ถามค่ะ จุดเริ่มต้นของการเขียนนิยายของแต่ละเรื่องนั้น อะไรคือจุดพีคที่สุด เท่าที่คุณคิดมา?

.

.

คือว่า พอดี มีคนตั้งคำถามบ่อย เราเลยทำลิงค์ไว้ ....

https://writer.dek-d.com/varunyanee/writer/viewlongc.php?id=1856194&chapter=34

ไม่ได้ขายของนะ ก็อยากให้คนอ่านมีแรงบันดาลใจน่ะ

ไม่เข้าใจคำถาม ไม่รู้ตอบตรงคำถามไหมนะ

เอาเป็นไอเดียที่ชอบที่สุดเท่าที่เคยคิดได้แล้วกันคือมี คู่รักสามคู่เป็นเพื่อนสนิทวัยเรียนกัน แม่ของพระเอกตั้งครรภ์เป็นลูกแฝดเลยหมั้นหมายกับเพื่อนอีกสองคนที่อุ้มท้องเป็นลูกสาว แต่ตอนคลอดดันมีลูกชายออกมาแค่คนเดียว จึงทำให้พระเอกมีคู่หมั้นสองคน ไอเดียได้มาจากเรื่องของคิเมียรา ที่ตัวอ่อนคนหนึ่งกลืนกินอีกคนหนึ่งร่วมเป็นร่างเดียวกัน ทำให้คน ๆ นั้นมี DNA สองแบบในร่างเดียว

จริงๆ เวลาเราแต่งนิยาย บางทีก็คิดถึงหนังเรื่องที่เคยดูนะ ยกตัวอย่างจากนิยายที่เขียน ก็คือตอน เหล่าตัวละคร พากันไปเที่ยว แล้วคืนนั้นก็เมา พอตื่นขึ้นมาก็จำอะไรไม่ได้ จะแบ่งเป็นสามพาร์ท

พาร์ทแรกเมาแล้วรั่ว

พาร์ทสองตื่นขึ้นมาแล้วพระเอกเข้าใจผิด ประมาณ นอนกอดคนหนึ่งมาทั้งคืนแต่สุดท้ายตื่นมากลับเป็นอีกคน แบบพระเอกคิดว่าพานางเอกมานอน แต่สุดท้ายกลายเป็นพาผู้ชายมาขึ้นเตียงแทน จริงๆ มีหลายคู่ที่เกิดเรื่อง

พาร์ทสามจะเป็นการเฉลยว่า นางเอกคือตัวการของเรื่องทั้งหมด

โดยได้แนวคิดมาจากเรื่องแฮงโอเวอร์

พีคสุดน่าจะเป็นเรื่องที่เขียนไม่สำเร็จครับ

ตอนนั้นจิตตก ชีวิตบัดซบยังไงไม่รู้ แล้วเลยเกิดความคิดว่าจะเขียนนิยายที่ดาร์กที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา ชนิดที่ว่าให้เป็นเรท X เลย ทั้งฉากฆ่าโหดๆ ฉากเซ็กซ์ ยาเสพติด ไปจนถึงการคิดสั้นฆ่าตัวตายของตัวละครนำด้วย

เขียนไปจนถึงไคลแม็กซ์ละ ก็พอดี..อ้าว หายจิตตกพอดี เขียนไม่ออกละ 555555

ผ่านมาหลายปีแล้ว ปัจจุบันเนื้อหายังอยู่ในคอมพ์นะครับ แต่ไม่กล้าลงเว็บ และไม่กล้าเปิดอ่านหรือเขียนต่อด้วย หลอนเกิน 555

จุดพีคหรอคะ... เราเขียนนิยายวายค่ะ

ส่วนของนายเอกนั้นเอานิสัยแฟนมาใส่... แล้วก็เอาเพื่อนแฟนที่สนิทกันมากมาเป็นพระเอก

พีคพอไหมคะ 5555 นี่ฉันเป็นผู้หญิงแบบไหนกันนะ

จุดเริ่มต้นของการเขียนนิยายของแต่ละเรื่อง

-เรื่องแรกมาจากคู่วายที่ชอบมากเลยเขียนฟิค

-นิยายเรื่องแรกมาจากแนวที่ชอบคือพระ-นายเป็นนักการเมืองไม่รู้ทำไมแต่ชอบอ่านวายที่เดินเรื่องการเมืองมาก55

-นิยายไตรภาค เป็นวายแฟนตาซีแวมไพร์หมาป่า มาจากการคิดว่าถ้าจะเขียนอะไรที่เป็นมาสเตอร์พีซของเราจะเขียนอะไรดี

-ตอนนี้เขียนจีนไม่ได้เพราะกระแส แต่ดูป่าท้อแล้วชอบ หมายถึงความสามชาติสามภพนะ ชอบเจ๋อเยี่ยนกะพี่สี่55

อะไรคือจุดพีคที่สุด เท่าที่คุณคิดมา?

