกตลกก็ไม่ถนัด (แต่อยากแต่ง...คือเราเป็นพวกไม่ขำแล้วแอบแป้กน่ะค่ะ) ปะทะคารมก็ไม่เก่ง...เพราะเราไม่เก่งเรื่องนี้ค่ะ แล้วเราเป็นพวกไหวพริบเร่งด่วนไม่ค่อยดี ต้องมาคิดให้ตัวละคร 2 ตัวเราคงไม่ไหว เหอๆ...(แล้วตกลงแกทำอะไรได้บ้างหา!!!!!~)

ที่ยากที่สุดคงจะเป็นตอนที่ต้องอาศัยการเข้าใจความนึกคิดและความรู้วึกของตัวละครเยอะๆ หลายคนอาจจะคิดว่าไม่ยาก แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้วคิดว่ายาก เพราะบางทีสิ่งที่เราเขียนออกไปนั้นมันไม่ใช่ความนึกคิดของตัวละครที่แท้จริง ทำให้เรื่องออกมาไม่สมเหตุสมผล คนอ่านก้อคิดว่ามันแปลกๆ คนอ่านคือมนุษย์ ตัวละครที่เราสร้างก็เป็นมนุษย์(หรือสิ่งที่มีความนึกคิดอย่างมนุษย์) ดังนั้นถ้าจะแต่งให้ดีจริงๆ เราต้องเข้าใจมนุษย์

ตอนเรากดคีย์บอร์ด ลองหันไปถามคนที่เขานั่งอยู่ข้างๆเรา คนที่เขานั่งมองคุณแต่งนิยาย เขียนเกี่ยวกับเรื่องของเขา แล้วลองถามเขาดูสิว่าเขาคิดอะไร รู้สึกอย่างไร

...การจะทำได้อย่างนั้นต้องอาศัยสมาธิมากอยู่ เอาอย่างนี้ สั้นๆเลยว่าการหาความรุสึกของตัวละครนั้นยาก เพราะช่วงเวลานั้นอาจจะมีหลายความรุสึกที่มาจากแหล่งอื่นๆตีกันมากมาย และช่วงนั้นสมาธิก้อมักจะแตกบ่อย

ถ้าหาความนึกคิด เข้าใจความนึกคิด ความรุสึกของตัวละครได้ เรื่องจะไปต่อได้อย่างฉลุย ไม่ขัดเลย

เราสร้างตัวละครขึ้นมาแล้ว ลองให้สิทธิ์เขาคิดบ้าง

อาจจะดูงงๆ อ่านแล้วรู้สึกว่าข้าพเจ้า(บ้า)หรือเปล่า แต่ที่เขียนไปนั้นไม่ได้มาจากหลักวิชาการหรือตำราเล่มใด มันมาจากความนึกคิดของข้าพเจ้าเอง

บทหวานแหววจ๊ะ ขอฟันธง กลัวคนอ่านแหวะจ๊ะ

ยังไงก็ตามไปอ่านบทหวานแหววของเราได้ แหวะได้จร๊ะ

PS.   Wanted~ Love >>> http://my.dek-d.com/pikki/story/view.php?id=124774 รักเธอจัง...ยัยตัวแสบ http://my.dek-d.com/writer/story/view.php?id=22504

ของผมประมาณว่า

บทต่อสู้ (คิดได้แต่สื่อออกมาไม่สะใจ)

บทหวานแหวว (ต้องไปนั่งเปิดการ์ตูนไม่ก็นิยายของพี่สาว - - แต่ก็ยังสื่อออกไม่ค่อยได้อยู่ดี)

บทเศร้า (มันจะออกแนวทื่อๆ แบบว่าคนเขียนร้องแต่คนอ่านงง - -)

บทโรแมนติก ... (เรื่องแบบนี้ไม่เคยมีอยู่ในหัวเลยอ่ะ =[    ]=!!)

บท...หื่น (คิดว่าอนาคตไปข้างหน้าถ้าเกิดตัวละครเราโตขึ้นแต่ยังคงแต่งเรื่องเดิม..ก็ต้องฝึกแต่งแล้วล่ะงิ - -;)

และอีกอย่างที่อยากเอาหัวฟาดผนังเวลาคิด ...

"อารมณ์ของตัวละคร"

แบบว่า ไม่เข้าถึงซะที - -

บทเศร้าอ่ะ ยากมากกกกกกกก พยายามสร้างอารมณ์อย่างแรง แต่มันก็ไม่เศร้า