(ชวนคุย) ทำไมผู้ใหญ่ชอบสอนเด็กแบบแปลกๆ ครับ บางคำสอนก็ไม่มีเหตุผลเลย

การกินข้าวคำน้ำคำทำให้อิ่มเร็วครับ แล้วก็จะกินไม่หมด ก็จะไม่ใช่ลูกผู้ชายแล้วก็จะถูกตำรวจจับไปในท้ายที่สุด

มีการแฮ็กแท็ก คำว่ามาสิด้วย5555

ไม่เคยได้ยินนะ ได้ยินแต่ว่า ห้ามเคาะจานข้าว เท่ากับเรียกหมา ห้ามร้องเพลงตอนทำกับข้าว เดี๋ยวได้(ผัว)แก่ อะไรแบบนี้ค่ะ แต่ที่ผู้ใหญ่พูดแบบนี้ เป็นเพราะเขามีเหตุผลค่ะ

ห้ามกินข้าวคำน้ำคำน่ะอิ่มเร็วถูกแล้วค่ะ กิน ๆ ไป กว่ากระเพาะมันจะไปกรองน้ำกับอาหารออกจากกันแล้วแยกไปที่หน่วยไตกับพวกกระเพาะอาหารที่รอการย่อยน่ะ

เราก็จะอิ่มซะก่อนจนไม่หมดและกลับมากินเอาใหม่ในทีหลัง มันเสียเวลา แต่ถ้าจิบทีละเล็กทีละน้อยนี่พอว่าไปอย่างละค่ะ

ส่วนที่บอกว่าหิวจัดมาก ๆ เวลากินแล้วจะอร่อย ก็คือถ้าอาหารมันไม่เลวร้ายเกินไป สัญชาตญาณการเอาตัวรอดของมนุษย์ก็จะสั่งให้เรากินเร็ว ๆ โดยไม่รู้ตัวค่ะ

แต่บางคนก็คุมได้นะ ไม่รีบร้อนอะไรแม้จะหิวมากก็ตาม ส่วนบางคน โซ้ยขั้นหนัก รสชาติไม่สน ขอท้องอิ่มเป็นพอเพื่อให้ระดับน้ำตาลในเลือดกลับไปเท่าปกติ หลังจากถึงจะค่อยมาวิเคราะห์รสชาติทีหลังตอนเราอิ่มแล้ว (ถ้าชิมใหม่อะนะ)

ฮาาา อธิบายซะยาว

...ห้ามตัดเล็บตอนกลางคืน...

เพราะ มันมืด มองไม่เห็น เนื่องจากสมัยก่อนยังไม่มีการพัฒนา ไฟฟ้ายังมาไม่ถึง

แม่คลอดลูกออกทางรูก้น ทำไปได้

เราเป็นคนนึงที่มีลูกแล้ว และบอกตามตรงไม่ชอบการสอนที่เอาเรื่องมาขู่เด็ก

ทุกอย่างต้องเป็นเหตุเป็นผลค่ะ

ลูกเราไม่เคยเชื่อเรื่องผี ไม่เคยกลัวผี จน5ขวบเพื่อนๆที่พ่อแม่ขู่ว่าจะเจอผีกลัวกันไปเองแล้วเอามาเล่นกับลูกเรา

เราโกรธนะบอกตามตรง คือเราสอนลูกเรามาไม่ให้กลัวพวกนี้

หรือเรื่องเวลาเด็กชนโต๊ะหรืออะไรแล้วหกล้มร้องไห้ เราเคยเจอพ่อแม่บางคนตีสิ่งหนั่น

เฮ้ย!!!!ใช่หรอวะคะ ลูกคุณเดินชนเองป่าว ปวดหัวมาก

แต่เรื่องกินข้าว เราไม่ให้ลูกเราทานข้าวคำน้ำคำเพราะหนูจะอิ่มเร็ว แต่นี่คือนิสัยเด็ก เราก็ต้องเข้าใจค่ะ ถ้าลูกเราทานแบบนี้เราก็จะรู้นิสัยลูกค่ะว่าเค้าไม่ได้หิวมากๆขนาดนั้น ต่อไปก็จะงดของว่างดึงยาวไปหลังทานอาหาร

