Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

5 ความกลัว! ที่คนอยากเป็นนักเขียนต้องเจอ!

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

5 ความกลัว! ที่คนอยากเป็นนักเขียนต้องเจอ!


สวัสดีน้องๆ ชาวเด็กดีทุกคนค่ะ พี่แนนนี่เพนเคยได้ยินบ่อยๆ ว่า “สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับนักเขียนคือการลงมือเขียน” แต่จริงๆ แล้วยังมีเรื่องที่ยากกว่าการลงมือเขียนรออยู่อีก(เยอะ)เลยนะคะ น้องๆ อย่าเพิ่งกลัว! อย่าเพิ่งกังวล! พี่ไม่ได้มาทำให้น้องๆ เสียกำลังใจในการเขียนน้า แต่ที่เกริ่นๆ มาเนี่ย เพราะอยากบอกให้เราได้เตรียมตัวไว้ก่อน ทั้งคนที่เป็นนักเขียนอยู่แล้วและคนที่กำลังจะลงมือเขียน

วันนี้พี่แนนนี่เพนนำเรื่องสิ่งที่นักเขียน
“กลัว” มาเล่าสู่กันฟัง เป็นความกลัวที่นักเขียนหลายๆ คนหลีกเลี่ยงไม่(ค่อย)พ้น TT พี่เลยอยากให้น้องๆ ได้ลองสำรวจตัวเองกันก่อนว่าตอนนี้  “เรากำลังกลัวอะไร”  และ “เพราะอะไรทำให้เรากลัว” ถ้าน้องๆ อยากรู้ว่านักเขียนจะกลัวเรื่องอะไรบ้าง มาดูกันเลยจ้า!

 


1. กลัวความคิดตัวเอง!

 

ข้อนี้เป็นปัญหาหนักมาก ทั้งนักเขียนและคนที่อยากเป็นนักเขียน จะกลัวอะไรก็กลัวได้แต่อย่ากลัวความคิดตัวเอง  ความกลัวข้อนี้ทำให้น้องๆ ล้มเหลวในชีวิตได้เลยนะ! ถ้าเรากลัวสิ่งที่สำคัญที่สุดอย่างความคิด ต่อไปมันจะส่งผลร้ายทำให้เราไม่กล้าลงมือทำสิ่งต่างๆ เพราะมัวแต่กังวล กลัวความเปลี่ยนแปลง และ กลัวสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น ดังนั้น ถ้าน้องๆ มีความคิดอยากจะเขียนนิยายสักเรื่อง น้องต้องเขียนด้วยความตั้งใจและมั่นใจในสิ่งที่ตัวเองเขียนเข้าไว้ เรื่องดีไม่ดีมันเป็นเรื่องของอนาคตและคนอ่าน ที่พี่อยากจะบอกคืออย่างน้อยเราก็ได้เขียนในสิ่งที่เราคิดออกมา อีกเรื่องคือเราอย่าพยายามเขียนเพราะอยากทำให้นิยายของเราดีที่สุดนะ ให้เขียนเรื่องที่ใจอยากเขียนที่สุดไว้ก่อน จะได้รู้ว่าที่เราเขียนน่ะ ความคิดเรามันก็ไม่แย่นะ ^_^  

 

คำแนะนำ : จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ น้องๆ เคยได้ยินกันบ่อยๆ ใช่ไหม นั่นแหละ ใครจะไปรู้ว่าเรื่องที่เราคิดว่าเป็นไม่ได้อาจจะน่าสนใจจนเรานึกไม่ถึงเลยก็ได้ ถ้าอยากเขียนนิยายจริงๆ น้องๆ ต้องหยุดคิดคำว่าเป็นไปไม่ได้ก่อน แล้วเลิกกลัวอนาคตด้วยการ หยุดคิด/ เริ่มเขียน/ อย่าคิดเรื่องนี้อีก! จบ.


2. กลัวทำให้นักอ่านไม่พอใจ!
 

