สรุป-เขียนตอนสั้นๆเถอะครับ คนอ่านเขานิยมแบบนั้นกัน
ตั้งกระทู้ใหม่
เนื่องจากผลการทดลองด้วยนิยายตัวเอง พบว่า!
นิยายแต่ละตอนไม่ควรยาวมากนัก
เพราะ
นักอ่านนิยมอ่านแบบสั้น(ยาวพอเหมาะ)มากกว่าอ่านแบบยาวๆ
นิยายแต่ละตอนไม่ควรยาวมากนัก
นักอ่านนิยมอ่านแบบสั้น(ยาวพอเหมาะ)มากกว่าอ่านแบบยาวๆ
[ ตอนแรก ผมเขียนหนึ่งตอน มีความยาวประมาณ 21 หน้า! ทำให้ไม่มีใครอ่าน! อย่าทำตามนะครับ! ]
26 ความคิดเห็น
แน่ละค่ะ ยี่สิบเอ็ดหน้านี่เราเลื่อนจนท้อเลย
เพราะงั้นเลยเขียนสี่ห้าหน้า จบข่าว สบายใจดี
เราก็เคยโดนสั้นไป ตอนนี้เราก็ประมาณสิบหน้ากำลังดี
สั้นไปก็บ่น ยาวไปก็บ่น
แต่บางทีคนอ่านต้องเข้าใจนักเขียนด้วย บางทีมือมันลั่น
ทำไมของเรานักอ่านบอกว่าสั้้นไปปปปT_T
เขียนตั้งนาน ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกัน ได้มาแค่นั้น
ตอนละประมาณกี่หน้าครับ
เข้าไปดูละ สั้นจริง น่าจะแค่พันตัวอักษร
พันตัวอักษรนี่แจ้งเตือนได้ด้วยเหรอคะนี่
โอ้โห~ เรานี่ร้องเลยค่ะ พอเห็นว่า เขียนตอนหนึ่ง ตั้ง21หน้า มันยาวไปมากเลยนะคะ เราไม่คิดที่จะเขียน ยาวขนาดนั้นเลยนะคะ สำหรับตอนหนึ่ง เราเขียนแค่4-5หน้า ก็ถือว่าเยอะแล้วนะ บางทีเราก็แบ่งเป็นpartค่ะ แบ่งเป็นส่วนๆหนึ่งของตอนๆนั้นๆค่ะ
ผมก็แบ่งพาร์ทครับ แต่ตอนแรกนั้น เอาทั้ง 13 พาร์ทไปไว้ในตอนเดียว!
ตูทำอะไรลงไปฟะเนี่ย!?
ลงตูมเดียวสินะคะ เราไม่เคยทำด้วยซ้ำไปค่ะ มันเกินจะรับไหวจริงๆค่ะ
ขอเสริมหน่อยหนึ่ง เราไม่ได้เขียนตอนสั้นๆทั้งหมดนะ มีอยู่หลายเรื่องเลยล่ะ ที่ตอนหนึ่ง มีเนื้อหายาวมากมาย ไม่ใช่เขียนสั้นทุกเรื่องไป ที่เราเขียนสั้นเป็นเพราะว่า เราแบ่งเป็นpartไปค่ะ และคอมเม้นเป็นส่วนหนึ่ง ที่เราเขียนสั้นด้วย สั้นได้ใจความค่ะ เนื้อหาเน้น ไม่ใช่มีแต่น้ำกับน้ำ โอเคนะ
สั้น ๆ หรือแบ่งพาร์ทก็ดีค่ะ สงสารคนที่จ้องจอแล้วปวดตาบ้าง คืออยากอ่านแต่มันอ่านไม่ไหวอะ ทุกวันนี้ก็จ้องจอเยอะอยู่แล้ว (เวลาปิดแอปแล้วกลับมาอ่านใหม่บางทีหาจุดที่อ่านค้างไว้ไม่เจอด้วย)
เราเขียนตอนละ 10-11 หน้า.A5 ตัวอักษร 16
เมื่อก่อนเขียน 3000-5000คำค่ะ
ทำหน้าคนแต่งตอนหนึ่ง เฉลี่ย 17-23 หน้า... หือ!? ปล.แต่งมาจวนจะ 8 ตอนละ ก็จำนวนหน้าประมาณนี้ตลอด
นะ นี่มัน! สหายของข้า! เราเป็นพวกเดียวกันสินะ! ถึงตอนนี้ผมจะชำแหละตอนให้มันแตกออกเป็นตอนสั้นๆแล้วก็เถอะ...
