โรคประจำตัวของนักเขียน
ตั้งกระทู้ใหม่
อาการ(ของเราเอง)
1.กระสับกระส่าย
2.นอนไม่หลับ
3.ปวดหัว
4.ขาดยา(ติดมือถือตอนดึก)
5.ถ่ายไม่ออก
วิธีแก้
1.กระสับกระส่าย (ไสหัวไปนอน)
2.นอนไม่หลับ (อ่านหนังสือเรียนซะ สองหน้าหลับชัวร์)
3.ปวดหัว (ยาลดไข้หนึ่งกระปุก ไม่ตื่นแน่นอน)
4.ขาดยา ( เล่นอยู่ดี ๆ แม่ทักไลน์มานี่รีบวางเลย555)
5.ถ่ายไม่ออก (ก็อ่านนิยายตัวเองสิ)
beevee
27 ก.พ. 62 เวลา 18:45 น.
953
views
10 ความคิดเห็น
ข้อสุดท้ายเรางงง่ะ5555 ทำไมต้องอ่านนิยายด้วยอ่ะ ถ่ายไม่ออกไม่ใช่เหรอ? มันแปลกๆอ่ะ
อันที่จริงไม่จำเป็นต้องอ่านนิยายหรอกค่ะ แต่ปกติถ่ายไม่ออกก็จะหาอะไรมาอ่านไปด้วยมันดีขึ้นจริงๆนะคะ 555
อ้าว เป็นไปอย่างนั้นอีก......แต่ของเรา เวลาที่คิดอะไรไม่ออก ก็จะหาอะไรมากินตลอดเลย เรียกว่า ปากไม่ว่างไม่ได้ ต้องหาอะไรกระเทาะกับปากสักหน่อย55555 กินจนอ้วนขึ้นแล้วตอนนี้(โรคอ้วนก็มา)
ไม่อ้วนค่ะ เรียกว่ากตัญญูต่อสรรพสิ่งที่กินเข้าไป555
ฟาดเรียบอย่าให้เสียของค่ะ
เอาอย่างนั้นเลยเหรอคะ55555
อ่านนิยายของตัวเองแล้วมันดีขึ้น
หากเปลี่ยนเป็นหนังสือเรียนแล้วจะหลับขณะถ่ายไหมล่ะเนี่ย
555555 เห็นภาพเลยค่ะ55555
ฮ่าๆๆ ถึงกับเห็นภาพ
ใช่ๆแล้วค่ะ เห็นภาพจริงๆนั่นแหละ คริคริคริ
โรคประจำตัวนักเขียนของเรา:โรคแก้นิยาย พออ่านเเล้วมันไม่เข้าเค้าก็แก้ไปเรื่อยเลย555
โรคเปิดเข้าดู(นิยายตัวเอง)ทุก30นาที
โรคหลงลืม=ดอง,ลืมชื่อตัวละคร
หลง ลืมนี่ไม่ค่อยเป็นนะคะ แต่"ดอง"น่ะเข้าใจได้ 555
โรคไหดอง
วิธีแก้ รักษาไม่หาย
จะ.........จริงกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
ที่รบกวนวิถีชีวิตตอนนี้จริงๆคือ “ง่วงนอน” ครับ
เดี๋ยวนี้ไม่รู้ทำไม ง่วงง่ายมากครับ กลับถึงบ้าน จะดูหนัง จะเขียนนิยาย สรุปหัวทิ่มหมอนทุกที
ตื่นเช้าก็ไม่ค่อยไหว บ่ายกับเย็นก็ง่วงอีก
เปลี่ยนจากหมอนเป็นทุเรียนค่ะ จะหัวทิ่มหมอนนี่ต้องคิดแล้วคิดอีก555
จ้ะ ไม่ได้นอนไปอีกนานเลยครับทีนี้ เหม็นกลิ่นทุเรียนในห้องแอร์
1. ใจสั่น (เวลาคอมเม้นท์มาใหม่ นานๆ จะมาที)
2. เสพติด (เกม จนไม่ยอมแต่งนิยายต่อ 55)
3. ถ่าย(ทอด)ไม่ออก (ภาพในหัวชัดแบบ Full HD แต่บางทีก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้คนอ่านเก็ทและภาษาไม่แหม่งในเวลาเดียวกัน)
