อะไรคือแรงบันดาลใจให้เริ่มแต่งนิยาย?

-ไม่ชอบนิยาย

-ไม่อ่าน จึงไม่รู้สึกประทับใจอะไรทั้งนั้น

-แต่งเพื่อตัวเอง ไม่ได้คิดจะให้ใครมาอ่านอยู่แล้ว เอาลงเว็ปเพื่อเป็นแบ็คอัพ

-แต่งสนองความคิดในหัวกับความจูนิล้วนๆ5555555

*******รู้สึกจะขัดกับของ จขกท.หมดเลยนะ 555555555

ชอบอ่านเหมือนกันครับ พออ่านมาก ๆ เค้า มันเกิดจินตนาการว่าควรทำเรื่องแบบนี้นะ มันน่าจะมีอะไรเรื่องใกล้ ๆ ตัวมาอ่านกันมัน ๆ บ้าง พอมีเวลาว่างปุ๊บก็ลงมือพิมพ์ ... แบ่งปันกันอ่าน ยอมให้วิจารณ์เพราะจะได้รู้ว่าเราต้องพัฒนาการเขียนอย่างไร ให้คนอ่านสนุกตาม เราคิดเองอยู่ในหัวมันสนุกคนเดียว แต่คนอ่านไม่สนุกตามไปด้วยก็ไม่เวิร์ค

-เกิดจาดจินตาการหลังการอ่าน คิดว่าถ้าตัวเองหลุดเข้าไปในโลกนั้นจะเป็นยังไงนะ

-อยากลองเขียนสักครั้งจัง....

แรงบันดาลใจเริ่มแรกมาจากอ่านแล้วติดใจค่ะ 555 สนุกดีนะ แล้วก็เริ่มเห็นเพื่อนแต่ง ไปอ่านดูเออมันแต่งสนุกวะ เลยอยากแต่งมั่ง

พอเริ่มแต่งก็เริ่มมีแรงบันดาลใจอื่นเข้ามาผลักดันต่อค่ะ คือ เราอยากเล่าเรื่องราว(ความมโนที่เป็นเรื่องเป็นราว)ของเราให้คนอื่นรับรู้ แล้วก็สนุกไปกับสิ่งที่เราเล่า อยากแบ่งปันความสนุกให้คนอ่านค่ะ แล้วก็อยากรู้ด้วยว่าเขาคิดยังไงเมื่ออ่านนิยายเราแล้ว สนุกเหมือนเราไหม ถ้าไม่สนุกก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวเราแต่งใหม่ :) เอาให้มันสนุกกว่าเดิม อิอิ

แล้วก็เมื่อระยะเวลาผ่านไปค่ะ เราโตขึ้น เห็นอะไรมากขึ้น เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างเยอะขึ้น ประสบการณ์ก็เยอะขึ้นเช่นกัน กลายเป็นว่าแรงบัลดาลใจใหม่ที่เพิ่มเข้ามาคืออยากจะนำเสนอข้อคิด แนวคิด ให้กับนักอ่าน ไม่ใช่แค่ในเขาสนุก แต่ให้เขาคิดตามไปด้วย อยากจะสอดแทรกความเป็นจริงที่เมื่อเขาโตขึ้น เข้าไปอยู่ในโลกใบที่ใหญ่ขึ้น ความเป็นจริงที่ต้องเจอมีอะไร

ก็พูดไป 5555 แต่ก็ยังทำได้ไม่ดีถึงขั้นที่พูดหรอกค่ะ มันแค่เป็นแรงบัลดาลใจให้เราเดินต่อเพื่อให้ถึงสิ่งที่เราตั้งไว้

มีแนวคิดที่ดีมากเลยคะที่แต่งนิยายเพื่อนำเสนอแนวคิดต่างๆให้ผู้อ่านได้นำไปใช้ สุดยอดมากค่ะ

เรื่องแรกไม่ได้มาจากแรงบันดาลใจอะไรเลยครับ ถูกบังคับล้วนๆ เพื่อหักดิบอาการติดเกมครับ

ของเราเริ่มจากเราสร้างตัวละครขึ้นมาก่อน เป็นตลคที่มีตีมที่เราชอบเหมือนเลยยิ่งเติมเต็มจินตนาการ

ตอนแรกเราเล่นในคอมมู(roleplay)ก่อนแต่คอมมูมันไม่อาตตอบสนองเนื้อเรื่องเราได้ทั้งหมดเลยแยกออกมาทำสตอรี่ของตัวเองเป็นนิยายเลย