แล้วแต่การเลี้ยงดูนะคะ เราอยากเลี้ยงลูกให้เค้ามีความคิดเป็นเหตุเป็นผลก็จะสอนคนละอย่าวกันค่ะ

ตอนเด็ก ๆ แม่ชอบบอกเราว่า "กินผักเยอะ ๆ จะได้แข็งแรง"

ด้วยความสงสัยเราจึงหันกลับไปมองพ่อแล้วก็เอ่ยปากถามแม่ "ถ้ากินผักแล้วแข็งแรง แล้วพ่อจะเขี่ยทิ้งทำไมอ่ะ?"

"นอนกินเดี๋ยวเกล็ดขึ้นที่หลังหางงอกแน่ๆ" อันนี้หลานชายอย่างกลัว ไม่กล้านอนกินอีกเลย อีกนานกว่าจะรู้ความจริง55+ เชื่อเลยฉันก็โดนมาแล้ว

"อย่านั่งหลังงอเดี๋ยวจะกลายเป็นกุ้ง" ตอนหลานเด็กๆเคยตอบว่า "แต่กุ้งมันอร่อยนะคะ" ฮากันทั้งบ้าน

"อย่าตั้งกระจกเงาไว้ปลายเตียง เพราะจะเป็นทางผ่านให้ผีง่ายขึ้น" ทุกวันนี้ฉันก็เชื่ออย่างนั้น ห้องนอนไม่มีกระจกเงาซักบาน

"เป็นผู้หญิงอย่าหัวเราะเสียงดัง เคี้ยวข้าวมีเสียงก็ไม่ได้!"

"อย่าผิวปากตอนกลางคืน มันเป็นการเรียกวิญญาณให้มาหา" อันนี้ถึงอย่างลองก็ไม่กล้า รอบบ้านมันอันตราย (สภาพรอบๆบ้าน ซ้ายคลองที่มีตัวตายตัวแทนทุกปี ขวามือบ้านหัวซอยเป็นสำนักทรง หลังบ้านที่ติดกันเป็นสำนักทรงและโรงเรียนสอนดูดวง แล้วลองคิดวันที่สำนักเหล่านั้นไหว้ครูสิ..)

ยังมีอีกเยอะ มีอีกหลายเรื่องที่ป๊ากับมี้เราใช่หลอกหลานๆ(รวมทั้งลูกๆด้วย)

เวลาได้ยินคนเรียกชื่อตอนกลางคืน อย่าขานรับ

ถึงไม่ใช่ผีก็ไม่ควรขานรับ อาจเป็นโจรเข้ามาทำมิดีมิร้าย ประมาณนั้น

เราจำไม่ได้แล้วค่ะว่าเคยถูกสอนยังไงบ้าง ขู่ด้วยเหตุผลแปลกๆ น่าจะไม่ค่อยเจอมั้ง จำได้แค่ "ถ้าดื้อเดี๋ยวเรียกตำรวจมาจับ" "เดี๋ยวก็ไม่รักเลย" ซึ่งก็ไม่ได้กลัวแต่อย่างใด

พอมาทำงานที่ข้องเกี่ยวกับครอบครัวเยอะๆ ก็เห็นทั้งข้อดีข้อเสียของการขู่หรือใช้เหตุผลที่ไม่เชื่อมโยงกัน แต่ส่วนใหญ่ข้อเสียมีมากกว่าข้อดี

เจอมากับตัว ขู่เด็กว่าถ้าร้องไห้จะโดนเราทำโทษ เอ่อ เราไม่เกี่ยวนะ คุณแม่อย่าช่วยให้งานยากขึ้นกว่าเก่าเลยค่ะ ฮ่า (หัวเราะทั้งน้ำตา)

สุดท้ายเด็กร้องไห้หนักกว่าเดิมเพราะกลัว และน้อยใจที่แม่ไม่เข้าใจ

หรือใช้มุกเด็กดื้อจะโดนตำรวจจับ ดื้อบ่อยๆ ก็พูดบ่อยๆ สุดท้ายเด็กรู้ทันว่าไม่จริง มุกก็แป้กสิ ดื้อต่อไปอย่างสบายใจ

