ปกติเขียนนิยายที่ไหนกันคะ?
ตั้งกระทู้ใหม่
ตอนอยู่อังกฤษจะมี Public Library ให้ไปสิงแทบทุกเขต
(ทำไมกลายเป็นกระทู้บ่นไปซะงั้น)
เลยอยากรู้ว่า ปกติเขียนนิยายกันที่ไหนบ้างคะ
ถ้าไม่เขียนในบ้านตัวเอง มีไอเดียว่าจะไปเขียนที่ไหนดี
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
17 ความคิดเห็น
โรงเรียนเก่าเป็นไง
ไปนั่งดูเด็กวิ่งแก้ 0 ร. มส.
555555
55555 น่าจะได้นั่งดูน้องๆ แทนการแต่งนิยายค่ะ
แต่โรงเรียนเก่าเราพื้นที่คับแคบและไม่ค่อยโอเคกับการที่คนนอกไปนั่งเท่าไร
แต่ยังไงก็ขอบคุณสำหรับไอเดียค่ะ
อาจจะได้เวลากลับไปเยี่ยมโรงเรียนบ้างไรบ้าง
ที่ผมว่า ก็หมายถึงไปนั่งมองสาวๆ นั่นแหละครับ
แหม่...มันก็จะชุ้มชื้นหัวใจหน่อยๆ
เด็กๆ เค้ามีชีวิตชีวา 5555
ชุ่มชื่น* สิ
เบื่อหรือหมดแรงบันดาลใจคะ
เราว่าเขียนที่ไหนก็เหมือนกันแหละ ที่ที่ทำให้สบายใจที่สุดจะเป็นที่สำหรับเขียนได้ดีที่สุด
เราชอบห้องนอน เพราะเป็นส่วนตัวและอาณาเขตของตัวเอง
แล้วก็อยากนอนอยู่ตลอดเวลา
ถูกค่ะ เขียนเหนื่อยก็หลับต่อได้ทันทีแถมฟรี wi-fi อยากจะนั่งยิ้มเหมือนคนบ้าขณะกำลังเขียนก็ปลอดภัย แต่ถ้าไปที่คนพลุกพล่าน สมาธิจะไม่มีเพราะมันจะดูสิ่งเร้าอื่นๆแทน
น่าจะทั้งสองอย่างค่ะ แต่แรงบันดาลใจตอนนี้เริ่มกลับมาแล้ว เราเลยอยากเลี้ยงไฟอันน้อยนิดนี้ไว้ให้นานๆ น่ะค่ะ เลยเป็นเหตุให้มองหาสถานที่ใหม่ เผื่อไฟจะแรงกว่าเดิม
แต่เห็นด้วยค่ะว่าน่าจะเป็นเพราะเรานั่นแหละ พอแก้กับตัวเองไม่ได้ เลยพยายามไปแก้อย่างอื่นแทน
#งอแง
แบบว่าก็อยากปิดจ็อบซะที เพราะเรื่องอื่นต่อแถวรอนานแล้ว แต่งานไม่ค่อยจะเดินเลย TT^TT
ถอดล็อกอินเพราะกลัวคนอ่านมาเห็น แล้วจะรู้ว่าอู้อยู่ ฮาาาา
เผื่อจะมีไฟแรงกว่าเดิม?
