มาบ่นด้วยกัน! อุปสรรคในการเขียนนิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีครับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆทุกคน ไม่รู้ว่าต้องเกริ่นยังไงดี เข้าเรื่องเลยละกัน 555
ตามหัวข้อเลยนะครับ ผมว่าทุกๆคนแหละเคยประสบปัญหานี้กันมาหมดแล้ว ซึ่งผมก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยแหละที่ประสบปัญหานี้อยู่ ส่วนในตอนนี้ผมขอบ่นกับอุปสรรคที่ผมพบเจออยู่ขนะนี้ละกัน
จะเรียกบ่นดีไหมเนี้ย เหมือนเล่าปัญหาซะมากกว่า 555
1.) ไม่รู้จะดำเนินเนื้อเรื่องต่อยังไง
ข้อนี้เป็นปัญหาโลกแตกสำหรับผมมาก ก็ที่ผมจะนำนิยายมาเผยแพร่นั้นผมได้คิดแล้วเขียนไว้ในสมุดเพื่อที่จะค่อยๆปะติดปะต่อเรื่อง คือช่วงแรกๆผมจะเป็นพวกที่ห้าวเว้ย เรื่องพล็อตอะไร ไม่คิดเลยครับ มีแค่เรื่องเป็นไง ตัวเอกเป็นไงแค่นั้น สรุปเขียนไป แล้ว "อ่าว? จะไปไงต่อ?" สรุปดองเค็มครับ บางเรื่องคิดพล๊อตดิบดี พอจะเขียน ดันไม่พอใจในพล็อตอีก (ง่ายๆก็เรื่องมากแหละครับ) ที่นี้ก็เกินออกนอกลู่นอกทางจนไม่รู้จะไปไงต่อ ดองอีกตามระเบียบ
โชคดีส่วนใหญ่นิยายที่ผมดองจะไม่ได้นำมาเผยแพร่ (ส่วนใหญ่นะ เพราะงั้นก็มีที่เผยแพร่แล้วนำมาดองแหละ 555)
2.) มือเนื้อเรื่องละ แต่ไม่รู้จะเขียนไง
ข้อนี้เป็นปัญหาที่ตูดหมึกสำหรับผมมาก มีเนื้อเรื่องในหัว มีพล็อต แต่... เขียนไม่ออก
ไม่ใช่ปากกาหมึกหมดนะ คือเราคิดคำมาเขียนไม่ออก ทุกคนเคยเป็นรึป่าวไม่รู้นะ แต่ตอนนี้ผมเป็น 5555 แบบเรามีภาพในหัวละ แต่เราอธิบายเป็นภาษาไม่ได้ไงว่าตัวละครเราเป็นอย่างงี้นะ าถานที่นี้เป็นอย่างงี้นะ แต่เขียนไม่ได้เว้ย 555 พอเขียนออกมาก็ใช้ประโยคแปลกๆอีก
อันนี้อาจจะเป็นผู้เขียนรู้คำน้อยด้วยแหละ
3.) คำผิด
โอ.. ขอนี้เป็นปัญหาที่ออกแนวน่าลำคาญมากกว่า เหมือนพ้วงมาจากข้อสองด้วยแหละ ผมว่าหลายๆคนก็คงเป็นแหละ อย่างกระทู้ที่ผมเขียนอยู่นี้เชื่อสิ ต้องมีคำผิดบ้างแหละ555 โดยสำหรับผมแบ่งคำผิดออกเป็นสองแบบนะ
3.1)แบบเจตนา แบบนี้คือเราไม่รู้คำจริงๆไงว่าเขียนยังไง แต่ก็นำมาเขียนลงนิยายโดยไม่ได้เช็คคำให้ถูกต้องเลย (อันนี้ผมเป็นบ่อย)
3.2)แบบไม่เจตนา แบบนี้คือเรารู้คำจริงอยู่แล้ว แต่เกิดการเขียนตก พิมพ์ตก จนเกิดคำผิดขึ้นมา อันนี้สุดวิสัยจริง แต่ก็ต้องแก้ไขด้วยนะ (ข้อนี้ก็เป็นบ่อย)
เอ่อ.. บ่อยทุกข้อแหละเมิง 555
4.) คนอ่านน้อย
ข้อนี้จะเกิดขึ้นเมื่อเผยแพร่นิยายแล้ว
