(ถาม) เพื่อนๆใช้ตัวละครกี่คนในหนึ่งฉากกันครับ?
ตั้งกระทู้ใหม่
ตามหัวข้อเลยครับผม ปกติจำนวนกี่คน? ไม่ปกติกี่คน? เขียนแล้วเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม? ปวดหัวกันหรือเปล่า?
หมายเหตุ
ตอนที่ 42 มีฉาก 'ดาดฟ้าโรงพยาบาล'
Scene (ฉาก) แบ่งแยกย่อยเป็นหลาย Moment (เหตุการณ์)
ผมเองพยายามจำกัดวงสนทนาไว้ที่ 4-5 คน ใครพูดอะไรก็จะทำให้เคลียร์ โยงของเก่าต้นเรื่องอะไรก็ว่ากันไป การคลี่คลาย ฯลฯ
นั่งนับตัวละครในฉากนี้ดูแล้วได้ 23 คน ดังนี้
ยูกิโนะ, เลอิส, นาตาลี, เคลลี่มอส, กินเน่, ควอนแจ
อาลฟองโซ, หน่วยDPSI, แอจา, มินกุก, ซูบิน, ไลนักซ์, ลูซี, อาน่า, จอมพลควีเวอ, จอมพลเคฟวิน, หน้ากากเหยี่ยว, หน้ากากเสือ, หน้ากากแมว, เอเคน, อูฮาฟ, เซสสิลี, และ หมีโบ
พอดีแค่สงสัย เลยอยากรู้ครับ ขอบคุณครับผม
8 ความคิดเห็น
ปกติจำนวนกี่คน?
:: ปกติฉากนึงเราจะมีตัวละครไม่เกิน 3 คนค่ะ
ไม่ปกติกี่คน?
:: เผลอเขียนฉากนึงไป 6 คน แบบไม่ตั้งใจ
เขียนแล้วเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม?
:: เขียนนิยายเรื่อยๆ ค่ะ แต่ไม่ดองแน่นอน ไม่ค่อยสบายค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อย
ปวดหัวกันหรือเปล่า?
:: ปวดหัวเวลาตันค่ะ เครียดมากกกก
เลขงวดนี้ 36 นะครับ
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ เดี๋ยวป่วยตายเสียก่อน เวลาตันก็เรียกช่างครับ ลองกดดูดีๆก่อน เผื่อน้ำมันไม่พอ
//เผ่น
ถ้ามันไม่ได้ตันละคะ มันอาจจะท่อแตกก็ได้ จะทำยังไง?
เปลี่ยนหลอดไฟ เปลี่ยนยางอะไหล่ ซ่อมคอม สอนหนังสือ แปลเอกสาร รบกวนชาวบ้าน ผมทำเป็นแค่นั้นครับ
อย่าอื่นอย่าถามผม
ล่าสุดเพิ่งแต่งฉากจบไป ปวดหัวมาก ตัวละครเยอะใส่บทยากมากเดี่ยวคนนู้นทีคนนี้ที จะร้องไห้ 55555 แอบเครียดตอนแต่ง
รวมๆ ก็ประมาณ 10 กว่าคนอัดในห้องเดียว แล้วบทสำคัญนี่ไปไป 7 ตัว สุดๆ จริงๆ เวลาแต่งก็เอาคนนึงเป็นหลักแล้วก็ส่งต่อไปเรื่อยๆ เหมือนไม้ผลัด 55555 แบบคนนี้จบคนนู้นเล่าต่อ มันเป็นแบบมุมมองที่ 3 เลยง่ายหน่อยโดดไปโดดมาได้แต่ก็ยังยากอยู่ดี กว่าจะจบตอนได้ก็ 3 วัน ;w;
เข้าใจความรู้สึกเลยครับ โดดไปมาสิงร่างคนนี้ที นั้นที //เขียนนิยายหรือเป็นผี!?
