ในฉากการบรรยายที่มีตัวเลขควรใช้ตัวเลขหรือตัวหนังสือ?

ปัจจุบันเราใช้เป็นคำ หนึ่ง สอง สาม สิบแปด ประมาณนี้ค่ะ แต่ถ้าเวลาเราก็ใช้เลขไทย แล้วแต่คนชอบด้วยมั้งคะ

จะเลือกอันไหนก็ได้ ยังไงก็เป็นทางเลือกของนักเขียนอยู่แล้ว

ส่วนตัวชอบแบบเลขมากกว่า มันสั้นดี

มีคำลักษณะนาม ให้ใช้ตัวเลข เช่น ไก่ 1 ตัว (คำนาม + จำนวน + คำลักษณนาม)

ไม่มีคำลักษณะนาม ให้ใช้ตัวหนังสือ เช่น เขาทั้งสามจะไปไหน (คำนาม + จำนวน)

...

อันนี้คือที่คัดลอกมา

*** คำที่แสดงจำนวน ควรเขียนเป็นตัวเลขหรือตัวอักษร

ไม่มีหลักเกณฑ์กำหนดตายตัวว่าเมื่อใดควรเขียนเป็นตัวเลขหรือตัวอักษร ขึ้นอยู่กับแต่ละวงการและผู้เขียนแต่ละคนนิยมใช้อย่างไร เช่น ทางกฎหมาย มักใช้ตัวหนังสือ วงการธุรกิจอาจเขียนตัวเลข แล้วมีตัวหนังสือกำกับ

แต่ในการจัดทำคำอธิบายหรือตรวจบรรณาธิกรบทความของราชบัณฑิตยสถาน โดยทั่วไปถ้ามีลักษณนามตามท้ายมักใช้ตัวเลข เช่น ไก่ ๒ ตัว ถ้าเขียนจำนวนตามหลังลำดับที่หรือคำที่แสดงลำดับที่ก็ใช้ตัวเลข เช่น กฎข้อที่ ๑

แต่ถ้าบอกว่า ทั้งสอง เราสอง ... โดยไม่มีลักษณนามตามท้ายก็จะใช้ตัวหนังสือ

ที่สำคัญคือ ถ้ากำหนดว่าจะใช้แบบใดก็ต้องใช้ให้เหมือนกัน (ผู้ตอบ : นัยนา วราอัศวปติ)

...

เอาลิงก์นี้ไปดูเลยดีกว่า

https://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=11369.70;wap2

เราใช้ทั้งสองอย่างค่ะ

ส่วนใหญ่ถ้าเป็นตัวเลข จะใช้ตอนที่อยากให้คนอ่านเห็น "ชัดๆ" มากกว่า เพราะยังไงตัวเลขก็จำง่ายกว่าอยู่แล้วอะเนอะ

แต่อย่างหนึ่ง สอง สาม สี่ จะใช้รองลงมา อาจจะกรณีที่พิมพ์ตัวเลขเดิมๆ ซ้ำเยอะแล้ว หรือไม่ก็เป็นเนื้อหาที่ไม่ได้จำเป็นต้องรู้สำหรับเรามากค่ะ

ทั้งนี้เป็นสิ่งที่คิดเองเออเองล้วนๆ เลยนะคะ อย่าใส่ใจ 555

แล้วแต่เห็นว่าเหมาะสม มาตรฐานของผมคือเขียนเป็นตัวหนังสือ แต่บางที่เห็นว่าตัวเลขดีกว่าก็ใช้ตัวเลข

ของเรานะ

ถ้าอยู่ในบทพูดจะไม่ใช้ตัวเลข

"คนคนนั้นอายุยี่สิเก้าแล้วล่ะ ส่วนสูงก็คงจะซักร้อยแปดสิบได้มั้งนะ"