กลัวนักอ่าน! นักเขียนหลายคนเลยที่เป็นแบบนี้ และสุดท้ายก็ไม่เป็นตัวของเอง บางคนถึงขั้นล้มเหลวในการเขียนนิยายในแบบตัวเองชอบ แต่ดันไปประสบความสำเร็จเพราะเขียนให้ “แมส” ตามใจคนอ่าน ถ้าถามว่าแล้วไม่ดีเหรอคนอ่านเยอะขึ้นนะ ส่วนนี้พี่แนนนี่เพนคิดว่ามีทั้งข้อดีและข้อเสียต่างกันไป ข้อดีคือนักเขียนสามารถจับจุดคนอ่านได้ว่าต้องการเรื่องแบบไหน แล้วเขียนเรื่องที่นักอ่านส่วนใหญ่ชอบ กรณีนี้มีให้เห็นเยอะมาก ซึ่งจริงๆ แล้วก็ขึ้นอยู่กับนักอ่านอีกนั่นแหละว่าชอบนิยายตามใจคนอ่านไหม?

 

ส่วนข้อเสียที่อยากจะให้น้องๆ เห็นความสำคัญมากๆ ก็คือ น้องๆ จะเสียความเป็นตัวเองไปแล้วก็ขาดความเชื่อมั่นในตัวเอง เวลาอยากจะเขียนนิยายสักเรื่องหนึ่ง ลองคิดดูนะ ต่อไปถ้าน้องมีความคิดอยากจะเขียนนิยายที่ไม่ตรงใจคนอ่านบ้าง น้องๆ จะเป็นอย่างไร นี่แหละ คือความกลัวที่พี่อยากจะบอกให้น้องๆ ได้รู้จัก ถ้าน้องเอาความต้องการของตัวเองไปผูกไว้กับความคิดเห็นของคนอ่าน กลัวคอมเมนต์ กลัวคนไม่อ่าน ไม่นิยม ไม่มียอดวิว และท้ายที่สุดต้องกลับไปเขียนตามใจคนอ่านต่อ สิ่งนี้เป็นผลต่อเนื่องมากจากสิ่งที่น้องกลัวตั้งแต่แรกนั่นเอง  

 

คำแนะนำ : ก่อนอื่นเลย ลองตั้งจิตอธิฐาน (ตั้งสติ) คิดถึงแรงบันดาลใจ จุดเริ่มต้น พล็อต หรืออะไรก็ตามที่พระเจ้าได้ดลบันดาลให้เราอยากเขียนนิยายขึ้นมา ลองตั้งใจเขียนตามที่ใจอยากเขียนอีกสักครั้ง ลุยโลด ไม่ต้องไปสนคนอ่าน ยอดวิว คอมเมนต์อะไรเลย ถ้าเรามั่นใจในสิ่งที่เราอยากเล่า อยากเขียนออกมาเป็นนิยาย เชื่อสิ ว่ายังไงก็ต้องมีคนอ่านที่ชอบแนวเดียวกับเรา คำว่าแมสคือ ทั่วๆ ไป คนนิยมกัน แต่คำว่าเอกลักษณ์มันคือตัวเรา ไม่มีใครเหมือนเรา และเราไม่เหมือนใคร อย่าไปกลัวคนอ่าน ถ้าราไม่ได้เขียนในเรื่องที่ไม่ดี จำไว้เลยนะ ว่าไม่มีนักเขียนคนไหนไม่ได้รับคำวิจารณ์ (คำด่าด้วยก็ได้) ความคิดเห็นจากคนอ่านเป็นขุมทรัพย์ที่ทำให้เราพัฒนาตัวเองได้!  
 


 

3. กลัวว่าตัวเองยังดีไม่พอ!

 

น้องๆ สังเกตเห็นกันบ้างไหมว่าสองข้อที่ผ่านมา พี่แนนนี่เพนแนะนำอะไรที่คล้ายๆ กันไปบ้าง เฉลยเลย ก็คือ พี่แนะนำให้กล้าเขียนในสิ่งที่คิดนั่นเอง! ถึงจะกลัวคนละแบบ คนละเรื่อง แต่จุดสำคัญของความกลัวคือทำให้นักเขียนไม่กล้าเขียนในสิ่งที่คิด หนึ่งเลยคือไม่เชื่อมั่นในความคิดตัวเอง สองคือกลัวสังคมรอบข้าง และสามคือกลัวตัวเองยังไม่ดีพอ! นี่แหละ ความน่ากลัวที่พี่พูดถึง กลัวต่อเนื่องกันไปหมด แล้วไม่ดีพอเป็นยังไง มานี่จะเหลาให้ฟัง..

