กว่าจะผ่านการพิจารณาจากสนพ.ต้องส่งกันกี่รอบคะ?

ตอนนี้หนังสืออยู่ในช่วงขาลงข้ามปีเลยค่ะ สังเกตจากนิตยสารหลายหัวที่อยู่คู่กับคนไทยมานานอย่างขวัญเรือน คู่สร้างคู่สมจะปิดตัวในเดือนนี้ สำนักพิมพ์ก็ปิดตัวกันเยอะค่ะ แต่เชื่อว่าต้องมีวันที่หนังสือกลับมาเฟื่องฟูอีกครั้ง ตอนนี้คนในวงการหนังสือก็ไม่ได้นิ่งเฉย หลายฝ่ายเริ่มขยับกันแล้ว มันก็น่าเศร้าค่ะที่เห็นนิตยสารที่ตัวเองเคยตีพิมพ์งานด้วยปิดตัวลง แต่เวลาเปลี่ยนโลกก็เปลี่ยนค่ะ ต้องทำใจ 555 เรื่องนิยายจะผ่านไม่ผ่าน การตลาดก็เกี่ยวข้องมาก ๆ เหมือนกัน ถ้านิยานเราโดนใจบก. แต่ไม่โดนใจทีมการตลาด ยังไงก็จบค่ะ

โหหหหหห ล้ำลึกมากเลยนะคะ อยากนี้ก็คงต้องรอไปก่อน หรือไม่ก็ทำของตัวเองให้ดีที่สุด ขอบคุณมากนะคะ ได้ความรู้เยอะเลยค่ะ

มีคนช่วยตอบเรียบร้อย ขอบคุณนะคะ

ขอเสริมต่อแล้วกันนะคะ ที่บอกว่าตลาดหนังสืออยู่ในขาลง หมายถึงในแง่ที่เป็นรูปเล่มนะคะ แต่หากมองภาพกว้างจริงๆ ความต้องการยังอยู่เหมือนเดิม (หรืออาจจะน้อยลงบ้างตามจำนวนประชากรเกิดใหม่) แต่รูปแบบการเสพเปลี่ยนไป จากเป็นเล่มๆ กลายเป็น Content ในสื่อดิจิตอลแทน

รูปแบบมีตั้งแต่สร้าง Content ในเพจแล้วได้เงินจากการโฆษณาแทน (คล้ายๆ กับหนังสือพิมพ์แจกฟรีที่รายได้อยู่ที่โฆษณา ไม่ได้อยู่ที่คนเสพ Content) หรือสร้างเป็น Content ในเวบไซต์แล้วให้คนซื้ออ่านเอง อย่างเวบไซต์ Dek-D ที่ใช้ Coin ในการซื้ออ่านนิยายในเวบ หรือสร้างเป็น E-book กับผู้ให้บริการวางขาย อย่างอุ๊คบี Meb ฯลฯ

ตอบคำถามว่าทำไมถึงขาลง

ตอบสั้นๆ เพราะผู้ซื้อสามารถพบผู้ขายได้โดยตรง พ่อค้าคนกลางก็เลยไร้ความหมายค่ะ (พ่อค้าคนกลางคือ สำนักพิมพ์ สายส่ง ร้านหนังสือ มาเป็นสายโซ่เลยแหละ) ส่วนรายละเอียด ขี้เกียจพิมพ์

สรุปก็คือ สำนักพิมพ์มีทางเลือกอยู่ไม่กี่ทาง ถ้ายังคงต้องการทำหน้าที่เป็นผู้คัดสรรต้นฉบับ หรือรวบรวม Content มาลงในแหล่งเดียวเหมือนธุรกิจรูปแบบเดิม ก็ต้องปรับตัวในเรื่องบริหารสต็อคและกระแสเงินสดอย่างยิ่ง หรือไม่อย่างนั้น ต้องหาค้นหาพื้นที่ให้ตัวเองใหม่ว่าจะทำยังไงให้พ่อค้าคนกลางอยู่ได้ เป็นแค่ผู้คัดสรรต้นฉบับอย่างเดียวไม่ได้แล้ว อาจต้องมีฟังก์ชั่นอื่นด้วย หรือไม่อย่างนั้นก็ปิดตัวไปแล้วไปทำอย่างอื่นดีกว่า

ตัวอย่างการปรับตัวของสำนักพิมพ์ เท่าที่เคยอ่านบทสัมภาษณ์ของสำนักพิมพ์หนึ่งที่ยังคงมีกำไรอยู่ได้ (เป็นสำนักพิมพ์ขนาดเล็กที่เจาะตลาดค่อนข้างเฉพาะกลุ่ม) หลักๆ เขาใช้วิธีขายเองประมาณ 80% - 90% โดยที่ประมาณ 50% ขายได้จากงานหนังสือและที่เหลือคือขายในเวบตัวเอง (ดังนั้นเจ้า 80% - 90% นี้ได้เป็นเงินสด) ส่วนอีก 10% ส่งขายตามร้าน (เป็นเครดิต คือ ขายของไปก่อน แต่กว่าจะได้เงินมาก็อีกสัก 6 เดือน แล้วจะเอาเงินที่ไหนมาใช้ผลิตงานถัดๆ ไป)

ช่วงไหนจะขึ้นอีก?