อ่าว? มันเป็นอุปสรรคตรงไหน แค่คนอ่าน (เผื่อมีคนคิดอย่างงี้)
มันเป็นเรื่องของกำลังใจมากกว่าออกแนวจิตวิทยา (ผู้เขียนกระทู้นำมาพูดให้ตัวเองดูฉลาด เพราะตัวผมเองก็ไม่ค่อยมีความรู้อยู่ 55 อย่าถือสาเน้อ) หากเรานำผลงานเผยแพร่แล้วลึกๆในใจเราก็อยากให้ผลตอบรับมันดีแหละ แต่เมื่อสิ่งที่เราหวังว่ายอดวิวจะเพิ่มวันละ 20 วิว เรื่อยๆจนถึงหลักร้อยหลักพันนั้นไม่เป็นจริงก็ทำให้เรารู้สึกผิดหวังจนตามด้วยความท้อและจบด้วยการดองงาน และหลายๆคนก็โพสในกระทู้ว่าประสบปัญหานี้เช่นกัน (ออกแนวอยากรู้อยากเห็น)
โอเค ก็หมดแล้วสำหรับอุปสรรคการเขียนนิยายของผม (หมดรึป่าว? 555) ส่วนปัญหาด้านการถูกตำหนิและในด้านเชิงพาณิชย์และอื่นๆ เจ้าของกระทู้ยังไม่เจอกับตัวหากมีประสบการณ์แล้วคงจะนำมาบ่นต่อแหละ 5555
สุดท้ายนี้อยากกล่าวให้นักเขียน นักเขียนมือใหม่ นักหัดเขียน และนักอยากเขียน ว่า
"ลงมือทำเถอะ หากลงมือแล้วลงมือให้ถึงที่สุดจนประสบความสำเร็จ ถึงจะไม่มีใครเห็นความสำเร็จของเราอย่างน้องก็มีเราที่เห็นความสำเร็จของตัวเอง"
แล้วเพื่อนๆละประสบปัญหาอะไรบ้าง มาแชร์ปัญหานั้นๆกันเถอะ :)
เบียร์เลียโบน
25 มี.ค. 60 เวลา 18:11 น.
518
views
9 ความคิดเห็น
ปัญหาใหญ่เลยคือ ขี้เกียจค่ะ5555 เป็นหนักมาก พาลไม่อยากแต่งไป
- เรื่องคำผิดจะชอบพิมพ์ตกอยู่เรื่อยๆ ถึงจะแสกนเองก่อนลงแล้ว2-3รอบก็ยังมีหลุดไปอยู่ดี ถ้าไม่มั่นใจว่า เขียนยังไงเราจะหาในเน็ตก่อนค่ะ ส่วนใหญ่จะพยายามดูแล้วดูอีกเพราะเข้าใจว่ามันจะเสียอรรถรสในการอ่าน
-พล็อตไม่แน่น ประสบตอนแต่งเรื่องแรก สุดท้ายก็ต้องดองไป
-อารมณ์ไม่ไปทิศทางเดียวกันกับนิยาย นี่สำคัญมาก บางช่วงต้องเขียนฉากตลกแต่ตัวเองเศร้าอยู่มันจะไม่ไหลลื่น จนต้องลบทิ้ง.. บางฉากพยายามฟังเพลงหลายวัน ฟังซ้ำไปซ้ำมา จินตนาการคำพูด อารมณ์ของตัวละครในหัว ช่วยได้ค่อนข้างมากค่ะ แต่ถ้าช่วงไหนรู้สึกแย่มากๆก็ต้องใช้เวลาปรับอารมณ์พอสมควร
-มีพล็อตคร่าวๆของตอนนั้นๆแล้วแต่ไม่รู้จะทำยังไงถึงจะดำเนินเรื่องไปให้ถึงจุดนั้นได้อย่างสละสวย ปัญหาใหญ่เหมือนกัน บางครั้งเขียนออกมาแล้วรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติ จำใจลบเหมือนเดิมเพราะรู้สึกว่า มันไม่ใช่สิ่งที่ควรให้คนที่ติดตามเราอ่าน.. มันยังไม่ดีพอ ก็ต้องมานั่งเรื่อยเปื่อย ฟังเพลง อ่านหนังสือบ้าง พอสมองโล่งก็ค่อยดีขึ้นมาหน่อย
- แบ่งเวลากับนิยายในคลังที่มีไม่ต่ำกว่าสามสิบเรื่องไม่ได้!