4. ซึม (เวลายอดวิวตอนใหม่เป็นเลข 0 นานเกินไป)
วิธีแก้มีอย่างเดียวคือไปฝึกเขียนซะ 555
..........ถ้าเป็นขนาดนี้โทร 1165 สายด่วนยาเสพติดเถอะค่ะ
5555 #วิ่งหลบรองเท้า
โรคประจำตัว: โรคพยายามเขียนตอนแรกให้ดีที่สุด โดยเฉพาะประโยคแรก เขียนลบ เขียนลบ ไม่ได้ไปไหน
วิธีแก้: ข้ามไปเขียนตอนอื่นก่อน ตอนแรกคิดได้ค่อยมาเติมเรื่อย ๆ
เหมือนในร่างกายจะมีไวรัสเนียนโน๊ะปะปนอยู่
อาการ : เวลาจะเขียนนิยายก็จะเนียนไปทำอย่างอื่นก่อนเสมอ
วิธีแก้
ผูกระเบิดตั้งเวลามัดไว้ที่ตัว ต้องเขียนให้เสร็จตามเป้าฉนวนถึงจะถูกปลด ทำบ่อย ๆ คงเขียนได้ปีละ 10 เล่ม
เอาแบบนี้เราก็ตายหลายรอบแล้วล่ะ555
โรคประจำตัวของเรา
1.ติดซีรี่ย์(ไม่จบไม่เลิกดู)
2.ติดเล่นเกมส์(เควสไม่เสร็จไม่มีสมาธิเขียนนิยาย)
3.ยึดติดกับความสมบูรณ์แบบมากเกินไป(ทำให้งานเดินช้า)
4.ป่วยกระเสาะกระแสะ
5.ง่วง(ดูซีรี่ย์มากไป)
วิธีแก้
1.เลือกดูซีรี่ที่หลัวไม่หล่อเพราะเดี๋ยวก็หมดอารมณ์
2.ลบเกมส์ทิ้ง(แต่เสียดายตังที่เติมไปจัง)
3.เขียนลวก ๆ ไม่ต้องไปสนใจสำนวนอะไรมากมาย
4.อันนี้คงแก้ไม่หาย(ข้าม ๆ)
5.กลับไปที่ข้อหนึ่ง
ไม่ค่อยตรงเข้าไหร่ 555
1 โรคหลักเลยตอนนี้คือเป็นโรคไม่แคร์สื่อ ช่วงนี้อยู่ในช่วงปรับแก้เนื้อหาเพื่อส่งสนพ แต่ก็ยังสงสารคนอ่านอยูเลยลงตอนย่อๆให้คนอ่านได้อ่านแก้เบื่อ แต่ทว่าหากผลมันติดลบ ก็จะเบรกลงไปเป็นวีคและหันไปตั้งหน้าตั้งตาแก้แก้ต้นฉบับต่ออย่างไม่สนใจโลก เพราะเนื้อหาในเรื่องมันก็ซักซ้อนพอตัว แถมเฉลยมากก็ไม่ได้ คนอ่านท้วงมา คราวนี้เราจะงอนเป็นทางการ เพราะเนื้อตรงๆแท้ๆคนอ่านไม่มีทางเข้าใจมากกว่าคนเขียน บางคนไม่เข้าใจก็ชอบฆ่าคนเขียนในคอมเมนต์
2 โรคหายไปหายมา ลงบ้างไม่ลงบ้าง คนอ่านรอไปน้า
3 ติดมือถือ เพราะนึกออกก็จะพิมพ์ลงกูเกิ้ลด็อก อยากแก้อยากปรับก็ทำตามใจชอบ แล้วค่อยมาเปิดดูในโน๊ตบุ๊คอีกที มือถือแบตหมดเปิดโน๊ตบุ๊ค บุ๊คหมดเปิดมือถือ
4 โรคส่วนตัวสูงพอกับพระเอกของเรื่อง บวกอินดี้ ชอบทิ้งคนอ่านไว้กลางทาง อะไรจะเกิดขึ้นไปเดาเอาจ้า รอบหน้าเจอกัน
วิธีแก้ ยังหาไม่เจอเลย 555
โรค"มันย่อมาจากอะไรวะ"
พน ก็พึ่งรู้ว่า"พรุ่งนี้'
คส=ยศครู?
จขกท=เจ้าหน้าที่เก็บขยะทางหลวง? สลับกันนี่หว่า
คสช=...
5555 โอ้ยขรรรม
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?