เริ่มรู้สึกรำคาญเพื่อนสนิท
ตั้งกระทู้ใหม่
เราจะพยายามเล่าใจความนะคะ
เรื่องของเรื่องคือ เราสนิทกับเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม จนตอนนี้ก็สิบปีกว่าแล้ว เวลาใครตอบไลน์ช้า ไม่อ่านไลน์ ไม่รับสายโทรตรง หรืออะไรแนวๆนั้น ต่างฝ่ายจะต่างเข้าใจกันโดยอัตโนมัติทันทีว่าตอนนั้นอีกฝ่ายน่าจะยุ่งหรือติดงานอะไรอยู่ เพื่อนเราทั้งคู่จะอยู่ข้างเราเสมอเวลาที่ใครเสียใจ จะคอยผลักดันให้อีกฝ่ายเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น (เช่น เราจะคอยให้กำลังใจ ให้คำปรึกษา และปลุกใจให้เพื่อนกล้าขึ้น ให้เพื่อนเลิกมองว่าตัวเองด้อยค่าให้เพื่อนหนักแน่นในสิ่งที่ตัวเองทำมากขึ้น)
แต่พักหลังๆมานี้ เรายุ่ง เราเหนื่อยจากงานใหม่ เราอยากมีเวลาส่วนตัวไปทำอะไรที่เราชอบ ไปผ่อนคลาย แต่เพื่อนคนนี้มักจะโทรตรงมาหาเรา ซึ่งเมื่อก่อน เวลาพวกเราจะโทรตรง มักจะต้องเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องเร่งด่วน แต่ช่วงนี้ บางเรื่องเราก็มองว่าเพื่อนเราน่าจะคิดหรือพิจารณาเองได้ คิดแก้ปัญหาเองได้ (เพราะอายุอานามก็ไม่ใช่น้อยแล้ว) คือเราไม่แน่ใจ ว่าเป็นเพราะเพื่อนเราคนนี้ไม่เคยผ่านการทำงานอย่างจริงจังหรือเปล่า การคิดแก้ปัญหาเลยยังน้อยอยู่ (เพื่อนเราเลือกเรียนตรีสองใบ หลังจบตรีใบแรก 5 ปีครึ่ง ก็เลือกเรียนตรีใหม่อีกครั้งอีก 5 ปีครึ่ง ตอนนี้กำลังจะเรียนต่อยอดจากตรีใบที่สอง เรียกได้ว่า จนตอนนี้ก็ยังเรียนอยู่)
เพื่อป้องกันการเข้าใจผิด เราไม่เคยคิดดูถูกเพื่อนเรื่องที่เพื่อนไม่ทำงานนะคะ แต่เราแค่สงสัยว่า ที่เขาไม่เข้าใจเรา เป็นเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า?? เขาเลยถามนู่นนี่นั่นมาในเวลาที่ไม่ควรเท่าไร คือเพื่อนโทรมาจนครอบครัวเรายังมองหน้าเลย ว่าคุยบ่อยอะไรขนาดนั้น บางครั้งไลน์มาหาเราแล้วเราไม่ได้ตอบเพราะจัดอีเวนท์งานอยู่ เพื่อนก็โทรมา เราเห็นว่าโทรมาเลยคิดว่าเรื่องด่วน แต่เพื่อนถามแค่ว่า ถ้าไปโพสต์ข้อความแบบนี้ในเพจนึงมันจะดูน่าเกลียดไหม เราก็แบบ โอ๊ยยย เพื่อนพนักงานก็มองหน้า ลูกค้าก็มอง หัวหน้าก็มอง เราเลยบอกไปว่าเดี๋ยวดูให้ เพราะคิดว่าคงใช้เวลาแป๊บเดียว เราก็ดูไลน์ แล้วบอกว่าโพสต์ได้ แล้วเราก็ถ่ายรูปภาพในงานเรา ณ ตอนนั้นส่งไปให้ดู แล้วเพื่อนก็ยังถามๆมาทำนองเดิมอีก
ในบางครั้งเพื่อนเราก็โทรมา เราก็อ่านหนังสือเตรียมสอบงานรัฐวิสาหกิจอยู่ บอกว่าได้แค่ 10-15 นาที แต่สุดท้ายก็ลากยาวไป 2 ชม. แล้วเราก็ต้องนอนแล้งเพราะต้องตื่นไปทำงาน คือแบบ เรารู้สึกว่าช่วงนี้เพื่อนเราไม่ค่อยมีความเกรงใจ หรือว่าเขาไม่ทันคิดก็ไม่รู้น่ะค่ะ เรายังรักเพื่อนคนนี้อยู่เหมือนเดิม ถ้ามีปัญหาที่ต้องปรึกษาเราก็พร้อม แต่ตอนนี้ ปัญหาง่ายๆบางอย่างที่เขาน่าจะพอคิดเองได้ เขาก็ยังมาถามเราน่ะค่ะ บางวันก็โทรมาช่วงทำงาน คือเราไม่ไหวค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงดี พูดตรงๆก็กลัวเพื่อนเสียใจ กลัวเสียเพื่อน เพราะเขาเป็นคนอ่อนไหวมากๆ มากสุดๆเลยน่ะค่ะ แล้วเราก็ถือว่าเป็นเพื่อนผู้หญิงคนเดียวที่คบกับเขามานานและเขายอมเปิดใจให้ (จริงๆเขาเคยมีเพื่อน ญ อีกคนที่คบมาตั้งแต่อนุบาล แต่จู่ๆคนนั้นก็ปลีกตัวไปแล้วเลิกคบโดยปริยายซะงั้น)
ขอขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ อาจมาตอบช้าหน่อยแต่จะมาตอบแน่ค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ
8 ความคิดเห็น
"เพื่อนสนิทคืออะไร? ว่าแต่เพื่อนคืออะไร?"