เรื่องมันเกิดจากที่เราได้ลงมือเขียนนิยายแล้วกลัวผลตอบรับจากนักอ่านนั่นเอง ยิ่งถ้าเราเคยเป็นนักอ่านมาก่อน อ่านนิยายของนักเขียนคนอื่นมา รู้สึกว่าเขาเขียนดีจัง ประทับใจมาก ในขณะที่นิยายของเราทำไมไม่ดีแบบนี้บ้างนะ พี่ขอร้องเลยว่าให้หยุดคิดแบบนี้ ถ้าเราคิดว่างานเราไม่ดี แล้วใครจะอยากอ่านงานเราล่ะ ถ้ากลัวว่าตัวเองยังดีไม่พอ ก็ทำให้ดีขึ้นได้ไหม? กล้าๆ หน่อย เลิกกลัวไปเลยข้อนี้  ไม่มีใครเขียนดีตั้งแต่ครั้งแรกที่เปิดเวิร์ดเขียนหรอกนะ

 

คำแนะนำ : หยุดเปรียบเทียบตัวเรา / นิยายของเรา กับ “คนอื่น” ตั้งใจ มุ่งมั่นในนิยายของเราต่อไป สู้ๆ นะ


4. กลัวเขียนไม่จบ!

 

ข้อนี้ง่ายๆ ถ้าน้องยังมีไฟ! แต่ที่กลัวเขียนไม่จบเพราะน้องไม่ได้คิดเอาไว้ว่าจะให้มันจบตั้งแรกน่ะสิ ปัญหาคือ ถ้าไม่วางพล็อตตั้งแต่เริ่มเขียน ก็เขียนออกนอกทะเล ไม่ก็ตัน หมดไฟ หมดจินตนาการ ลืมไปแล้วว่าทำไมถึงอยากเขียนเรื่องนี้ ก่อนอื่นเลยหาปัญหาที่ทำให้กลัวว่าจะเขียนไม่จบก่อน  ถ้าน้องๆ เพิ่งเริ่มเขียน คิดอยากจะเขียน หรือเขียนไปเยอะแล้ว มันมีวิธีแก้อยู่เยอะแยะมากมาย เลือกมาสักวิธี ทำไมมันจะไม่จบล่ะ แต่ที่น้องทำให้น้องกลัวคือคามรู้สึกที่ไม่อยากเขียนแล้วนั่นเอง มันเป็นอาการของการหมดไฟ ไม่มีอะไรมากระตุ้นให้อยากเขียนแล้ว ทำให้น้องจินตนาการตอนจบไม่ออก ง่ายๆ เลยคือ เราต้องกลับไปหาแรงบันดาลใจแรกก่อน หาให้เจอ ถ้าไม่เจอก็หาใหม่ มีอยู่สองทาง ลองเลือกดู ถือว่าแนะนำไปเลยแล้วกันเนอะ ^_^


5. กลัวการฝึกฝน!
 