ผมไม่กล้าทำบทสนทนาให้เกิน 5-6 คนครับ ฮ่าๆ กลัวเหนื่อย ตัดได้ตัดเลย
มุมมองที่สามนี่แหละครับมันถึงเป็นแบบนี้ ฮ่าๆ ถ้าบุคคลที่หนึ่งเขาคงแจกอีกแบบ
ปกติใช้ตัวละครกี่ตัวในหนึ่งฉาก? ใช้ไม่จำกัดค่ะ แล้วแต่ว่าเป็นฉากอะไร ถ้างานเลี้ยงก็ต้องมีคนมากมายเป็นสิบ แต่ละคนจะพูดตามนิสัย คือยึดนิสัยตัวละครเข้าไว้ จึงจะแบ่งได้ว่าเขาควรจะพูดสิ่งนั้นหรือเปล่า แต่เนื้อเรื่องหลักจะถูกบรรยายโดยตัวละครสำคัญ มีตัวละครอื่นบรรยายช่วยบ้างในส่วนที่เราไม่ต้องการให้ตัวละครหลักพูดเอง เวลาเขียนจะไม่งง เพราะเราวางบุคลิกตัวละครแต่ละตัวชัดเจนมากตั้งแต่ต้นเรื่อง หมายถึงวางบุคลิกตัวละครในหัวของเราเองนะคะ มองเห็นภาพ บ่อยครั้งที่เราจะไม่บรรยายบุคลิกของตัวละครเลย แต่ผู้อ่านจะรู้จักพวกเขาจากการกระทำและคำพูด โดยที่เราไม่จำเป็นต้องบอกว่าขณะนี้ใครพูด
โห...ไม่ต้องบรรยายบุคลิกตัวละคร!
ผมอยากทำได้มั่งจังครับ พอดีไม่เก่งเรื่องการสร้างตัวละครให้คนจดจำซะด้วยสิครับ ฮืออออ
เดี๋ยวว่างๆแวะเวียนไปส่องหน่อย แหะๆ
เท่าที่เขียนๆอยู่ เยอะสุดตอนนี้ 7 คนในฉากเดียวครับ เป็นฉากบรีฟแผนการรบของหน่วยเฉพาะกิจผสมของสหประชาชาติกับคอนแทรคเตอร์(ภาษาบ้านๆก็คือทหารรับจ้าง)ของบริษัทแม็กนัส
เขียนยากมั้ย? ก็พอสมควรครับ แต่ถ้าจำคาแรกเตอร์ดีๆก็ไม่หลง
มีใครบ้าง?
เอ็ดเวิร์ด แลงดอน ประธานบริษัทแม็กนัสฯ ซึ่งเป็นหนึ่งในคนที่อิทธิพลสูงที่สุดในโลก
"บอส" หัวหน้าทีม จะมีมาดหน่อย ลูกทีมเคารพ
อันเซล เสนารักษ์หนุ่มจากสวีเดน ค่อนข้างใจเย็น มีอารมณ์ขันเล็กน้อย
คลินท์ อดีตทีมจู่โจมจากแคนาดา เพื่อนซี้ของอันเซล เด่นสุดในทีมเพราะเป็นตัวดำเนินเรื่องของฝ่ายนี้ (อย่างน้อยก็ตอนนี้) หมอนี่จะเรียกว่าเป็นตัวโจ๊กของทีมก็ได้
มาลัค มือซุ่มยิงชาวเคิร์ด พ่วงด้วยหน้าที่พลนำทาง เขาจะมาแนวพูดน้อยต่อยหนัก เลยเขียนง่ายหน่อย
เดวิด หมอนี่จะไฟแรงแล้วก็กระตือรือร้นหน่อยเพราะอยากพิสูจน์ตัวเองกับปกป้องชาติ ทำหน้าที่ยิงสนับสนุน
เบ็น หนุ่มช่างประจำทีมที่คอยรับผิดชอบเรื่องสอดแนมและสื่อสาร รวมถึงของเล่นไฮเทคต่างๆ จะว่าเป็นน้องใหม่ก็ได้เพราะประสบการณ์ในสนามรบน้อยมาก
แหม่ท่านSK ฝากว่างๆทำผังนิยายท่านด้วยนะครับ
เดี๋ยวไล่อ่านถึงตอนล่าสุดจะลืมเอา
ตัวละครผมเยอะมากกกกก ก.ล้านตัว
แต่ละฉากก็ออกมาในจำนวนไม่แน่นอนนะครับ
บางฉากออกแค่ 1-4 คน แต่บางฉากออกมากันเป็นฝูกก็มี...
แต่ผมจะเน้นบรรยายแค่ตัวลครหลักไม่กี่ตัว ที่เหลือจะตัดออก
เป็นเพียงตัวประกอบครับ ไม่งั้นผมงง ....
