ใครบ้างที่ชอบทำร้าย(ตัวละคร)ลูกรัก แสดงตัวหน่อยเร็ว!!
ตั้งกระทู้ใหม่
อยากจะรู้ว่าใครบ้างที่ชอบทารุณลูกรัก(หรือมีแค่เราคนเดียว) ยิ่งรักยิ่งทำร้ายหนักค่ะ555 (เรานี่โรคจิตจังเลย) แต่มันก็เป็นวิธีเดียวที่ทำให้เราอินกับตัวละคร ส่วนเรื่องความรักนี่เราไม่ค่อยอิน เพราะไม่เคยเจอมากับตัว เรื่องเศร้าๆพอจะจินตนาการได้ เพราะเสพมาเยอะ (เราเป็นพวกชอบเรื่องดราม่ามาก)
ล่าสุดอยากจะเขียนให้นางเอกถูกจับไปขาย กลายเป็นผู้หญิงขายตัวไรงี้(=-= ทำไมเราคิดแต่อะไรแบบนี้) บางทีก็แอบคิดว่าเราทำร้ายชีวิตนางมากไปหรือเปล่า เขียนให้ครอบครัวนางตาย โดนขมขื่น กลายเป็นบ้า บลาๆๆ แล้วมาเยียวยากับพระเอก (อันนี้คือคิดไว้นานมากๆแล้ว) พอกลับมาอ่านคือ อะไรเนี้ย คิดได้ไงว่ะตัวเรา (อยากจะเขียนแนวสะท้อนสังคม กับนางเอกที่ดวงซวยมากๆ)
ส่วนพระเอกในนิยายปัจจุบันก็ทำร้ายเยอะอยู่เหมือนกัน นางแค่อยากได้ความรักที่คนปกติมีให้กันบ้าง แต่ก็ไม่มีใครรักนางได้เลย คนที่เข้าหานาง เพราะผลประโยชน์ พ่อแม่รักนางเพราะเป็นความหวัง แต่ไม่ได้รักกันแบบลูกเลย ถ้าทำตัวไร้ค่าเมื่อไหร่ก็จะโดนทิ้งทันที เมื่อได้ตกหลุมรัก พระเอกเลยอยากจะไขว่คว้ามันมา แต่นางเอกดันไปรักกับคนอื่น555 เพราะปมในอดีต ทำให้พระเอกจิตไม่ปกติด้วย นางจะทำอย่างไรต่อไปก็น่าจะเดากันออก (เมื่อมาสปอยนิยายตัวเอง=-=)
10 ความคิดเห็น
ไม่เคยคิดเลยค่ะ แต่กำลังคิดอยู่เหมือนกัน ออกดาร์กนิด กะว่าจะลองทำดู
ขอเสริม แนวทรยศน่ะค่ะ ส่งให้ตัวเอกเป็นเหยื่อล่อ เหมือนเรื่องฉูเฉียวน่ะ
สู้ๆนะคะ เราจะทำร้ายลูกรักไปด้วยกัน //ได้เหรอ
ค่ะ 555 แนวนี้ดาร์กจริงค่ะ รอรับเรื่องใหม่ได้เลย แต่เอาเรื่องแรกให้จบก่อนเนาะ
ได้ค่ะ //ไว้จะไปตามอ่านนะคะ555 ช่วงนี้ดองนิยายเว็บไว้หลายเรื่อง กับนิยายเล่มอีก7เล่มที่ยังไม่ได้อ่าน TAT
อย่าดองเค็มนักนะคะ คริ
ที่เราทำร้าย นางเองต่างๆนาๆ เพราะเราอยากให้นางกลายเป็นคนที่เข้มแข็งโดยการมอบความเจ็บปวดทางร่างกาย ทำร้ายจิตใจให้แหลกเหลว ต้องเจอเรื่องที่ใหญ่กว่าตัวมากมาย
ส่วนพระเอกเรื่องเราไม่ต้องเป็นห่วงไม่โดนทำร้ายแน่นอน นายไม่มีสิทธิ์มาอยู่ในนิยายของเราหรอก
//เป็นการทำร้ายโดยไม่ให้มีบทตั้งแต่ต้นเรื่องเลย555
นั้นสินะ เขียนให้หนักๆ เพื่อเป็นอุปสรรคชีวิตให้ฝ่าฟันและแก้ปัญหาเองบ้าง555
#แม้โลกจะโหดร้าย แต่มันก็สวยงาม
โอ้ว ไม่ต่างกันเลยค่ะ555 แต่เป็นโรคร้ายนี่ไม่เคยเขียนเลยจริงๆ เพราะเขียนแนวเทพ สำส่อนแค่ไหนก็ไม่เป็นโรคแน่นอน555
เขียนทุกแนวค่ะ แต่ละคนก็จะซวย เจ็บตัวไปคนละแบบ 55555
บิงโกทุกช่องเหมือนกันเลยแฮะ
สงสารตัวละครหน่อยสิฮะ 555555
ของเราไม่ทำร้ายจิตใจเน้นทำร้ายร่างกาย555
จะใส่สถานการณ์เลวร้าย ให้ตัวละครหลักได้ก้าวผ่านและเติบโตขึ้นค่ะ...แต่บางทีก็คิดนะว่า ลูกฉันต้องหนีเอาตัวรอดแบบนี้เกือบทุกตอนเลยเหรอ55555
มันเยอะขนาดนั้นเลยเหรอคะ555
มีแต่เหตุให้ต้องดิ้นรนอยู่ทุกช่วงเวลาจริมๆค่ะ กว่าจะสบาย(?)ก็ตอนจบโน่นเลย
จบจากโลกนี้//โดนกระทืบ555
*ยิ้มอ่อน*
เอ๋? ก็ตกกะปิดีนี่คะ?
