[Discussion] มาแชร์ประโยคแรกในนิยายคุณกัน!
ตั้งกระทู้ใหม่
ทุกคนอาจจะเคยได้ยิน ว่าการเริ่มต้นนี่คือทุกอย่าง
บทนำกับบทที่หนึ่งก็เช่นกัน ฮ่าาาาาา มันคือตัวกำหนดเลยแหละ
เพราะงั้น เราจึงอยากให้ทุกคนมาแชร์ประโยคเปิดนิยายกัน -..-
นี่คือของเราค่ะ
'พ่อไม่รักแม่แล้ว'
ไรวะ เริ่มมาก็ดราม่ากับชีวิตเลย 5555555555
แต่นั่นแหละ มามะ เข้ามาแชร์กัน จะโปรโมตนิยายกันก็ได้ XD
แจ็คผู้ฆ่าโรส.
8 พ.ค. 60 เวลา 10:33 น.
4,053
views
99 ความคิดเห็น
'ยอโบเซโย'เปิดเรื่องมาก็ฮัลโหลก่อนเลยค่ะไม่รู้ทำไมตันแปลกๆ55555
เป็นการเปิดเรื่องที่ดีค่ะ เหมือนเซย์ไฮกับรีดเดอร์ด้วยไรงี้ แบบ สวัสดีค่ะ จงแอดแฟบซะนะคะ 55555
"ที่นี่ที่ไหน"
แบบฉบับนิยายต่างโลกทั่วไปนี่เอง = =
หือ แฟนตาซีทะลุมิติเหรอคะ -..-
ณ ห้องเรียนแห่งหนึ่ง...
มีความ school
จริงค่ะ ความโรงเรียนสูงมาก 555555 เรื่องแนวไหนคะเนี่ย
สองเรื่องเลยครับ แฟนตาซีเรื่องนึง อีกเรื่องออนไลน์
เป็นฉากเริ่มต้น พอเข้าฉากถัดไปจะเกิดเหตุการณ์คนละแบบ ทางนึงโดนย้ายไปต่างโลก อีกทางเรียนปกติ เล่นเกมตอนเย็น..
จักรวาลคู่ขนานครับ55
"ไหนล่ะเงิน เอามาด้วยรึเปล่า"
เปิดเรื่องด้วยฉากแม่เลี้ยงแบมือขอเงินนางเอก 555
ขำแป๊บ 555555555555
เรื่องเงินเรื่องใหญ่อะเนอะ -..-
เงินคือพระเจ้า 555
"ความเป็นมนุษย์คืออะไรกัน"
...นั่นสิ คืออะไรกันน้า? //โดนเตะออกนอกกระทู้
โหย น่าสนๆ
ดูเป็นแนวแฟนตาซีกึ่งปรัชญา ฮ่าาาาาา
ตอนเปิดแลดูเป็นปรัชญาสุดแล้วล่ะค่ะ (ตรงไหน555)
ตอนอื่นนี่โรคเครียดลงกระเพาะจะถามหาเอา...
"อีกสิบนาทีจะหกโมงเย็น"
มาจากเรื่องใหม่ที่กำลังเพิ่งเริ่มเขียนค่ะ ประโยคดูเนิบ ๆ ไม่มีอะไรเนอะ
ไม่นะ มันบ่งบอกถึงความสำคัญของเวลา //เดี๋ยวๆ
555 จริง ๆ มันก็สำคัญแหละค่ะ เพราะจะมีเหตุการณ์อะไรบางอย่างเกิดขึ้นตอนหกโมงเย็น
นั่นไง สำคัญจริงด้วย 555555555
เอาอีกอันละกัน
"หญิงสาวร่างเล็กในชุดกระโปรงพลิ้วนุ่มสีเหลืองอ่อน ผมสีน้ำตาลไหม้ยาวประบ่า กดรหัสและไขกุญแจเข้ามาในห้องที่อยู่บนชั้นสิบสี่ของคอนโดหรูใกล้ใจกลางเมือง"
อันนี้มาจากเรื่องที่เขียนจบแล้วและกำลังรีไรท์อยู่ค่ะ ความยาวของประโยคต่างกับของอีกเรื่องราวกับฟ้ากับเหว 555
อู้ว อันนี้มาเป็นภาพเลย -..-
โง้ย โชว์ความขี้หลงขี้ลืมกันตั้งแต่ประโยคแรกเลยทีเดียว
เพียะ!