นี่สินะ ที่มาของคำว่า "เผางาน"
นั่นก็ดูจะร้อนแรงไปนิดดดดดนะคะ 5555
555 เผางานเลยเหรอ
สู้ๆนะคะ ลองพักงานเขียนแล้วไปเที่ยวเล่นผ่อนคลายน่าจะดี หากิจกรรมอย่างอื่นทำก่อน เช่น อาบน้ำหมา ดูปลาทองพูดกับมันบ้างก็ได้ หรือหางานอดิเรกทำ
อย่างเรานี่ชอบนั่งแปะครอสติชคริสตัล มันก็ช่วยได้เยอะเลย
เรื่องอื่นก็ให้รอไปก่อน เดี๋ยวมันจะกลายเป็น อยากเขียนงานหน้าไวๆ แต่งานที่ทำอยู่ดันไม่ก้าวหน้าและไม่เสร็จเสียที
พักมาหลายเดือนแล้วค่ะ เกรงใจคนรออ่านมาก << อันนี้เป็นเหตุผลหลักที่ทำให้อยากแต่งต่อให้จบเลย เขารอเรามาหลายเดือนแล้ว น่ารักมาก
เรื่องอื่นนี่ยอมรับว่าดึงสมาธิไปเยอะมาก พอมันมีไอเดียใหม่มันก็คันไม้คันมือ แต่พยายามไม่หาเรื่องใส่ตัวค่ะ กลัวเปิดแล้วจะค้างอีก แต่ใจมันอดไปคิดถึงไม่ได้จริงๆ เห้อมมมม
เดี๋ยวเราจะลองไปคุยกับแมว (แต่เวลาไปหาแมวไม่เคยอยู่ให้คุย T^T)
แล้วจะลองหางานประดิษฐ์อะไรมาทำดูค่ะ ถือว่าฝึกให้ตัวเองจดจ่อไป
ขอบคุณมากนะคะ :D
เมื่อก่อนเขียนในรถไฟฟ้าบ้าง รถเมล์บ้าง ร้านกาแฟ แต่ตอนนี้เขียนที่บ้านอย่างเดียวแล้วค่ะ5555
รถไฟฟ้าน่าสนใจค่ะ
แต่รถเมล์เห็นจะไม่ไหว 55555 คุณ Ciel เก่งมากเลย ไม่มึนเลยเหรอคะ
หลัง ๆ เลยทำไม่ได้แล้วค่ะ 5555555
นั่นสิเนอะ 5555
ข้างๆต้นไทรสิครับ.. มันก็จะหนาวๆหน่อย ไม่ก็ลองไปแต่งที่วัดสงบจิตสงบใจ //อันนี้ผมพูดเล่นๆนะแต่ถ้าไปจริงมันก็อาจจะไม่เลวก็ได้...
มันอาจจะไม่เลวก็ได้...
// อืม เอาเป็นว่า ถ้าทางอื่นไม่เวิร์ค จะลองไปดูนะคะ
ต้นไทรแอดวานซ์ไปสำหรับเรา เอาเป็นที่นั่งหรือศาลาในเขตวัดก็พอเนอะ
ข้างๆใจคุณได้รึเปล่าคะ (มุขเสี่ยวไปอี๊กกกกกก)
ข้างๆ ใจผมก็ได้ครับ
บ้าาาาาาา...เค้าเขินนะ //บิดไม้บิดมือ >/////<
ถ้าข้างใจยังไม่พอล่ะก็ งั้น.....ขอนั่งตรงสี่ช่องหัวใจของคุณได้รึเปล่าคะ 555555
(โอ๊ย เล่นมาได้นะเรา)
คุณปล่อยอึ่ง เราเจอคุณแทบทุกกระทู้เลยนะคะ
แต่ละมุข...น่าร้ากกกก 55555
ฮ่าๆๆ เล่นบอร์ดเป็นประจำครับ
โรงพยาบาลค่ะ เพราะอยู่บ่อยที่สุด 555555
แต่เราเขียนได้ทุกที่ที่มีแรงบนดาลใจ และลมหายใจ 5555 เพราะรู้ว่านักอ่านรอตอนต่อไปอยู่ ถึงมีแค่คนเดียวก็เป็นแรงบันดาลใจคร้าาาาาาาาา
พอนอยด์หรือท้อใจก็กลับมาอ่านเม้นตัวเอง เราเขียนไรลงไปเน่ยยย 555
