[บ่น] เคยได้ยินมาว่าการเขียนนิยายต้องใส่ใจทำ หรือว่าเดี๋ยวนี้มีการเขียนแบบใหม่แล้ว ?

ที่ได้ยินมาถูกแล้วค่ะ การเขียนนิยายที่ดีไม่ใช่แค่สักจะเขียนอย่างเดียว ต้องใส่ใจด้วย ไม่ใช่ใส่ใจธรรมดา มันต้องใส่ใจมากถึงมากที่สุด เรื่องคะ ค่ะ นั้นมันก็นะ... เราเตือนไป รับฟังไม่รับฟังช่างเขา เราแค่หวังดี อยากให้มันถูกต้อง ส่วนเรื่องคำว่าเปล่า อันนี้อาจจะใช้ป่าวได้ถ้ามันอยู่ในกรอบคำพูดและต้องการให้ตัวละครทำเสียงออดอ้อน เช่น "เค้าป่าวววววว" แบบนี้อ่านต่อได้ ไม่มีปัญหาแต่อย่างไร

สุดท้ายนี้ รับกับคำว่า นู๋ ไม่ได้จริงๆ นานๆมาทีก็ไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องไหนเขียนทั้งเรื่องนี่ อยากโดดเอาหัวชนกำแพง

ในฐานะที่ตัวเองแกรมม่านาซีอยู่นิดๆ ถ้าเจอแบบนั้นคงรู้สึกหงุดหงิดและเลิกติดตามเหมือนกันครับ

เวลามีรุ่นน้องหน้าใหม่มาขอคำปรึกษาหรือพูดคุยกันประเด็นหนึ่งที่ผมจะย้ำคือการเขียนคำต่างๆ ให้ถูกต้อง ตามที่รุ่นพี่เคยสอนผมมาว่า "พอเลือกจะเป็นนักเขียนแล้ว ต้องรักและพิทักษ์ภาษาไว้ให้ถูกต้อง นักเขียนที่เขียนคำผิด ก็เหมือนพนักงานดับเพลิงที่ทำไฟไหม้สถานีดับเพลิงเสียเองนั่นแหล่ะ"

เอาเป็นว่าผมเห็นด้วยกับ จขกท. เรื่องความใส่ใจในงานเขียน ยังไงก็ควรใช้ภาษาให้ถูกต้องไว้ก่อนครับ

แต่พอเจอ "หน้าลำคานยิ่ง!" เข้าไป ผมกลับขำแทน ไม่รู้ทำไมแฮะ

เราก็พยายามเน้นควบคุมเรื่องการใช้คำมากเหมือนกัน เพราะตัวเองก็ไม่ได้แต่งดีเลิศอะไรมาก

แล้วก็โชคดีที่ยังไม่เคยเปิดไปอ่านนิยายแบบนั้น5555 ส่วนใหญ่ภาษาจะค่อนข้างดีหมด ^^

การศึกษาของประเทศเรา ดรอปลงมากครับ แถมผู้เขียนก็ไม่ใส่ใจ เจอนิยายพวกนี้ จะไม่อ่านครับ รกสายตา

ถ้านักเขียนตั้งใจเขียนเพื่อใส่อารมณ์ก็ไม่ว่ากัน แต่ถ้านักเขียนไม่รู้ตัวสะกดนี่สิ มันคืออาไร

บางคนอุตส่าห์มีการศึกษาสูงเรียนจบระดับปริญญาโทกับปริญญาเอกยังเขียนผิดเลย

สงสัยตอนเรียนประถม มัธยม และระดับปริญญาตรีสอบวิชาภาษาไทยผ่านมาได้ยังไง

แทงใจดำเลยครับผมก็เขียน ป่าว แต่มันก็เฉพาะภาษาพูดนะครับเวลาภาษาเขียนก็ใช้ เปล่า แทน แต่เห็นคอมเม้นนี้แล้วเริ่มรับไม่ได้กับนิยายตัวเองละ555

ดาพกับดาบ คำไหนล่ะที่เขียนถูก(เฉลยพร้อมคำตอบของกระทู้อยู่ในเม้น)

สมัยผมนะ

"เปล่า" เป็นคำในรูปประโยคคำถามที่ต้องตอบใช่กับไม่ใช่ ถ้าไม่ใช่ประโยคคำถาม จะใช้เป็นคำปฏิเสธแทน

"ป่าว" แปลว่าบอกให้รู้ทั่วกัน ไม่ใช่คำสำหรับรูปประโยคคำถามเลย (ป่าวประกาศ ป่าวร้อง เป็นต้น)