-ตอนที่เขียนวายการเมือง มีนักอ่านบอกว่า สนุกมาก ไม่เคยอ่านวายสนุกขนาดนี้มาก่อน

มีอะไรดลบันดาล ให้เขียนขึ้น

-เพราะว่าส่วนมากเขียนเป็นเลขาเจ้านาย สลับไปตำแหน่งไปมา เราอยากอ่านที่ปรึกษาพรรคกับนิวบี้ไฟแรง ก็เลยเขียนขึ้นมา แต่ถ้าให้ปลุกผีเขียนตอนนี้คงยากอยู่ช่องโหว่ครดเยอะ จะเขียนให้เพอร์เฟคน่าจะต้องเปลี่ยนโครงเรื่องไปเลยอะนะ

ยาวไปหน่อยขออภัย55

จุดเริ่มต้นเพราะเราเขียนนิทานแล้วคิดชื่อตัวละครไม่ออกพอคิดออกก็เอาไปให้เพื่อนอ่านแล้วเขาก็ไม่ได้อะไรเราก็เลยเกิดความบรรเจิดเอาไปเขียนนิยาย

จุดเริ่มต้นมาจากรูปเพียงรูปเดียว ที่อยากจะเขียนถึงคนในรูปนั้น อยากให้เค้ามีชีวิตในเรื่องราวของเรา...เป็นของเราแต่เพียงผู้เดียว

จุดพีคคือสามารถสร้างตัวละครที่เป็นได้ทั้งสามีและภรรยาในคนเดียวกันได้ ยูริ ยาโอย นอมอล ตอนนั้นเป็นได้ทุกแนวอะ กะจะมาเขียนในธัญญ่าด้วยซ้ำ(ผิด)

จุดเริ่มต้นเขียนนิยายแต่ละเรื่องก็ไม่ค่อยมีอะไรพิเศษนะ อย่างมากก็แค่เอาความฝันมาแต่งเป็นเรื่อง

แต่ถ้าพีคสุดก็คงเป็นช่วงจิตตกระหว่าแต่งนิยายอยู่ละ่นะ

ตอนนั้นแต่งนินยายวายอยู่(ตอนนี้จบแล้ว) ด้วยตวามจิตตกและเครียดสะสม ทั้งเพื่อน งานและครอบครัว

จึงส่งผลให้นิยายที่กำลังต้องต้องเข้าฉากดราม่า กลายเป็นฉากดาร์กดราม่าเข้ามาแทนที่ จากฉากที่คิกไว้ว่าจะให้นายเอกบาดเจ็บสาหัสเฉยๆ กลายเป็นนายเอกถูกควักลูกตาออกไปซะงั้น

และมันจึงเกิดตัวละครเฉพาะกิจที่เข้ามาดำเนินการควักลูกตานายเอกโดยเฉพาะ ที่มีความโรคจิตแบบสุดๆ และแต่งกลอนเพื่อซอฟเนื้อหาแทนการบรรยายไปแทน

ตัวอย่างช่วงท้ายของกลอนที่เราแต่งช่วงจิตตกที่เอาไปประกอบในนิยาย (ไม่รู้ว่าสัมผัสตรงรึเปล่านะ??)

สีชาดงามยังมิงามเท่าตาเธอ ฝันละเมอถึงสีสวยมิรู้คลาย

หลงใหลมณีงามจนเมามาย ฉันมุ่งหมายคู่มณีมาชมชื่น

มณีคู่นี้งามกว่าเพชรที่สูงค่า ยิ่งงามกว่าหากมณีอยู่ในมือ

จะคอยเฝ้ารักษาทั้งวันคืน ติดมิลืมตรึงในใจมิคลายเอย

มณีงามคู่ที่เธอเฝ้าฟูมฟัก หมายจะควักเก็บเอามามิให้ท้วง

มณีงามอยากจะขอคงมิท้วง มิต้องห่วงมณีงามขอเพียงหนึ่ง

มณีม่วงเป็นประกายช่างน่าทึ่ง ยิ่งคะนึงอีกมณีที่ติดตรึง

มณีนี้ก็ไม่ยากแค่ฉีกทึ้ง เราจักดึงเองมาครองทั้งสองเอย

.....

ก็ประมาณนี้ล่ะ

นางเอกเป็นผู้ชาย...

-จุดเริ่มต้นก็ไม่มีอะไรมาก เรื่องแรกที่เราเขียนเพราะอยากอ่านนิยายจีนโบราณแนวที่นางเอกไม่ลำไย ไม่ไหลไปตามกระแสของคนในยุคที่ตัวเองหลุดไป ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะมีคนชอบอ่านแนวแบบนี้นะ เพราะนางเอกคือนิสัยแบบ ทั้งโหดทั้งไม่สนใจใคร นางยึดเอาแค่ความพอใจของตัวเองเป็นหลักส่วนคนอื่นจะคิดยังไงก็ช่างมันฉันไม่แคร์

