ปกติ คนอ่านจะชอบอ่านตอนสั้นหรือยาวค่ะ

เราว่าอันนี้พูดยากเหมือนกันนะคะว่ายังไงดีกว่ากัน

ส่วนตัวเรา.... เวลาเราอ่าน เราชอบทั้งสองแบบค่ะ แต่ก็ขึ้นอยู่กับประเภทนิยายด้วยค่ะ ถ้าเป็นแนวทั่วๆ ไป อย่างหวานแหววหรือตลกๆ เราจะไม่ชอบยาวมากค่ะ เพราะว่ามันจะเวิ่นเว้อไป แต่ถ้าเป็นแนวซีเรียสอย่างสืบสวน ผี หรือออกไปทางไซไฟ เราชอบยาวๆ ค่ะ อ่านไปเก็บข้อมูล เก็บฟีลลิ่งไปน่ะค่ะ

แล้วก็ขึ้นกับเนื้อหาโดยรวมของเรื่องด้วยค่ะ คือบางทีถ้าทั้งตอนไม่มีอะไรเลยแต่เขียนลากเรื่อยเปื่อย เราก็ไม่โอเคค่ะ หรือถ้าเนื้อหาทั้งตอนเป็นเรื่องสำคัญแล้วเขียนสั้นกุด เราก็ไม่โอเคเช่นกันค่ะ

ไม่มั่นใจนะครับ แต่โดยส่วนตัวแล้วผมจะแต่งยาว (เนื่องจากเนื้อหา รายละเอียดนิยายผมค่อนข้างเยอะและซับซ้อนครับ)

ทีนี้คือจากที่เคยอ่านๆ มา ถ้าแต่งแบบยาวตัวบรรยายสำคัญมากครับ เขียนตอนยาวแต่บทบรรยายไม่ไหวผมจะเลื่อนผ่านได้ง่ายๆ เหมือนกัน ถ้าเขียนตอนสั้นจะดูย่อยง่ายกว่า แต่ตอนสั้นๆ สำหรับนิยายแนวๆ ที่เน้นเรื่องความรักเป็นส่วนใหญ่ ออกแนวสบายๆ นะครับ ถ้าเป็นเรื่องแนวเครียดแล้วตอนสั้นมันแอบรู้สึกค้างๆ มึนๆ เหมือนกัน

หากตอบในฐานะรีดเดอร์ ชอบตอนยาวๆแบบ 6-8หน้าA4ค่ะ ยิ่ง10หน้าจะรักมากกกก แต่ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของไรท์เตอร์ด้วย ว่าจะสามารถปั่นตอนยาวแบบนั้นได้โดยใช้เวลาเท่าไร บางคน1สัปดาห์ 2สัปดาห์แบบนี้ก็ต้องทำใจให้หั่นเป็น 2-3 ท่อน(30%-50%) จะได้ลงได้ถี่ขึ้น เพราะถ้าให้รอตอนยาวแบบนานก็ไม่ไหว พาจะลืมเนื้อเรื่องไปก่อน

แต่นักเขียนบางทีลงทุกวัน หรือลงวันละ2-3รอบ แต่ตอนสั้นจนสไลด์ครั้งเดียวหมดนี่ก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ ลงถี่แต่เนื้อหาแค่1/2A4 อารมณ์แบบ หะ อะไรนะ มีแค่เนี้ย!?

ตอนหนึ่งๆ ควรใส่สิ่งที่เราอยากนำเสนอได้ครบอะครับ

สมมุติถ้าตอนนั้นอยากเล่าถึงปมอะไรสักอย่าง ต่อให้มันไม่ยาวมากสัก 3 - 5 หน้า แต่สามารถเล่าและผูกปมได้ครบตามที่วางแผนไว้ ก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรครับ

สรุปว่า จะยาวหรือสั้นก็ได้ เอาให้ใจความสำคัญมีครบและไม่ยาวหรือสั้นเกินไปครับ

กำลังจะตอย เห็นความคิดเห็นข้างบน (หลับปุ๋ย) ก็ต้องบอกว่าตามนั้นเลยค่ะ

สั้นหรือยาวก็ได้ แต่ชอบแบบจบตอน ^^ กี่หน้าก็ได้ทั้งนั้น

ใช้ ค่ะ คะ ให้ถูกด้วยนะคะ ที่พิมมาเหมือนจะใช้ ค่ะ หมดเลยอ่ะค่ะ

ยังไงก็ลองไปดูเพิ่มเกี่ยวกับการใช้คำพวกนี้บ้างก็ดีนะคะ

ตอนไม่สั้นไปไม่ยาวไปคับ.