อีกปัญหาสำคัญเลย เราเป็นคนที่ทำหลายอย่างพร้อมกันได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ช่วงนี้ก็พยายามโฟกัสว่า จะแต่ง 3-4 เรื่องหลักๆ ต้องบังคับตนเองดีๆว่า เรื่องไหนหลัก เรื่องไหนรอง..
-มีพล็อตแต่แต่งจริงๆกำหนดการดำเนินเรื่องไม่ถูกว่า จะเลือกใช้แบบไหน เช่นสรรพนาม อารมณ์และการบรรยาย มิติของตัวละครเป็นอะไรที่สนุกที่สุดในการคิด
ปัญหาหลักที่เราเจอก็ประมาณนี้ค่ะ
คือความขี้เกียจนี้อุปสรรคหลักๆเลยนะเนี้ย (ผมก็สายขี้เกียจด้วยแหละ 555)
สู้ๆครับผม นิยายเขียนไม่เสร็จก็ต้องดิ้นรนต่อไป
รู้สึกเหมือนบอกตัวเอง 5555
ขอบคุณที่มาร่วมวงบ่นนะครับ~
เช่นคำนี้ของคุณนะคะ...สรุปดอกเค็มครับ....5555คำนี้ของคุณก็เขียนผิดค่ะ
คุณจะเขียนคำว่า..."สรุปดองเค็มครับ"...หรือเปล่าเอ่ย
ความหมายของคำว่าดอกกับดองนั้นคนละความหมายนะคะคุณเขียนผิดค่ะ
คือดอกไม้นะคะ...มีลักษณะเช่นนี้....เช่น...ดอกลีลาวดี....เป็นต้นค่ะ ^________^
แต่คำว่าดองนั้นคนละเรื่อง คนละความหมายค่ะ เช่น ดอง ไข่เค็ม (แหว๊ะะะ) เป็นต้นค่ะ 555555 เจ้าของเม้นนี้นะคะไม่ชอบไข่เค็มค่ะ
สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้
เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ
สู้สู้นะคะ
และก็มีเพลงเพราะๆซึ่งเป็นกำลังใจจากคะว่า...ดอก..ไม้กำลังใจ..มาฝากคุณด้วยค่ะ
สวัสดีครับคุณนักเรียนหัดเขียน เจอกันอีกแล้วนะครับ
ก็ตามนั้นละครับ 5555 สงสัยผมพิมพ์ตกกลายเป็นดอกเค็มซะงั้น 55 อยากรู้ว่าดอกเค็มมันมีจริงรึป่าว ถ้ามีกลิ่นมันจะเค็มตามชื่อไหม? 5555
เดี๋ยวจะแก้ไขนะครับ
มาพร้อมบทเพลงไพเราะตลอด 555
ขอบคุณที่มารับฟังผมบ่นอีกแล้วนะครับ
ถ้าพูดถึงอุปสรรค ของเรานี่มีอยู่สามอย่างหลักๆค่ะ
1.ความขี้เกียจ
ข้อนี้น่าจะรู้กันดีนะคะ ฮ่าๆๆ พอก่อตัวขึ้นมาแล้วก็ยากที่จะกำจัดออกค่ะ เรากล้าพูดได้เลยว่ามันคือปัญหาระดับโลกเลยล่ะค่ะ แต่สุดท้ายก็คล้อยตามมันอยู่ดี...ชีวิต
2.อินเตอร์เน็ต
ตัวนี้เป็นสาเหตุของข้อแรกเลยค่ะ ไม่ต้องอธิบายอะไรมาก มันทำให้นักเขียนอย่างเราๆไขว้เขวได้เสมอ ฮ่า
3.สภาพแวดล้อมรอบตัว
เนื่องจากเจ้าของคอมเม้นท์ยังเป็นนักเรียนอยู่ อุปสรรคมากมายก็สามารถถาโถมเข้ามาได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียวเชียวค่ะ ฮ่าๆๆ ไม่ว่าจะเป็นการเรียนพิเศษ เรียนซัมเมอร์ การบ้าน รายงาน งานกลุ่ม ซีรี่ย์ หนัง การ์ตูน หรือแม้แต่นิยายกับนักร้องคนโปรดที่ทำให้สมาธิหลุด แต่ที่พีคสุดก็คงจะเป็น...เสด็จแม่ค่ะ
บางทีเขียนนิยายอยู่ดีๆ หม่อมแม่บอกว่า 'ล้างจานให้แม่หน่อย!' หรือไม่ก็ 'ปิดนำ้ตกที่บ่อปลาให้หน่อย! เค้าจะมาล้างบ่อ'