By LonelyMan
พอคุณถามขึ้นมา เราก็เพิ่งจะฉุกคิดได้อีกอย่าง เราจะพยายามตอบคำถามนั้นกับตัวเองอีกครั้งนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ถ้าเป็นเพื่อนสนิทรักกันจริงคงไม่โกรธหรอกครับถ้าเราจะพูดตรงๆ คนเราย่อมมีเรื่องที่ต้องทำ ย่อมต้องการเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง เพื่อนกันจริงน่าจะเข้าใจในจุดนี้ได้ ผมแนะนำว่าให้เปิดอกคุยกันไปตรงๆเลยดีกว่าครับ
โดย คนไม่มีเพื่อน
ปล. นักเขียนบางคนก็โลกทัศน์แคบ และไม่สามารถให้คำปรึกษาที่ดีได้อย่างเช่นตัวผมเอง 555 ... เพราะงั้นข้ามความเห็นนี้ไปเถอะครับ
ไม่เลยค่ะ ความคิดเห็นของคุณช่วยเราได้และทำให้เราเริ่มใจเย็นลงมากขึ้นด้วย
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
เอาจริงๆเราไม่รู้นะ ว่าเพื่อนคุณเป็นยังไง แต่ถ้าในมุมเราคือจะมีแค่เพื่อนบาคงที่เราคุยได้ และยอมเปิดใจให้เขา บางทีเพื่อนคุณเขาอาจคิดว่าคุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเขาคนหนึ่ง จนความสนิทบางทีก็ลืมไปว่าไปบุกรุกพืนที่ส่วนตัวคุณมากไป ซึ่งเราก็เคยเป็นเลยไม่ค่อยอยากจะเปิดใจสนิทกับใคร เรากลัวเขารำคาญเรานี่แหละ555เพราะถ้าสนิทกันแล้วเราจะเผลอใจจนบางครั้งนี่แหละลืมตัวว่าไปบุกรุกความส่วนตัวเขาหรือเปล่าก็ลองบอกเขาไปตรงๆ บางทีเขาอาจฉุกคิดและเข้าใจก็ได้
ที่คุณพูดมามันก็จริงนะคะ เราค่อนข้างเชื่อว่าเพื่อนเราก็รู้สึกสนิทกับเราเหมือนที่เรารู้สึกสนิทกับเพื่อนเรา ดังนั้น เราคงต้องลองค่อยๆพูดกับเพื่อนดีกว่าว่าช่วงนี้เรายุ่งมากจริงๆ
ขอบคุณมากๆนะคะ
ค่อย ๆ พูดค่อย ๆ จากันตรง ๆ น่าจะเป็นทางแก้ที่ดีที่สุดนะคะ คุยกันหาข้อตกลงไปเลยดีกว่าถ้าเพื่อนคุณจขกทเป็นคนอ่อนไหวด้วย ทำอะไรโดยไม่บอกอาจจะไปกระทบความรู้สึกเอาได้ วินวินทั้งสองฝ่ายจะได้ไม่มีดราม่าหนักใจเนอะ
หรือหากพูดตรง ๆ ยาก ก็อาจจะรับโทรศัพท์น้อยลง เลือกเวลาที่สมควรเท่านั้นอะไรยังงี้แทน เวลาเขาทักมาก็ไม่ต้องตอบก็ได้มั้งคะ บางทีเราให้ความสำคัญเขามากแต่เราก็ไม่รู้ว่าเขาให้ความสำคัญกับเรามากแค่ไหนเนอะ
บางทีเพื่อนอาจจะเหงาเห็นมีเราเป็นที่ปรึกษาอยู่คนเดียว เวลาเขาไม่มั่นใจอะไรก็คงต้องการที่พึ่งเสมอ ๆ แต่บางทีช่วยมากไป ก็เป็นการทำร้ายอย่างนึงเหมือนกัน เพราะเขาจะติดนิสัย โหยหาความมั่นใจ+ความปลอดภัยจากเราทุกครั้ง ถ้าเสพติดมาก ๆ ไม่มีเราขึ้นมาอาจจะแย่ก็ได้นะคะ รีบ ๆ เคลียร์อาจจะดีกว่า...นะ
ปล.โลกทัศน์เราก็ไม่ได้กว้างหรอก =__= เพื่อนก็น้อย ฟังหูไว้หูเถิด ท่านจขกทเอย