"ลำคาญ" ไม่มีคำแปล

เดี๋ยวนี้เห็นหลายๆท่าน มาตั้งกระทู้ถามว่าจะส่งนิยายไป สนพ. อะไรดี ยังใช้คะ ค่ะ ผิดอยู่เลยค่ะคุณณณ 555

ก็ได้แต่เบ้ปากคิดเบาๆในใจอ่ะนะ ว่าคงจะผ่านหรอกหนูเอ๊ยยยยย(ถ้านิยายไม่สนุกสุดเหวี่ยง เตะตา บก. จริงๆอ่ะนะ)

ขนาดบางบริษัท เขียนคะ ค่ะ ผิด ฝ่ายบุคคลยังเขี่ยใบสมัครทิ้งก่อนเลย แต่นี่จะเดินสายงานเขียนนะจ๊ะ

แต่ยังไงก็ไม่กล้าเม้นท์เตือนอ่ะนะ เดี๋ยวโดนเหวี่ยงใส่อีก กลัวค่ะ - -;

มันคือวิวัฒนาการของภาษานั้นแหละ

ภาษาเราเปลี่ยนแปลงไปตลอด จากเดิม ภาษาพ่อขุน จนกลายเป็นภาษาปัจจุบัน เปลี่ยนแปลงรูปแบบมาตั้งหลายครั้ง

อนาคตทำใจไว้ล่วงหน้าได้เลย ป่าว อาจจะบรรจุในพจนานุกลม แทน เปล่า ก็ได้

คะ ค่ะ ก็คงเปลี่ยน เปลี่ยนไปเป็น ใช้ คะ อย่างเดียวเพื่อความเรียบง่ายไม่ยุ่งยาก

ตอนนี้เราอาจพูดได้เต็มปากว่ามันผิด

แต่อีกสัก 20 ปี 50 ปี สิ่งที่เราบอกว่ามันผิด อาจจะกลายเป็นถูกขึ้นมาก็ได้

ถ้าอยากให้ภาษาไม่แปรเปลี่ยน ก็คงต้องพยายามกันหนักหน่อย โดยเฉพาะภาคการศึกษา พยายามสอนรูปแบบภาษานี้ไปเรื่อยๆ อย่าให้มีการเปลี่ยนแปลงแทรกซึมเข้ามาโดยเด็ดขาด

ดีนะ เราใช้ ' เปล่า ' ถูก คะ ค่ะ ก็ถูก 5555

มีเพิ่มอีกค่ะ คำว่า นั่น นั้น ละ ล่ะ นะ น่ะ อีก คนพิมพ์ผิดเยอะ

ถ้าเป็นเราอ่าน ส่วนใหญ่ถ้าใช้ คะ ค่ะ ผิด เราก็ไม่อ่านเลยค่ะ

เราก็เป็นคนหนึ่งที่ค่อนข้างซีเรียสเรื่องภาษาค่ะ บางคนเห็นเรียนได้อันดับแรกๆของห้องหรือจบปริญญาโท(ญาติเราเองค่ะT T)ยังใช้ภาษาวิบัติหรือแม้แต่ใช้คะ ค่ะยังไม่ถูกกันเลย.... ล่าสุดเมื่อเช้ายืนรออุ่นข้าวกล่องที่มินิมาร์ทเลข7แห่งหนึ่ง ขณะรอก็มองนู่นนี่ไปเรื่อย แต่ดันไปสะดุดตาที่กระดาษแผ่นหนึ่งที่เขียนว่า"ไมโครเวฟเสีย กรุณาใช้เครื่องอื่น'นะค่ะ''(น่าจะประมาณนี้ค่ะเพราะนะค่ะมันติดตราตรงใจเรามากเลยT T)อยากจะกรีดร้องอกแตกตายกับเพื่อน แทบจะเอาปากกาแดงไปขีดๆๆๆๆแล้วแปะชื่อเพจ"คุณคะนะคะไม่ต้องมีไม้เอกค่ะ"มากเลยค่ะ55555 การใช้คำนี่ก็สำคัญต่องานเขียนมากๆเลยนะคะบางเรื่องเราชอบพล็อตมากเลยแต่กว่า70%ของเรื่องนั้นใช้ภาษาวิบัติค่ะ...เหมือนตั้งใจอ่ะค่ะไม่มีวี่แววของความบังเอิญเลยมันทำให้ความอยากอ่านนิยายเรื่องนั้นลดไป99%ล่ะค่ะ....

