เพื่อนๆมีวิธีวางพล็อตเรื่องสั้นกันยังไงบ้าง

หลากหลายทางครับ  

แต่ที่บ่อยที่สุดคือ นึกตอนจบขึ้นมาได้ก่อนว่ามันจะเป็นยังไง 

แล้วค่อยๆ ถามจากตอนจบที่นึกขึ้นได้ว่า ตัวละครเป็นใคร ทำไมต้องจบอย่างนั้น เรื่องมันเป็นมายังไงกันแน่  จากนั้นก็เขียนเรื่องคร่าวๆ ลากไปหาตอนจบให้ได้  แล้วเสริมเรื่องไปเรื่อยๆ 

แต่งเหมือนพล็อตนิยายนั่นแหละ แล้วค่อยตัดทอนรายละเอียดออก

เป็นเหมือนการสรุปเนื้อความให้กระชับมากขึ้นคล้ายๆกับการย่อความค่ะ
------------
โดยส่วนตัวแล้วไม่ค่อเข้าใจมากเท่าไหร่เกี่ยวกับการวางพล็อตสั้นๆ อันนี้เป็นความรู้สึกส่วนตัวที่คิดออกได้ในตอนนี้ 5555 และใช้ในเรื่องสั้นของตัวเอง

เราว่าเรื่องมันจะมีรายละเอียดน้อยกว่า เช่น ตัวละครน้อยกว่า ปมน้อยกว่า เรื่องเดินกระชับกว่า ปูเรื่องไม่เยอะ สามารถหักมุมจบได้เลย ลองหาอ่านที่มีเขียนไว้ในเว็บต่างๆ ก็น่าจะช่วยได้มาก เอาใจช่วยค่ะ

http://www.forwriter.com/mysite/forwriter.com/newwriterroom/newwriteshortstory.htm

http://pantip.com/topic/31069276

http://oknation.nationtv.tv/blog/SIAM1932/2010/12/08/entry-1

ผมคิดเรื่องแบบรวดเดียวจบเลย ตรงแน่ว ไม่มีอ้อมค้อม แต่อาจมีหักมุมตอนจบ
คือมันมีเรื่องเดียว ปัญหาเดียว อุปสรรคเดียว เหมือนอ่านการ์ตูนตอนเดียวจบน่ะครับ
ถ้านิยายเหมือนวิ่งมาราธอน เรื่องสั้นก็เหมือนวิ่ง100เมตร

ยกตัวอย่างเรื่องของผมก็แล้วกัน (พึ่งเคยแต่งเรื่องเดียว ยกตัวอย่างได้แค่นี้แหละ)
นางเอกเป็นแม่ครัวในวังที่ตกอับใกล้โดนไล่ออก จึงไปค้นตำราอาหารโบราณกะจะกู้หน้า
แล้วก็เจอเมนูลับที่ต้องใช้ไข่มังกรเป็นวัตถุดิบหลักซึ่งถ้าใครทำออกมาได้จริง=ดังแน่นอน
ก็เลยไปจ้างพระเอกที่เป็นพรานมือดีเพียงคนเดียวที่เคยเจอมังกรแล้วรอดมาได้ให้พาไปขโมยไข่ที่รังมังกร
พระเอกจำใจรับงานเพราะต้องการเงินไปรักษาน้อง แต่ระหว่างทางก็มีพูดถึงความฟุ้งเฟ้อของมนุษย์ ขนาดมังกรที่ใกล้สูญพันธุ์ยังจะเอาไข่ไปทำเป็นของกิน ฯลฯ
พระเอกนางเอกกัดกันไปตลอดทาง สุดท้ายไปถึงรังมังกร -> ได้ไข่มา -> กลับบ้านแล้วก็แยกย้ายและคงไม่ได้เจอกันอีก
กลับไปถึงนางเอกก็เก็บตัวทำเมนูลับแล้วนำออกมาเสนอพระราชาจนได้เป็นหัวหน้าแม่ครัวสมใจ
ส่วนพระเอกก็โดนคนมากมายมาหา อยากจะจ้างให้พาไปบ้างซึ่งก็โดนปิดประตูใส่หน้าทุกราย
จนสุดท้ายนางเอกมาหาจะให้พาไปรังมังกรอีกรอบ แต่ก่อนพระเอกจะทันได้อ้าปากด่า
นางเอกก็ควักไข่มังกรออกมา ที่จะให้พาไปครั้งนี้คือเอาไปคืนต่างหาก
[ส่วนเมนูสุดเทพที่ดังไปทั่วอาณาจักรนั่นที่จริงเอาไข่ไก่จำนวนมากมาทำเลียนแบบแล้วใช้เปลือกมังกรแตกๆที่แอบเก็บมาวางประดับให้เนียนๆ]
=จบแบบแฮปปี้+สมบูรณ์ในตัวไม่เหลือปัญหาค้างคา ประเด็นความคิดในเรื่องคือความฟุ้งเฟ้อของมนุษย์ ส่วนความสัมพันธ์พระ-นางให้คนอ่านไปจิ้นต่อเอง
มีตัวละครแค่3ตัว พระเอก นางเอก น้องสาวพระเอก(ตัวประกอบ) แล้วก็Key Item=ไข่มังกร
ประมาณนี้ครับ

