เพื่อนๆที่มีไอเดียดีๆเกี่ยวกับเวทมิติ #ไรท์เตอร์มือใหม่

ใช้ได้ทุกธาตุบนโลก งั้นลองอ่านเรื่อง ทฤษฎีเวลากับกำเนิดจักรวาล ดูไหมคะ
น่าจะพอเชื่อมโยงได้นะ

เราก็แต่งอยู่ค่ะ ตันไม่ต่างกัน แต่ของเรานี่พระเอกมันใช้เวทย้อนเวลา เรานี่ไปงมตั้งแต่ทฤษฎีรูหนอนจนถึงการสร้างสสารพลังงานเชิงลบอ่ะ ลองอ่านเรื่องมิติที่สี่ดูนะคะ  สนุกดีค่ะ ไปอ่านคอมเม้นเวลาเค้าถกกันได้ความคิดใหม่ๆมาเยอะเลย มันจะยากตอนทำให้ทฤษฎีกลายมาเป็นนิยายนี่แหละ อ่านข้อมูลพวกนี้แล้วบ้างทีก็เจอคีเวิร์ดแปลกๆนำไปสู่เนื้อเรื่องที่เริ่มออกทะเลได้ 5555
   ตอนนี้เรายังคิดเรื่องตัวเองไม่ออกเดี๋ยวเราช่วยนั่งคิดของจกท.แล้วกัน ถ้าพูดถึงเวลามันเป็นเรื่องของมิติที่สี่คือมิติเวลา ถ้าสามารถเข้าใจถึงการไหลของมิติเวลา(เส้นตรงที่ลากผ่านจากอดีตถึงอนาคต) ก็จะทำให้บิดและยืดหดเวลาได้อย่างอิสระ แต่เมื่อจับทฤษฎีมาแล้วมันจะไม่สัมพันธ์กับความสามารถของตัวเอกที่ใช้ได้ทุกธาตุ ที่นี่เราต้องมานั่งเทียนติต่างเอาเองว่าความสามารถในการใช้ธาตุมีผลต่อการบิดเบี้ยวมิติที่สี่ (แม้ความจริงมันจะเป็นไปได้ แต่มันเป็นนิยายนิ) ตัวเอกอาจจะทดลองสร้างปฏิสสารจากผสมธาตุมั่วๆ แล้วก็เกิดอนุภาคประหลาดผ่านเงื่อนไขบลาๆๆ ก็ว่ากันไป  ทำให้อนุภาคนั่นมีผลต่อการบิดเบือนมิติเวลา ตัวเอกมันก็ก้มหน้าฝึกเข้าถึงแก่นแท้ที่นี่ท่านก็ควบคุมมิติเวลาได้  เป็นอันจบการมโน


 ปล. ขออภัยถ้าเม้นยาวไปแล้วอาจจะช่วยอะไรไม่ได้เลย  
สู้ๆนะคะ เราจะผ่านอาการ"ตัน"ไปด้วยกัน 5555

เราจะสอบถามเอากับคนรู้จักค่ะ เวลานึกพลอตแต่งนิยายไม่ออก เช่น เออ ไปหิมพานต์จะเจอสัตว์อะไรบ้างอ่ะ? หรือว่า สัตว์ในตำนานมีตัวอะไรบ้าง 
คนรู้จักเราจะมีหลายประเภท แบบร่างทรงบ้าง พวกที่ฝึกสมาธิบ้าง เราก็ให้เขาเพ่งไปดูว่าต่างมิติมีอะไรบ้าง หรือผีที่พวกเขาเคยเห็นมีหน้าตาแบบไหนกันบ้าง
ประตูมิติเป็นยังไง ลักษณะแบบไหน เห็นจริงหรือไม่จริงไม่รู้ เขาก็เล่าๆ ลักษณะออกมาให้เราเห็นต่างๆ กัน เราก็เอามาแต่งต่อ ให้มันดูแปลกๆ (เพราะของจริง คนคงไม่เคยเห็นอยู่แล้ว เราจะเขียนให้มันแหวกแนวขนาดไหนก็คงไม่มีใครว่าหรอก เพื่อความบันเทิง) บางทีเพ่งกันไปเพ่งกันมา เขียนมากไปหน่อย เก็บไปหลอนทั้งภาพเสียงกลิ่นก็มี จนต้องหยุดเขียนไปซักพัก ค่อยกลับมาแต่งต่อ 

