(กิจกรรม) ชวนเพื่อนๆมาร่วมเติมคำในช่องว่างกันเถอะ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ไม่มีคนอ่าน!

//ร้องไห้แป๊บ 555

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้ห่วยแตก ถ้าไม่พอใจแน่จริงมากดหัวผมทุบคีย์บอร์ดเลยหนรดเ่ตจหถั้ะเรืนหวก่ำาสวพเ่ืหฝกดเหากใดเ่ฝาสกหด่เฝหืดกเตหจ_ถ่ะเรหกเาสท

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้... ออกมาดี

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ดอง

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ถูกลืม

พอดีช่วงนี้เกิดอาการสมองตันเกินเยียวยาจริงๆ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ดอง

//เขวี้ยงความคิดนี้ทิ้งแล้วกระทืบซ้ำไปมา

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...อร่อย

ตึ่งโป๊ะ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้ออกมาเป็นแบบนี้....

5555555

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ออกทะเล

ฮือๆๆๆๆๆๆ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตและจิตวิญญาณ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...แย่ วงการนํ้าหมึกไทยถึงได้ล่มจม รู้จักอ่านแต่เรื่องไร้สาระนํ้าเน่า ถ้าไม่พอใจก็มาลองมาอ่านนิยายเว็บเด็กดอยแทนเราสิ อ่านแค่บทนําก็รู้เรื่องรู้ราวล่ะ มีแต่จะ***กันจนเตียงแทบหัก เว็บอื่นที่ให้เขียนฉากพวกนี้ก็มีเฮ้ย! รีพอร์ทไปไม่ได้อะไรนอกจากนิยายเรื่องนั้นยังลอยหน้าลอยตาเหมือนเดิม เฮ้อ ชีวิต คอยดูเถอะนิยายหมวด'อื่นๆ'! ข้าจะกลับมาาาาาา!!

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...แป้ก

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...เงียบ //เสียงจิ้งหรีดลอยมา อีการ้องบินผ่านหัวไป Me #ทรุดลงสวยๆท่ามกลางแสงไฟ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ร้าง ! แต่เอาเถอะ...ถือซะว่ากำลังทำงานศิลปะ สักวันต้องมีคนเห็นความงดงามที่ซ่อนอยู่ในนิยายเรื่องนี้บ้างแหละว่าเราตั้งใจขนาดไหน พิถีพิถันขนาดไหน เรียบเรียงด้วยหัวใจที่ละมุนละไมขนาดไหน... แม้มันจะไม่เตะตาใคร แต่อย่างน้อยเราก็ได้สร้างงานศิลปะที่สุดยอดสำหรับเราแล้ว... ขอบคุณตัวเราที่พยายามมาได้ถึงขนาดนี้...ขอบคุณจริง ๆ...สู้ต่อไปนะ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ไม่มีคนเมนต์!!! มีแต่ยอดวิว!! คนว่างจนกดเล่น 60 กว่าตอนรึไงนะ! อยากเล่นอยู่ อยากพิมพ์ยาวๆ แต่ตอนนี้ปวดหัวอยู่ เพิ่งตื่นมายังไม่หายปวดหัวเบย...บัยย์ นอนต่อ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...โด่งดังและมีเสน่ห์เป็นของตัวเอง

แม้จะมีคนอ่านเพียงไม่กี่คน คอมเม้นต์ไม่ขึ้น วิวไม่กระดิก เรื่องของดิฉันก็ยังโด่งดังในหัวของฉันค่ะ ชั่งมันว่าคนบ้า เออ! บ้าแล้วไงอะ! แต่งนิยายแล้วคนอ่านเข้าใจแล้วกันวะ!!!

//หยาบคายไปไหมเนี่ย ถ้าเด็กดีให้หยาบได้ คงหยาบไปนาน แต่เราต้องคีพลุคเด็กสุภาพไว้ๆ

(กิจกรรม) ชวนเพื่อนๆมาร่วมเติมคำในช่องว่างกันเถอะ

สวัสดีค่ะ คุณป่า

กระทู้นี้...ประเด็นนี้...เป็นกิกรรมด้วยเนาะ555

กิจกรรม...ซึ่งมีความหมายว่า...