จริงๆ แล้วข้อนี้น่าจะไม่ใช่ความกลัว แต่จริงๆ คือ ความขี้เกียจล้วนๆ แต่น้องๆ คะ กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว สุวรรณภูมิก็ด้วย เอ้า แฮร์รี่พอตเตอร์ด้วยก็ได้ มีเป็นร้อยๆ วิธีในการฝึกฝนให้ตัวเราเก่งขึ้นได้ (ถ้าเราอยากจะทำ) ลองเข้าไปดูเคล็ดลับนักเขียนของเว็บเด็กดีดูก็ได้ มีวิธีง่ายๆ หลายวิธีให้เลือก ถ้าหมดแรงบันดาลใจก็หาจากคอลัมน์นี้ได้หมด ความกลัวข้อนี้น้องต้องสู้ด้วยตัวเองนะคะ ถ้าเรามีความกลัวข้อใดข้อหนึ่งที่พูดมา นอกจากการเปลี่ยนความคิดแล้ว เราต้องกล้าเผชิญหน้ากับปัญหาของเราด้วย ถ้าเราคิดว่าเราไม่เก่งหรือดีไม่พอ กลัวคนอ่านมาด่า กลัวไม่มียอดวิว พี่แนะนำเลยว่า น้องต้องใช้ทางลัดด้วยการฝึกฝนฝีมือตัวเองค่ะ!  
 

 

พี่แนนนี่เพนเชื่อว่าถ้าเราเอาชนะความกลัวเหล่านี้ได้ เป้าหมายที่อยากจะเป็นนักเขียนก็อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วค่ะ อย่ากลัวอดีตว่าเราเคยเขียนยังไงมาก่อน แล้วก็อย่ากลัวอนาคตเลยค่ะ เพราะมันยังมาไม่ถึง ทำปัจจุบันให้ดีไว้ก่อนดีกว่า


ส่วนความกลัวทั้ง 5 ข้อนั้น เราจะให้มันเป็นข้อดีหรือข้อเสียก็ขึ้นอยู่กับเราแล้วล่ะ!
น้องๆ ล่ะคะ กลัวอะไรมากที่สุดตอนเขียนนิยาย? มาแชร์ประสบการณ์ให้เพื่อนๆ ชาวเด็กดีได้รู้กัน!


พี่แนนนี่เพน




 

แสดงความคิดเห็น

5 ความคิดเห็น

PennieNanny Columnist 6 ก.ย. 61 เวลา 20:58 น. 1-1

ถ้าผ่านห้าข้อนี้ได้แล้ว ค่อยมากลัวไม่ผ่าน สนพ. ก็ยังไม่สายค่ะ 555555

0
SilverPlus 6 ก.ย. 61 เวลา 14:09 น. 2

ความกลัวก็มีประโยชน์เหมือนกันนะ หากมองอีกแง่หนึ่ง


คือมันเตรียมเราให้พร้อมรับมือกับความกลัวนั่นแหละ


หากเรากลัวเรื่องฝีมือ เราก็ต้องหาทางพัฒนามัน หาหนังสือฮาวทูอ่าน หรือสอบถามจากคนที่เคยเขียนนิยาย


หากเรากลัวเรื่องการตอบรับจากคนอ่าน เราก็ต้องศึกษาตลาด แล้วหาเส้นทางที่กระแสกับความชอบส่วนตัวไปด้วยกันได้


หากกลัวเรื่องเขียนไม่จบ ก็ต้องวางแผนให้ดี ทำให้แน่ใจว่าพล็อตเรื่องที่เรากำลังจะแต่งปัจจุบันนี้ เขียนจบได้แน่ และไม่มีทางที่พล็อตเรื่องอื่นจะมาแทรกได้


กลัวการฝึกฝน อันนี้แก้ง่ายมาก แค่สนุกกับงานเขียน แค่เราสนุกกับมัน ฝีมือของเราก็จะพัฒนาไปพร้อมความสนุก ได้ประโยชน์ทั้งสองทางอย่างเห็น ๆ


อย่าไปกลัวความกลัว หาอาวุธมาเตรียมไว้เพื่อสู้กับมันซะ

1
PennieNanny Columnist 6 ก.ย. 61 เวลา 21:00 น. 2-1

ใช่เลยจ้า สรุปได้ดีมาก ให้ห้าดาวเลยยย ^^

0
Oregon Trail 6 ก.ย. 61 เวลา 15:45 น. 4

6. กลัวจะไม่พอเลี้ยงชีพ เพราะจับเขียนนิยายอย่างเดียว

7. กลัวการเปลี่ยนแปลงของตลาดในขณะนี้

8. กลัวคนอ่านรังเกียจพระเอก/นางเอก (ถ้าเขียนแนว self-insert เยอะๆ)