ปล. แฟนคลับ เพียบขนาดนี้ยังกลัวอะไรอีกอ่าค่ะ

คร้าบบบๆๆ สู้ๆนะผมว่าจะพับเก็บไว้ก่อนละ เพราะมันไม่ถนัดจริงๆกลัวมันไม่สมเหตุสมผลจนอ่านแล้วมันแปลกๆ เอาที่เราถนัดดีกว่า จัดมหาเวทสักบท ทีเดียวหายไปทั้งโลกเลย!!

เอ่อ...น่าจะไปออกรายการคนอวดผีนะครับ 555

ไม่เหมาะค่ะ เดี๋ยวจะกลายเป็น จับเข้าศรีธัญญา ก็เลยคิดว่า เอามาแต่งนิยายดีกว่า หลุดโลกได้เต็มที่ดี

ใช่มั้ยล่า เรื่องแบบนี้ให้คนอื่นคิดให้ไม่ได้หรอกเนอะ 555 มันต้องงมหากันไป แต่ตอนนี้ขอตัวไปงมหาของกินในตู้เย็นก่อนค่ะ #กองทัพเดินด้วยท้อง

ทำให้วัตถุที่สัมผัสย้อนเวลา และข้ามเวลาไปอนาคต

เริ่มด้วยการฝึกกับต้นไม้ต้นเล็กๆ สัมผัสมัน ปล่อยพลังจนต้นไม้กลับไปเป็นต้นอ่อน แล้วกลับไปเป็นเมล็ด

เริ่มฝึกกับวัตถุ เริ่มจากเหล็ก หยิบแท่งเหล็กขึ้นมา ใส่พลังเร่งเวลากับมัน จนมันขึ้นสนิมทั้งแท่ง

เริ่มฝึกกับพื้นที่ วางแก้วน้ำเดือดรอบๆตัว ปล่อยพลังออกรอบๆ ทำให้น้ำกลับไปเป็นอุ่นเหมือนเดิมก่อนที่มันเดือด เพิ่มแก้วมากขึ้นเรื่อยๆ และขยายพื้นที่ออกไป

เริ่มฝึกกับสิ่งมีชีวิต คราวนี้ยุ่งยากกว่าเดิม เพราะสิ่งมีชีวิต ไม่ได้มีเพียงร่างกาย แต่มีจิตใจด้วย หากต้องการให้สิ่งมีชีวิตย้อนวัย ก็ต้องทำให้จิตใจย้อนกลับไปด้วย เริ่มฝึกกับหนูตัวเล็กๆ ไล่ไปจนถึงแมว ฝึกทั้งการย้อนเวลา และก้าวข้ามเวลาไปอนาคต

คราวนี้ผสมผสาน ปล่อยออกไปเป็นพื้นที่ เปลี่ยนทั้งวัตถุและสิ่งมีชีวิต

การพาตัวเองเคลื่อนผ่านเวลา ยากยิ่งกว่าทำให้วัตถุและสิ่งมีชีวิตเคลื่อนผ่านเวลา เพราะนอกจากจะต้องทำให้วัตถุเคลื่อนผ่านเวลาแล้ว ยังต้องทำให้ประวัติศาสตร์เคลื่อนผ่านเวลาตามไปด้วย อาจใช้ได้เพียงครั้งเดียวในชีวิต เพราะตัวละครต้องเปลี่ยนเวลาทั้งเอกภพ เปลี่ยนแค่บนโลกไม่ได้...