ทำถูกแล้วท่าน มากคนมากความครับ ฮ่าๆ
โชคดีผมเขียนแนวโรแมนติกคอมเมดี้ ที่เน้นคนในเรื่อง ไม่ค่อยมีเหตุการณ์สเกลใหญ่ที่ซับซ้อน ฉากส่วนใหญ่ก็จะคนน้อยๆ ครับ
ที่ว่าโชคดีเพราะ ถ้าคนเยอะๆ แล้วผมงงเอง คนน้อยๆ ค่อยแจกบททั่วถึงหน่อย
ปกติที่สุดเลย ฉากผมส่วนใหญ่จะมีตัวหลักสองคนครับ (บางทีมีคนอื่นยืนประดับฉากบ้าง แต่ไม่ได้ทำอะไรมาก) รองลงมาก็ประมาณสามถึงสี่คน นี่ถือว่าหืดขึ้นคอแล้ว
ถ้าฉากใหญ่จริงๆ แบบหกคนแปดคน (ที่ทุกคนมีบท ไม่นับกระถางต้นไม้ประดับฉาก) อันนี้มีน้อยครับ ไม่ค่อยมีเหตุให้ต้องมีด้วยแหละ นานน้านอาจจะหลุดมาซักที
สำหรับเรื่องปัจจุบัน ฉากที่มีจำนวนคนมากที่สุดตอนนี้ก็หกคนครับ แต่ก็จะจำกัดบทไว้ไม่เกินสองถึงสี่ ในบทต่อๆ ไป อาจจะมีจำนวนคนขึ้นถึงสิบคน (เมื่อเปิดตัวละครครบ) แต่ยังไม่รู้ว่าจะมี "ฉากใหญ่" จริงที่ต้องมีบทบาทกันเยอะๆ รึเปล่า ส่วนใหญ่ก็คงจำกัดบทไว้ที่สองถึงสี่ครับ
The more the merrier!
บางทีผมอาจจะชินการมีคนรุมคุยด้วยน่ะครับ คุยหลายๆคนพร้อมกัน ทุกเพศทุกวัยทุกอาชีพ
ตอนเด็กๆเคยไปกินข้าวบ้านเพื่อนมาม่าชามเดียวกินหลายคนมันอร่อยดี //เกี่ยวไหม?
พูดถึงเรื่องสเกล ผมก็ไม่ใหญ่มากครับ จักรวาล ดาวเคราะห์ สถานีอวกาศ เหมาะมือดี
จริงๆก็ต้องตามกฎหมายครับ เขาห้ามชุมนุมเกิน 4 คน //การเมืองซะงั้น //เผ่นแน่บ!
เกิดมาในชีวิต เราก็ไม่เคยโดนรุมคุยด้วยมาก่อน มิน่าแค่ 4-5 ตัวละครคุยกันเราก็หืดขึ้นคอละ (-*-')
เหมือนกันครับ ไม่เคยโดนรุม...
เดี๋ยววันหลังผมโดนรุมจะบอกนะครับ แหม่!
ไม่ต้องบอกก็ได้ครับ เดี๋ยวเพื่อนๆ อิจฉา!
หนูไม่อิจฉานะคะคุณพีท แต่หนูจะเลียนแบบคุณลูอิสล่ะค่ะ จะได้ชินบ้าง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
จัดไปครับจัดไป
แล้วแต่ว่า ฉากนั้นเป็นฉากอะไรค่ะ
ถ้าเป็นฉาก พูดคุยกันส่วนตัว เคลียร์ปัญหากัน ด่ากัน(?) มักจะมี 2-3 ตัว
ฉากปกติ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ มักจะอยู่ที่ 3-5 ตัว
แต่ถ้าเป็นฉากรวมพล ฉากประชุม จะมี 10 ตัวขึ้นไป
แต่ คนที่เด่นๆในฉากนั้น จะมีแค่คนเดียว และเนื้อเรื่องในตอนนั้นก็จะอิงจากมุมมองของตัวละครนั้น จะได้มีอะไรที่จุด focus
เด่นคนเดียว ผมก็ว่าดีครับ
ปล น่าสนใจฉากรวมพลกับฉากประชุมนะครับ 10 แน่ะ
ตัวละครเยอะไงค่ะ 5555 แบบประชุมที่ก็ต้องหลายๆคนหน่อย ตัวยืนพื้นก็ 7 ไปแล้ว และมีตัวประกอบอื่นๆอีก
เคยมีสองสามฉากค่ะ สูงสุดแสนนึง (ก็สงครามเนอะ)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?