เขียนนิยายไปสักพักแล้วฝืด ใครเคยเป็นบ้างคะ?

ผมเคยฝืดจนต้องลบทิ้งแล้วเขียนใหม่เลยครับ เพราะรู้สึกว่าโครงไม่ชัดเจนเอาเสียเลย

เอาตามที่ผมรู้สึกนะ ผมคิดว่าสาเหตุของอาการฝืด อาจจะเป็นเพราะโครงเรื่องไม่แน่น เหมือนเราสร้างตึกสูงแต่ตอกเสาเข็มไม่ดี จะต่อยอดสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ก็มีโอกาสพังได้ 

ตอนนี้ผมลองตั้งใจวางเรื่องแน่น ๆ แล้วปล่อยให้ตัวละครทำตามจุดประสงค์ของตัวเองไปเรื่อย ๆ ในขอบเขตของโครงเรื่องที่กำหนดไว้ครับ 

สำหรับเราถ้า "ฝืด" คือดองทิ้งเลยค่ะ จนกว่าจะกลับไปอ่านอีกรอบแล้วมีไอเดียดีๆที่พอจะเสริมแต่งให้มันดูไม่น่าเบื่อขึ้นมาจึงจะแต่งต่อ
แต่ส่วนใหญ่เราจะเป็นประเภทแต่งเสร็จแล้วอ่านทวน
ถ้ารู้สึกว่าสำนวนการเขียนมันแปลกๆอันนี้เราจะแก้อย่างเร็วค่ะ
เพราะถ้าเว้นช่วงไปไม่งั้นจะต่อเรื่องไม่ติด
กลายเป็นว่านิยายเรามันติดๆขัดๆไม่สนุกซะงั้น...ประเด็นคือปกติก็ไม่สนุกอยู่แล้ว 555

เป็นค่ะ!! ตอนนี้ก็เป็นอยู่ 55555 เขียนช่วงแรกคือไฟมาป่าราบมากเลยค่ะ แต่ตอนนี้หรือ...อารมณ์เหมือนเปิดก๊อกแต่น้ำไหลทีละหยดเท่าน้ำตามดเลย (?) ;;;_____;;;

คือของเราเป็นการแต่งฟิคค่ะ บอกเลยว่ามันแอบลำบากตรงที่ว่าถ้ามันไม่มีโมเมนต์ให้เราเท่าไหร่ มันแต่งไม่ออกจริงๆ ค่ะ ไม่รู้นักเขียนฟิคคนอื่นเป็นไหม แต่เราเป็นนะ คือตอนจิ้นใหม่ๆ เราโอเคมาก คิดเรื่องได้สารพัด นานๆ ไปนี่ฝืด ลบๆ แก้ๆ ตลอดเลยค่ะ ถ้าถามว่าแก้ปัญหายังไง บางทีก็จะลองหาไรอย่างอื่นทำก่อน แล้วเราก็จะวกกลับมาที่คู่จิ้นของเราพอหอมปากหอมคอ มันก็พอช่วยได้นะคะ อารมณ์หาแรงบันดาลใจงี้ ไปอ่านนิยายของคนอื่นให้ตัวเองมีไฟบ้าง แล้วมันจะฮึดสู้ๆค่ะ!!! แบบ...เขาทำได้ เราก็ต้องทำได้ เยะ!!!

เราเป็นตั้งแต่เริ่มเรื่องเลยค่ะ พอเริ่มเขียนก็พอไปได้แต่มันรู้สึกลังเลว่าจะเอาฉากนี้ดีมั้ย มีหลุดพลอตเรื่องมากมาย เรื่องไม่โอเค มุกฝืด ไม่เข้ากับพลอตบ้าง อะไรบ้าง ขนาดอ่านอ่านเองแล้วยังไม่โอเคอะค่ะ ด้วยว่าเขียนพร้อมกันสองเรื่องก็ปรากฎว่าเอาสองเรื่องนั้นไปยำกันอีก โอ้ ชีวิต สุดท้ายก็มานั่งแก้ แก้ไปแก้มาก็ลบทิ้งหมดเลยค่ะ ต่อจากนั้นก็เปลี่ยนมาแต่งที่ละเรื่องค่ะ เรื่องที่สองดองเอาไว้ก่อนค่ะ แหะๆ ก็ด้วยประการฉะนี้ค่ะ

เป็นค่ะ ตอนนี้กำลังเป็นอยู่ฮ่าๆๆๆ แต่ที่แย่กว่านั้นคือขี้เกียจพิมพ์ค่ะ สมองแล่นนี่ คิดออกเป็นฉาก ทั้งคนพูด ทั้งท่าทาง และการกระทำ บางที่ถึงกับเห็นตัวละครเป็นรูปเป็นร่าง อ่า...มันแย่จริงๆนะ   ............กรุณามารับยาที่ช่องสองค่ะ........... ว้าแย่จัง ไปก่อนนะ

ผมเองก็เป็นเหมือนกัน ตอนแรกๆแบบพิมพ์ได้ลื่นเหมือนปลาไหลมาก แต่มาหลังๆเริ่มจะกลายเป็นหอยทากล่ะ 555

เป็นค่ะ คือมันก็ไม่กึ่งไม่ลื่นหรอกค่ะ แต่มันรู้สึกว่าใส่อันนี้ก็ไม่ใช่.. ใส่อันนั้นก็ไม่ดี
เราลบแล้วไปแต่งใหม่ค่ะ 5555 พล๊อตไม่แน่น ไหลออกทะเล ไม่โอเคเลย TT

เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนเริ่มเขียนก็รู้สึกว่าเนื้อเรื่องที่คิดมันไหลมาออกหมดเลย แต่พอเริ่มเข้าเรื่อง เริ่มจริงจัง ดันติดซะงั้น ถึงจะเขียนได้ดีในมุมมองของคนอื่นแต่เรากลับคิดว่ามันไม่ดีอย่างที่คิด พแเรากลับไปแก้ก็กลายเป็นว่าถูกใจเราไม่ถูกใจเค้าอีก ก็ต้องกลับมาแก้อีก กว่ามันจะลงตัวแบบที่เค้าชอบเราก็ชอบก็นานพอสมควรเลยล่ะค่ะ >o<

ตอนนี้แป๊กรัวๆจ้า หนูจี้จังขึ้นตอน 7 ไม่ได้ เพราะงานยุ่งมากมาย (ทั้งมหกรรมผู้ปกครองด่าครู ทั้งดูแลการสอบเข้า ม.4 อีก) เลยคิดต่อไม่ออกว่า จะตั้งชื่อตัวละครใหม่ อย่างไรดี (ตัวละครใหม่ เป็นครูสอนสังคมศึกษาที่สมองขี้เลื่อยมาก และคิดแค่สอนเพื่อหาเงินเท่านั้น และมีทัศนคติที่ไม่ดีกับจี้จังอย่างมาก) ส่วนห้องสมุดสุดรั่ว ตอนนี้ แป๊กมุข parody นิดหน่อย ยังไม่อยากเขียนต่อ (ล้อการเมืองนะครับ)

เป็นเหมือนกันครับ สมมติลงตอนไปเมื่อวาน วันนี้จะมาแต่งต่อมันดัน ฝืด เลยปล่อยวางรอฟีลลิ่ง 

แต่มันก็ไม่มาสักที จนต้องมานั่งบิวต์ตัวเอง

ตัวผมนี้แทบจะร้องไห้แทนตัวละครอยู่แล้วครับ T^T

น่าจะเป็นเพราะเครียดรึเปล่าคะ อย่างเราจะเป็นช่วงฉากที่ตัวละครดราม่าหนักๆ หรือฉากที่เรารู้สึกสงสารตัวละครมากๆ มันจะเขียนฝืดมาก มีพล็อตอยู่ในหัวแต่บรรยายไม่ไป วิธีแก้ของเราคืออ่านฉากนั้นซ้ำๆ (เครียดกว่าเดิมอีก) แล้วพอได้ฟีลก็แต่งมันไปทั้งน้ำตาแหละค่ะ 555

ป๋มก็เปน~ ▽・ｗ・▽
มันเหมือนมีพล็อตอยู่ในหัวเยอะเลย....แต่พอเขียนออกมา เขียนได้ไม่ถึงครึ่ง ถถถ
เพิ่งเริ่มได้ 6 ตอนเอง ทำไงดีย์

เป็นบ่อยค่ะ แล้วเป็นนานด้วย จนแฟนคลับหายไปเลย -_-
ตอนนี้คิดว่าน่าจะทำอย่างอื่นแล้วรออารมณ์ที่อยากจะเขียนเรื่องนี้ต่อคะ
มันอาจจะทำให้มีสมาธิมากขึ้นก็ได้นะคะ

ตอนนี้เปนอยู่ ให้คิดในสมองนี้ไปแบบลื่นปรี๊ดๆเลย แต่ลองพิมพ์หรือเขียน เอาหยังไงดีนร้า
ก้ไปหาไรอ่านของคนที่แต่งสนุกอะไรเงี่ยแบบ ไม่เขียนต่อแหละ เรื่องใหม่ดีกว่า อารมณ์ช่างโหดร้าย

เป็นค่ะ เป็นอยู่เลย ฮือออ

เคยค่ะ เขียนไปได้ครึ่งเรื่องเเล้วเเต่พอไปๆมาๆความคิดไม่ผุดมาดลยอ้ะเเต่พออ่านไปเรื่อยๆก็ผุดมาเองค่ะ สู้ๆนะค่ะ

เราเปนแบบฝืดบ่อยมาก และก็คิดแนวนิยายใหม่ๆออกมาตลอดและก็ไปต่อไม่เป็น เลยต้องเขียนออกมาเป็นพล็อตใส่หนังสือสมุดไว้ หลังจากเขียนลง ความรู้อยากแต่งก็หาย แต่บางเรื่องที่อยากแต่งให้จบพอทางตันก็ฟังเพลงค่ะ คิดออกทันที555

ขอเช็คแฮนด์

น่าจะเป็นความติทส์ส่วนบุคคล ฮ่าๆ เหมือนวันนั้นของเดือน

เหมือนเช้ามาอยู่ดีๆ เราก็อารมณ์เบื่อๆ หน่วงๆ เพลียกับสิ่งนั้น แต่เดี๋ยวมันก็จะผ่านไปได้

ทำใจให้สบาย ไม่อยากเขียนก็ทิ้งไปก่อน แต่อย่านานเกินจะกลายเป็นขี้เกียจ หรือทนๆ นั่งเทียนเขียนไป ได้วันละนิดละหน่อยก็ดีกว่าไม่คืบหน้าเลย