จากประสบการ. อ่านตอนสั้นไปมันอารมณ์หมดเร็ว ข้อดีคือ อ่านง่ายไม่เหนื่อย

แต่ที่ไม่โอเคคือยาวแบบยาวเกิน

เคยอ่ายนิยายที่ยาวมากๆ.ยาวจนทำผมเหนื่อยจริงๆ. เกือบจะสลบคามือถือก็มี คือตอนยาวพอดีๆกำลังดี

ตอนบาวคะ ชอบตอนยาวมากกว่า มีความสุขยาวๆ แต่ยาวไปก็ไม่ค่อยชอบนะคะ 555

เราคิดว่า ตอนแรกๆที่เรายังไม่ค่อยได้ติดตามเรื่องนั้นจริงๆจังๆ ถ้าเห็นบทนำมายาวเป็นพรืดเราก็เลื่อนดูนะคะว่ามันยาวขนาดไหน ถ้ายาวไปก็ไม่อ่าน เป็นคนแบบนั้นจริงๆค่ะ คือเราชอบให้บทนำมันกระชับอ่ะค่ะ เราว่ามันดูดึงดูดเรามากกว่า555ส่วนถ้าเรื่องไหนเราชอบถึงขั้นชอบมาก ถ้ามีตอนยาวๆมาเราจะดีใจมากเลยค่ะ กระโดดโลดเต้นไปทั่ว555

(คหสต.ล้วนๆค่ะ)

สำหรับเรา แค่ไม่สั้นเวอร์ๆจนอารมณ์ไม่ต่อเนื่อง แล้วก็ไม่ยาวเวอร์ๆก็โอเคแล้วค่ะ

เคยเจอบางเรื่องที่ตอนสั้นมากๆ แบบว่าเนื้อหายังน่าจะต่ออยู่เลย แต่ดันเปิดมาเป็นตอนใหม่เหมือนพยายามปั๊มให้จำนวนตอนเยอะๆ อันนี้ก็รู้สึกไม่ดีนะ

แต่ก็เคยเจอนิยายที่แต่ละตอนยาวเวอร์ๆเหมือนกัน แบบว่าตอนนึงนี่ 30-40 หน้าได้ อันนั้นบอกตรงๆว่าคนอ่านก็เหนื่อยเหมือนกันค่ะ แบบว่าคนแต่งมาอัพเป็น % น่ะ พอเข้ามาอัพทีคนอ่านก็หาไม่เจอว่าต้องไปอ่านต่อตรงไหนเพราะตอนมันยาวเกินเวอร์ๆ

ถ้าอยู่กลางๆ ไม่สั้นไม่ยาวมากเราก็โอเคหมดนะ แต่ชอบให้แต่ละตอนมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกัน จบในตัวเองมากกว่า

เราชอบอ่านแบบพอดีๆนะ ถ้ายาวไปบรรยายมากไปไม่กระชับ มันดูเวิ่นเว้อเราจะเลิกอ่านเลย อันนี้มันขึ้นอยู่แต่ละความชอบของใครของมันค่ะ ความยาวสักประมาณ5หน้าA4ขึ้นไปถึง8หน้า ไม่เกิน10หน้าก็โอเคนะคะ ถ้าเป็นการอ่านในโทรศัพท์ มันดูพอดี ไม่ปวดตาด้วย ถ้าเป็นในหนังสือกี่หน้าก็ได้ สู้อ่านจนหมดแต่ภาษาต้องไม่วกวนค่ะ