เกริ่นไว้ตอนแรกแล้วว่า หนังสือเล่มอาจจะหายไปจากตลาด แต่ Content ยังคงเป็นที่ต้องการของนักอ่านอยู่ ดังนั้น นักเขียนยังมีโอกาสค่ะ เพียงแต่ไม่ได้อยู่ในรูปแบบของสื่อรูปเล่มอีกแล้วเท่านั้นเอง และโอกาสที่จะได้ฉายแสงอาจจะหนักหนาสาหัสกว่ารูปแบบเก่าหรือเปล่าไม่แน่ใจนะ

สมมุติแบบหยาบๆ ว่ามีนักเขียนประมาณ 100 คนส่งไปแล้วสำนักพิมพ์ A เขาแฮปปี้ก็จะตีพิมพ์ให้ หนังสือก็ออกมา สำนักพิมพ์ A มีคนเขียนที่ผ่านพิจารณาทั้งหมด 10 คน ดังนั้นสำนักพิมพ์ A ส่งเรื่องเข้าสู่ตลาด 10 เล่ม

ในตลาดมีสำนักพิมพ์ทั้งหมด 20 สำนักพิมพ์ มีนักเขียนที่ละ 10 คน ดังนั้นมีนักเขียนออกสู่ตลาดให้ผู้บริโภคเลือกสรร 200 คน มีสัก 20 คนที่ฉายแสงคิดเป็นโอกาส 10%

แต่เมื่อเข้าสู่รูปแบบในตอนนี้ที่นักเขียนต่อตรงกับนักอ่านเลย สมมุติว่าเดิม 100 คนส่งเรื่องให้ 1 สำนักพิมพ์และแต่ละคนส่งแค่ที่เดียวเท่านั้น ทั้งหมดมี 20 สำนักพิมพ์ ดังนั้นในตลาดมีนักเขียนทั้งหมด 2,000 คน

นักเขียนทั้ง 2,000 คนสร้าง Content ของตัวเองสู่ผู้อ่าน และมีคนได้ฉายแสง 20 คน คิดเป็นโอกาส 1%

ที่จริงวิธีนี้เปรียบเทียบได้แย่มาก (เพราะจำนวนผู้อ่านที่เข้าถึงได้ย่อมมากขึ้นกว่ารูปแบบเก่า มันไม่ควรคิดแค่ 20 คน แต่เอาแบบนี้ไปก่อนนะคะ) แต่มันช่วยทำให้เห็นภาพว่านักเขียนปัจจุบันมีการแข่งขันสูงแค่ไหน ถ้าปัจจัยทุกอย่างเหมือนเดิมค่ะ

เป็นไปได้มากว่าสูงสุดคืนสู่สามัญในกาลถัดไป เมื่อไรที่ดิจิตอลเข้ามามากจนเกินไป คนจะเริ่มขวนขวายหาระบบอนาล็อก และเมื่อไรที่กลับคืนสู่สามัญ น่าจะปรากฏตลาดเฉพาะกลุ่มที่เรียกราคากับสิ่งนี้ได้ เพียงแต่ต้องคอยดูว่าจะใช้เวลาอีกกี่ปีกว่าจะถึงตอนนั้น

กว่าจะรอจนกระทั่งมันกลับมาใหม่ นักเขียนปัจจุบันคงต้องไหลตามกระแสในตอนนี้ไปก่อนแหละค่ะ

และเท่าที่ดูในตอนนี้ สำนักพิมพ์ต่างๆ กำลังกระโดดเข้าแย่งก้อนเค้กของหนังสือแปลจีนอย่างเอาเป็นเอาตาย สำนักพิมพ์น้อยแล้ว แถมยังหันไปมองเรื่องต่างประเทศกันใหญ่ ยิ่งเหลือพื้นที่ให้กับนักเขียนไทยน้อยลงไปอีก อาจจะหวังพึ่งโอกาสที่ตีพิมพ์ในสำนักพิมพ์ยากอยู่ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนน่าจะดีกว่าน่ะค่ะ

สู้เขานะคะทาเคชิ สมรภูมินี้ช่างดุเดือดยิ่งนัก TvT

ปล. ทั้งหมดเป็นแค่ความคิดส่วนตัวค่ะ เราไม่ได้อยู่ในอุตสาหกรรมนี้ (ไม่เกี่ยวกันเลยเหอะ) จึงเป็นเพียงมุมมองของคนไม่เกี่ยวข้องที่มองเข้าไปในอุตสาหกรรมเท่านั้น แต่ไม่ทราบในปัจจัยและรายละเอียดลึกๆ ที่อาจทำให้ความคิดทั้งหมดเปลี่ยนไป (ถ้าตรงไหนที่เรามองแล้วไม่เข้าเค้า ท้วงติงได้นะคะ)

ขอขอบคุณคุณเป่ยหนิงสำหรับการขยายความค่ะ

ถ้าหากจะถามว่าหนังสือรูปเล่มยังมีคนอ่านไหม คำตอบคือมีค่ะ แต่ต้องยอมรับว่าหนังสือรูปเล่มกำลังแผ่วจริง ๆ มีไม่กี่สนพ.เท่านั้นที่ยังยืนหยัดได้ ชนิดว่าก็ยังตีพิมพ์หนังสือต่อไป ไม่ปิดตัวลงเหมือนที่อื่น แต่ต้องปรับเปลี่ยนโครงสร้างการพิมพ์ใหม่เยอะอยู่เหมือนกันอย่างที่บอกค่ะ ไม่ผ่านการตลาดก็จบ สนพ.คือนักธุรกิจ ทำแล้วขาดทุนแน่นอนเขาก็ไม่ทำ นักเขียนที่ลงอีบุ๊กก็ได้ส่วนแบ่งมากกว่าส่งสนพ. แต่เชื่อว่าคงจะมีสักวันที่หนังสือเล่มจะกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง แต่ก็คงจะอีกนานละค่ะ

กระจ่างเลย ขอบคุณนะคะ สมรภูมินี้ดุเดือดจริงๆ

จขกทจะรอวันที่หนังสือกลับมารุ่งเรืองนะคะ เพราะชอบแบบหนังสือมากกว่าค่ะ อ่านแล้วสบายตา