นึกเนื้อเรื่องที่ทำให้ฟินได้ แต่ดันจัดการกับต้นเรื่องไม่ได้

คนเดียวกันกับกระทู้ข้างบน ชอบอ่านนิยายของใคร ลองเอาหนังสือเขามากางเลยค่ะ สามสี่เล่ม ห้าเล่ม อะไรก็ว่าไป แล้วดูวิธีการขึ้นเรื่องของเขาในแต่ละบท เขาขึ้นแบบไหนบ้าง เช่น บรรยายสถานที่ แล้วพระเอกนางเอกเดินเข้ามาเจอกัน หรือบรรยายเหตุการณ์ที่เกิดตรงหน้า แล้วพระเอกนางเอกเข้ามาเจอกัน หรือขึ้นต้นด้วยประโยคคำพูด ประโยคคำถาม ประโยคที่เป็นความคิด กางดูนิยายเหล่านั้น แล้วลองสังเกตวิธีการ อาจจะจดไว้บ้างเป็นหลักของเรา เขาขึ้นบรรยายกี่คำ กี่ย่อหน้า กี่ประโยค แล้วเขาจึงตัดเข้าเหตุการณ์ วิธีนี้จะทำให้คุณมีจังหวะในการเขียน

อย่างที่บอกไปในกระทู้อันบน ระวังอย่าให้เป็นการลอกเลียนแบบ ศึกษาเฉย ๆ แล้วนำมาใช้ พอลงนิยายไป เดี๋ยวก็จะมีคนอ่านมาติชมเราเองว่าดีหรือยัง สู้ ๆ ค่ะ 

เราก็ประสบปัญหาเดียวกัน...

หมายถึงนึกช่วงเวลาก่อนที่ตัวละครหลักสองคนมาป๊ะกันในเหตุการณ์สำคัญไม่ได้สินะครับ

ถ้าโจทย์แบบนี้ วิธีการแยกทางเดินช่วยได้ครับ
ให้กำหนดอีเว้นต์หลักที่อยากเขียนไว้บนสุดเลย จากนั้นก็ลากเส้นแยกเป็นสองทาง เส้นหนึ่งเป็นของตัวละครหลักตัวแรก(อาจเป็นพระเอก)  อีกเส้นหนึ่งเป็นของตัวละครสอง(อาจเป็นนางเอก)

จากนั้นก็ค่อยๆคิดเหตุการณ์หรือเหตุผลทีละเส้นครับ
ลำดับทีละส่วนโดยมีปลายทางเดียวกัน จะช่วยให้เราเห็นภาพง่ายขึ้น และกำหนดเส้นทางได้ตรงตัวมากขึ้น


ยกตัวอย่างเหมือน เราอยากให้พระเอกนางเอกไปเจอกันที่หมอชิด โดยเริ่มต้นจากสวนดุสิต
ถ้าไปด้วยกันทางเดียวกันก็จบเลย เล่นเนื้อเรื่องอะไรมากไม่ได้ บีบให้เหลือแค่เหตุการณ์ระหว่างนั่งรถเท่านั้น

แต่ถ้าเราแยกให้พระเอกนั่งรถแท็กซี่ไปทางเกียกกาย รถไม่ติดมาก ถึงก่อน รอ!

ส่วนนางเอกนั่งรถเมล์ไปอนุสาวรีย์ชัย รถติดมาก ต้องตัดสินใจไปขึ้นรถไฟฟ้าที่สนามเป้าเพื่อ ไปลงจตุจักร ซึ่งกว่าจะถึงก็สายจากเวลานัดไปจม

อะไรแบบนี้เป็นต้น
จะเห็นได้ว่าถ้าเราแยกเส้นทางตัวละคร แล้วค่อยๆคิดทีละตัวโดยมีจุดหมายเดียวกันแล้วล่ะก็
เราจะชัดเจนเลยว่าทั้งสองเจออะไรมา เจอกันในลักษณะไหน อารมณ์ใด และจะมีเหตุการณ์อะไรต่อไปได้ครับ


และการคิดแบบนี้ก็มีประโยชน์อีกอย่างคือ เราสามารถนำมาใช้เปิดเรื่อง หรือเล่าย้อนหลังเพื่อเพิ่มมิติและอรรถรสได้ด้วย