กิจกรรม

น. การที่ผู้เรียนปฏิบัติการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อการเรียนรู้

...นะคะ

เมื่อเข้าใจคำว่า...กิจกรรม...แล้ว...ก็รีบเข้าร่วมด้วยความยินดีค่ะ555

วันหยุดนี้...ซึ่งตนนั้นมีพละกำลังที่ดี

(คือเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาได้ออกกำลังกายเต็มที่...ทุกๆวันหลังเลิกงาน...เหงื่อโชก...555 แต่ผลที่ได้คือสดชื่น มีพลังมากๆ รวมๆกับเข้านอนเร็ว อาทิตย์ที่ผ่านมานอนมากกว่า7ชั่วโมงทุกวัน มาวันนี้...สดชื่นมากๆ แจ่มใส มีพลังกาย และใจเต็มเปี่ยม หรือเต็มที่เลย มีพลังเต็มพิกัดแบบนี้ เห็นกระทู้กิจกรรม...นะคะ ยิ้มร่า...รู้สึกสนุก เพียงเห็นก็สนุกสนานค่ะ...55555 คุณไม่ได้ถาม...นะคะ แต่ที่บอก...เพราะอยากบอกว่า มีอารมณ์ มีความพร้อมเข้าร่วมกิจกรรมค่ะ555 จริงแล้วน่าจะเป็นกิจกรรม...ที่ต้องใชักำลังหน่อยนะคะ...คุณป่า...คือรู้สึกว่ากิจกรรมในกระทู้นี้...มีนิดเดียวค่ะ คือว่ามีกำลังมากๆตอนนี้นะ อยากใช้พลังทีมีอยู่มากมายนี้ด้วยค่ะ555)

ในวงเล็บนั้นนะคะ...เป็นไชด์สตอรี่(ทะแยงออกนอกประเด็น...ของคุณไปเลยด้วย...5555 ขออภัยค่ะ)

กิจกรรม...ซึ่งแท้จริงคือเป็น น. การที่ผู้เรียนปฏิบัติการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อการเรียนรู้

นี้ เป็นคำถาม...ของคุณ มีดังนี้นะคะ

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...

แต่ว่า...ประโยคที่คุณให้มานี้นะคะ...ใช้อย่างไร???อ่าา (งง นิดหนึ่งน๊าา ประโยคนี้ คุณได้แต่ใดมา...และที่คุณให้มานี้...เราจะหาที่ลงตรงไหน...ดี...555 )

เอาแบบนี้ดีกว่านะคะ...หากจะให้ตอบแบบเป๊ะๆตามที่ดิฉันเข้าใจ...ว่าน่าจะเป็นประโยคบอกเล่า...หลังคำถาม...ที่น่าจะลงตัว...นะคะ รู้สึกว่าดิฉันคงต้อง...จัดวางใหม่ค่ะ (ขออภัยค่ะ)

แบบนี้...ค่ะ

เพราะกลัวว่า...หากเขียนนิยายแล้วเกิดปัง...หรือ..ดัง...ขึ้นมา...เรานะคงต้องมาฟัดกับงานเขียน...เพิ่มขึ้นมาอีกงาน แบบวางมือไม่ได้...โอยยยย แค่คิดก็เหนื่อย...แว๊วววว

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ไม่นำมาลงต่อค่ะ...เพราะขี้เกียจค่ะตอนนี้นะ

เพราะตอนนี้...นะคะมีอารมณ์ขี้เกียจ555(ขี้เกียจผลักใสตนเองเกี่ยวกับการเขียนนิยายนะ ผลักใสมากไปทั้งที่ตนนั้นขาดความพร้อม...จะเกิดเป็นการเผางานค่ะ ไม่ดีเนาะ)...เพราะมีอะไรมากมายที่ตนนั้นได้ทำไว้ สร้างไว้...นั้นออกดอก ออกผลตอนนี้ต้องตามเก็บเป็นว่าเล่นเลย