ถ้าอยากได้ตัวอย่างดีๆลองไปหาเรื่องที่ดังๆอ่านให้หลากหลายจะช่วยได้เยอะครับ
อย่างของบินหลา สันกาลาคีรีก็เจ๋งดีนะ

ใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ผลสรุปเป็นยัง เหตุการณ์สำคัญ ถ้าตัวละครเริ่มเยอะ เนื้อเรื่องเริ่มยาวก็ตัดออก เพราะเดี๋ยวมันจะไม่ใช่เรื่องสั้น

ปมเดียว ไม่ควรซับซ้อนซ่อนเงื่อนมาก ตัวละครไม่ควรเกิน 5 ตัว(หมายถึงที่มีบทเด่น) ใช้ภาษาเล่าเรื่องให้กระชับ จบให้ดี (จะหักมุม ซาบซึ้ง อึ้ง ทึ่ง เหวอ อะไรก็ว่าไป)

ผมมันคนเห็นแก่ตัว
เวลาเจอภาพการ์ตูน
บางครั้งก็ได้ไอเดียไปเขียนเรื่องสั้น
ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับภาพนั้น
.

.
สมชายไม่สบายเป็นมะเร็งมานานมากแล้ว
วันนี้เขาตัดสินใจที่จะทิ้งหน้าที่การงานทุกอย่าง
และกลับไปบ้านที่ต่างจังหวัด กลับไปปลูกผัก
เลี้ยงแมว ไม่ยึดติด เขาจะใช้เวลาให้คุ้มค่า
กว่าคนเราจะเห็นคุณค่าของเวลาที่ผ่านไป
มันก็ต้องได้พบเจอวิกฤตแห่งชีวิต..น่าใจหาย

องค์ประกอบหลักๆคล้ายๆนิยายค่ะ แต่ปมของเรื่องจะไม่เยอะเท่า ส่วนตัวละครก็น้อยด้วยและตัวละครจะมีความสำคัญ ไม่เหมือนกับนิยายที่บางทีก็สร้างมาแค่ประกอบฉากเฉยๆ การดำเนินเรื่องก็จะกระชับไม่เวิ่นเว้อ 
เห็นด้วยกับคุณ shinnarat ที่อาจจะเขียนตอนจบก่อน แล้วก็ค่อยเล่าเรื่องราวย้อน
เห็นแวบๆว่าเห็นมีผู้ตั้งกระทู้แนวๆนี้ ลองไปอ่านดูนะคะ
https://www.dek-d.com/board/view/3707437/

เริ่มจากประโยคสั้นๆแล้วก็ค่อยขยายให้เป็นเรื่องราวมั้งคะ 

อย่างเช่น "ชายผู้ฟื้นจากความตาย" ก็ขยายไปว่า ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร

รวมกันให้กระทัดรัดไม่ต้องมีเหตุการณ์ยืดยาวเหมือนในเรื่องราว หรือก็คือ

เอาแค่เหตุการณ์สำคัญ ค่ะ (สำหรับเรานะ)

ปล. เราก็ไม่ได้เก่งอะไรหรอก 5555 แค่เป็นวิธีของเราเฉยๆ