คำผิดและตัวอักษรหายมีผลต่อการไม่ผ่านพิจารณาต้นฉบับมากมั้ย

ถ้ามันขายได้ เป็นกระแสสังคม เขาก็คงเข็นออกมา แก้งานให้ได้มาตรฐานก่อนเอามาขาย ถ้ามันลูกผีลูกคน ในงานระดับเดียวกัน ก็ต้องเลือกคนที่คำผิดน้อยกว่า คนเขียนนิยายมีตั้งแยะ ตัวเลือกก็มาก ยากขนาดไหนที่จะมีผลงานโดดเด่นมาให้เลือก ขนาดไม่ต้องสนใจว่าจะเขียนผิดเละเทะขนาดไหน ฉัน(บ.ก.)ก็เข็นมันพิมพ์ออกมาขาย

จากที่เคยทำงานเบื้องหลัง ถ้าต้นฉบับมีคำผิดมากมันฟ้องถึง "ความใส่ใจทางภาษาน้อย" ค่ะ ถ้านักเขียนมีฐานแฟนคลับมาก ลูกค้าน่าจะมีเยอะ ทางกองบก.ก็จะรับมาปรับปรุง

ถ้าพิมพ์ผิดเพราะการเลื่อนมือบนแป้นผิด อันนี้ทางกองบก.ก็ไม่อะไรค่ะ เรื่องปกติ พิมพ์เร็วก็พิมพ์ผิดกันได้ คำตกหล่นก็เหมือนกัน เราเข้าใจกันได้

แต่ถ้าพิมพ์ผิด เพราะนักเขียนอ่อนภาษา อันนี้มัน.... เอ่อ...

ถ้ากองบก.เลี่ยงได้ ก็จะไม่รับต้นฉบับประเภทนี้ค่ะ

ชิ้นงานสามารถบ่งบอกตัวตนคนสร้างได้มากมาย

หลายด้าน ความมักง่ายบ่งบอกความไม่ซื่อตรงต่อ

หน้าที่ ไร้ความเคารพและสัตย์ซื่อต่อตนเอง..

เท่าที่เราเคยอ่านหลายๆเรื่องจากเว็บ และอ่านตอนได้เป็นเล่มมานะคะ

ไม่มีผลเท่าไรค่ะ ถ้าเรื่องสนุกจริง มีคนตามอ่านเยอะ

เขียนผิดขนาดไหนก็ได้พิมพ์

สำนักพิมพ์สุดท้ายต้องตามตลาดเพื่อจะขายได้ เขารับอยู่แล้วล่ะค่ะ เพราะรู้ว่ามีคนซื้อ

พิสูจน์อักษรเขาก็จ้างมาแก้

ไม่ว่าจะสะกดผิด ใช้ถ้อยคำผิด ภาษาอังกฤษผิด เนื้อเพลงผิด ราชาศัพท์มั่วซั่ว

กระทั่งว่า มีฉากที่ไปลอกมาจากหนัง เขาก็แก้เป็นอย่างอื่นไปในเวอร์ชั่นเล่มค่ะ

พูดง่ายๆ ถ้าผลงานคุณมีศักยภาพที่จะขายได้จริง100% ทุกคนย่อมง้อคุณ

จากประสบการณ์ที่เคยทำทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ต้องบอกว่ามีผลพอสมควรค่ะ นอกจากว่านิยายของนักเขียนท่านนั้นๆ จะสนุกมากกกก มีฐานแฟนที่พร้อมจะเปย์อย่างล้นหลาม ถ้าเป็นแบบนั้นสำนักพิมพ์ก็ยังพอมีกำลังใจในการแก้งานและพอจะมองข้ามเรื่องของความใส่ใจไปได้ค่ะ แต่ก็จะเตือนนักเขียนและขอให้เรื่องต่อๆ ไปใส่ใจในจุดนี้ให้มากยิ่งขึ้น แต่หากท่านเป็นนักเขียนหน้าใหม่หรือนักเขียนที่ไม่ได้มีฐานแฟนมากๆ แล้วยังมีคำพิมพ์ชนิดที่ว่าสามบรรทัดสิบคำละก็ ส่วนมากแล้วสำนักพิมพ์จะเลี่ยงค่ะ เพราะทำงานยากและบ่งบอกถึงความใส่ใจในรายละเอียดที่น้อยไปด้วยค่ะ

ปล. แต่ถึงอย่างนั้นพี่เองก็ยังมีคำผิดให้เห็นอยู่ในต้นฉบับเรื่อยๆ เช่นกันค่ะ 555

เราว่ามีผลนะคะ เพราะหากมองในแง่ของนักอ่าน (เอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานนี่แหละ 55) เราไม่ชอบเลยค่ะ ถ้าคำผิดเยอะมันจะเสียอรรถรสในการอ่านมาก และเป็นอะไรที่ทำให้เรากดปิดเรื่องได้อย่างรวดเร็ว

มีผลนะคะ

เคยอ่านมาตรฐานการพิจารณาต้นฉบับของบางสำนักพิมพ์ เจออยู่สองสามแห่งมั้ง ที่แจ้งก่อนเลยว่าถ้าต้นฉบับใดเขียนคำง่ายๆแบบ คะ ค่ะ หน้า น่า ผิดทั้งเรื่อง จะขออนุญาตไม่พิจารณา เพราะบ่งบอกถึงความไม่เอาใจใส่ของคนเขียนอะไรเนี่ยแหล่ะ แต่ที่เราเจอมาเป็นสำนักพิมพ์ค่อนข้างเล็กถึงปานกลาง ส่วนสำนักพิมพ์ใหญ่ไม่แน่ใจว่ามีมาตรฐานการคัดทิ้งแบบเดียวกันรึเปล่า

แต่ถ้านิยายเรื่องดังกล่าว คนเขียนดังมาก หรือตัวนิยายดังมากจนถ้าเอาไปพิมพ์ขายยังไงก็กำไร ก็คงมีข้อยกเว้นแหล่ะ ถึงจะพิมพ์ผิดทั้งเรื่องก็น่าจะคุ้มทุนกับการแก้ไขอยู่ ส่วนนิยายทั่วๆไป ถ้าคำผิดเยอะเกิน บางสำนักพิมพ์ก็คงคัดออกก่อน

อย่าว่าแต่การส่งงานเขียนซึ่งเกี่ยวกับภาษาโดยตรงเลย แม้แต่การสมัครงานทั่วๆไป ก็มี HR จำนวนมากพอสมควรนะคะ(เท่าที่ได้ฟังมาจากคนทำอาชีพนี้) ซึ่งจะคัดใบสมัครของคนสะกด คะ ค่ะ ผิดทิ้งก่อน แม้ว่าจะมีโปรไฟล์พอๆกับคู่แข่งคนอื่นก็ตาม เพราะบางบริษัท เขียนคำพวกนี้ผิดมันมีผลต่อภาพลักษณ์และความน่าเชื่อถือของบริษัทโดยตรง