เจ้าควรต่อต้าน ไม่ใช่เข้าร่วม!? ทำเสียงแบบโอบีวัน
แรกๆ ก็แบบนั้นค่ะ ตอนละ 6-10 หน้า ลงอาทิตย์ละ 3-4 ตอน
พอลงอาทิตย์ละตอนก็ 10-15 หน้า
พอช่วงใกล้ๆ จบ 25-38 หน้า บางตอนนี่แบ่งครึ่งจากเดิมแล้วนะ
กลับมาย้อนดูทีไรก็คิดว่าบ้าดีแท้... อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างเลยนะ
เกิน6หน้า ผมก็ขอลาแล้วครับ
คำถามสำคัญ
สมมติ อ่านตอนเดียว ทีเดียว 20หน้า พักอ่านนานๆ ไม่ได้ เดี๋ยวลืม หรือหาไม่เจอ กับ อ่าน4ตอน ตอนละ5หน้า ทีเดียว รวมเป็น20หน้า แต่ว่ามีโอกาสให้เราพักสายตา พักนิ้ว ทำกิจอย่างอื่น หรือไม่ต้องพักเลยก็ได้ แบบไหนคนอ่านจะรู้สึกดีกว่ากัน แถมยังส่งผลดีต่อยอดวิวของนิยายด้วย
ไปตัดตอนแป๊ป //วาร์ปไปหน้าแดชบอร์ด
ของคุณก็ไม่ได้ยาวอะไรขนาดนั้นนะครับ แล้วคุณเขียนยาวเท่าไหร่
ปกติจะเขียนตอนละ6000ตัวอักษร 5 หน้าค่ะ ยังไม่ยาว แต่มันมีหลายตอนที่เราตัดเรื่องไม่ได้(ที่ดราฟเอาไว้) เลยไหลไปไกลกว่าปกติ กลายเป็น10หน้างี้ แล้วเรารู้สึกว่าตอนสั้นบางยาวบ้างมันไม่สวยเอาซะเลย
งั้นจัดเลยครัง
เขียนตอนยาวก็ไม่ค่อยมีคนอ่าน เขียนตอนสั้นก็โดนเหมาว่าปั่นยอดวิว
สรุปแล้วลองถามคนอ่านดูนะคะว่าชอบแบบไหน จริตของคนเขียนกับคนอ่านต้องไปกันได้ด้วย ไม่งั้นนิยายคงเงียบค่ะ TT
เราเขียนยาวๆ ยังไม่เคยมีใครบ่นนะคะ เคยประกาศหยุดทั้งเดือนก็เคย มันอยู่ที่การจูนกันของคนอ่านกับคนเขียนด้วยล่ะมั้ง
นักอ่านเราเป็นสายซุ่มเงียบ ไม่เมนต์ไม่ติ ไม่ติง อาจจะเพราะเข้าใจความอินดี้ของเรา แต่พอประกาศว่า ใกล้จบละนะ ก็ได้เมนต์มาว่าจะรอตามจนจบ ...ก็โอเคนะสำหรับเรา
ของเรานี่นักอ่านไม่ค่อยบ่นค่ะ อาจเพราะเขียนมาหลายเรื่องแล้วเค้าเลยพอจะเข้าใจ บางทีก็ตอนสั้น บางทีก็ตอนยาว แต่ว่าหลังๆ มาไม่ค่อยมีคนอ่านเท่าเรื่องก่อนๆ แล้วค่ะ มีแต่มาบอกว่ารอเล่มแล้วก็หายต๋อมเลย 55555