ก็นั่นแหละค่ะ...อุปสรรคปัญหาในการเขียนของเรา มันรันทดมากมาย ยิ่งเวลาเขียนลื่นๆแล้วถูกปัญหาพวกนี้โจมตีนะ แทบจะขว้างมือถือทิ้งเลยอ่ะ 55555
โครตโหดตรงจะขว้างมือถือนี้แหละ 5555 เอาจริงๆสภาพแวดล้อมในตอนเขียนก็สำคัญจริงๆแหละ บางทีเขียนกำลังลื้นๆก็สะดุดชะงั้งเพราะคนที่บ้านมอบหมายภารกิจให้ทำ พอจะกลับมาเขียนดันไปต่อไม่ได้อีก 55555 อยากจะขอเวลานอกแบบ "แม่ ขอเขียนตอนนี้ก่อนกำลังไหลเลย" ก็กลัวว่าสากจะปลิวใส่หัวเลือดไหลตามนิยายเลย
ขอบคุณที่มาร่วมวงบ่นนะครับ 555
ปัญหาที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น...เราเป็นทุกข้อค่ะ 555
แต่ปัญหายิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตตอนนี้คือ...ไม่มีตังค์! #ผิดประเด็น
ติดเกมค่ะ เราเป็นพวกไม่เติมเกมเลยเทพยาก ต้องอาศัยการเล่นบ่อยๆ เล่นทุกวัน แต่ก็ไม่เท่าพวกเทพทรูอยู่ดี พูดละเจ็บใจ ไปแก้มือแป๊บ!
แหะๆ หลายๆคนก็ประสบปัญหานี้เหมือนผมเหรอเนี้ย
ก็ว่าตามตรงละครับ เกมสมัยนี้เน้นเติมมากกว่าเลยทำให้เล่นสู้เทพทรูลำบาก ผมเลยนิยมเล่นเกมแนว MOBA อย่าง dota hon lol บลาๆ ใช้ฝีมือล้วน การเติมเงินเลยไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่
เอ่อ.. เราคุยถูกประเด็นรึป่าวครับ 5555555555
นั่นน่ะสิ เล่นแนว MMORPG นี่เทพสู้คนอื่นๆ ไม่ได้เลย #ส่วนนิยายก็ลงไหดองไปอย่างน่าอนาถ
ทำได้แค่เก็บเวลตีมอล ไปไฝว์ไปวอคงไม่ได้ คนอื่นโหดเกิน T.T
นิยายก็อย่าพึ้งเอาลงไห เขียนต่อก่อนนน 5555
เหมือนกันค่ะ เป็นเหตุให้ถึงชอบเกมออนไลน์มากแต่ก็ไม่แต่งแนวนี้ เพราะไม่รู้ว่าคนอันดับต้นๆ ของเกมมันรู้สึกยังไง ถถถ
...ไปเอานิยายออกจากไหแป๊บ
งานหลักของเราผลาญสิ่งซึ่งเราใช้เขียนนิยายไปแล้วค่ะ ช่วงไหนผลาญน้อยหน่อยถึงจะมีของเหลือให้เขียน
ให้ดีที่สุดคือ ควรเขียนให้จบภายในอาทิตย์ถึงสองอาทิตย์ มากกว่านี้อาจยาวไปเป็นปี
ปล. 1 เราเขียนเรื่องยาวแค่ 5-6 ตอน
ปล. 2 เราถนัดเขียนจบแล้วค่อยลง
แต่เรื่องเวลาที่เราใช้ในชีวิตประจำวันก็แทบทำให้เราไม่มีเวลาในส่วนการเขียนเลยละครับ เป็นปัญหาหลักเลย
แต่เขียนครั้งนึง 5 6 ตอน ผมก็ทำไม่ไหวเหมือนกัน ผมไม่ใช่สายมาราธอนด้วยสิ คุณเจ้าของคอมเม้นนี้เก่งอะ ไม่รู้ว่ามีคนทำแบบนี้รึป่าว แต่ผมทำไม่ได้อะ ยอมๆ นับถือครับ
อ่า ไม่ใช่ค่ะ เราหมายถึงเรื่องนึงมีแค่ 5-6 ตอน แต่เวลาเขียนต่อครั้งได้แค่ไม่กี่บรรทัด ^^"
อ่อ เข้าใจละครับ ตอนแรกผมนึกว่าเขียนครั้งละ 5 6 ตอน ดันอ่านภาษาไทยไม่แตกอีก 555
ก็มีทุกอย่างตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ ได้ชื่อว่าเป็นอุปสรรคขนาดลมหายใจยังใช้เป็นข้ออ้างได้...
