นิยายพระเอกเก่งเทพ คิดอย่างไร

จริง ๆ แล้ว ผมชอบพระเอกทักษะ ไหวพริบดี มากกว่านะ

เก่งไม่เก่งไม่ว่ากัน แต่ถ้ามีของที่ว่าข้างต้นนี่มันจะสนุกขึ้นเยอะเลย เพราะจะได้ดูไอเดียใหม่ ๆ วิธีการแก้ปัญหาที่ฉีกจากตัวละครทั่วไป

ไม่เก่งตอนแรก + ทักษะ ไหวพริบดี = จะได้เห็นพัฒนาการแบบก้าวกระโดดยังไง

เก่งมาแต่แรก + ทักษะ ไหวพริบดี = จะได้เห็นการโชว์เหนือแบบเท่ ๆ ถ้าอุบไต๋ให้คนนอกมองไม่ออกได้ก็เข้าท่าแบบหนึ่ง เวลาตบเกรียนศัตรูภายหลังจะสะใจมาก หรือถ้าเจอคู่ปรับที่พอกันก็สนุกไปอีกแบบ และเดาทางยากด้วย เพราะทางเลือกแก้ปัญหามันเยอะมาก จะใช้ความเทพของตัวเองแก้ก็ได้ จะใช้ลูกเก๋าแล้วอุบพลังก็ยังได้

ผมวางเกณฑ์แบบนี้เป็นหลักเลยครับ ทั้งนิยายที่แต่ง และแนวการ์ตูน(จากนิยาย)ที่เลือกอ่าน เพราะคิดว่าเป็นองค์ประกอบสำคัญที่ทำให้ตามได้โดยไม่เบื่อไปก่อนครับ

สมมติในมุมกลับว่า

ไม่เก่งตอนแรก + ทักษะ ไหวพริบแย่ = เมื่อไหร่จะเก่งสักทีล่ะนะ จะฟาร์มก็ใช้เวลามากเหลือเกิน จะลองผิดลองถูก เจ็บก่อนถึงจำ ก็รู้สึกเชียร์ไม่ขึ้น เหมือนไม่ใช่คาแรกเตอร์พระเอก

เก่งมาแต่แรก + ทักษะ ไหวพริบแย่ = จะกลายเป็นตัวละครประเภทสามวันดีสี่วันร้ายครับ คือบทจะเทพก็เทพเอาดื้อ ๆ บทจะพลาดก็พลาดแบบชวนกุมขมับ ไม่อยู่ในร่องในรอย มันก็ไม่สนิทใจจะเชียร์อีกเหมือนกัน

อะไรประมาณนี้ได้

ลองไปอ่านเรื่องที่ติดท็อปนิยายขายดีหมวดแฟนตาซีก็ได้ค่ะ นิยายที่เปิดขายน่ะ (คำโปรยว่าพระเอกย้อนเวลามาเป็นที่สุดของโลก)

พระเอกแกรี่ สตูทุกอย่าง คืออ่านแรกๆ ก็คงไม่อะไร แต่พออ่านสัก 10-20 ตอนแล้วมันวนลูบซ้ำๆ เช่นเดิม ซึ่งผู้เขียนบอกว่าจะเขียนไปให้ถึง 1,000 ตอนด้วย

พอดีคุณผู้เขียนเขามาขอให้ช่วยวิจารณ์ในบอร์ดนี้ เลยทราบจุดประสงค์เขามาบ้าง ลองอ่านดูก็ได้ สำหรับเรามันหมดความลุ้นค่ะ

ส่วนตัวเราชอบพระเอกที่ไม่ต้องเก่งอะไร แต่สามารถแก้ปัญหาได้ดีมากกว่าค่ะ อีกประการเราไม่ชอบเขียนแบบระบุว่าพระเอกเก่งหรือฉลาด อัจฉริยะ ไอคิวทะลุหลัก 200 อะไรประมาณนี้