เรื่องที่ว่า เหมาปั่นวิวนิยาย เราเคยโดนว่ามาเหมือนกันนะคะ เราก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มีอยู่คนๆหนึ่ง มาทำเป็นว่า จะเข้ามาอ่านติดตาม แล้วเขาก็เข้ามาจริงๆค่ะ เขาเข้ามาอ่านเราก็ดีใจค่ะ แต่พอเขาเริ่มคอมเม้นมา เราก็ดีใจ ว่าเขาอ่านอยู่ แต่พอเจอคอมเม้นของเขานั่นแหละค่ะ เรานี่ขมวดคิ้ว เข้าหากันเลยค่ะ
เขาเขียนมาทำนองว่า เราเขียนแต่ละตอน สั้นเกินไป คงจะหวังปั่นวิวด้วย เราจึงชี้แจงไปค่ะ ว่าเราเขียนให้นักอ่านทุกคน ได้ลุ้นกันบ้าง มีเชียร์กันบ้างค่ะ
บอกตรงๆเลยนะว่า เราเคืองค่ะ เพราะเราไม่มีเจตนาแบบนั้นเลยค่ะ ตอนหลังๆเขาไม่คอมเม้นแล้วค่ะ เราก็ดีใจค่ะ ไม่เม้นไม่เป็นไร เพราะเราไม่ได้หวังคอมเม้นอยู่แล้วค่ะ
เราเขียนยาวค่ะ เดี๋ยวนี้ 4000-7000 คำ จบตอนไม่มีแบ่ง ถามนักอ่านของตัวเองแล้วพวกเขาเลือกแบบนี้ ลงอาทิตย์ละครั้ง ซาวด์เสียงกับนักอ่านตัวเองค่ะ
ึคงยังไม่เคยเห็นนิยายแต่งสั้นแล้วยอดวิวน้อยน่ะสิ
อันนี้ต้องไปวิเคราะห์เองว่า ที่เขียนยาว ๆ น่ะ สนุกตลอดตอนหรือเปล่า น้ำเยอะไปไหม (โดยเฉพาะการบรรยายอดีตหรือประวัติศาสตร์) เพราะถ้ามันมีแต่น้ำ คนอ่านเขาก็ไม่ชอบเช่นกัน
อีกปัจจัยที่ต้องนำมาคิดด้วยก็คือความถี่ของการลง หากการพิมพ์ยาว ๆ ทำให้ลงได้ช้า ไม่ต่อเนื่อง ก็มีผลต่อยอดวิวเช่นกัน ลองเอาตอนของตัวเองไปซอยแบ่งออก แล้วอัพให้มันถี่มากกว่าเดิม
ไม่อยากให้เข้าใจผิดว่า เขียนหนึ่งตอนมาก ๆ ทำให้ไม่มีคนอ่าน ผมเชื่อว่าถ้านิยายมันสนุกจริง คนอ่านเขาไม่สนเรื่องจำนวนหน้าหรอก แต่ก็อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าที่คนอ่านเขาไม่อ่านเพราะมันไม่สนุก จะต้องดูอีกหลายปัจจัยประกอบด้วย บางครั้งคนอ่านเขาไม่ชอบนิยายจำนวนหน้าเยอะ ๆ ไม่เกี่ยวกับความสนุกก็เป็นได้
แต่ส่วนใหญ่ที่แหย่งกัน เพราะจำนวนหน้าที่มาก มักจะมาพร้อมกับน้ำ ที่หาเนื้อหาการดำเนินเรื่องอะไรไม่ได้เลย คนอ่านเขาจึงไม่ชอบนิยายที่ลงทีเดียวหลายหน้า
