สืบเนื่องจากกระทู้อัพนิยายเป็นเปอร์เซ็น

ทุกระบบ ทุกกฎ มันมีช่องโหว่อยู่แล้วครับ ช่วยไม่ได้

ระบบนี้ หรือถ้าจะว่ากันจริงๆ คือลักษณะนิสัยคนอ่านโดยทั่วไป เอื้อกับคนที่ลงสั้นแต่ลงเร็วอยู่แล้ว ก็ทำอะไรไม่ได้ ในเมื่อเขาไม่ได้ทำผิดกฎ

จะเปลี่ยนกฎให้ต้องลงตอนยาวมากๆ ก็อาจจะหาจุดลงตัวยากอีก แล้วก็มีหลายคนที่คิดว่านิยายที่ลงในเน็ตควรตอนสั้นๆด้วย เพราะสมาธิคนอ่านไม่มากพอจะอ่านตอนยาวๆ

ก็ทำอะไรไม่ได้ครับ

เขาไม่ได้ทำผิดกฎ อันนี้ต้องยอมรับ

แต่การทำแบบนั้นทำให้คนอ่านรำคาญได้ และจะเป็นผลเสียมากกว่าผลดี

มันได้ขึ้นหน้าแรกก็จริง แต่ไม่สามารถเรียกคนอ่านได้ เพราะคนอ่านไม่ชอบนิยายที่อัพสั้นมาก ๆ

การอัพถี่ที่ได้ผลที่สุดคือ การอัพเนื้อหาจำนวนมาก ในระยะเวลาที่ไม่ห่างเกินหนึ่งวัน ทำแบบนี้ติดต่อกันเป็นเดือน ๆ

ส่วนถ้ามีคนทำแบบนี้กันมากขึ้น หมายถึงอัพตอนใหม่ แต่แค่ไม่กี่หน้า ก็คงต้องดูว่าทำให้ระบบอัพนิยายแย่หรือไม่ ถ้าแย่ก็ต้องหามาตการมาป้องกันอีกที

โดยส่วนตัวเฉย ๆ กับการอัพนิยายไม่เต็มตอนถ้าไม่ได้เป็นการอัพหลอก

และถ้าตอนนั้น ๆ มีเนื้อหาอะไรให้โฟกัสอยู่บ้าง ไม่ใช่มีแต่น้ำจนจับประเด็นอะไรไม่ได้เลย

เข้าใจในมุมคนเขียนนะคะ ว่าบางทีการจะแต่งนิยายก็ไม่ได้ง่ายนัก แม้ว่าจะมีพล็อตและฉากนั้น ๆ อยู่ในหัว

บางทีคนเขียนอาจจะอยากอัพให้คนอ่าน ได้อ่านเร็ว ๆ

ถ้าเป็นการอัพบ่อยและมีเจตนาอัพหลอกด้วยนี้เราไม่เห็นด้วยค่ะ

ตอนนี้ทางเว็บก็มีมาตรการอยู่ และหวังว่าคงจะสามารถพัฒนาให้ดีขึ้นไปอีกในอนาคต

บางทีการอยากให้นิยายตนเองได้รับความนิยมก็เป็นเรื่องดี

แต่นั่นก็ไม่ควรจะไปรบกวนหรือละเมิดสิทธิของเพื่อน ๆ ผู้เขียนท่านอื่น ๆ ด้วยการอยากขึ้นหน้าแรกบ่อย ๆ หรอกนะคะ

เรื่องนี้นานาจิตตังค่ะ

สำหรับเราถ้าเขาจะอัพไม่เยอะอยู่แล้วแบบนี้เราว่าดีกว่าเป็นเปอร์เซ็นต์ที่ต้องไล่หาว่าตรงไหนยังไม่ได้อ่านตรงที่ต้องอ่านต่ออยู่ตรงไหน เราอ่านไปตอนกี่%จำไม่ได้ สำหรับเรามันน่ารำคาญตรงนี้ล่ะค่ะ

ยิ่งอ่านในมือถือเวลาสไลด์มันเลยตรงจุดที่เขาเขียนว่าต่อตรงนี้ บางทีก็ตาลายหาไม่เจออีก

ถ้าคิดจะอัพไม่เต็มตอนอยู่แล้วเรากลับชอบแบบนี้มากกว่าแต่ถ้าในแต่ละตอนมันน้อยมากๆก็น่ารำคาญเหมือนกัน

นักเขียนไม่ได้ทำผิดกฏ เป็นวิธีหนึ่งที่จะทำให้คนอ่านเยอะขึ้นได้ แต่พักหลังมานี้เรากลับชอบนิยายที่ไม่ซอยตอนย่อยเลยหรือซอยตอนย่อยสามสี่ตอนในหนึ่งบทมากกว่า คิดว่าบางทีซอยตอนย่อยเยอะก็เบื่อจะอ่านบทนั้น ๆ ได้

ตัวเราเองถ้าไปอ่านเรื่องที่ซอยตอนย่อยเยอะสามสี่ตอนย่อยแรกเราอ่านจริงจังแต่นอกนั้นอ่านผ่านตาเพื่อให้เข้าบทต่อไป

ปล.เช้าวันนี้ก็คิดจะตั้งกระทู้ประมาณนี้เช่นกันแต่พอตื่นมาอีกไม่ต้องตั้งแล้วเพราะเจอกระทู้นี้พอดี

ลองเช็คนิยายตัวเองดู 1 หน้ามันไม่ถึง 1000 อักขระเลยนะ ราว 800-900 เอง

ถ้าอัพสั้นขนาดนั้น เราว่าไม่ต่างจากเข้าข่ายอัพหลอกนะคะ = =''

