'กล้องสีขาว' - อ่านจบแล้ว ทบทวนความฝันตัวเอง ยังอยู่ดีไหม?

ตั้งกระทู้ใหม่

ชื่อเรื่อง กล้องสีขาว

ชื่อซีรีส์ รวมเรื่องสั้นอบอุ่นหัวใจ

ผู้แต่ง/นามปากกา A.L. Lee

ประเภท นวนิยายขนาดสั้น แนว รักซาบซึ้ง

ความยาวที่อ่าน ๖ บท (จบแล้ว)

แหล่งที่มา นิยายเด็กดี

ติดตามอ่านได้ที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1911066

‘ภัทร’ ชายหนุ่มผู้สูญเสีย ‘อิง’ คนรักไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ ชีวิตของเขาต้องเสียศูนย์ก็เพราะเหตุการณ์ทะเลาะกันรุนแรงก่อนที่ ‘อิง’ จะเสียชีวิตทำให้ ‘ภัทร’ ตอกยำ้ความผิดซำ้ๆให้กับตนเอง แล้ววันหนึ่ง ‘อิง’ ก็กลับมาหาเขาในสภาพของวิญญาณ เหตุการณ์เหมือนจะดีขึ้น ‘ภัทร’ มีความสุขมากขึ้น แล้วมันก็กลับเข้าสู่วังวนเดิมๆ ที่เขามัวแต่ยุ่งอยู่กับงานและวิทยานิพนธ์ ไม่ได้สนใจ ‘อิง’ เธอเลยออกไปถ่ายภาพข้างนอกในที่อยากไป ทั้งสองทะเลาะกันรุนแรงอีกครั้ง ‘อิง’ หายตัวไปอีก ‘ภัทร’ ยำ่แย่ลงกว่าเดิมมาก สภาพที่มีแต่ร่างกายไม่มีวิญญาณ สุดท้ายเมื่อเขาตามหา ‘อิง’ พบและปรับความเข้าใจกัน ในที่สุด ‘อิง’ ก็จากไปจริงๆ ตามกรรมวิถี โดยไม่มีห่วงกังวลอีก

โครงเรื่อง

กลวิธีการเขียนเปิดเรื่องจากปมปัญหาและสถานการณ์ที่ต้องแก้ไข แล้วถึงเผยสิ่งที่ซ่อนอยู่ทีละนิด ทำให้คนอ่านอยากพลิกหน้าต่อไป มีทิ้งท้ายให้คนอ่านเอาไปคิดต่ออีก มีเสน่ห์ดีค่ะ

บุคลิกภาพ บทบาทและความสัมพันธ์ของตัวละคร มีความชัดเจน

ภาษาเขียนกระชับและสละสลวย การบรรยายฉากหากเติมรายละเอียดลงไปอีกนิดหน่อย ก็จะทำให้คนอ่านมองเห็นภาพเพิ่มขึ้น

ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรที่ร้ายแรงขึ้นในชีวิต ตั้งสติให้มั่น ให้อภัยและให้โอกาสตัวเองได้เดินไปข้างหน้า 

อ่านจบแล้วซาบซึ้งจนนำ้ตาคลอ มันเป็นไปได้ที่บางคนอาจจะลืมความฝันของตัวเองหรือความฝันของคนอื่น เพราะเราติดกับดักของช่วงเวลาในชีวิตและหน้าที่ความรับผิดชอบ แต่ถ้าได้มีเวลาย้อนกลับไปทบทวนรื้อฟื้นความทรงจำเก่าๆ มันอาจจะทำให้เราหลุดพ้นจากสภาพคับข้องใจในชีวิตปัจจุบัน และไม่ต้องตั้งคำถาม “ทำไม?” ซ้ำๆซากๆให้กับตัวเอง เรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง โดยไม่ต้องร้องขอการให้อภัยจากคนอื่น อย่าปล่อยให้ตัวเองสิ้นหวังและจมลงไปได้หลุมดำมืดที่ดูดกลืนชีวิตและจิตวิญญาณของเราไป

…สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ…

จิรัชฌา วานิช

#นักอ่านหมายเลข ๑#