มีนางเอกนะ แต่วางโครงให้โผล่ตอนช่วงท้ายๆ
ส่วนตัวร้าย(ไม่รู้จะมีไหม) กับตัวประกอบจะสบายนิสนึง(ไม่ใช่ลูกรักนักเรียน=แกอาจจะรอด)
//หลบมุมห้อง *โดนลูกรักมองแรงมาก*
ส่วนเรานี่ลูกรักเกือบหมดเลยค่ะ โดนทำร้ายทุกตัวละครแน่นอน ถถถ
สั้นๆ สามพยางค์ค่ะ
"สารพัด"
ไม่มีลิมิตสินะคะ555
ขอยกตัวอย่างที่หนักๆแล้วกันนะคะ ลูกรักหลายตัวเลย แต่เขียนแล้วบ้าง แค่ออกแบบบ้าง
- พระเอกเรื่องนึง เป็นเด็กกำพร้า กลายไปเป็นหนูทดลองให้กับทางทหาร เป็นอาวุธมนุษย์ สุดท้ายพอไปออกรบ เพื่อนตายเกลี้ยง เหลือแค่ตัวเองกับอีกไม่กี่คนรอด และเพิ่งรู้ว่าการทดลองทำให้ตัวเองเป็นอมตะ ฆ่าไม่ตาย พอจบสงคราม อยากกลับเป็นคนปกติ ก็ไปอยู่กับนักวิทยาศาสตร์ที่เคารพนับถือเพื่อหาวิธีกลับเป็นคนปกติ แต่สุดท้ายนักวิทยาศาสตร์คนนั้นก็ถูกฆ่าตายอีก จากที่พระเอกอยากอยู่สงบๆ เลยต้องกลับมาออกโรงอีกครั้ง
- อีกตัว อันนี้ตัวละครตอนเล่นคอมมูเมื่อนานมาแล้ว มีพ่อแท้ๆ เป็นคนเลว ใช้ศาสตร์มืด พระเอกเลยโดนพ่อใช้เวทควบคุมและทรมานมาตั้งแต่เด็ก จนกลายเป็นคนร้ายที่ฆ่าคนเพื่อผลประโยชน์ของพ่อ กว่าจะหลุดจากการควบคุม หนีออกมาได้ก็ตอนโต แต่ทีนี้พ่อยังมีเหยื่ออยู่คือน้องชายต่างสายเลือดของพระเอกที่รักกันมาก พระเอกจึงต้องหาทางโค่นพ่อตัวเองเพื่อช่วยน้อง
ส่วนตัวเราชอบใช้ตัวเอกชาย และเน้นปมครอบครัว การตายจาก ตัวเอกเราเลยจะออกแนวหมาป่าโดดเดี่ยวเป็นส่วนใหญ่
ประเด็นการทารุณกรรมทางเพศ ไม่ว่ากับหญิงหรือชาย เรายังไม่เคยเล่นค่ะ แค่คิดว่าต้องเขียนก็ทำใจไม่ไหวแล้ว ไปเล่นอย่างอื่นดีกว่า 555
แต่เราว่าเป็นเรื่องปกตินะคะที่จะทำร้ายลูกรักบ้าง เพราะการได้เห็นลูกรักผ่านอะไรหนัก ๆ มา มันทำให้เราอยากเอาใจช่วยเขาให้ผ่านทุกปัญหาไปได้ค่ะ ถ้าชีวิตลูกรักราบเรียบ ตัวละครจะจืดเกินไปค่ะ (เหมือนวิ่งในทุ่งลาเวนเดอร์) ต้องให้เขาเจอเรื่องแย่ ๆ และเข้มแข็งขึ้น เราชอบเขียนตัวละครให้มีพัฒนาการอยู่แล้ว เริ่มเรื่องเป็นแบบหนึ่ง แต่พอจบ จะมีแนวคิดที่เปลี่ยนไปไม่มากก็น้อย เหมือนได้ดูลูก ๆ เติบโตขึ้น
เราก็เป็น~พระเอกนี้รู้สึกว่าจะเข้าห้องICUเกือบทุกตอนตาก็ไม่ค่อยดีเป็นโรคที่ไม่มีทางรักษาตั้งแต่เกิดพ่อแม่หย่ากันพ่อทำร้ายร่างกายตั้งแต่เด็ก
อะไรประมาณนี้
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?