ถ้าเป็นตัวบรรยายจะใช้ตัวเลขแทนค่ะ อย่างเช่น

ชายคนหนึ่งอายุ 29 ปี สูงราว ๆ 180 ผิวสีแทนเล็กน้อย

แต่ก็มีบางจุดที่เป็นข้อยกเว้นที่จะใส่ตัวหนังสือลงไปแทนตัวเลขนะคะ มันก็ขึ้นอยู่กับที่วิธีของนักเขียนแต่ละคนด้วยว่าถนัดแบบไหนค่ะ

ถ้าเป็นบทพูดผมจะใช้ตัวหนังสือทุกครั้ง

แต่บทบรรยาย แล้วแต่กรณีๆไป ครับ

หลักหน่วยหลักสิบเราใช้เขียนเอาอะ มากกว่าน้นใช้ตัวเลข ยกเว้นแบบเวลาเขียน “มีเป็นร้อย” “หมื่นสามพันกว่า ๆ” ใช้ตัวเลขน่าจะแปลก

ป๋อยเป็นคนที่มีอาการ 2 จิต 2 ใจ ในวัน 1 เขาเดินกำแบงก์ 100 ไปยังตลาดนัดแถวบ้าน นึกลังเลอยู่นานว่าจะซื้อ ไก่ย่าง 5 ดาว หรือชาย 4 บะหมี่เกี๊ยวดี

เราใช้ตัวอักษรหมดเลยค่ะ รู้สึกว่าเวลาอ่านแล้วมันสบายตาดี

ตัวอย่าง

ฉันเข็นกระเป๋าสัมภาระขนาดยี่สิบแปดนิ้วสองใบ ลงจากรถไฟสายยามาโตจิที่สถานี JR Osaka ก่อนจะรีบวิ่งไปต่อขบวนโคโนโตริที่ชานชาลาหมายเลขสี่ เพื่อเดินทางไปยังโฮสเทลเล็กๆ ริมทะเลอันเงียบสงบแห่งเมืองโทโยโอกะ

ฉันเข็นกระเป๋าสัมภาระขนาด 28 นิ้ว 2 ใบ ลงจากรถไฟสายยามาโตจิที่สถานี JR Osaka ก่อนจะรีบวิ่งไปต่อขบวนโคโนโตริที่ชานชาลาหมายเลขสี่ เพื่อเดินทางไปยังโฮสเทลเล็กๆ ริมทะเลอันเงียบสงบแห่งเมืองโทโยโอกะ

หากเขียนแบบล่าง เรารู้สึกว่าเวลามองผ่านแล้วมันสะดุด

ผมใช้ตัวหนังสือตลอดครับ เว้นแต่เป็นวันเดือนปีและหมายเลขเบอร์โทรศัพท์ถึงจะใช้ตัวเลข

ถ้าเป็นในนิยายไม่ใช่หนังสือสารคดีให้ความรู้หรือหนังสืออ้างอิง ผมคิดว่าควรใช้ตัวอักษร

ภาษาไทยเป็นปกติ เว้นแต่เป็นตัวเลขที่มีหลักมาก มีจุดทศนิยม หรือมีความซับซ้อนมาก

ถึงจะใช้ตัวเลขเพื่อให้อ่านแล้วรับรู้ได้ง่ายกว่า

อีกกรณีหนึ่งคือการใช้แทนสิ่งที่เห็น

เช่น เธอเห็นป้ายทะเบียนรถคันนั้น 'กข 132'

เขาเดินตรงไปจนไปเจอบ้านหลังหนึ่งที่มีเลขที่ 328/11

ถ้าหากอิงตามความชอบ เราชอบนิยายที่บรรยายตัวเลขเป็นตัวหนังสือค่ะ สำหรับเรามันดูสวยดีแล้วเวลาอ่านมันจะไม่ทำให้สะดุดด้วย

ที่ผมเขียนทั้งหมดเป็นตัวหนังสือนะ เพราะเคยให้อาจารย์อ่านแล้วเขาบอกต้องเขียนเป็นตัวนส ยกเว้นเลขเยอะๆ

ใช้สองแบบ

บางครั้งต้องการให้คนอ่านเห็นชัดถึงความแตกต่างของตัวเลขจากตามอง