ไม่เชิง นักอ่านเขาชอบให้ลงทุนวัน
แต่ด้วยระบบของนิยายในตอนนี้การลงตอนสั้นๆแต่ถี่ทำให้ง่ายต่อการทำอันดับ ผลเสีย มีแน่นอน เรื่องยืดชิบผายเลยบางที่ใน 1 อีเว้นของนิยายยืดไปเป็น 10 เป็น 100 ตอนหรือกลายเป็น 1 ภาคไปเลยก็มีแต่เรื่องหยุมหยิมตลกโปกฮาในชีวิตประจำวันหรือบทเชือดเฉือนเล็กเล็กก็กลายมาเป็น 1 ตอนแล้ว อ่านชื่อตอนแล้วเดาได้เลยว่าตอนนี้ตัวเอกมันจะทำอะไรเพราะมันทำอยู่แค่นั้นจริงๆ สั้นจัด
ถ้าใครติดตามนิยายเด็กดีมานานพอจะเห็นว่าพฤติกรรมของนักแต่งถูกกำหนดโดยระบบ เมื่อก่อนก็มาเป็นตอนยาวๆนี่แหล่ะ พอแก้ไขแล้วนิยายขึ้นหน้าแรกก็แก้ไขบ่อย พอโดนบ่นก็ซอยเป็นเปอร์เซนต์ จนมาถึงทุกวันนี้นิยายที่สั้น อัพบ่อย จะได้เปรียบในการทำอันดับมากกว่าเพราะครั้งล่าสุดเราเรียกร้องขอระบบที่นักเขียนขยันสามารถเกิดได้กันมันก็เป็นฉะนี้แล
ต่อมการรับรสของนักอ่านส่วนมากจะชอบรสจัดจ้าน นิยายที่มีความยาวในระดับหนึ่งใส่ลูกเล่นได้มากกว่า อ่านแล้วมีความต่อเนื่อง 1234 แต่ถ้าแบ่งนิยายตอนนั้นเป็นหลายๆตอนจะกลายเป็น 1 นิด 1 หน่อย 1 น้อย อะสะๆๆสอ ... ไม่ๆ 1 ดีกว่า โพตรน่ารำคาญเลยแต่ทุกวันนี้เขาทำกันแบบนี้ จะไปว่าเขาก็ไม่ได้ระบบมันเทมาแบบนี้ ถ้าสนุกจริงก็จัดมาเหอะร้อยหน้าพันหน้าผมก็อ่านได้หมดแหล่ะ ระบบเด็กดีจะจัดให้นิยายตอนน้อยขึ้นแท่นรึเปล่าเท่านั้นเอง เพราะบางคนก็อ่านแต่นิยายติดท็อป (ผม)
ไม่มีใครบ่นว่านิยายที่สนุกยาวเกินไป นิยายของคุณอาจจะติดขัดตรงไหนไหนซักอย่างผมคิดว่างั้นนะ
21 หน้าไม่แคร์สายตาคนอ่านเลยนะคะนั่น.. ; ;
เป็นเราคงหนี อ่านออนไลน์นี่หนีแน่ สายตาเราแย่อยู่แล้วอ่านแบบนี้คงแย่กว่าเดิม 5555
(จริงๆ ถ้ายาวขนาดนั้นน่าจะหั่นตอนเวลาลงหน่อยนะคะ อารมณ์ 1/2 2/2 อะไรแบบนั้น น่าจะยังดีอยู่นะ)
21 หน้าที่ว่าคือ 1/3 ครับ...