ปล. ความคิดเห็นนี้เป็นความชอบส่วนตัวของเราล้วนๆ

ส่วนมาก รีดเดอว์มักจะเรียกร้องยาวๆ ในขณะเดียวกันยาวของรีดกับยาวของไรท์ไม่เหมือนกันเลย

ผมเป็นคนหนึ่งที่แต่งยาว15-19หน้าบ่อยๆ พอผมนั่งวิจัยพฤติกรรมการอ่านพบว่าคนส่วนใหญ่อ่านในมือถือ ซึ่ง! ตรงจุดนี้ 15หน้าขึ้นไปคือโคตรยาว ผมลองลดทอนลงมาในแต่ละตอน จนลงตัวที่9-12หน้าไม่เกินนี้จะเหมาะสมที่สุดนะครับ

ความคิดเห็นส่วนตัวล้วนๆ

ชอบแบบที่อ่านจบตอนแล้วเนื้อหาที่ไรต์พยายามจะสื่อในตอนนั้นไม่ค้างคาอะครับ ไม่ได้หมายถึงค้างคาแบบลุ้นแล้วตัดหรืออะไรพวกนี้นะครับ แต่หมายถึงเนื้อหาสำคัญในตอนนั้นๆ ยกตัวอย่างสมมุติไรต์เขียนตอนมายาวเป็นสิบๆหน้า แต่ในตอนนั้นดันไม่มีสาระประเด็นอะไรให้จับเลย แบบนั้นผมไม่ชอบ กลับกันถ้าตอนนั้นไม่ยาวแต่มีสาระประเด็นครบถ้วน(อาจเหลือทิ้งไว้ตอนหน้าบ้างก็ได้) แบบนั้นผมชอบ

สาระประเด็นในที่นี้คือเมื่ออ่านจบตอน ผมเข้าใจว่าใครทำอะไร ที่ไหน และเพื่ออะไร หรือกำลังจะไปทำอะไร ไม่ใช่แบบเปิดตอนมาบรรยายนก ยกเมฆ พรรณาไปเรื่อย มีแต่บทสนาแบบจับฉ่าย ไม่ได้สลักสำคัญมีประเด็นอะไรซ่อนไว้เลย แต่ถ้าตอนนั้นมีอารมณ์เป็นสำคัญ บทบรรยาย บทสนทนาทำให้เกิดอารมณ์ร่วม ถึงไม่มีประเด็นอะไรเลยผมก็อ่านได้ จริงๆชอบเลยล่ะเพราะผมมีอารมณ์ร่วมไปแล้ว ผมเลยลืมตั้งคำถาม 555

ปล. อารมณ์ร่วมของนักอ่านบางคน(ตัวผม)ไม่ได้ขึ้นกับคำบรรยายที่สวยหรู เวอร์วัง เอาแค่บรรยายแล้วเห็นภาพหรือเข้าใจเป็นพอ ยิ่งเจอเรื่องไหนใช้คำเยอะเวอร์วังเกินความจำเป็น แบบเนื้อหาเท่ามดแต่บรรยายเท่าวาฬ อันนั้นปิดเลย เพราะกว่าจะอ่านจบคงแก่ตายก่อน

ชอบเรื่องยาวค่ะ แต่ถ้าบทความแทรกแง่คิดจะชอบสั้นๆค่ะ

#ขออนุญาติแฝงโฆษณา แหะๆ

ฝากหน่อยค่ะ

~Lovely Boy แทโอ Tae-O

"แกะน้อยแทโอ~แกะน้อยของฉันน่ารักจริงๆ มาให้พี่สาวลวนลาม เอ้ย กอดหน่อยเร๊ววว" สายหื่นเตรียมพร้อม ll อย่าบอกนะว่าเธอคิดว่าผมเป็น... บังอาจ! งานนี้ต้องเจอหมาป่าในคาบแกะน้อยขย่ำซ่ะละ หึหึ

Tags : รักคอเมดี้ หื่น, ทะเล้น, ขี้แกล้ง, ฟิน, ชายหญิง

• https://my.dek-d.com/butter12117/writer/