//คิดเล่นๆขำๆ จะเอาไปใช้ก็ได้ไม่ว่ากัน

เอาอย่างนี้ไหมครับ

พระเอกเป็นคนที่มีพลังเวทมหาศาลอยู่ในตัว เขาได้เรียนรู้พลังเวททุกอย่างในโลกจนไม่มีอะไรเหลือให้เขาต้องรู้อีกแล้ว แต่ก็มีเพียงพลังเวทแห่งมิติเวลาเท่านั้นที่ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ไม่อาจเรียนรู้มันได้ เขาตั้งหน้าตั้งตาฝึกฝนเวทมิติเวลาจากเบาะแสเล็กน้อยจนเริ่มใช้ได้นิดหน่อย ระหว่างนั้นก็มีปีศาจโจมตีเขาซึ่งทำให้เขาต้องต่อสู้กับมันไปเรื่อยๆ ในการต่อสู้หลายครั้งได้ทำให้เขาเรียนรู้พลังเวทมิติเวลามากขึ้นจนสามารถควบคุมมันได้คล่องขึ้น แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็ได้เกิดหายนะครั้งใหญ่ขึ้นจากเงื้อมมือของจอมมารที่ต้องการเปลี่ยนโลกให้กลายเป็นดาวแห่งวามตาย แล้วศึกตัดสินที่พระเอกต้องต่อสู้กับจอมมารที่ใช้พลังทำให้โลกพบกับหายนะครั้งใหญ่ก็สิ้นสุดลงโดยพระเอกได้ใช้พลังเวทแห่งกาลเวลาขั้นสูงที่ไม่เคยมีใครเคยทำได้มาก่อนเอาชนะมันมาได้
แต่เรื่องราวกลับเปิดเผยในตอนสุดท้ายว่าทั้งจอมมารและปีศาจทั้งหมดที่ปรากฏตัวออกมานั้นคือผู้พิทักษ์แห่งกาลเวลาที่ขัดขวางไม่ให้เขาบรรลุพลังเวทอันยิ่งใหญ่นั้น หายนะที่เกิดขึ้นกับโลกก็มีสาเหตุมาจากการที่พระเอกเข้าไปยุ่งกับพลังควบคุมเวลาที่มนุษย์ไม่สมควรจะตอแยด้วยนั่นเอง พลังเวทแห่งเวลาได้บั่นทอนชีวิตของพระเอกทุกครั้งที่ใช้มัน และช่วงชีวิตที่เหลืออยู่ของเขาก็จบลงหลังจากที่ทราบความจริงนั้นเอง หลังจากที่เขาตายไปแล้ว กาลเวลาที่พิโรธได้เอาคืนเขาด้วยการลบการมีตัวตนของพระเอกไปจากห้วงเวลาทั้งหมด

หลังจากที่การมีตัวตนของพระเอกถูกลบไปจากปัจจุบันและอดีต ทำให้ห้วงเวลาก็ถูกเขียนทับจนโลกกลับเป็นสงบสุขอีกครั้ง ในเวลานั้นก็มีนักเวทอีกคนหนึ่งพยายามที่จะเรียนรู้เวลาแห่งห้วงเวลาเช่นเดียวกันปรากฏออกมา และเรื่องราวก็วนลูปซ้ำไปซ้ำมาอย่างนี้หลายครั้งแล้ว


...พล็อตที่คิดได้สดๆหลังจากที่ได้อ่านคอมเมนต์ทั้งหมดครับ ผมเขียนเองไม่ได้เพราะไม่ถนัดการดำเนินเรื่องแนวผจญภัย ขอฝากพล็อตนี้ในการพิจารณาของผู้เขียนท่านอื่นด้วยนะครับ

มโนล้วน พระเอกยังไม่รู้ว่าตัวเองใช้ได้เลยรอดไป55555//ไว้ถึฃตอนที่ต้องใช้ค่อยหาข้อมูล

ไม่รู้ว่าจขกท.ได้ไอเดียหรือยังนะคะ อันนี้คือที่เราคิดเล่นๆค่ะ ไม่ได้อ้างอิงอะไรมโนล้วนๆ

วิธีการข้ามเวลาให้รวมพลังงานมหาศาลไว้ที่จุดๆหนึ่ง จนทำให้อนุภาคเกิดความแปรปรวนและบิดเบียว เกิดเป็นช่องว่างมิติเวลา จากนั้นก็ควบคุมระดับความแปรปรวนให้คงที่ หาวิธีป้องกันตัวจากสภาวะการบิดเบี้ยวสักหน่อย ประมาณนี้ค่ะ

แต่ถ้าของจขกท.เป็นนิยายแฟนตาซีเอาง่ายๆ หามหาเวทมายัดสักบทก็จบแล้วค่ะ