เปิดเรื่องด้วยเสียงตบหน้าค่ะ...
แนวตบจูบเหรอคะถาม 555555 //โดนถีบ
กรี๊ดดดด ไม่ตบจูบนะค้าาาา แนวพีเรียดย้อนเวลาค่าาาา 5555555
" ว่าไงนะ ? จะให้ฉันเที่ยวญี่ปุ่นกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยเนี่ยนะ !?
ไ-อ้บ้านี่ เอาเงินห้าหมื่นของฉันคืนมาเลยนะเว้ย !! "
ฝั่งนางเอกพูดอย่างนี้ แล้วคิดบ้างมั้ยว่าฝั่งพระเอกจะพูดยังไง .... - -
โหย เริ่มมาได้เจาะจงพล็อตดีจัง เราไม่เคยเริ่มแบบนี้ได้เลย งือ
เสี้ยวหนึ่งในห้วงอวกาศอันเวิ้งว้างและเงียบสงัด
แสดงให้เห็นว่า การออกทะเลเป็นแค่เรื่องของมือสมัครเล่น
ความแฟนตาซีมาแรงมากอะเตง 55555
'เรา.. ยังไม่ตาย'
ฟื้นขึ้นมาแบบมึนๆ แถมความจำเสื่อมด้วย เอาไปแค่นี้พอครับ
โง้ย ดูมีปมปริศนาแต่เริ่มเลย -..-
ณ ปราสาทสีดำสนิทที่อยู่ใจกลางป่าที่เต็มไปด้วยสัตว์ร้ายตอนกลางคืนที่ออกหาเหยื่อไม่รู้จบ ไม่รู้วัน ไม่รู้คืน ไม่รู้จักดวงอาทิตย์...เพราะที่นี่ีมีแค่ท้องฟ้าอันมืดมิดเท่านั้น <<<ปราสาทของจอมมาร
"อย่าหันกลับไปมองนะพ่ะย่ะค่ะ"
แล้วเรื่องทุกอย่างก็บังเกิดขึ้นด้วยประการละฉะนี้
"เมื่อเสียงแสบแก้วหูดังกรีดอากาศ ผมจึงตระหนักได้ถึงความจริงข้อหนึ่ง ผมกำลังจะตาย"
มีหลายเรื่อง เลยขอยกมาเรื่องเดียว https://my.dek-d.com/v-kun/writer/view.php?id=937500
...ผมเองยังเกือบลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าประโยคแรกคืออะไร
ฉันฝันเห็นกวางสีทองมาตั้งแต่เด็ก...
ครับ นิยายที่ยังไม่ได้ลงครับ 555
คิดถึง คิดถึงนะ คิดถึงมากเหลือเกิน ถึงจะพูดว่าจะลบนายออกไปซะ แต่ในความเป็นจริงแล้ว กลับปล่อยนายออกจากความคิดไม่ได้เลย
คำโปรยของเราเองค่ะ โหยหาคนรักตั้งแต่เริ่มเรื่อง
วันนั้นเป็นวันที่ท้องฟ้าสดใส
ถ้าไม่มีย่อหน้าต่อไปคือนิยายสารคดีนำเที่ยวแน่นอน
“ในนามของผู้รับใช้สรวงสวรรค์ เราขอปฏิญาณว่าจักฆ่า เพื่อปกป้องและปลดปล่อยวิญญาณของผู้เคราะห์ร้าย ให้พ้นพันธนาการอันน่าสังเวช”
อืม..ถ้านับบทนำด้วยก็เป็นอันนี้ เริ่มมาก็กล่าวคำปฏิญาณกันเลยทีเดียว
บ่งบอกความจริงจัง? สร้างความกำกวม?
ที่ใต้ต้นเมเปิลในสวนสาธารณะ ผมได้แต่ยืนนิ่ง ก้มหน้ามองปลายรองเท้าคู่เก่งของผม...
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?