เราเชียร์การสอนเด็กด้วยเหตุผลและสิ่งที่เกิดขึ้นได้จริงค่ะ ไม่ได้หมายความว่าวิธีอื่นมันไม่ดีนะ แต่คิดว่าประโยชน์ที่เด็กจะได้รับอาจน้อยกว่า

เราอยากรู้จังเลยค่ะ ว่าคำสอนพวกนี้ มีมาตั้งแต่ตอนไหนกัน?//ใครอยากรู้บ้าง ยกมือขึ้น (ยกมือ)

ตอนเด็กๆ อาของผมชอบบังคับให้กินผัก ถ้าไม่กินก็จะทำโทษ

เมื่อผมโตขึ้น ผมก็เห็นอาไม่กินเห็ด แถมญาติพี่น้องยังบอกอีกว่าอาไม่ชอบกินเห็ด ถึงขั้นสติแตก ราวกับโรคหวาดกลัวเห็ดอย่างไรอย่างนั้น

แต่มาบังคับให้หลานกินผัก ? ส่วนตัวเองไม่กินเห็ด ?

อืม.... เป็นผู้ใหญ่มันดีจริงๆ สิ่งที่ตัวเองเกียจไม่สามารถกินได้ แต่คนอื่นต้องบังคับให้กิน ทุกวันนี้ผมจึงชอบแกล้งอา พูดว่า "ถ้าอาไม่กินเห็ดเดี๋ยวผมกินเองก็ได้ครับ ผมชอบ" พยายามพูดย้ำๆ ฮ่าๆ

ตอนเด็กคือโดนโกหกหลายเรื่อง โตมาถึงรู้เนี่ยพอมองย้อนกลับไป ที่บ้านโกหกเรานี่นา ตอนนั้นเราก็เชื่อเนอะ5555

เช่น เราซื้อปลาหางนกยูงมาเลี้ยงใส่แก้วนำ้ใส ๆ ไว้อ่ะ อย่างเห่อเลยฮะ พอตื่นเช้ามาเหลือแต่แก้วเปล่า แม่ก็บอกเราว่าน้องป่วยกินอาหารเม็ดเยอะ เช้ามาน้องหงายท้องแล้ว แม่เลยเอาไปทิ้งแล้วเพราะกลัวเราเสียใจ

พอโตมาพ่อบอกว่า มันโดนจิ้งจกงับหัว ลากออกไปจากแก้วแล้วค่อย ๆ เขมือบเข้าไปทั้งตัว แม่ไม่ได้บอกกลัวเอ็งกลัว What! โลกช่างโหดร้าย นี่ยังไม่ทันตั้งชื่อปลาด้วยซ้ำ มายกู๊ดเนส

จำเรื่องตอนเด็กๆ ไม่ได้ แต่ตอนนี้มีหลาน เลยเห็นพฤติกรรมพ่อกับแม่ตัวเองชัดเจน

ชอบหลอกให้หลานไปที่อื่น เวลาจะมากวน ว่าตุ๊กแกอยู่ตรงนั้น เดี๋ยวมันจะมางับ

ปะปะ หนีกันเถอะ มาว(แมว)มาแล้ว (พาหลอกไปที่อื่น)

แล้วหลานก็จะพยายามเอามาหลอกเราอีกต่อหนึ่ง...

เวลาทำอะไร หลานจะทำตาม ดังนั้นเพื่อให้หลานแปรงฟันบ่อยๆ แม่ก็จะแปรงฟันบ่อยๆ แล้วเอาแปรงสีฟันเด็กยัดมือหลาน หลานก็ทำตาม

ปล. หลานพัฒนาการไวมากจนปวดหัวเลย ตอนนี้เพิ่งจะ 1 ขวบ 2 เดือน แต่โรควัยทอง 2 ขวบมาเยือนแล้ว ชอบงอแง ขัดใจก็ร้องไห้ทันที เวลาเอาอะไรแตกง่ายออกจากมือ จะไล่ตีเราแบบโมโหทันที ชอบสั่ง พูดเป็นประโยคสั้นๆ ได้ พูดได้ทั้งไทย อังกฤษ และคำเมือง ปนกันมั่วเลย ดีที่ยังไม่ได้สอนภาษาจีนไปด้วย แถมเวลาห้ามอะไรยังทำอย่างนั้นอีกต่างหาก