ว้าว อีเวนท์นี้จะยาวไปไหน
จัดเนื้อหายังไงกันคะเนี่ย........... สงสัยอะ ลองส่องแป๊บนะคะ 5555
ชำแหละไปเรียบร้อยแล้วครับ
ไม่ทันซะละ แต่พอเข้าไปอ่านเราว่ามัน..แปลกๆ
ขอทิ้งคำถามไว้เบื้องต้นสักสองสามคำถามนะคะ
-ทำไมต้องเขียนภาษารัสเซียกำกับชื่อตอนไว้หรอคะ อันนี้สงสัย
-ตอนย่อยที่เรียงกันหมดนี่คือตามต้นฉบับที่เขียนไว้เป็นหนึ่งตอน เรียงฉากเหตุการณ์ทุกอย่างตามนี้เลยรึเปล่าคะ? ไม่มีการเอาฉากไหนสลับกันขึ้นหน้าหลังตอนลงใช่มั้ย?
1) ความลับครับ :P
2) แบ่งตอนโดยการเปลี่ยนฉากครับ
Part 1 เป็นฉากหนึ่ง
Part 2 เป็นอีกฉากหนึ่ง
ทุกอย่างตรงตามที่เขียนไว้ก่อนหน้านี้ครับ ตอนแรกรวมไว้ในตอนเดียวกัน แต่พอแบ่งออกมาแล้วก็ดูงงๆเนอะ... แก้ยังไงดีหว่า...
แบ่งไม่ยากครับ เพราะยังไงมันก็เป็นนิยายเรื่องเดียวกันอยู่ดี ถ้าแบ่งตามเนื้อหาแล้วมันไม่เวิร์ค แนะนำให้แบ่งตามความยาวของเนื่อเรื่อง ทั้งนี้เพียงเพื่อความสะดวกของคนอ่านเฉยๆ
ส่วนตัว มองว่า2หน้ามันสั้นไป ยังไม่ได้อะไรเลย 3-4หน้ากำลังพอดี 5-6หน้าก็พอดีสำหรับอีกกลุ่ม
เดี๋ยวเข้าไปดูให้
โอเคค่ะ... สิ่งที่เราอยากจะบอกคือการตัดฉากมันแปลกๆ บางฉากสั้นเกินไป ดูแล้วไม่น่าจะถึง 1 หน้าเวิร์ดด้วยซ้ำ
การตัดฉากบ่อยๆ ภายในหนึ่งตอนแบบนี้มันไม่ค่อยดีค่ะ คนอ่านเวลาอ่านอาจจะปรับอารมณ์ไม่ทันได้ และมันทำให้ฉากสั้นๆ พวกนั้นดูไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่ อย่าง Part 5 ที่มีสองคนคุยกัน แค่บอกว่าประเทศนี้สวยงามมาก จะไม่ยอมให้สภาทำตามอำเภอใจ แค่นั้นจบ เราว่ามันไม่ค่อยจำเป็นเท่าไหร่เพราะไม่ค่อยบอกอะไรมาก การแสดงแรงจูงใจของทั้งคู่ไม่จำเป็นต้องแยกเป็นฉากสั้นมาแค่นี้ก็ได้
จริงๆ ในหนึ่งตอนมีฉากตัดไปตัดมาแค่น้อยๆ ก็พอแล้ว ประมาณ 3-4 เราว่ายังโอเคอยู่ จากที่ไปส่องมาเราว่าตัดฉากเยอะไปและฉากสั้นไปค่ะ น่าจะทำให้ฉากนึงยาวกว่านี้
โดยรวมแล้วเท่าที่อ่าน Chapter 1 ทั้งหมด ดูสามารถแบ่งออกเป็นตอนใหญ่ๆ ได้เลยไม่จำเป็นต้องเอามารวมกัน (อาจจะเป็นว่าตอนแรกเป็นฉากที่ทั้งคู่เจอกัน กับฉากที่พวกจนท.คุยกัน ตอนต่อมาก็เป็นฉากสู้ไปเลย) ถ้าเอามารวมกันมันหาจุดโฟกัสไม่ได้มันจะดูจับฉ่ายเกินไปค่ะ