9. กลัวผี จึงใช้ข้ออ้างไม่เขียนนิยายสยองขวัญ

10. กลัวถูกตำหนิว่าเขียนดาร์กวอนนาบี (ถ้าไม่ได้ต้องการจะเขียนแนวจูนิเบียว)

11. กลัวประสบความล้มเหลวในการเขียนเรื่องใหม่ หลังประสบความสำเร็จของเรื่องแรก

12. กลัวใช้ปากกาหรือดินสอแล้วลายมือชุ่ย เพราะจับแค่คีย์บอร์ดพิมพ์แชทเป็นปีๆ (เรอะ)

13. กลัวว่าสติปัญญาของคนเราเอง (เขียน) ไม่สามารถตีโจทย์ตัวเอกอัจฉริยะเกิน IQ 180 ดีพอ

14. กลัวชื่อเสียงย่ำแย่ลง (โดยเฉพาะคนอยากดัง)

15. กลัวชื่อพระเอกหรือนางเอกจะเป็นอัปมงคลต่อนิยาย (กลัวเกินเหตุ)

2
Seriez 6 ก.ย. 61 เวลา 18:34 น. 4-1

ชอบข้อ9 ค่ะ กลัวผี มีเรื่องหนึ่งของเราแต่งเกี่ยวกับยมทูต แต่ฉากผีโผล่เขียนไม่ได้สักครั้ง แค่จินตนาการก็กลัวจนไม่กล้าเข้าห้องน้ำแล้ว \\ ถอนหายใจยาวค่ะ

0
PennieNanny Columnist 6 ก.ย. 61 เวลา 21:05 น. 4-2

เห็นด้วยกับข้อ 7. เลยค่า แต่ถ้ามั่นใจในสไตล๋ตัวเองกับเข้าใจนักอ่าน คิดว่าน่าจะอยู่รอดน้า ><

0
ริญญดา 6 ก.ย. 61 เวลา 18:07 น. 5

ที่กล่าวมาทั้งหมด กลัวแค่อย่างเดียวค่ะ คือ ข้อ 4. กลัวเขียนไม่จบ!


ซึ่งน่าจะเป็นคำว่า "กังวล" มากกว่าค่ะ


แต่ก็สัญญากับตัวเองและถามตัวเองดีแล้วว่า เราน่าจะทำได้ และเราจะทำมันเต็มที่ สรุป ก็เขียนจบได้ภายใน 4 เดือน อย่างพอใจกับ "ตัวเอง" เป็นที่สุด และผลงานการเขียนเป็นเรื่องรอง


ผลที่แสดงออกมาว่าตนเองวิริยะ มีความมุ่งมั่นตั้งใจ เอาชนะความขี้เกียจ กำหนดตัวเองว่าต้องเขียนอาทิตย์ละ 2 ตอน สามารถทำได้อย่างที่ตัวเราเองก็คิดไม่ถึงว่า เราจะทำสิ่งนี้ได้จริงๆ และทำได้ตามที่กำหนดไว้อย่างสมบูรณ์แบบ




2
PennieNanny Columnist 6 ก.ย. 61 เวลา 21:08 น. 5-1

โห ชื่นชมจากใจเลยค่า ดีใจที่เอาชนะความกลัวข้อนี้ไปได้ ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์ดีๆ นะคะ ^^

0
ริญญดา 6 ก.ย. 61 เวลา 21:35 น. 5-2

เป็นมือใหม่ที่รับผิดชอบในการกระทำของตนมากเชียวค่ะ ^^


คือคิดเอาเองว่าถ้าเรายังลังเลว่าจะทำได้จบไหม แล้วตอบตัวเองไม่ได้ซะที ก็ไม่ต้องเขียน


แต่ในที่สุดความอยากทดลองที่มุ่งมั่น ก็ทำให้งานสำเร็จได้ค่ะ

(พอเขียนจบเรื่อง ก็สรุปกับตัวเองเลยว่า พอแล้วยากชมัด ทำเสร็จไปได้ไง อิอิ)






0