ที่โกรธคือ หลานซนมาก ต้องวิ่งตามตลอด แถมยังชอบหันก้นให้ พูดว่าป๊าบๆ ตีตูดตัวเอง ท้าทายเราให้วิ่งไล่ตลอดอีกต่างหาก พ่อชอบบอกว่า ตอนเราอายุเท่านี้ยังเดินไม่ได้เลย...อันนี้โกรธจริงจัง อย่าเอามาเปรียบเทียบ แม่บอกว่าตอนเป็นเด็กเรากับพี่เป็นเด็กดี อยู่กับที่ไม่วิ่งพล่านไปทั่วแบบหลาน แล้วก็ไม่โมโหเวลาเจ็บตัวจากการเอาหัวตัวเองไปโขกกำแพง แล้วร้องไห้ไปตีกำแพงไปเองแบบไม่มีคนสอนด้วย

อย่าเพิ่งมีแฟนตอนเรียน ไว้มีตอนทำงานดีกว่า.... ผู้ชาย จะโชคดีที่ว่า ยิ่งแก่ ยิ่งมีผู้หญิงเข้ามาหามากขึ้น

เอ่อม..............................ปัจจุบันทำงานมาสามจะสี่ปีแล้ว..อายุก็ปาไปเกือบจะครึ่งชีวิตแล้ว.........หมดอารมณ์จะหาแล้วครับ.....แถมเป็นคนเปิดเกมทุกครั้ง ก็เละทุกครั้งด้วย มันเลยหมดแพชชั่นแล้ว สุดท้าย เอาตังมาปรนเปรอตัวเองดีกว่า...

นี่ไม่รู้จริงเหรอครับ? อาหารคือยาของความอมตะ หมายถึงอาหารที่มีประโยชน์ครับ ส่วนการที่บอกว่ากินข้าวไม่หมดำรวจจะจับหรือไม่เป็นลูกผู้ชายเพราะต้องการให้เด็กๆทานข้าวไงครับ เเล้วถ้ากินข้าวคำน้ำคำมันจะอิ่มเร็ว ซึ่่งจะทำให้เด็กๆกินข้าวได้น้อยทำให้ได้รับสารอาหารไม่เพียงพอไง ส่วนกินอาหารทำอาหารให้เรียบง่ายที่ว่ามา ผมว่ามันน่าจะหมายถึงการที่ไม่ฟุ้งเฟ้อหรือหลงไปกับค่านิยมการกินเเบบผิดๆ คล้ายกับกินเป็นเเฟชั่นน่ะครับ เคยเห็นใช่ไหมประเภทที่คนดังกินก็กินตาม เห็นคนเเชร์ก็ตามไปกิน ความที่ว่าของเเพงมันอร่อย เเน่ล่ะสิ ถ้าบอกว่าไม่อร่อยคนที่จะเสียน้ำตาก็คือตัวเราเองที่จ่ายเงินซื้อนั้นเเหละ!!

กินมะระจะดีใส่"หมูสับ"ผัดไทย"ค่อยก่อนไปเจอสิงห์บุรีค่อยทาน.

เย็นตาโฟคอย๘ก่อนข้าวผัดนำ ตามด้วยยาคูล.

โอเลี้ยง ชาเย็น ให้ยายดืม สภาก็เงียบเอง หน้าปากซอยแรกใก้ลตึกมหิดล

ข้าวถุง อาหารถุงใส่บาตร ถ้ายายไม่ทัน หนูใส่ให้

ได้ทานบ้าง แต่ก๋วยเตี๋ยว ทุกมื้อ บ้านมันสวย แหมสามบ้านติดกัน.

หน้าปากซอยวัดดาวดึงษาราม บางยี่ขัน มันมีแต่ลาบ อย่าไป.