-เรื่องที่สองเป็นนิยายจีนอีกเหมือนกัน แต่เรื่องนี้เขียนด้วยแรงยุของเหล่าแฟนคลับทั้งหลาย ตอนแรกบอกตรง ๆ ว่าไม่เคยมีความคิดที่จะเขียนแนวฮาเร็มชายเลย แต่หลังไปศึกษานิยายแปลหลาย ๆ เรื่องของจีน จึงได้รู้ว่านิยายแนวฮาเร็มไม่ได้มีแต่เรื่องอย่างว่า แต่มันมีมุมมองบางอย่างที่คนที่ไม่เคยอ่านอาจจะนึกไม่ถึงด้วย พอเขียนไปเรื่อย ๆ ก็ยิ่งรู้สึกว่ามันสนุก แต่ก็ยอมรับนะว่าเรื่องนี้เขียนยากมาก

-เรื่องที่สามก็ยังเป็นนิยายจีนอีกนั่นแหละค่ะ คราวนี้เป็นแนวที่ต่างจากสองเรื่องแรกที่นางเอกเก่งและโหด เรื่องนี้จะค่อนข้างดราม่าตั้งแต่ต้นจนจบ ซึ่งตอนวางพล็อตก็แอบเครียดอยู่เหมือนกันเพราะไม่ใช่แนวที่ถนัด แต่ด้วยความที่ถูกเรียกร้องมาเยอะมากว่าอยากให้เราลองเขียนแนวนี้จึงต้องหาข้อมูลเยอะหน่อย ตอนนี้เพิ่งเริ่มเขียนและลงไปได้สามตอนเท่านั้น หนทางยังอีกยาวไกล

-เรื่องที่สี่เรื่องเราลงเอาไว้แค่บทนำแบบคร่าว ๆ เพราะพล็อตมันค่อนข้างที่จะซับซ้อนยังต้องรวบรวมข้อมูลอีกเยอะ นิยายเรื่องที่สี่นี้เราก็เขียนขึ้นมาเพราะถูกเรียกร้องเหมือนกันค่ะ เพราะมีอยู่ตอนหนึ่งเราเขียนบทของตัวละครคู่หนึ่งที่เป็นพี่น้องร่วมสาบานของนางเอกในเรื่องแรกและเรื่องที่สองออกมา จากนั้นก็มีแต่คนถามหาเรื่องของคู่นี้ ก็ตัดสินใจอยู่นานเหมือนกันนะกว่าจะยอมตอบคนอ่านว่าจะเขียน (ประมาณครึ่งปีได้ 555)

-จุดที่คิดว่าพีคที่สุดก็คือ นิยายที่เราลงไว้ทั้งสี่เรื่องถูกทาบทามเอาไว้ทั้งหมด อีกทั้งยังได้คอมเม้นต์จากนักอ่านประมาณว่าสนุกมากอ่านรวดเดียวเลย เยอะมาก แต่ที่พีคจริง ๆ คือเรื่องที่สองที่เป็นฮาเร็มชาย เราสามารถเรียกคอมเม้นต์จากคนที่เกลียดนิยายประเภทนี้ได้ นั่นก็คือ ปรกติไม่อ่านนิยายฮาเร็มแต่คือเรื่องนี้สนุกมาก พอได้อ่านคอมเม้นต์แล้วแบบว่าปลื่มปลิ่มมากค่ะ555

ตอนแรกว่จะวาดการ์ตูนลงค่ะ แต่เราขี้เกียจเกินไปเลยต้องแต่งนิยายแทน--

ส่วนพวกไอเดียเราได้มาจากแอพๆหนึ่ง(ไม่เอ่ยนาม เพราะเขาไม่ได้จ่าย555) เป็นแอพที่คนเล่จะมานั่งเพ้อระบาย บ่น เล่า ลงคำคม(มันไม่ใช่เฟส หรือไลน์หรอกนะ!) บางทีอ่านไปอ่านมาอยู่ๆก็มีพล็อตขึ้นมาก็เลยเอามาแต่งค่ะ

พีคสุดนี่คิดว่าไม่มีนะครับ.. #ผมถนัดผิดศีลธรรมเเละจิดป่วยมากกว่า #ผิด

จุดเริ่มต้นในการเขียนก็คืออยากเล่าเรื่อง สนองนี้ดตัวเองไปวัน ๆ

จุดเริ่มต้นในการวาดก็คืออยากวาดปกสวยๆ ให้กับนิยายที่เขียน

จุดเริ่มต้นคือคู่จิ้นในไอจีค่ะพอแบบเห็นฟิคที่เกี่ยวกับคู่จิ้นของเรามันไม่ตรงตามแนวที่เราอยากอ่านก็เลยหงุดหงิดพอหงุดหงิด​ปุ๊บแบบว่า เออ ไม่มีใช่ป่ะ แต่งเองก็ได้วะ จากนั้นก็เริ่มแต่งนิยายคู่จิ้นในไอจีแต่พอมาจุดหนึ่งรู้สึกว่าพอเราเลิกชอบเขาไปเราอยากมีสไตล์​ของตัวเองก็เลยมาแต่งแบบจริงๆจังๆดูนี่แหละค่ะ55