เรียงความสมัยประถม และ หนังสือที่อ่านสะสมมาตั้งแต่ประถม

ร้อนเงินค่ะ 55555555

ไปอ่านนิยายแฟนตาซีหลุดโลกมาเรื่องหนึ่งแล้วค้างขอรับ

ไปอ่านการ์ตูนเรื่องหนึ่งละคิดว่าตัวเองก็เขียนได้ครับ

จากนั้นก็เขียนแหม่งเลย!!! (สุดท้ายก็นั่งดอง 5555)

ตอนแรกเริ่มจากเบื่อๆไม่มีอะไรทำครับ

ส่วนตอนนี้อยากถอนความคิดในตอนนั้นเลย พอมีอะไรทำหน่อย หัวไม่ไปหน่อยก็ดอง แล้วจะแต่งเพื่อ------

คำคมที่ได้จากประสบการณ์ : การแต่งนิยายลงเว็บย่อมมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่หนักหนา ดังนั้นพวกไร้ความรับผิดชอบอย่างผมจึงต้องขอลา... //โดนจับถ่วงน้ำ

วาดมังงะแล้วออกมาไม่สวย 555555 เราสายการ์ตูน มังงะญี่ปุ่นไรงี้

แต่ความสามารถวาดห่วยเกินทน

เลยหันมาหาทางระบายจินตนาการในรูปแบบนิยายแทน 5555

อ่านนิยาย เสพสื่อนู่นนี่แล้วติดใจในแนวคิดหรือการดำเนินเรื่องก็ตามแต่แต่เราติดใจตัวละครมากกว่าอะนะ 555 (ชอบอ่านบทวิเคราะห์เป็นทุนเดิม) ทำให้รู้สึกอยากมีจักรวาลเป็นของตัวเองขึ้นมา ...

สุดท้ายก็ลงมือเขียนเท่าที่จะมีเวลาเขียนได้ สุดที่สมองอันน้อยนิดจะกลั่นกรองออกมาค่ะ

ครั้งแรกหรอครับ น่าจะเป็นเพราะอ่านนิยายรัก 12บ. ที่แม่ซื้อมากองๆไว้เต็มบ้านล่ะมั้ง

อ่านพวกนี้แล้วก็สงสัย

ไหงพระเอกนางเอกมันถึงมีความสุขกันจังเลยฟะ?

ก็จับปากกาเขียนในกระดาษแผ่นหนึ่ง ไม่ศึกษาอะไรทั้งนั้น

เนื้องเรื่องก็ประมาณ เด็กหนุ่มสาวสองคนจากบ้านนอกไปทำงานในกรุงเทพ บังเอิญไปข้องเกี่ยวกับแก็งอาชญากรรม เกิดเป็นรักสามเส้า

สุดท้ายพระเอกโดนยิงตาย...

แต่งจบ บางครั้งมองหน้าแม่แล้วก็ยิ้ม รู้สึกตัวเองในตอนนั้นแม่มจิตมาก

ตอนแรกเพื่อนช่วงแต่งเล่นและหลังๆ ติดใจลองแต่งเอง สนุกดี 555

แต่หลังๆ มานี้แรงบันดาลใจหายไปไหนไม่รู้

ความอยากเขียนล้วนๆเลยค่ะ

จบชั้นประถม ขึ้นชั้นมัธยม

เพื่อนๆ กระจัดกระจายกันไป

คิดถึงพวกมัน ก็เลยจับพวกเขายัดลงนิยายเพื่อให้หายคิดถึง

ปัจจุบันแต่งเพื่อเงินครับ

ผมเริ่มแต่งมาจากการที่อ่านนิยายของคนอื่นแล้วรู้สึกมันหลุดธีมไปคือเขามีวัตถุดิบทีดีแต่ไม่สนใจผมเห็นเลยอยากลองแต่งของตัวเองบ้าง

อ่านนิยายคนอื่นแล้วไม่เป็นไปตามที่เราอยากให้เป็นเลยเขียนเองซะเลย ถ้าแต่งเองก็ทำได้ตามต้องการหมด ทั้งคาแรกเตอร์ บทพูด ความคิด การกระทำ ตอนจบ ทุกๆอย่าง ที่สำคัญเราไม่ค่อยชอบนางเอกอ่อนแอ นางร้ายไร้เหตุผล พระเอกโง่ หรือตัวละครหลักๆที่จะโชคดีเสมอไป อยากให้มันเรียลที่สุด