ทุกย่อหน้าของคุณแสดงถึงความมีโลกทัศน์ของคุณชัดเจนเลยค่ะ ยิ่งเราอ่านเรายิ่งเห็นด้วยและมองอะไรชัดเจนมากขึ้น
ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
เราว่า จขกท. เกรงใจเพื่อนเกินไปนะ ในช่วงที่เราติดธุระอยู่ เราก็ควรบอกเขาไม่ใช่หรอ? ถ้าเราไม่บอกเขาก็ไม่รู้ ควรคุยกันค่ะ ส่วนเรื่องด่วน สำคัญอะไร เรามองว่าเพราะเป็นเพื่อน เลยคุยเรื่องนี้ได้ ต้องคุยกันอะค่ะ เพื่อนเขาคงเข้าใจแหละ
อันที่จริง ช่วงเรามีธุระเราก็จะบอกเสมอนะคะ ว่าติดงานอยู่ แต่ในบางครั้งเพื่อนจะบอกว่า ขอแป๊บเดียว เราก็เลยยอมน่ะค่ะ (ซึ่งก็แป๊บเดียวจริง แต่ในบางทีก็ต้องมัวกังวลกับสายตาคนในที่ทำงานด้วย) แต่เราจะลองค่อยๆบอกเพทื่อนดูอีกครั้งค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
เมื่อก่อนไม่เคยเป็น แต่มาเป็นช่วงนี้ ลองดูหน่อยไหมคะว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ยิ่งบอกว่าเป็นคนอ่อนไหวด้วย บางทีตอนนี้เขาอาจจะกำลังหาที่พึ่งสุดท้ายก็ได้
อะ นั่นเคสแง่ลบสุดๆ
แต่อีกมุมหนึ่ง ถ้าไม่ได้เป็นอะไรก็หาเวลาว่างไปเจอกันแล้วคุยกันเถอะค่ะ พิมพ์หากันหรือโทรบางทีไม่เห็นหน้า สัมผัสอารมณ์ความรู้สึก ณ ขณะนั้นไม่ได้ และชวนให้เข้าใจผิดกันไปใหญ่ เจอกันจะได้บอกให้เข้าใจว่าฝั่งเราเป็นยังไง ใช้น้ำเสียง ใช้การอธิบายช่วยให้เขาเข้าใจด้วยว่าเราไม่ได้เกลียดที่ตัวเขา แต่ไม่ชอบการกระทำแบบนั้น
อันที่จริง มันก็มีบางช่วงเหมือนกันนะคะที่เพื่อนบอกว่ามีปัญหากับที่บ้าน แต่เลือกไม่พูดเพราะบอกว่ากลัวตัวเองจะร้องไห้อีก ซึ่งพอคุณพูดมา ก็ทำให้เราเริ่มฉุกคิด
เราคิดว่าควรเจอกันเลยน่าจะดีกว่าจริงๆนั่นล่ะค่ะค่ะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ
ต้องบอกได้สิว่าไม่ว่างทำงานอยู่ ว่างแล้วจะคุยจะมาตอบจริงๆนะตัวเอง คือต้องคุย คุยไปโลด เค้าแค่ไม่เข้าใจแหละอาจจะคิดไม่ได้ เพราะไม่มีใครบอกไม่มีใครเตือน ก็พยายามหาวิธีบอกแต่ต้องบอกความจริงนะว่าคิดยังไง
อย่าให้คาราคาซังจนเกิดเป็นความรำคาญ และ กลายเป็นความเกลียดนะ เดี๋ยวจะเสียเพื่อนไปนะคะ เสียดายเวลา มิตรภาพต่างๆที่เคยมีมาน้า
ปล.สู้ๆ ลองดูๆฮับ เพื่อนกันต้องเข้าใจกัน
จริงค่ะ เราก็รักเพื่อนคนนี้เหมือนกัน เลยคิดว่าน่าจะคุยตรงๆดูค่ะ ดีกว่าให้ต่างฝ่ายต่างคิดไปเองเนอะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะ
ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ แค่มาอ่านเรื่องของเราจนจบก็ขอบคุณมากแล้วจริงๆ
เราจะลองนัดเพื่อน แล้วคุยกันตรงๆแบบค่อยๆพูดค่ะ ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?