สอบถามนักเขียนเกี่ยวกับวางพล็อตค่ะ

เราวางพล็อตคร่าว ๆ ค่ะ แบ่งว่าตอนที่เท่าไหร่จะเขียนเรื่องอะไร

ส่วนทรีตเมนต์จะทำตอนตันค่ะ ถ้าไหลลื่นก็ไม่จำเป็น

เราวางไว้ว่าจะเริ่มเรื่องยังไง และจะจบภาคด้วยเหตุการณ์แบบไหน ส่วนตรงกลางก็วางเอาคร่าวๆอย่าง ใคร ทำอะไร ที่ไหน ยังไงแบบง่ายๆค่ะ

โครงเรื่องหลัก วางไว้คราว ๆ ว่าเนื้อเรื่องจะดำเนินไปยังไง มีตัวละครอะไรบ้าง แต่ละตัวจะเข้ามามีผลต่อตัวเอกยังไง ด้วยที่เป็นนิยายที่ยาวมาก ทำให้ตอนจบยังคงอยู่อีกห่างไกล แต่พอมองเห็นเล็กน้อยถึงจุดสิ้นสุดของเนื้อเรื่อง

ด้วยที่เป็นคนชอบเขียนอะไรสบาย ๆ ตอนคิดพล็อตจึงต้องใส่รายละเอียดเยอะหน่อย เมื่อมีพล็อตละเอียด เวลาเขียนจะสบายมาก คิดแค่คำบรรยายเพียงแค่นั้น ไม่ต้องแบกทั้งการบรรยายและการคิดพล็อต

ไม่ได้ละเอียดทุกตอน บางตอนก็มีแค่คอนเซปคราว ๆ เริ่มยังไงจบยังไง ส่งต่อยังไงแค่นั้น ที่เหลือก็ไปคิดสดเอาตอนเขียน แต่ยังไงก็ต้องมีจุดเชื่อมโยง ถ้าไม่มีจุดเชื่อมกับเนื้อเรื่องต่อไป ก็จะไม่เขียน เพราะมันจะทำให้วางแผนในอนาคตยากกว่าเดิม

สรุปคือ บางครั้งก็วางละเอียด บางครั้งก็วางไม่ละเอียด แต่จุดเชื่อมโยงและจุดหลักหรือเบาะแสบางอย่างจะต้องคิดไว้แต่ต้น ๆ และนำมันมาใส่ในการดำเนินเรื่อง

ถ้าทำงานคนเดียว ก็วางพล็อตแล้วก็เขียนเลย เขียนทรีตทำให้ไม่รู้สึกสนุกเวลาเขียนนิยาย

เขียน 1 เรื่องก็เขียนเป็น Procedure + Work Instruction

วางพล็อตไว้คร่าวๆ + ทรีตเม้นคร่าวๆ แต่ละตอนค่ะ จะได้ไม่ลืมว่าเปิดปมไรทิ้งไว้อันไหนแก้แล้วบ้างแอบใส่อะไรไว้ตอนไหน แต่บางทีการเติบตัวของตัวละครก็พาให้ทรีตเม้นเป็นม้ายขันหมากได้ แบบ เปลี่ยนสถานการณ์ไปโดยสิ้นเชิงเพราะเติบโตและการกระทำเปลี่ยนไปด้วยการเติบโตบางอย่าง.... #ร้องไห้

สำหรับผม... มันไม่มีหรอกstory board หรือการวางเเผนเเบบป็นรูปธรรม ทุกอย่างมันอยู่ในหัว บางครั้งนั่งเล่นpubgในสุขาอยู่ก็ได้ไอเดีย กล้าพูโเลยว่าไม่เคยตันเเต่.... ความขี้เกียจมันกัดกินไปทั้งร่างเเละ

เอาตอนจบก่อน เสร็จแล้วแล้วเเบ่งเป็นภาคไป

เพราะไอเดียที่ดีสร้างไม่ได้ในหนึ่งวัน

เราจึงด้นสดในทุกๆ วันที่เขียน! (หรา)

ถ้าเรื่องสเกลใหญ่มากจะวางพล็อตละเอียดค่ะ

แต่ถ้านิยายแบบเล่มเดียวจบ ก็วางพล็อตประมาณหนึ่ง ส่วนใหญ่เราเน้นรายละเอียดตัวละคร

มันเสริมกัน

เรื่องไหนที่ไม่ได้ว่างพล๊อต หรือพล็อตคร่าวมาก เรามักออกทะเลค่ะ สุดท้ายก็ต้องแก้อยู่ดี