ไม่อยากเลิกกลางคัน แต่หัวมันตันมากมาย
ตั้งกระทู้ใหม่
จำได้ว่าความรู้สึกตอนเด็กๆที่เคยนั่งพิมพ์บทละครมันสนุกมากกว่าตอนนี้ อยากกลับไปรู้สึกแบบนั้นอีกครั้ง ต้องทำไงคะ
7 ความคิดเห็น
"เหนื่อยนักก็พักก่อน"
ถ้ามันตันก็ไม่ต้องไปฝืนคิดมัน
เราเป็นบ่อยนะที่หัวตันแล้วคิดอะไรไม่ออกเลย เราก็จะพอแค่นั้นก่อนแล้วมาหาอะไรทำ เช่น ฟังเพลง ดูหนัง แล้วค่อยกลับไปเขียนใหม่
ยิ่งช่วงนี้คือตันหนักมาก บางวันเขียนได้ไม่ถึงสิบบรรทัดด้วยซ้ำ ก็หยุดเขียนละเพราะคิดไม่ออก 555555
ของแบบนี้เวลาคิดไม่ออกก็ต้องหยุดพักไปทำอย่างอื่นแทนก่อน เพราะเวลามันคิดไม่ออกมันก็ไม่ออกจริงๆ 555 ใจเย็นๆ ไม่จำเป็นว่าต้องเสร็จวันนี้พรุ่งนี้เลย ทำไปเรื่อย อย่าหยุดหรือเลิกทำกลางคันก็พอ
ป.ล ช่วงนี้ร้อนมาก คิดอะไรไม่ค่อยออก 555
แต่ไม่เลิกหรอกนะ เคตามนั้นเนอะ
เหนื่อยก็พักค่ะ ไปทำอย่างอื่นก่อนก็ได้ ผ่อนคลายๆ
ดันทุรังไปมันไม่เป็นผลดีหรอกค่ะ
งานเขียนมันต้องใจเย็นๆ ค่อยๆแต่ง อย่ากดดันตนเองมากเกินไป
ปล.ช่วงนี้อากาศร้อน หัวเลยไม่แล่นรึเปล่าเอ่ย
สู้ๆนะคะ คุณจขกท. ขอให้หายตันแล้วมีกำลังใจมาเขียนนิยายต่อไวๆ
ตันส่วนตัน เลิกส่วนเลิก ครับ ไม่ใช่คิดไม่ออกตันแล้วเลิกแต่ง เราจะเลิกก็ต่อเมื่อไม่อยาก
จะแต่งต่อแล้วจริงๆ ครับ ถ้าจะเลิกแต่ก็เลิกไม่ได้คือเรายังอยากแต่งต่อเพียงแต่เรายังคิด
ไม่ออก ก็ควรแก้ตรงส่วนที่ตันคิดไม่ออกไม่ใช่แก้ด้วยการเลิกแต่ง เป็นวิธีที่แก้ไขอย่าง
ไม่ตรงจุด เหนื่อยหรือคิดไม่ออกก็พักไว้ก่อน อาจจะเป็นวัน สัปดาห์ หรือเป็นเดือน
หากยังไม่ถอดใจแต่งนิยายต่อได้เสมอครับ การพักไม่ใช่การเลิกแค่หยุดชั่วคราวเพื่อก้าวต่อไป
ลองกลับไปอ่านนิยายของตัวเองตั้งแต่แรกดูครับ จากนั้นลองแก้ส่วนที่มันขัดๆดูครับ
ถ้าไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ลองออกไปขี่จักรยานเล่นดูที่ส่วนสาธารณะดูครับ ไม่ก็ลองคิดเล่นๆว่าถ้าถ้าทำแบบนี้จะดีไหม ถ้าลองแบบนี้จะสนุกรึเปล่า อย่าแต่งโดยมีความคิดว่ามันจะสนุกไหมนะ ถ้าแต่งแบบนี้จะมีคนอ่านรึเปล่า แค่แต่งแล้วไรต์สนุกก็พอครับ
สู้ๆครับ
ลองทำแบบข้าน้อยดูมั้ยขอรับ
ตอนเด็กๆ ตัวเล็กๆ เชื่อว่าหลายคนน่าจะเคยเล่นตุ๊กตา ตุ๊กตุ่นกันบ้างนะขอรับ ประมาณสวมบทบาทให้ตัวที่อยู่ซ้ายมือเป็นนางเอก ตัวที่อยู่ขวามือเป็นพระเอก พร้อมกับบ่นพึมพำงึมงำอยู่คนเดียว
ตอนนั้นเราไม่ต้องการตรรกะหรือข้อเท็จจริงอะไรมาอ้างอิง ว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นมันผิด
(ใช่หรือไม่ขอรับ) ข้าน้อยจำได้ว่าตอนนั้นสนุกมาก ฝุ่นเต็มปากควันรถเต็มหัว(ยังกะไปเล่นกลางสี่แยก) แต่พอโตขึ้นมา...
ข้าน้อยเชื่อว่า จขกท คงจะกลัดกลุ้มกับการหาเหตุผลให้กับการกระทำของตัวละครมากไป จนไม่เป็นอันขยับนิ้วลงไปบนคีย์บอร์ด
ปล.ถ้าหากข้าน้อยคิดหรือเข้าใจผิดไปก็ขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยขอรับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?