มีใครเบื่อกับการรีไรท์ใหม่ไหมคะ (บ่นไปเหนื่อยไป)
ตั้งกระทู้ใหม่
คือแบบว่า ฉันแก้มาหลายรอบแล้ว แต่ก็ยังมีคำผิด คำตกหล่นอยู่ให้เห็นปะปราย จนฉันเริ่มเหนื่อยและเบื่อ และก็ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ที่ต้องกลับไปแก้ไขเนื้อเรื่องใหม่เสียด้วย ซึ่งฉันกำลังพูดถึงนิยายอีกเรื่องหนึ่ง ที่ยังเขียนไม่จบ ตอนนั้นเกิดอาการตันค่ะ ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรต่อไป เหตุมาจากการด้นสดด้วยค่ะ และความอยากแต่งด้วย ก็เลยตั้งใจว่า จะลบเนื้อเรื่องบางส่วนออก แล้วคิดแซมเนื้อเรื่องใหม่ขึ้นมาค่ะ เอาให้มันสนุกมากกว่าเดิม
มาพูดถึงเรื่องนิยายที่ฉันจะรีไรท์ใหม่บ้างนะคะ ฉันเขียนเขียนจบไปแล้ว แต่ว่า มันก็ยังมีคำผิด คำตกหล่นอยู่ ก็เลยกะกลับไปรีไรท์ใหม่ หรือเรียกว่า ตรวจทานเสียใหม่น่ะค่ะ แต่กว่าจะเสร็จคงกินเวลานานเลย กลัวจะเขียนนิยายเรื่องใหม่ไม่ทันเสียด้วยค่ะ ฮ่าๆๆๆ
บ่นเสร็จแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ ขอบคุณที่มารับฟังคำบ่นของฉันนะคะ^^
10 ความคิดเห็น
ถ้าหากเป็นการรีไรท์เเบบมานั่งเเก้คำผิด ผมจะรู้สึกเบื่อ เเต่ถ้ารีไรท์เนื้อหานิยายเเล้วจะรู้สึกตื่นเต้นครับ เหมือนกำลังได้เขียนนิยายเรื่องใหม่ เเละก็ใกล้จะได้ทำละ
เรื่องที่บอกจะเขียนเนื้อเรื่องใหม่ ฉันก็ตื่นเต้นเช่นเดียวกันค่ะ แต่ต้องหลังจากรีไรท์ของเก่า ที่เขียนจบแล้วก่อน
ถ้าปล่อยคำผิดกับรูปประโยคแปลก ๆ ไป ใครมาอ่านมันก็น่าอายนะ ถึงจะไม่ค่อยมีใครหลงไปอ่านก็เถอะ ก็แก้เท่าที่จะทำได้ ทุกวันนี้กลับไปอ่านก็ยังเจอ แต่ก็ทำเต็มที่แล้วนะ
นั่นสิคะ ฉันพยายามทำแล้ว แต่ก็ยังมีตกหล่นอยู่อีก เฮ้ออ เซ็งเลย
พ่อเคยสอนว่า
คน Jan-rai ไม่ชอบแก้ไข
ผมเลยต้องชอบรีไรท์โดยไม่มีทางเลือกครับ^^
ปล.พึ่งรู้ว่าคำว่า Moon-what หยาบคาย (แหมแค่นี้ก็ต้องเซ็นเซอร์)
ทดสอบ
-
จังไร
moon what ใช้ไม่ได้
แต่ จังไร ยังใช้ได้อยู่
***moon what กับ จังไร มีความหมายแบบเดียวกัน
-เถอะครับท่านเซ็นเซอร์
ส้นเท้าก็ได้วะ
ทางเลือกไม่มีแล้ว ก็ต้องใช้ทางนี้แหละค่ะ รีไรท์นี่แหละวนไป แต่วนมากก็ เหนื่อยค่ะ
เบื่อมากค่ะ แต่ถ้าอยากให้นิยายดี มีคำผิดน้อย สำนวนลื่นขึ้นก็ต้องทำค่ะ
จริงค่ะ แต่ว่า ขี้เกียจก็ขี้เกียจ ฉันรู้สึกแบบนั้ร ฮ่าๆๆ รีไรท์ตั้งหลายรอบแล้วอ่ะ ฮืออ
กำลังอยู่ในช่วงตรวจคำรีไรท์เช่นกันค่า (จับมือ) สู้ๆ นะคะ
จับมือกันค่ะ ฮ่าๆๆ สู้ๆเช่นกันนะ
อยากฟังผมบ่นมั้ยล่ะเธอ
อย่าเลยๆ
รีไรท์แก้คำผิดนี่ผมทำเป็นห้าสิบรอบละยังมีคำผิดอยู่อีกผมเลยชั่งมันไว้ค่อยแก้ผ่านมาเป็นเดือนละยังไม่ได้แก้เลย อิอิอิ
ผมยังไม่ขนาดนั้นเลย
รับข้าเป็นศิษย์ด้วย
ห้าสิบรอบนี่ จริงเปล่าคะ ฉันยังไม่ถึงขนาดนั้น ฮ่าๆๆ
ก็เบื่อ ปวดหัว ลายตา เพราะต้องแต่งเพิ่มใหม่บวกกับตัดของเก่ามาแปะ เพื่อคงโครงเรื่องไว สลับไปมาจนมึน แล้วก็ต้องลบตัวละคร ฉากบางฉากที่ทำให้เรื่องยืด /เขียนเรื่องใหม่ง่ายกว่าอีก.. แต่ก็ทำใจรีไรท์ต่อไป //เพราะมีเรื่องกองให้รีไรท์อีกเพียบ
ฉันเองก็จะตัดฉากที่ทำให้เรื่องยืดเช่นกันค่ะ ตัดฉากที่ทำให้เรื่องช้าด้วย
700 กว่าหน้า พอปรับโครงเรื่องให้สมเหตุสมผลมากขึ้น สรุป ต้องโละเขียนใหม่เกือบหมด
700 หน้าแน่ะ! ไม่คิดว่าจะเยอะขนาดนั้นนะคะ ฉันยังไม่รู้ว่าตนเองเขียนไปกี่หน้าแล้ว ฮ่าๆๆ
เราก็เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้เราแบ่งเวลาเพราะต้องออกฝึกงานจันทร์-ศุกร์ จะว่างแค่วันเสาร์ และอาทิตย์ก็ว่างแค่ครึ่งวัน เราจึงใบ้วันเสาร์แต่งเรื่องปัจจุบัน และวันอาทิตย์ครึ่งวันบ่าย รีไรท์หรือแก้คำผิดเรื่องเก่าจากการอ่านในแอพในโทรทัศน์ค่ะ เราว่าอ่านในแอพแล้วจะง่ายกว่า หรือถ้าไม่สะดวกในแอพก็มีนักเขียนท่านหนึ่งแนะนำมาว่าให้ปริ้นแล้วแก้ทีละบรรทัด ทีละประโยคเลยค่ะ ลองดูนะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?