อันอื่นผมไม่ค่อยซีเรียส แต่คะค่ะเนี่ยผมอยากจะบ้าตายครับ

คุณผู้หญิงทั้งหลายใช้กันผิดได้ยังไงเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยย

ส่วนตัวถ้าเจอในนิยายหรืองานเขียนที่ไม่สมควรใช้ภาษาแชทก็คงไม่อ่านค่ะ แต่ถามว่าสนใจหรือถือสากับมันมากน้อยแค่ไหน ก็คงไม่เท่าไร ไม่ได้รู้สึกเศร้าหรือเจ็บปวดกับการเขียนผิดของคำเหล่านั้น อย่างมากก็คอยดูเงียบๆ ว่าจะเป็นยังไงต่อไปน่ะค่ะ

(ที่ไม่อ่าน ไม่เชิงว่าเพราะเขียนผิด แต่มองว่าเป็นความรับผิดชอบอย่างหนึ่งของคนเขียน งานเขียนที่ผิดเยอะ แปลว่าคนเขียนไม่ใส่ใจ คนอ่านอย่างเราจึงไม่จำเป็นต้องใส่ใจเหมือนกัน)

ยอมรับว่าไม่ใช่คนที่เขียนถูกทุกคำ (เขียนตกก็ยังมี) แต่ก็เข้าไปหาในกูเกิลเพื่อได้คำที่ถูกต้องมา โดยส่วนตัวไม่ชอบเลยถ้าพิมพ์ผิด ถึงจะไม่ตั้งใจก็ตาม

---

แต่เจอแบบที่เจ้าของกระทู้นำมาบอกต่อแบบนี้ เงิบค่ะ

------

เราเคยบอกเรื่องคะ/ค่ะ ในนิยายเรื่องหนึ่ง เขาบอกว่าเข้าใจ แต่ทำไมยังใช้เหมือนเดิม...

------

คนเหล่านั้นน่าจะติดภาษาในโซเชียลมากเกินไปนะ 'ปล่าว' 'ป่าว' 'ม่' บอกยังไงก็โดนโต้กลับมา ไม่ไหวแล้ว บอกอะไรไม่ได้เลยคนสมัยนี้

T_T ผมก็ยังเคยเขียนผิดเลยครับ ตอนนั้นรีบมาก พอกลับมาอ่านของตัวเองเเล้ว ไม่น่าเลย.....

ตามอ่านบอร์ดมานานแทบไม่เคยตอบ แต่กระทู้นี้อยากตอบมากๆ เลยค่ะ

เมื่อก่อนเคยคิดว่าที่เขาเขียนกันแบบนี้เพราะยังเป็นเด็ก ยังไม่ได้เรียนการอ่านออกเขียนภาษาไทยที่ถูกต้อง เพิ่งมารู้จากกระทู้นี้ว่ามีหลายคนที่จบปริญญาด้วย (น้ำตาจะไหล)

เคยมีอาจารย์สอนว่า "การพัฒนาการมีสองแบบ ถ้าเป็นในทางที่ดีขึ้น เจริญขึ้นคือวิวัฒนาการ ในทางที่เลวลง แย่ลงคือเสื่อมถอย คิดเอาก็แล้วกันว่าภาษาไทยในตอนนี้อยู่ในทิศทางไหน"

บางทีเขาอาจจะเห็นตามๆ กันมาแบบผิดๆ ก็เลยกลายเป็นสืบทอดความรู้แบบผิดๆ ล่ะกระมังคะ

เราเองสมัยแต่งนิยายช่วงแรกก็พิมพ์ผิดกว่าค่อนหน้า จนมีคนมาตักเตือนว่าควรพิมพ์คะค่ะแบบนี้ถึงจะถูก รู้สึกขอบคุณคนอ่านคนนั้นมากเลยค่ะ ที่ช่วยทำให้การใช้คำของเราถูกต้องขึ้น เวลาเราเจอก็เลยอยากจะเตือนคนอื่นแบบที่เคยโดนเหมือนกันนะคะ แต่ จขกท. เจอคนว่าโลกสวยแบบนี้ก็ชักจะกลัวเรื่องตักเตือนคนอื่นบ้างแล้วสิ

ป.ล. ดีนะคะ ที่เราเรียนศิลปศาสตร์ เอกภาษาไทย เพราะเวลาคุยแชทกับเพื่อนในกลุ่มแทบจะไม่มีคำวิบัติกันเลย (ใครเขียนมา โดนด่าเละค่ะ)

เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้นะคะ บางครั้งภาษาเขียนปัจจุบันก็แปลงไปเป็นภาษาพูดหมดเลย ทำให้บางทีมันดูไม่ดี ยังไงก็ดีใจที่มีคนคิดเหมือนกันค่ะ ^_^

ภาษามันเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาครับ เอาเป็นว่าอย่างน้อยผมก็ไม่ต้องเขียน มะม่วงว่า หมากม่วง หรือระรื่น เป็น รื่นรื่น แล้วกันครับ ถ้าภาษามันง่ายลงมันแสดงว่ามันยังไม่ตายครับ