ท้ายซอยหลังวัดดาวมัน สถานีตำรวจ บางยี่ขัน แยกก่อนหน้า

จะถีงแม่นํ้าเจ้าพระยา แต่ดันเห็นนวลฉวี แถวสองตึกคอนโด ซอยแรก.

ไม่มีหมูย่าง อดเดียวยาย"ตืบ"

ส้มตำห้ามทานถ้าทานส้มตำไทย ไม่ใส่"ปู"

โจ๊กได้ทานถ้าตามีเวลา ไปในรถไม่ได้เดียวตาไม่คุยด้วย,

บางรักตาไม่ให้ไปด้วย เดียวเหมียวไม่มีเพลง

คงเป็นวิชามาร (แม่งติดแต่จีน ไม่มีทวีปคำว่า ผิวดำเข้า)

ส่วน สมชายช่วงนั้นมีแต่....เข้าตลอด (ส่วนเขื่อน บอกกูยิ่งกว่านี้)

ส่วนตัวเค้าจะได้เท่ห์แบบสมชาย มีเต๋าไว้เล่นทาย มีเข็มกลัดไว้ค่อยดูแล.

หมาของตาได้ทานขาหมู ส่วนช่วงปู่ไปไม่ได้สงครามฝรั่งเทศกับเกาะช้าง

พี่อนันมหิดลต้องอยู่ก่อนเดียวคนเล็กไม่มีเพื่อนเล่น.

พี่สาวได้กัมพูชาแน่ๆๆๆ

น้าๆๆแลัวในบางวันมีเศษผีฝรั่ง ปลํ้าวิญญาสาวไทย น้าๆๆนี้สิจะกลุ้ม,

ทานแต่ผักมันก็ดื้อ มันไปtorres ทานไม่อร่อยแม่งเนื้อมันติดเต็มเลย แต่ในวังอังฤมันก็ตามกันจัง.

ทานแต่มะเขือม่วง มันก็เริดแร็ว.

ในบางครั่งมันไม่อร่อยเลยต้อง ทานคำแว้นคำ.

ทิ้งไปบางแลัวมันก็ตาม เดียวมันอ้วนผอม,

อ้าว ยังตามรุ่นใต้อีก

รุ่นเวียดนามเสพกามในนรก ทำผิดในวัง สงครามเวียดโขง หนีเข้าไทยโดนไทยเผาไปแลัว ในเหตุการณ์แก๊สระเบิดที่ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ พ.ศ. 2533ไปแลัว.

ในสงครามเก่าในโปรตุเกดที่รบกับไทยเมือห้าร้อยปี ก็โดนสุนามิไป.

ผู้ใหญ่ "ไม่ได้แปลว่าผู้รู้" เขาพูดจากความเชื่อ(ของเขา) ซึ่งจะถูกผิดหรือไม่ คนฟังต้องพิสูจน์เอง มันเลยมีคำสอนแปลกๆจากผู้ใหญ่ที่เขาเห็นด้วย(คิดว่าน่าจะใช่แต่ปลงใจเชื่อแล้วว่าใช่)แต่ไม่ใช่เห็นจริง "ดังจะเห็นได้จากเหตุการณ์ในสังคมที่พ่อแม่บังคับให้ลูกเรียนแบบนี้ หรือปล่อยปละเกินไป เพราะเขา "เชื่อเอาเอง" เขาไม่ได้เห็นจริงนั่นแล"

ก็เหมือนเวลาที่ "ถกปัญหากับเพื่อนที่ยกทฤษฏีนั่นนี่มาอ้างโดยที่ผู้พูดก็ไม่รู้จักแต่ดูเหมือนจะใช่คนฟังจะเห็นด้วย(โดยไม่ได้หมายความว่าเห็นจริง)ไปแล้ว ซึ่งมันทำให้เกิดเหตุการณ์ หลงเชื่อทั้งๆที่คนฟังและคนพูดก็ไม่เคยพิสูจน์(ทำ) และหากปล่อยปละจะเกิด "มนุษย์ป้า/ผู้ใหญ่เกรียน" ต่อไปในอนาคตจากนิสัยนี้ นั่นแล