ถ้าหากว่าเราขาดโลกแห่งนิยายไป จะเกิดอะไรขึ้นหรือคะ?

คงขาดจินตนาการไปค่ะ น่าเศร้าแท้

คนเขียน ก็ขาดการจินตนาการ

คนอ่าน ก็ขาดการอ่านเพื่อเข้าหาจินตนาการในโลกที่มีความสุขอีกใบ

มาๆ มาให้โอ๋ก่อนเลยคุณเบลล่า

คุณแม่ เค้าแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมลูกถึงติดโทรศัพท์มากมายขนาดนี้

และถึงเราจะอธิบายไป เค้าก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

สมัยที่ยังไม่มีสมาร์ทโฟน เราก็เคยโดนแม่ว่า ว่าทำไมติดหนังสือนิยายขนาดนี้

เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีไหม

เราก็แก้ปัญหาด้วยการทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด สอบให้ติดตามที่ตนเองคาดหวัง

จากนั้นแม่ก็ไม่เคยว่าอะไรเราอีกเลย

ตอนที่เราได้เงินจากเรื่องสั้นที่ได้ตีพิมพ์ แม่ก็ดีใจไปกับเราด้วย

สรุปว่าเรื่องแบบนี้อาจจะต้องใช้เวลา

เมื่อคุณโตขึ้น คุณแม่เข้าใจคุณมากขึ้น

ถึงเวลานั้นแล้วทุกคนจะแฮปปี้เอง

สู้ๆนะคะ โลกนิยายไม่หายไปไหนหรอก

เพื่อนๆนักเขียนในบอร์ดแห่งนี้ก็เช่นกัน

เหงาแย่

//กอดปลอบหลาย ๆ รอบ

เคยโดนบ่นมั้ย โดนประจำจ้า

แล้วทำยังไง ก็มึนเหมือนเดิมจ้า

ถามว่าพ่อกับแม่ด่าแล้วเราดีขึ้นไหม ไม่เลยจ้า

คิดในทางที่ดีแล้วกันเนอะ ที่เขาพูดเพราะเป็นห่วง

ที่บ้านเรา สองพี่น้อง โดนประจำ แต่ทำไงได้ เกิดมามึนทั้งคู่

นี่โดนเอาไปเทียบกับหมาที่บ้านด้วยนะ สองพี่น้องทำไง มึนจ้า

ถ้าเราคิดในทางที่ดีว่า ท่านเป็นห่วง ท่านจะเข้าใจ

เราก็ติดไอแพดมาก พอรู้ว่าลงหนังสือออนไลน์

ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่มีเตือนเรื่องลิขสิทธิ์

จนกระทั่งรู้ว่าเราเขียนเองแหละ ถึงได้เลิกยุ่ง

สู้ ๆ น้า ทำให้ท่านเห็นว่า เราไม่ได้ติดเพียงอย่างเดียว

แต่มันสามารถสร้างรายได้ให้เราได้ด้วย

คงต้องขยันเขียน ขยันจินตนาการให้มากขึ้น

กอดให้กำลังใจหนึ่งที//

ไม่มีคำแนะนำจะให้ เพราะคุณนับดาวกล่าวไว้ดีแล้วครับ มีแต่กำลังใจเล็กน้อย

ถ้าหากรู้สึกเหงาก็ลองเดินไปคุยกับใครสักคนที่เรารู้จัก การสนทนาจะช่วยทำให้เรารู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว

สู้ๆนะครับ

หันไปดูหนัง

ไม่มีนิยาย = ผมตาย

#คุณได้รับศพนักอ่านหนึ่งอัตตรา

กอดค่าาา

ถ้าโลกนี้ไม่มีนิยาย เราก็เชื่อว่า มันต้องมีอย่างอื่นมาชดเชยแทนที่ค่ะ แต่เราว่า คนเรามีพลังการสร้างสรรค์อยู่ในตัวอยู่แล้ว สิ่งสร้างสรรค์มันเลยจะหายไปไม่ได้แน่ ๆ รวมทั้งความบันเทิงด้วยค่ะ มิฉะนั้นกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาคงไม่เกิด^^

ส่วนเรื่องเล่นมือถือ มีช่วงหนึ่งเราก็ติดค่ะ เพราะคุยกับทุกคนแล้วสนุกมาก บางทีเผลอไปดึกดื่น แต่พอไม่สบาย เราก็เลยต้องเล่นให้หน่อยลง มีช่วงหนึ่งตอนไม่สบายหนัก ๆ โดนยึดมือถือเลยค่ะ5555

น่าเศร้ามากกกกค่ะ อย่างวันนี้เรานั่งอ่านนิยายที่ดองไว้นาน มีความสุขมากกกค่ะ

ถ้าหายไปนี่ไม่อยากจะคิดค่ะ

บ้านคงจะโล่งขึ้นเพราะกองหนังสือที่ดองคงหมดไป...

ตังคงเหลือเยอะขึ้นเพราะไม่มีหนังสือนิยายให้ซื้อ ...

คงจะมีเวลาไปเที่ยวที่ไกล ๆ มากขึ้น...

คนอ่านคนจะลงแดงเพราะนิยายที่ยังอ่านไม่จบ...

สุดท้ายคงจะเหมือนขาดอะไรไปสักอย่างในชีวิต...

โลกที่ไร้ซึ่งนิยาย คือ โลกที่ขาดจิตนาการ

โลกที่ขาดจิตนาการ คือ โลกที่มีแต่สิ่งเดิม

โลกที่มีแต่สิ่งเดิมๆ คือ โลกที่ไม่มีอะไรใหม่

โลกที่ไม่มีอะไรใหม่ คือ โลกที่ไร้ชีวิตชีวา

โลกที่ไร้ชีวิตชีวา คือ โลกที่น่าเบื่อ

โลกที่น่าเบื่อ คือ อนันต์ที่ไร้สาระ

สรุปคือถ้าโลกนี้ไม่มีนิยาย โลกก็จะดับสลายไปเลยล่ะ //อ่านกระทู้แล้วอินมากไปหน่อย

ขาดเรื่องสมมติ ก็คงต้องเปลี่ยนเป็นอ่านหรือฟังเรื่องราว ประวัติ ประสบการณ์ของชาวบ้านแทน

ไม่อยากที่จะคิดถึงมันเลยครับ โลกที่ไม่มีนิยายน่ะ

แต่ผมก็น่าจะเหมือนกับเจ้าของกระทู้นะ (มั้ง) โดนดุอยู่เรื่อยเลยว่าทำไมไม่ออกไปไหนมั่ง เอาแต่อยู่ในห้องคนเดียวทั้งวันเลย