แต่อย่างว่า เค้าไม่ได้ทำผิดกฎนี่นา คงต้องอยู่ที่คนอ่านน่ะค่ะ ว่าจะเลือกอ่านหรือเปล่า

สำหรับเราถ้าสั้นขนาดนี้ เราไม่อ่านนะ สั้นเกิ๊นนนนนน ขนาดเราชอบอ่านตอนนึงสั้นๆ ยังไม่ไหวเลยค่ะ

สรุปได้ว่าการอยากจะขึ้นท็อปช่างน่ากลัว ด้วยการจะขึ้นท็อปถึงต้องหากลยุทธ์บ้าบอน่ารำคาญแบบนี้มาบ่อยๆ

นิยายเรื่องที่กำลังเป็นปัญหาซอยตอนย่อยเยอะเกินไปจริงๆค่ะ

แต่เรื่องการอัพนิยายก็ไม่ได้มีกฎที่จะกะเกณท์ว่าต้องอัพประมาณไหน ขึ้นอยู่กับนักเขียนล้วนๆ

เจตนาอัพเดตบ่อยใช่ไหม อันนี้ไปยัดเหยียดก็คงดูไม่ดี เป็นประเด็นที่อิสระทางความคิดจริงๆนะคะเนี่ย

สุดท้ายแล้วก็ตามแต่รสนิยมคนอ่านล้วนๆเลยค่ะ นิยายบางเรื่องตอนเยอะเกินเราก็ปิดเลยแหละ ส่วนบางคนชอบเพราะถึงตอนจะเยอะแต่เนื้อหาไม่ต่างอะไรกับนิยายเรื่องอื่น กลายเป็นเรื่องความรู้สึกส่วนบุคคลไปอีก 555

สรุป เป็นประเด็นน่าคิด ที่คิดได้หลายมุมค่ะ เพราะเว็บไม่ได้มีเกณฑ์อะไรมาจัดการส่วนนี้ ตัดสินอะไรไม่ได้เลย นอกจากลงความเห็นด้วยความรู้สึกส่วนตัว สุดท้ายถูกจริตสไตล์การอัพแบบไหนก็อ่านแบบนั้น

เรืองเอาเปรียบไม่เอาเปรียบ เราว่ามันน่าจะขึ้นอยู่กับนักอ่านมากกว่านะ

แบบว่า การทำอย่างนี้แค่ทำให้ขึ้นหน้าหลักบ่อยๆ แต่ไม่ได้ทำให้ติดท็อปโดยตรง แต่อีกนัยหนึ่งมันก็อาจจะทำให้ติดท็อป เพราะคนที่ไม่ได้เป็นปัญหากับการซอยตอนเยอะๆ ก็มี และอาจจะอ่านมันทุกตอนจนยอกวิวกับยอดเม้นขึ้นสูง อะไรประมาณนั้น

ถามว่าโกงมั้ย...ก็ไม่ เพราะมันก็เป็นกลยุทธ์ของเขา ถ้านักอ่านไม่พอใจ-ือสำนวนไม่เวิร์ค ยังไงก็ปิดไปอยู่ดีค่ะ

เมื่อก่อนที่เข้ามาลงนิยายในนี้ใหม่ ๆ เราก็ไม่กล้าลงแบบสั้น ๆ นะ เพราะอ่านตามบอร์ด กลัวคนอ่านรำคาญ แต่ล่าสุด ลองซอยตอนลงสั้น ๆ แบบบางตอนอาจจะได้แค่ 2000 ตัวอักษรปลาย ๆ ด้วยซ้ำ (แต่บางตอนก็สามพันกว่า ๆ) เราว่าคนตามอ่านนิยายเราต่อเนื่องขึ้นนะ สังเกตจากการลดลงของยอดวิวตอน เปรียบเทียบกันระหว่างลงยาว ๆ กับลงสั้น ๆ

คือมันเหมือนแลกอ่ะค่ะ ได้คนอ่านแบบนึง (ชอบอ่านสั้น ๆ ไม่ต้องเลื่อนจอมือถือจนตาลาย) ก็อาจจะเสียคนอ่านอีกแบบ (อ่านยาว ๆ อิ่ม ๆ)

ถ้าตอนนึงมันยาวมาก (เกิน 10000 ตัวอักษร) แนะนำว่าซอยๆ ไปเถอะค่ะ ยาวเกินไปปวดตา คือมันอิ่มก็จริง แต่กว่าจะอ่านจบมันก็เหนื่อยเหมือนกัน เสร็จแล้วก็พาลไม่อยากอ่านต่อดื้อๆ

เราว่าตอนนึงควรมีความยาวประมาณ 2500 - 8500 ตัวอักษรค่ะ กำลังสนุก เนื้อหาต่อเนื่อง ไม่สั้นเกิน แล้วก็ไม่เหนื่อยตาแฉะด้วย

แต่ถ้าตอนนึงไม่เกินพันตัวอักษร ก็เข้ากรณีลงเป็น % แล้วล่ะ ซึ่งอันนี้ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ภาวนาว่าเรื่องที่เราอ่านมันจะมีจุดพีคที่ท้ายตอนย่อยที่เขาซอยมาแล้วกัน แต่ถ้าไม่มีสาระแล้วตอนสั้นเกิน เรื่องนั้นก็...ปล่อยให้นักอ่านตัดสินใจกันเองแล้วกันค่ะว่าจะทนรำคาญติดตามต่อไปหรือเปล่า