เป็นนักเขียนที่น่ารักมากค่ะ
เขียนได้ทุกที่ที่มีลมหายใจ โอเค รับทราบ
จะไปสูดแรงบันดาลใจเยอะๆ แล้วลองเขียนอีกที
ขอบคุณมากค่ะ
สู้ๆนะคร้าาาาาาาาา ^0^
ขอบคุณค่า ^W^
เราเปลี่ยนหลายที่นะ แต่แปลกสุดคือเคยไปนั่งเขียนที่โรงหนัง ไม่ใช่ในโรงนะคะ เก้าอี้ด้านนอกหน้าโรงค่ะ เพราะโดนที่บ้านลากไปดูหนังกับซื้อของ แต่ขี้เกียจเดินเลยขอไปนั่งรอด้านใน มีเวลา2ชม.ก่อนหนังจะเริ่ม เราใส่หูฟังส่วนมือก็ปั่นนิยายยิกๆผ่านโทรศัพท์ ตอนนั้นเนื้อหาในหัวมันไหลแรงมาก คือยังไงก็ต้องพิมพ์เดี๋ยวนั้น มันส์มากนะคะให้อารมณ์คนละฟีลกับที่บ้านเลย พิมพ์เสร็จก็อัพเลยแล้วเดินเข้าโรงหนัง ออกจากโรงมาเช็คคอมเมนต์ได้เกือบร้อย ไม่รู้เพราะอะไรคนอ่านถึงบอกสนุกตื่นเต้น เป็นตอนที่คอมเมนต์ถล่มทลายดี เราว่าสถานที่แต่ละแบบก็ให้อารมณ์ต่างกัน ว่าแล้วก็ตีตั๋วแปบ555
เป็นที่ที่ไม่เคยนึกถึงเลยค่ะ
อะ เปิดเว็บตีตั๋วด้วยคน... ><
ศูนย์การเรียนรู้ มหาลัยธรรมศาสตร์
แอร์เย็น คอมดี มีเพื่อน ได้แรงบันดาลใจ วิวสวย ปิด5ทุ่ม
//ตาโต
น่าสนใจมากค่ะ เมื่อกี้ลองหาดู ใช่ ศูนย์การเรียนรู้กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ (Krom Luang Naradhiwas Rajanagarinda Learning Centre) หรือเปล่าคะ
แต่เขาเปิดให้คนนอกเข้าไหม เพราะเห็นเขียนแค่ว่า เปิดให้บริการแก่นักศึกษา อาจารย์ และบุคลากร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เลยไม่แน่ใจ
ยังไงก็ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวจะลองหาข้อมูลดูอีกหน่อย
ชอบที่มันเปิดถึงดึกๆ นี่แหละ
ศูนย์เยาวชนเพื่อการเรียนรู้ในโครงการ TMB (ไฟฟ้า) จะมีเด็กๆมาเรียนและที่นั่นให้บรรยากาศอบอุ่นเหมือนบ้านค่ะ เพียงแต่แอร์เย็นกว่าบ้านตัวเองเยอะ
ขอบคุณค่ะ น่าสนใจมาก แต่เราไม่เด็กแล้วน่ะสิ เขาจะให้เข้าไหมคะ
หากเราร่วมโครงการเป็นพี่อาสากสอนน้องก็เข้าได้ค่ะ
อย่างนี้นี่เอง เดี๋ยวจะลองไปค้นเพิ่ม ขอบคุณค่ะ
บนเตียงค่ะ ขี้เกียจก็นอนเลย 5555
เคยไปนั่งเขียนที่ร้านกาแฟครั้งเดียว มันโอเคกว่าเขียนที่ห้องเยอะ ไม่วอกแวกเปิดดูนู่นนี่ จริงจังกับงานมากขึ้น
แต่เจอค่ากาแฟ ค่าขนมเข้าไปเดินตัวเบาออกมาเลย ไปสัปดาห์ละวันยังคิดหนัก เราก็ยังเรียนอยู่อ่ะเนอะ ต้องกินต้องใช้ T.T