ด้วยเหตุผลสำคัญที่สุด ตัวละครจะฉลาดแค่ไหน ก็ฉลาดไม่มากไปกว่าผู้แต่งซึ่งก็คือเราหรอกค่ะ

อาจเพราะอ่านสบาย ไม่ต้องลุ้นอะไร เน้นเอาสะใจจากตัวพระเอกมากกว่า

มันอาจดูแปลก ที่คนอ่านชอบอะไรที่สำเร็จรูป แต่ต้องยอมรับว่าคนอ่านเขาชอบจริง ๆ ไม่งั้นนิยายพระเอกเก่งเทพคงไม่มียอดวิวเยอะแยะขนาดนี้หรอก

ผมเองก็พอจะเข้าใจบ้างนะ จากการสำรวจตลาดของพวกนิยายติดท็อป ความชอบของคนอ่าน บางครั้งมันไม่ได้เป็นไปตามสิ่งที่ควรจะเป็น เช่น คนอ่านจะต้องชอบความลุ้นระทึก การต่อสู้ที่ชิงไหวชิงพริบ แต่เรื่องจริงมันอาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ได้

คอมเม้นเดียวที่บอกว่า ไม่ลุ้น เดาทางง่าย ถ้านิยายเรื่องดังกล่าวยอดวิวน้อย ก็อาจจะต้องปรับปรุงตรงจุดนี้ แต่ถ้านิยายดังกล่าวยอดวิวเยอะ ก็หมายความว่า นักอ่านคนดังกล่าวมีรสนิยมที่แตกต่างจากคนอื่น ไม่จำเป็นต้องปรับตามคอมเม้นของเขาก็ได้

เราชอบคาแรกเตอร์พระเอกที่เหมือนมนุษย์ธรรมดาๆทั่วไป มีจุดเด่นจุดด้อย เทพได้ในบางเรื่อง แต่ไม่ใช่หมดทุกเรื่อง และผู้เขียนต้อง "แสดง" ความเทพของตัวละครตัวนั้นให้เห็นด้วย ไม่ใช่สักแต่บอกคนอ่านว่า เขาเทพอย่างนั้นอย่างนี้ แต่การแสดงออกไม่โน้มน้าวให้เชื่อเช่นนั้นเลย แบบนี้ขาดความน่าเชื่อถือค่ะ ก็เลยไม่รู้จะอ่านต่อไปทำไม

ที่สำคัญ หากจะเขียนให้ตัวพระเอกเทพ ตัวร้ายก็ต้องเทพด้วยนะ แม้จะไม่เท่าพระเอกแต่ก็ขอให้มีจุดเด่น จุดใดจุดหนึ่งที่เทพกว่าพระเอก ทำให้พระเอกไม่อาจเอาชนะตัวละครตัวนี้ได้ง่ายๆ

แบบนี้ค่อยพอได้ลุ้นหน่อยค่ะ

แล้วแต่ความชอบของแต่ละคนครับ อันนี้ตอบไม่ได้ว่ามันดีหรือแย่ แต่ถ้าถามว่าคิดเห็นยังไง ก็ตามที่คุณได้อ่านคอมเมนท์นั้นมานั่นแหละครับ ผมไม่ค่อยรู้สึกตื่นเต้นลุ้นอะไรมากมายเท่าไรนัก (อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวเท่านั้น เพราะบางคนอาจชื่นชอบ อย่างที่บอกไปว่าแต่ละคนมีแนวชื่นชอบแตกต่างกันออกไป)