กำลังจะบอกงั้นพอดี แต่คุณเบเรแซนท์จัดการแทนแล้ว งั้นเอาจุดอื่นที่ยังไม่ทันได้บอกแล้วกัน
ด้วยการแบ่งตอนแบบนี้(ปัจจุบัน) ทำให้เนื้อหาแบ่งแยกกันชัดเจน แต่หาจุดโฟกัสไม่ได้ หนักกว่านั้นเลยคือ ผมว่ามันยังไม่ทันได้เข้าเรื่องสักเท่าไหร่นะ
ตอนแรก ปูความสัมพันธ์ของตัวละคร โอเค ได้ แต่ยังไม่เข้าเรื่อง ตอนที่สอง ปูตัวละคร ซึ่งยังไม่เข้าเรื่อง ตอนที่สาม ปูตัวละครอีกแล้ะ แต่ก็ยังไม่เข้าเรื่องอยู่ดี แต่ตอนที่สี่ ผมเห็นมันยาวๆ เลยยังไม่ทันได้อ่าน แต่คิดว่าน่าจะเข้าเรื่องได้แล้วล่ะ
โดยส่วนตัว ผมมองว่า รวม4ตอนแรกเข้าด้วยกัน ก็ยังพอได้อยู่ ให้คนอ่านได้เข้าสู่เรื่องราวสักเศษเสี้ยวก็ยังดี แล้วปล่อยให้เขาลุ้นไปกับตอนต่อไป ซึ่งต่อจากนั้นก็จะมาขยายเรื่องราวที่คุณจะเล่าในตอนที่ห้า ซึ่งก็ต้องเอาตอนอื่นๆ มารวมให้เป็นตอนที่สองอีกที เพียงแค่2ตอนนี้ก็น่าจะดึงคนอ่านอยู่แล้ว
นิยายผม กว่าจะเข้าเรื่องได้ก็ต้องใช้ 2 ตอนหรือราวๆ 10 หน้าเหมือนกัน
เรียบร้อย! ถ้าเป็นไปได้รบกวนอีกครั้งนะครับ
21 หน้า.. ถึงจะชอบอ่านหนังสือแค่ไหนก็ต้องมีท้อแล้วล่ะค่ะ555
ตอนสั้นๆ แต่อัดแน่นด้วยเนื้อหาค่ะ55
ถ้าตอนไหนสั้นมากๆ เราจะขอโทษนักอ่านในตอนท้าย ซึ่งมันมีตอนหนึ่งที่สั้นมากๆๆๆ แต่หาข้อมูลเป็นอาทิตย์ก็มี
ฉะนั้นใครจะว่าสั้นก็อย่าได้แคร์คือ ทำเท่าที่ทำได้ เขียนเท่าที่เขียนได้
อยากเขียนเเบบยาวเหมือนกัน เเต่ก็ไม่มีเวลาาาาาาา เลยลงตอนสั้น ลงจงกว่าตอนนั้นจะจบ
#สาเหตุ เขียนตอนยาวเสร็จ 2 - 3 วัน ลงทีเดียวเเล้วดองโลด!
แบ่งซีครับ เป็นสองพาร์ทสามพาร์ทแล้วแต่ไป ไม่ยากด้วย
เห็นด้วยว่ายาวไปไม่มีคนอ่าน
สองเรื่องแต่งพร้อมกัน เรื่องหนึ่งขนาดพอเหมาะ เรื่องหนึ่งเป็นฟุตลอง
ตอนนี้เรื่องขนาดพอเหมาะสามสี่หน้าคนอ่านเยอะกว่าอีเรื่องฟุตลอง...
อืม...
เพราะเดี๋ยวนี้คนอ่านผ่านมือถืออ่ะ สไลด์มากก็ขี้เกียจโคตรๆๆ เราอ่านตอนรถติดเรื่องไหนยาวไปปิดค่ะ ไม่ก็ดองจนลืม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?