"ตรูหายใจอยู่! ไม่ว่างเขียนเฟร้ยยยย"
สรุป เอ็งขี้เกียจ!!
(ขออภัยใช้ภาษาวิบัติเพื่ออรรถรสขอรับ)
โห เยอะเกิน!!
เยอะพอๆกับผม 55555555
เอาจริงๆแค่นอนเฉยๆยังขี้เกียจเลย นี้ไม่ร่วมกับการใช้ชีวิตประจำวันอีก 555 แต่อย่างว่าอย่าให้ความขี้เกียจเกาะเรามากเกินไปดีกว่าครับ เดี๋ยวมันจะแก้ยาก
ปัญหาใหญ่ของเราคืออารมณ์ค่ะ บางทีคือเวลาพร้อม คอมพร้อม พล็อตพร้อม อารมณ์ไม่ไปด้วยนี่จบเลยค่ะ55555555 แต่ถ้ามีอารมณ์เราก็เขียนได้เรื่อยๆเลยค่ะ กว่าจะได้อารมณ์ทีนี่ก็บิ้วซะแทบหมดวันแล้วค่ะ YvY
อารมณ์ก็เหมือนฟ้าฝนแหละครับ มาไม่ตรงกับใจ พอ-เรามีพร้อมทุกอย่างแต่ไม่มีอารมณ์นี้จบเลย
แทบไม่ต้องเตะฟุตบอลระบายอารมณ์เลย..
คนละอารมณ์ละ!!
-ตอนไม่พร้อมนี้สิ อารมณ์ลอยมาเลย ไม่พอยังนำไอเดียแต่ละอย่างโผล่มาเป็นดอกเห็ดอีก เศร้า... สรุปจบด้วยคำว่าขี้เกียจอีก
เป็นบ่อยสุดๆๆๆๆ แบบ คิดพล็อตไว้แล้วเรียบร้อย พอจะมาลงอ้าว ลืม เวรไหมหละจ่ะ55 เรื่องคำผิดนี่ก็เยอะ ตอนลงไม่รู้ว่าง่วงหรืออะไร แต่ผิดเยอะมากกก เกียจแก้อีกก
อีกปัญหานึงเลย คนอ่านน้อย คอมเม้นน้อย อันนี้เจ็บจี้ดมักค่าา กว่าจะอัพได้แต่ละตอนน ขี้เกียจก็ขี้เกียจ กำลังใจก็ไม่มี เศร้าาา555
เรื่องคำผิดในนิยายของผมตอนนี้ยังไม่ได้แก้เลย (เอ้า!) เอาจริงๆพอลงปุ๊บ แล้วเห็นคำผิดซึ่งเกะกะตามากนะแต่ในใจก็บอกปล่อยๆน่าแก้ที่หลังได้
บ่งบอกถึงความมักง่ายของตัวเอง 55555
เรื่องคนอ่านนี้ก็เจ็บใจนะ แบบน้อยจนน่าใจหาย จนต้องไปกอดเข่าร้องไห้
ไม่ใช่ละ 5555
เอาน่า ผมก็มือใหม่เหมือนกัน เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ
อย่างเดียวเลยค่ะ ความขี้เกียจ
สิ่งสามัญประจำตัวนักเขียนเลย
ซึ่งตอนนี้ผมก็เป็น 555
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?