เริ่มต้นด้วยเด็กชายผู้น่าสงสารที่ถูกคนทั้งหมู่บ้านรังเกียจเพราะเป็นร่างที่ถูกใช้กักขังปีศาจที่ร้ายกาจที่สุด ซึ่งทำให้เด็กชายผู้นี้มีพลังเวทย์มนต์มหาศาล ร่ายคาถาได้ไม่มีวันหมด และถึงเขาจะเปิดตัวแบบคนโง่แต่ก็ได้วิชาจากอาจารย์ดีจนก้าวหน้าเกินเด็กรุ่นเดียวกันราวอัจฉริยะ สุดท้ายเด็กชายผู้นี้ก็เป็นลูกของหัวหน้าหมู่บ้านอัจฉริยะและยังมีแม่ที่มีพลังสายเลือดแข็งแกร่งที่สุด สรุป คือมันเก่งสุดแล้วจนน่าจะครองโลกได้ ... อ่านไปด้วยความรู้สึกว่าเมื่อไหร่จะจบสักทีว้า เพราะติดตามอ่านมานาน ปัจจุบันภาคลูก ไม่อ่านเลย ... ตอนนี้เหลือวันพีช อีก 5 ปี เฮ้อ ... T T

นิยายสนุกหรือน่าเบื่อมันอยู่ที่ตัวคนเขียน เขียนเรืองแบบไหน ไม่ใช่อยู่ที่จับตัวละครแบบไหนใส่เข้าไปในเรื่อง

เก่งได้ เทพได้

แต่ความเก่งหรือพลังของพระเอกควรจะแฟร์ๆกับอุปสรรคภายในนิยาย

ถ้าในนิยายมีจังหวะที่ตัวละครตกที่นั่งลำบาก มันก็ควรมีสักอย่างที่จะทำให้เอาชนะไปได้

ซึ่งถ้าว่ากันตามความแฟร์ ก็หมายความว่าอุปสรรคก็ควรจะมีสักอย่าง ที่จะเอาชยะตัวละครหรือพระเอกได้ด้วยเช่นกัน

ผมว่าความท้าทายของพระเอกเก่งเทพคือคนแต่งครับ ถ้าคนแต่งไม่เก่งขนาดนั้นคนอ่านจะคิดว่า แค่นี้ก็เก่งแล้วเหรอไม่เห็นเท่าไหร่เลยนี่นา ดังนั้นคนแต่งนิยายเก่งเทพผมว่าเค้าต้องเก่งแหละครับถึงทำให้คนสนใจได้ ดังนั้นสำหรับผม ผมไม่แคร์ว่าพระเอกเก่งไม่เก่งครับ ขอแค่เรื่องมันล้ำกว่าที่เราคิดไว้มันก็สนุกแล้วครับ

ป.ล. ส่วนตัวผม ผมชอบให้ตัวเอกโง่กว่าผมครับ แต่บริบทภายนอกให้ใช้ความสามารถตัวเองให้ถึงที่สุด ตัวเอกจะรู้สึกท้าทายเสมอเมื่อเจอบริบทจากภายนอกครับ ผมคิดว่าแบบนี้สนุกที่สุดครับ

ป.ล.2 ถ้าไม่เห็นด้วยแลกเปลี่ยนกันได้นะครับเพราะผมก็ยังมือใหม่มากสำหรับการแต่งนิยายครับ

ขึ้นอยู่กับบริบทของเรื่องนะ

จะเก่งไม่เก่งมันอยู่ที่ว่าในเรื่องมันโฟกัสที่อะไร

ถ้าเน้นสู้แล้วพระเอกเก่งเทพมาถึงตบตายหมดได้ในวิเดียวมันจะไปสนุกอะไร ถ้าจะทำงั้นควรศึกษาOnepunchmanดู

ถ้าเก่งเทพแต่เนื้อเรื่องมันไม่ได้เน้นตรงนั้น มันก็สนุกได้อีกหลายอย่าง อาจเน้นเรื่องความสัมพันธ์กับคนอื่น หรือแก้ปัญหาบางอย่าง หรือทำเควสต์ หรือสร้างอาณาจักร ฯลฯ

อย่างพระเอกเก่งเทพในเรื่องแนวรักโรแมนติก นี่ก็นิยายรักแบบคลาสสิคเลย

มันขึ้นอยู่กับเวทีที่ตัวละครโลดแล่นครับ