(จริงแล้วคือเกิดเป็นงานมากมายค่ะ คงต้องเก็บตรงนั้นก่อน หรือต้องเก็บไปเป็นอย่างๆ แบบนั้นค่ะ)

เรื่องนิยาย...ตอนนี้ ขณะนี้...คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...งด...พัก หรือดองไปก่อนค่ะ

แต่...จะไม่ทิ้งนะคะ ยังฝันเสมอว่า...เราจะเป็นนักเขียนซึ่งมีผลงาน...อย่างแน่นอนค่ะ เพราะรู้สึกว่างานเขียนเป็นธรรมชาติส่วนหนึ่ง...ของเรา เรานะเกิดมาเพื่อเขียน...รักที่จะเขียน ชอบที่จะเขียน แม้ว่าขณะนี้ยังไม่สามารถทำได้ดีพอ จะมีการขาดตกบกพล่องมากมาย...แต่รู้สึกได้ว่า...เกิดมาเพื่อเป็นนักเขียนโดยธรรมชาติค่ะ

เพราะเชื่อแบบนี้...จึงเชื่อด้วยว่า...ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่...นะคะ มีโอกาสเมื่อไร...จะนั่งลง และละเลง...เขียนๆมัน(เรื่องราว เหตุการณ์ซึ่งเป็นเช่นนิยาย)ออกมาด้วยความรัก ความใส่ใจ จากจิตใจและจิตวิญญาณ ให้ตนเองนั้นเป็นสุข...ไปด้วยเลยค่ะ (หากแต่ต้องตายก่อนที่จะได้สร้างผลงาน...นั้นก็เป็นอีกเคส...นะคะ)

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...นิยายจึงต้องพักไว้ก่อนรอเวลาที่จะมีโอกาสนั้น...แต่ตอนนี้ ต้องจัดการทุกอย่างที่ค้างๆอยู่มากมาย...ซึ่งได้เริ่ม...ลงมือ...ไปก่อนหน้านี้...จากเวลาที่ผ่านมาค่ะ เพราะนั้นก็เป็นความรับผิดชอบด้วยเช่นกันค่ะ

เม้นต์นี้ก็ยาวๆ เช่นปรกติ...ขออภัยค่ะ (ตอบสั้นๆไม่เป็นมั้งเนาะ ฮื้ออ )

จริงแล้วอยากให้คุณป่า ทำกิจกรรมสนุกๆ เช่นปัญหาเชาว์ หรือว่ากิจกรรมเต้นรำ เอ่ย ไม่ใช่555 (คุณป่าเต้นรำเป็นหรือเปล่าคะ)

กิจกรรม อะไรก็ได้ค่ะ ที่จะเป็นการเรียนรู้ สร้างสรรค์...จากการได้เข้าร่วม...ได้ออกกำลัง... ได้ฝึกทักษะ เกี่ยวกับงานเขียนก็ดีค่ะ ้

ชอบทำกิจกรรมค่ะ

คุณตั้งกระทู้กิจกรรมบ่อยๆนะคะ สนุกชอบค่ะ

เม้นต์นี้นะ จะได้ 10 คะแนนหรือเปล่าก็ไม่รู้ด้วยน๊าา

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ยังเขียนไม่จบ

ปั่นวนไป

คิดแบบนี้ไงนิยายถึงได้...ห่วย แถมทื่อขนาดนี้

ปล.เหมือนกำลังเขียนด่าตัวเองอยู่ 555555 //ปาดน้ำตา

คิดแบบนี้ไง นิยายถึงได้โดนแช่แข็ง /ปาดน้ำตา

ไว้อาลัยแด่ลูกรักทั้งหลาย แม่ขอโทษ !!!!