เข้าใจค่ะ ทำงานแล้วก็ยังคิดแล้วคิดอีกเหมือนกัน ถ้าเข้าทุกวัน ไม่ต้องรอสิ้นเดือนก็สิ้นใจแล้วค่ะ ฮือออ
พอดีแถวบ้านผมมี 7-11 มาเปิดเพิ่ม 2 สาขา แล้วทั้งคู่มันเป็นดีไซน์แบบล่าสุด ร้านเขาจะมีที่นั่งคล้ายๆเคาท์เตอร์แนวยาว (มีให้เสียบปลั๊กใช้ไฟฟ้าได้ฟรีด้วย) หันชิดติดกระจก วิวเป็นถนน ช่วงกลางวันคนจะนั่งคุยกันเยอะเลยไม่ค่อยเหมาะ แต่ผมมันพวกชอบเดินเล่นตอนตี 2-3 เก้าอี้เลยว่าง แอร์เย็น คนไม่เยอะเกินไป ไม่น้อยเกินไป บรรยากาศกำลังดีน่าเขียนนิยาย
เสียอย่างเดียวคือผมไม่มีโน๊ตบุค TwT
เซเว่นนี่คือเป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว แถวบ้านยังเป็นแบบเก่าทั้งสองสาขาเลย //ร้องไห้
หิ้วคอมไปไม่ได้ น่าเสียดายแย่ แต่ถ้าเป็นแบบที่คุณ G ว่าก็น่าไปนั่งจริงๆ นะคะ (พนักงานคงไม่มองด้วยหางตา) ลองเอากระดาษปากกาไปขีดๆ เขียนๆ ก็น่าจะเวิร์ค...หรือเปล่า?
เขียนข้างพัดลมค่ะ55
เป็นคนขาดพัดลมไม่ได้หนาวแค่ไหนก็ต้องเปิด เลยเขียนได้ที่บ้านเท่านั้น
1.ลดความร้อนอุปกรณ์ที่เขียน เวลาเขียนเอาพัดลมจ่อเลยจา
2.กันยุงกัด เอาเจลตะไคร้มาวางเอาเสปรย์ฉีดขาเก้าอี้ก็ยังไม่เวิร์ค
อาจจะต้องหาพัดลมตัวเล็กอีกตัวมาเปิดให้ขาเก้าอี้ค่ะ ช่วยพัดยุง 5555
เห็นด้วยว่าสเปรย์ยากันยุงไม่ช่วยกันยุงเลยสักนิดเดียว ฉีดจนจะอาบอยู่แล้วก็ยังมากันเรื่อยๆ ฮือออ
ในห้องเรียนครับ โดยเฉพาะคาบเลข เขียนในสมุดแล้วค่อยเอาลงโทรศัพท์ครับ ( 0 ร. มผ. มาหา)
หวังว่าจะไม่ต้องไปนั่งดูน้องแก้ 0 แก้ ร หรือมผ. ตามคห.1 นะคะ 5555
สู้ๆ เนอะนักเรียน :)
ขอบคุณครับ เดี๋ยวติด 0 ร. มผ. เท่าไหร่จะมาบอกนะครับ
เขียนในร้านนายอินทร์ ซีเอ็ดค่ะ เพราะไปดูนิยายคนอื่นแล้วเกิดไฟลุก สักวันชั้นต้องมีนิยายเป็นรูปเล่มของตัวเอง ถ้าเราไม่ได้แข่งอะไรกับใครคงจะขาดใจตาย
แรงบันดาลใจกำลังลุกโหมเลยทีเดียว
วิลัยค่ะ.. โดยเฉพาะใช้คอมวิลัยนี่ชอบมาก-- เนื่องจากขี้เกียจเปิดโน๊ตบุ๊กตัวเองและขี้เกียจแบกไปด้วย
มีความสะดวกสบาย
ที่บ้านกับที่ทำงานค่ะ(นายรู้คงโดนถีบออกจากออฟฟิศ ฮา)
คนอู้งาน!
จุ๊ๆ อย่าเสียงดังไป 5555
ขอบคุณทุกคนมากนะคะ :)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?